206
DƏDƏ QORQUD ARAŞDIRMALARI
Düzmürd qalası, Evnik qalası, Əlincə qalası, Əmman dənizi, Gəncə,
Göycə dənizi, Günortac, İç Oğuz, İstanbul, Kan Abxaz eli, Kərbə-
la, Qalın Oğuz, Qapılar Dərbəndi, Qara dəniz, Qaraquc, Qara dərə,
Qara Dərvənd, Qara tağ, Qarun eli, Qazılıq dağı, Qıpçaqlar (topo-
nim), Mədinə, Məkkə, Mərdin qalası, Oğuz eli, Parasarın Bayburt
hasarı, Pasinik, Rum eli, Sallaxana, Sancıdan, Sürməli, Talı, Tana
sazı, Qatyan qalası, Taş Oğuz, Trabuzon, Tuman qalası, Türkistan,
Şam, Şirokuz.
“Kitab”da rast gəlinən toponimləri iki qrupa bölmək olar: 1) Ta-
rixən Azərbaycan ərazisinə daxil olan coğrafi adlar; 2) Azərbaycanın
sərhədləri xaricində mövcud olan coğrafi adlar.
“Kitab” özü təsdiq edir ki, Oğuz bəylərinin əsas yaşayış yeri
Azərbaycandır. Onun boyları Qafqaz dağı (“Kitab”da Qazılıq dağı),
daha doğrusu, Qafqazın cənub ətəkləri və ümumən Azərbaycan əra-
zisi ilə bağlıdır. Burada baş verən hadisələr Kür-Araz düzənliyində
Ağcaqalada, Sürməlüdə, Ağ Qayada, Ağ sazda, Qara dərədə, Qara
dağda, Şərur mahalında (“Kitab”da: Şərük), Əlincə qalasında, Dərə-
şamda, Göycə dənizdə, Bayatda və s. yerlərdə baş verir. Bu adda
yerlər isə Naxçıvan ərazisində, Araz üstündə, Göyçə mahalında,
Zəngilanda, Ağcabədidə, Şəmkirdə, Şəkidə, Şirvanda, Dəvəçidə,
Abşeron torpağında və s. yerlərdə bu gün belə mövcuddur.
“Kitab”da eyni zamanda tez-tez rast gəlinən Dərbənd toponi-
mi indiki Dərbənd şəhəridir. Hazırda Rusiya dövləti daxilində olsa
da, bura qədim türk yaşayış məskənidir. Cızıxlar, Ağlağan, Bük-
düz, Ayqırgözlü və s. torpaqları da oğuzların, oğuz qəhrəmanlarının
yurd-yuvasıdır. “Kitab”da adı çəkilən Bərdə və Gəncə şəhərləri də
oğuzların oylağıdır. Bu toponimlər də Azərbaycanın qədim şəhər-
ləridir və hazırda eyni adla (Bərdə və Gəncə) mövcuddur. Azər-
baycanın Qazax-Borçalı bölgəsi də oğuzların yurd-yuva saldıqları
yerlərindəndir. “Kitab”dakı hadisələrin müəyyən hissəsi məhz qeyd
etdiyimiz ərazidə baş verir. Bu bölgədəki Qarayazı, Qazan qayası,
Qonbor dağı, Göyçəli, Böyük Ulaşlı, Kiçik Ulaşlı, Oruzman, Beja-
207
Onomastika, Dialektologiya, Etimologiya
noğuzaran, Kəpənəkçi, Baytallı, Təkəli kimi toponimik vahidlərin
“Kitab”ın onomastik vahidi ilə bağlılığı fikrimizi əsaslandırır.
“Dədə Qorqud kitabı”ndan bəhs edən tədqiqatçılardan bir çoxu
(M.Ergin, Ş.Cəmşidov, M.Çobanov, N. Məmmədov və b.) araşdır-
malarında “Kitab”dakı toponimik vahidlərin Qazax-Borçalı və bu
bölgəyə yaxın ərazilərlə səsləşməsini xüsusi olaraq qeyd etmişlər.
Məsələn, M.Çobanov və M.Çobanlı “Dədə Qorqud dünyasına sə-
yahətdən parçalar” (Bakı, 1998) adlı kitabında yazır: “...dastandakı
hadisələr əsas etibarı ilə Azərbaycanda və ona həmsərhəd olan Bor-
çalıda (Şərqi Gürcüstanda), Göyçə və İrəvan hüdudlarında (Ermə-
nistanda), Dərbənddə (Dağıstanda) və Türkiyə ərazisinin müəyyən
bölgələrində cərəyan edir. Bu mənada Borçalıda – Gürcüstan əra-
zisində də Dədə Qorqud dünyasının müəyyən izlərinə indi də rast
gəlmək olur”
(9, 58).
