155
dəyişiklikləri fövqəltəbii qüvvələrin təsiri ilə əlaqələndirir, onların
fəaliyyətinin nəticəsi kimi izah edir.
Ərəb dilindəki “dinun” sözündən yaranan “din” termininin
mənası “inam”, “etiqad” deməkdir. “Din” termini dilimizə
Azərbaycanda islamın yaranması ilə əlaqədar keçmişdir.
Dinin mənşəyi və qədim formaları haqqında müxtəlif
mənbələrdən məlumat almaq mümkündür:
l. Təbiət və ictimai elmlərin-xüsusilə, fiziologiya, tarix,
psixologiya və etnoqrafiya elmlərinin bu istiqamətdə qazandığı
uğurların elmi-fəlsəfi təhlili;
2. Arxeoloji tədqiqatlar nəticəsində üzə çıxarılmış müxtəlif
nümunələr;
3. Müasir dövrdə sivilizasiyadan kənar həyat tərzi yaşayan
qəbilə və tayfaların həyat tərzi. Məsələn, Avstraliya, Qərbi Afrika və
bəzi Şimal xalqlarının həyat tərzi.
4. Şifahi və yazılı abidələr; (Bu barədə “Orxon-Yenisey
abidələri” və “Kitabi-Dədə Qorqud” dastanlarında məlumat verilir).
5. Bu gün də yerinə yetirdiyimiz ayin və mərasimlər. Onlarda
ibtidai dini təsəvvürlərin izləri vardır. Məsələn, qurban kəsmək,
ehsan vermək, bəzi xalqların dəfn mərasimi və s.
Məlumdur ki, insanın yaranmasında və onun şüurunun
formalaşmasında əmək prosesi mühüm rol oynamışdır. Ehtiyac
üzündən fəaliyyətə başlayan insanın ilk əcdadı bu prosesdə müəyyən
vərdişlər qazanmış və getdikcə şüur, təfəkkür, nitq və s. də yavaş-
yavaş meydana çıxmışdır.
İctimai inkişafın aşağı səviyyədə olması, insanınm kortəbii
qüvvələr qarşısında acizliyindən irəli gələrək onun şüurunda allah,
axirət, ruh və s. kimi anlayışları yaratması ibtidai icmada müxtəlif
dini təsəvvürlərin meydana çıxmasına səbəb oldu.
156
Yuxarıda qeyd etdik ki, din tarixi-ictimai hadisədir. Qədim
maddi və mənəvi abidələr göstərir ki, dinin yaranması və
formalaşması milyon illərlə davam etmişdir. Bəşəriyyətdə dinsizlik
dövrü də mövcud olmuşdur. Bunu müasir etnoqrafiya elmi bir çox
faktlara əsaslanmaqla sübuta yetirir.
Müəyyən şüura malik insanın təqribən 2,5-3,5 milyon il
bundan əvvəl yaranmasını, yer üzərində ilk dini təsəvvürlərin
eramızdan 40 min il əvvəl, yuxarı paleolit dövründə meydana
çıxmasını elm artıq təsdiq etmişdir.
Dinin mənşəyi və mahiyyəti əsasında ictimai və mənəvi təlabat
dayanmış, ehtiyacdan din tarixi yaranmışdır. İnsanların şüurunda
obyektiv gerçəkliyin dini əksi nəticə etibarilə onların maddi istehsal
fəaliyyətinin məhdudluğu və bununla əlaqədar ictimai münasibətlərin
tarixi məhdudluğu ilə bağlıdır. Kortəbii qüvvələr insanlarda qorxulu,
sirli, anlaşılmaz hisslər yaradır. Onların şüurunda allahlar, hər şeyə
qadir ruhlar, fövqəltəbii qüvvələr haqqında təsəvvürlər yaradır.
Sonrakı mərhələlərdə ilkin ictimai-iqtisadi formasiyalarda isə
əməksevər kütlələrin ictimai zülm-kütləvi işsizlik, aclıq, xəstəlik və
s. fəlakətlər qarşısında acizliyi də onlarda dini təsəvvürləri daha da
gücləndirir. Lakin bütün bunlarla bərabər ibtidai insan ətrafında baş
verən, ona aydın olmayan hadisələrin, yaranan vəziyyətin səbəblərini
öyrənmək istəyi ilə, nə qədər ləng olsa da, inkişafa doğru irəliləyir.
Yer
üzündə mövcud olmuş və hal-hazırda da mövcud olan
dinlər tarixi-təkamül baxımından belə qruplaşdırılır:
l.
Sinifli
cəmiyyətdən əvvəl mövcud olan dinlər.
“İbtidai dinlər” adlandırılan bu ilkin din formalarına animizm,
totemizm, magiya, fetişizm, sehrbazlıq, əcdad kultu, atəşpərəstlik,
bütpərəstlik və s. daxildir.
2. Sinifli cəmiyyətdə mövcud olan dinlər.
Yayılma dairəsinə görə də onlar iki qrupa bölünür:
a) Milli dövlət dinləri.
