311
Əsgər yola salma
Əsgərriyə yola salanda Quran altınnan keçirdirdüy. Qo-
num-qonşu yığılardı yola salarduğ, göndərərdüy. Gələnnən
sora da qurban kəsib paylıyarduğ qapı-qapı.
Əsgərliyə yola salanda onda aparırdılar avtobusa mindi-
rirdilər. Allah, Məhəmməd çəkirdilər. Salırdılar yola, gedirdi.
Gəlirdi, gedirdi, bacı, qardaş, qohum-əğrəba. Qurban kəsirdi-
lər. Camaat yığılırdı kimi ehsan verirdi, kimi qonşuya pay
verirdi.
Əsgərlik
Oğlannarımızı hərbiyə yola salanda, belə deyərdik: necə
ana-bacını qoruyursansa, vətəni də elə qoru! And icdirirlər,
Quran altından kecirdirlər. Əsgər getməmişdən qabaq qohum-
qonşu, qonax cağırırdı. Məsələn, dayı, o bacı oğlunu istiyirsə,
cağırırdı, ya baba nəvəsin cağırırdı. Qurban deyirdik ki, İlahi!
Mənim oğlumun əzaları üstündəcə, qolu-qıcı üstündəcə, sağ-
salamat, ana-bacısına bu şəkildə catsın. Sağ-salamat gəlirdi,
biz qoyun kəsirdik. Məsələn, yeddi dənə sağır tapırdıq, payli-
yirdik. Hec valdeyin elə olurdu, o ətdən dilinə də vurmurdu.
Əhd eliyib axı, balam sağ-salamat qayıtsın, mən qurban kəsib
ancax payliyaram. İndi bir az dəyişib, indi bir az sintizator
gətrirlər. İndi bu dövürnən o dövür müqayisə olmur. Mən
özüm də üc oğul hərbiyə yola salmışam. Əsgər getməmişdən
bir gecə qabaq, gəlib qonum-qonşu, dostları yığışardı. Deyir,
ay qardaş, fikir eləməye, oğul əsgər gedər, dənə!
312
* * *
Ümumyyətlə yuxunu yozanda deyərdilər, “Yusif pey-
ğəmbər xeyrə calasın”. Bəd yuxu olanda isə gedib sübdən
suya danışardılar. Bi də deyərdilər filankəsin yuxuluğu yaxşı-
dı, yəni bu gun məsəl Fatmani yuxuda görmüşəm, onun yuxu-
luğu yaxşıdı, xeyir olacağ inşallah.
* * *
Böyuklərin yanında uşaq götürməzük qucağımıza, üzün-
nən öpməzdik. Ər-arvad bir-birinin adını cağırmazdılar. Yemə-
yə sirəm əyləşərdüy belə, böyuklərimiz başda oturardı, xörəyi
arvad cəkərdi. Hamiya cəkərdi yeyərdüy, yığışdırarduğ. Bi işi-
miz də olanda məslaat eliyərdüy böyüklərə bunu nətəri eliyim?
* * *
Aşura günü adət idi, evə süpürgə vurmazdılar. Həmin
günü imamın müsibətinnən məşqul olursan. Günnərin bi güni
aşura vaxtıdı, hamı gedib Mürsəl ocağına. Mən qalmışam ev-
də. Mənə də pul veriblər, qoymuşam o pulu da döşəyin ara-
sına. Ağlım kəsmədi, getdim bizdə bi qədimi sandığ var idi,
döşəyi tərpədəndə o pul düşər sandığın dalına. Hə, yadıma
düşdü ki, pul ora düşüb, gedim onu da cıxrdım. Elə süpürgəni
götürdüm ki, piləkan süpürgəsini. Oynan belə sandığın dalına
soxanda mənim bu barmağımı elə aparmışdı ki sandığın də-
miri, sümüyüm görünürdü. Evdə də hec kəs yox idi. Əlmin
ətinin belə yapışdırdım. Mən bunu pul tamahına elədim, sü-
pürgə süpürmədim. Ona görə də aşuranın günündə bi dənə işə
əl vurmaq olmaz. Gərək matəm tutasan. Nə biş-düş eləsön de
ki, imam ehsanıdır.