“Kitabi-Dədə Qorqud” və Qərb ləhcəsi” əsərinin müəllifi, qorqu-
dşünas alim Ə.Tanrıverdi də Qərb ləhcəsində Qazax-Borçalı şivəsi-
nin xüsusi yer tutduğunu, həmin bölgədə “Kitabi-Dədə Qorqud”un
izlərinin daha çox müşahidə olunduğunu qeyd edir (7, 4).
Qeyd edək ki, “Kitab”dakı yer adlarının çoxu Qərbi Azərbaycan
(indiki Ermənistan) və Şərqi Anadolu ərazisinə aiddir. B.Budaqov
və Q.Qeybullayev “Ermənistanda Azərbaycan mənşəli toponimlərin
izahlı lüğəti” (Bakı, 1998) adlı əsərində oğuzların bir sıra tayfa-
larının Avşar, Bayat, Bayandur, Bəydilıi, Dügər, Yaycı, Yirə, Kayı,
Karkun, Uregir və b. adlarını əks etdirən toponimlər verilmiş həmin
toponimlərin “Dədə Qorqud kitabı” ilə bağlılığı əsaslandırılmışdır.
B.Budaqov və Q.Qeybullayev bu barədə yazır: “Kitabi-Dədə
Qorqud” eposunda çəkilən adların əksəriyyəti indiki Ermənistan əra-
zisindədir. Alagöz dağının cənub yamacları Abarandan gələn Qazax
su çayının sol tərəfi keçən əsrdə “Uquz yurdu” adlanırdı. Eposun III
boyunda oğuzların yurdu olan indiki Ermənistan ərazisi “Türküstan”
adlandırılır. Çünki, eposda Qazan xan “Türküstanın dirəyi” sayılır.
Eposun IV boyunda oğuzların ərazisi “Oğuz eli” də adlandırılır.
208
DƏDƏ QORQUD ARAŞDIRMALARI
Diqqətəlayiqdir ki, eposda “Gürcüstan” adı çəkilir, lakin “Ermə-
nistan” adı yoxdur. Eposda deyilir ki, Oğuz elinin 90 tümən (990
min) nəfərlik ordusu vardı. Eposda Göycə gölü ilə Van gölü ara-
sı ərazi “İç Oğuz” adlanır. Eposdakı Qaradərə sonrakı Zəngibasar-
dır, çünki farsca zəngi “qara” mənasındadır. Ermənistanda Avşar,
Yuva, Qacarabay, Çebin, Qarxun, Dəyərli, Qırıqlı və b. kənd adları
Oğuz tayfalarının adlarını əks etdirir” (2, 894). Bütün bu deyilən-
lər “Kitab”dakı toponimlərin daha çox Azərbaycanla bağlılığını və
“Kitab”dakı hadisələrin məhz Azərbaycan ərazisində baş verdiyini
təsdiqləyir. Lakin daim at belində olan Oğuz qəhrəmanları tez-tez
Azərbaycan sərhədlərini aşaraq Abxaziya elinə qız almağa, Trabzo-
na qız bəyənməyə, Rum elinə alış-veriş etməyə, Qara dəniz kənar-
larına, Qarun elinə “av avlayıb, quş quşlamağa”, istirahət etməyə
gedirlər. Məsələn;
“Qan Abqaz elinə mən gedərəm,
Altun xaça mən əlümi basaram,
Pilon geyən keşişiŋ əlin öpərəm
Qara gözlü kafir qızın mən aluram” (6, 78)
“İç Oğuza girdi. Qız bulımadı. Dolandı. Daş Oğuza girdi, bu-
lımadı. Dolandı., Trabuzana gəldi. Məgər Trabuzan təküriniŋ bir
əzim-görklü məhbub qızı vardı” (6, 104).
“Baybörə bəg bəzirganlarını yanına oxıdı, buyuruq etdi: “Mərə
bazirganlar! Allah-Taala maŋa bir oğul verdi. Varın Rum elinə, mə-
nim ağlum ıçün yaxşı ərmağanlar gətürün mənim oğlım böyüyincə”,
- dedi” (6, 53); “Günlərdə bir gün Düzmürd qalasına gəldi. Qara də-
niz kənarında idi. Aŋa irübən qondılar” (6, 119); “Atla Qarun elinə
çapqun yetdim” (6, 158); “Arqıc qırda yıqanır Əmman dəŋizində...”
(6, 157).
“Kitab”da hadisələrin cərəyan etdiyi yerlər Azərbaycanda və
bəzən də onun sərhədlərindən kənarda baş verdiyi üçün buradakı to-