157
Buraya iudaizm, induizm, sintoizm, çaynizm, konfusiqilik,
daosizm və s. daxildir. Müəyyən bir və ya bir neçə dövlətin
ərazisində yayılan bu dinlərə, əsasən bir və yaxuda da bir neçə millət
və xalq etiqad etmişdir.
b)Dünya dinləri.
Buraya buddizm, xristianlıq və islam daxildir. Onlar daha geniş
miqyasda bir çox millətlər və xalqlar arasında yayılmışdır. Sinifli
cəmiyyətdə mövcud olan dinlər müäsir dinlər də adlandırılır.
Xristianlıq, islam, iudaizm, buddizm, induizm və s. belə dinlərdəndir.
İbtidai icma qurluşunun sonlarında artıq ibtidai insanın
şüurunda əsaslı şəkildə dəyişikliklər oldu. Maddi həyat tərzində
yaranan köklü dəyişikliklər insanların dini təsəvvürlərində,
şüurlarında da dəyişikliklərin meydana çıxmasına səbəb oldu.
Dini şüur iki şəkildə özünü göstərir:
l) dini psixologiya əsasmda yaranan adi dini şüur;
2) həm ictimai mühitin, həm də dini idealogiyanın təsiri ilə
formalaşan, lakin dini təlimin mahiyyətinə bələd olmayan dindar
şəxsin şüuru.
Dinin məzmununa dini şüur, dini münasibətlər, dini fəaliyyət
və dini təsisatlar daxildir. Dini təşkilatlar, dini orqanlar, dini
cəmiyyətlər, bırliklər, dini icmalar, kilsə, məscid və s. dini
təsisatlardır. Onların aparıcı qüvvəsi ruhanilərdir. Dini təsisatlar
müəyyən etiqad, inam zəminində birləşən dindar insanların
fəaliyyətini təşkil edir, əlaqələndirir və istiqamətləndirir.
Din ilə əxlaq, fəlsəfə, elm və incəsənət arasında da əlaqə
mövcuddur. Əxlaq insanların bir-birinə və cəmiyyətə olan
münasibətlərini tənzimləyən davranış normaları və qaydaları toplusu
olmaqla dindən xeyli əvvəl meydana çıxmışdır. Din öz mövqeyini
möhkəmləndirmək, əhatə dairəsini genişləndirmək məqsədilə ən sadə
əxlaq normalarından belə yetərincə faydalanmışdır.
158
Dinlə incəsənət arasında da sıx əlaqə vardır. Belə ki, əsl
incəsənət spesifik formada, bədii obrazlar vasitəsilə gerçəkliyin
düzgün inikasını verir və dünyanı dərk etməkdə insanlara kömək
edir. Buna görə də din həmişə insanlara dini-tərbiyəvi təsir
göstərmək məqsədilə incəsənətdən istifadə etməyə, estetik təsir
vasitələrindən dini etiqadın möhkəmləndirilməsi və yayılması üçün
onun ideya-estetik təsir gücündən faydalanmağa çahşmışdır.
Qabaqcıl incəsənət həmişə ictimai tərəqqiyə, insanların estetik-əxlaqi
tərbiyəsinə xidmət etmişdir. İncəsənət insanın mənəvi təkamülündə
milli-dini mənəvi sərvətlərə yiyələnməsində, bütövlükdə mənəvi-
estetik tərbiyəsində çox mühüm vasitədir. İbadətgahlarda, məscid və
kilsələrdə incəsənətin müxtəlif növlərindən, rəssamlıqdan,
heykəltəraşlıqdan, memarlıqdan və s. istifadə edən din insanlara
güclü emosional təsir etməyə nail olmuşdur. İnsanların şüurunda
yaranan inam onların yaratdıqları dastanlarda, nağıllarda və digər
ədəbi-bədii nümunələrdə öz əksini tapmışdır.
Belə ədəbi nümunələrdən biri də Orxon yazılı abidələridir. Bu
abidələr qəbirüstü kitabə olması baxımından Yenisey abidələri ilə
birləşir. Lakin Orxon kitabələri həcminə, yazılış tərzinə və
məzmununa görə Yenisey abidələrindən fərqlənir. Belə ki, burada bir
qayda olaraq türk tarixi, türk xalqlarının formalaşma və
məskunlaşma dövründə apardıqları müharibələr, qarşılıqlı tayfa
münasibətlərinin formalaşması və s. məsələlər barədə dərin ideya-
fəlsəfi tutuma malik məlumatlar verilir. Bütün bunlarla bərabər
türklərin qəhrəmanlıq ənənələri, tanrı ilə türkün ruhi bağlılığına,
“qohumluq əlaqələrinə”, dövlətçilik və məişət məsələlərinə aid fikir
və düşüncələr də öz əksini tapmışdır.
Qeyd etdiyimiz kimi, türklər özlərininin tanrı ilə möhkəm,
qırılmaz “qohumluq münasibətlərinə” dərin inam bəsləyirdilər. Bunu
“Gültigin” kitabələrindən gətirdiyimiz nümunələr də təsdiq edir:
Dostları ilə paylaş: |