313
* * *
Orucduğ vaxtı kecmişdə qocalardan biri durardı kəndə
səs salardı, hamı obaşdannığa durardı. Obaşdannığa duranda
qazan səsi gələrdi, qab-qaşığ səsi gələrdi. Bilərdüy ki, kənd
durub oruc tutur. Biş-duş eliyərdilər kim durdu.
Hə bayram gəldi indi orucduğa 1-2 gün qalıb da, deyək
oruc tutan, tutmıyan bı bayramı əziz tutardı. Şirniyyatı, yeməg-
ləri cürəbəcürə, hər şey, kecmişdə zirinc
*
cörəyünnən belə bişiri-
lərdi. Bayram günü oruc tutulmurdu. Camaat çıxırdı kücəyə yola
ki, bulud olmasın biz Ayı görək. Onnan bı deyir Ayı gördüm, o
deyir Ayı gördüm, sora oruc açılardı. Hə, huzur yerinin orucaş-
dısı dəhşət olardı. Ölü ücün biş-düş eliyirdilər. Sırfa bəziyirdilər.
Camaat əyləşir hansi ki, o evdə yasdı, il çıxmayıb hələ. Əgər o il
orucduğdan qabaq cıxıbsa, onda onun ili qutarırdı. Ona qara
bayram da olmurdu. Əgər çıxmayıbsa qara bayram olurdu.
* * *
Xarmandalı kənd camaatının bir yaxşı xüsusiyyəti var
ki, qəriblərə hörmət eliyəndi. Məsəl, bi gəlin gəlib qəribdi ona
qonum-qonşu hamı hörmət eliyir. Cəlilabadda belə deyil.
* * *
Qəbir üstündə bizdə cadır qurallar üş gün, müsəlman
adətinə görə, inkir-minkiri sakitləşdirmək ücün üş gün Quran
oxuyarlar. Orada iki molla olar ki, biri yorulanda o biri oxu-
yur. Yəni daim Quran oxunsun. Demək biri yatmışmış, o biri
də quran oxuyurmuş. Bıdı görüb ki, adə taxta qalxır. Adə, bu
*
314
nədi nə ola bilər? Qorxullar ki, kaftarsiyir zaddı, ya da ölü
durub ayılır. Bu molla da arif adam olar götürər qaynar suyu,
tökər taxtanın üstünə. Ordan da “Vay dədə, yandım”, – deyə
kimsə qışqırar. O kəndin yaxınlığında yaşayannardandı kimsə
buları qorxutmağcın gəlib. Bu molla da bunu başa düşür.
* * *
Qabağ buxarı vardı. Peç-meç yox idi. O başda – yuxarı
başda nənə oturardı. Bu başda dədə oturardı. Uşaqlarda buların
qabağında oturardı. Öyün dədəsi öləndə böyük qardaş gəlib də-
dənin yerində oturardı. Onda uşağlarçın belənçiy isti yerdə yer
açılardı. Əgər basaratdı gəlin olseydi, zirək olseydi, qaynananı
basardılar dala. Yani, burda yeməy bişirməy var, aş bulamağ
var. Yani acıtmalı fətir bişirərdilər, bölərdilər, qatığdan-yaddan
olardı. Fərasətdi gəlin çömçəni alardı əlinə. Elə bifarasat gəlin
vardı, vırırdılar başına, büzülürdü qalırdı orda. Qaynata həmişə
gəlini çox istərdi. Hamıdan gözəl ailədə dili şirinniydi.
* * *
Müharibə idi. Qabaqlar meyidi külnən yuyurduq. Ama o
külün miqdarı yüz faiz yox, həm də beş yüz faiz sənin bədə-
nivə mənfəti var, həm yara, həm də xora salmır.
Söyləyicilər:
Gülcahan Ələkbərova, 75 yaş, təhsili yoxdur, Qızılagac kəndi.
Mahirə Bədəlova, doğum tarixi 1952, təhsili orta, II Yed-
dioymaq kəndi.
Fatma (Pərzad) Tağıyeva, doğum tarixi 1938, təhsili 7-illik,
Gəyəçöl kəndi.
Şabikə Bəşirova, 75 yaş, təhsili yoxdur, Dadva kəndi.
Dostları ilə paylaş: |