5
GİRİŞ
Hər bir kəsin mənəvi ehtiyacları onu yetişdirən milli-mədəni
mühütin xüsusiyyətləri ilə müəyyənləşir. Ona görə də yetişməkdə
olan gənc nəslə xalqımızın sosial-mənəvi mənşəyini, mədəniyyətini,
mədəniyyət tarixini öyrətmədən onların mədəni təlabat meyllərini,
estetik zövq oriyentasiyasını müəyyənləşdirmək mümkün deyildir.
Onlar bu bilikləri qazanaraq dərk etməlidirlər ki, Azərbaycan xalqı
elə bir mədəniyyətə malikdir ki, bu mədəniyyət müxtəlif zamanlarda
həm müxtəlif sivilasiyaların nailiyyətlərindən faydalanmış, həm də
onların bəzilərinin önündə getmiş elə mürəkkəb və zəngin bir
fenomendir ki, ona sadə şəkildə yanaşmaq olmaz.
Azərbaycan qazandığı müstəqilliyə tamamilə yiyələnmək üçün
xalqımız öz mənəvi və maddi mədəniyyətini dünya mədəniyyətinin
təcrübəsi və nailləyyətlərindən faydalanmaqla, öz köklərindən
ayrılmamaq şərtilə daha da inkişaf etdirməlidir.
Yuxarıda qeyd etdiklərimizi nəzərə alaraq dərs vəsaitində
mədəniyyətin tarixi inkişaf meyllərinin xarakterini, mərhələlərini,
mədəniyyət və sivilizasiyasının daxili vəhdətini, qarşılıqlı əlaqə və
fərqini, ona yanaşma metodlarını əks etdirməyə çalışdıq. Mövzular
bir neçə il öncə tərtib etdiyimiz proqrama uyğun olaraq daxili
bağlılıq, ünsiyyət və münasibət sistemi ilə şərh edilmişdir. Belə
münasibətin üstünlüyü ondadır ki, o tədris olunan mövzuları dolğun
şəkildə qavramağa, seçim etməyə, tarixi keçidləri proses kimi
mənimsəməyə imkan verir.
Dərs vəsaitinin “mədəniyyət və dövlət” fəsli də bizcə, milli
dövlətçiliyimizin tələbə gənclərə öyrədilməsi baxımından uğurlu
sayıla bilər. Belə ki, bu fəsildə mədəniyyət-dövlətvətəndaş
münasibətlərinin dialektikası, dövlət rəmzlərinin mənasının
tədqiqatla bağlılığı, dövlət bayrağımızın ideloji ünsürləri, dövlət
himnimizdəki mənəvi paklıq və ucalıq, əzəmət öz əksini tapmışdır.
Konstitusiyamızdakı millilik keyfiyyətlərinin tamlığı
bütövlüyü,
6
milliliklə beynəlmiləlçiliyin əlaqəsi dərs vəsaitini də geniş şəkildə
şərh olunur.
Təqdim olunan dərs vəsaitində əsasən beş amilə üstünlük
verilir;
1)
təbii-coğrafi mühit
2)
genetik kod.
3)
sosial mühit.
4)
tarixi şərait
5)
mədəni mübadilə
Göstərilən bu amillər mədəni tərəqqinin əsas istiqamətlərini və
müasir dövrün mədəniyyətinin strukturunu müəyyənləşdirməyə
imkan yaradır.
Mədəniyyət ruhun qidasıdır. Hələ 1990-cı illərin əvvələrində
ali məktəblərdə etika, estetika, məntiq fənləri tədris olunurdu.
Sonralar bu fənlər əsaslandırılmadan tədris planından çıxarıldı.
Həmin fənlərin mövzuları içərisində elələri var idi ki, onların
gənclərə öyrədilməsi böyük əhəmiyyət daşıyırdı. İndi yaşlı nəsil bü
biliklərdən məhrum edilmiş gənclərə milli zövqlərinin olmamasını,
Avropaya daha çox meyl etmələrini irad tuturlar. Buradan belə bir
sual meydana çıxır:
- Biz onlara (gənclərə) bu istiqamətdə nə öyrədirik? Yalnız
“Azərbaycan tarixi”ni, “Konstitutsiya”nı öyrətməklə, tələbələrdə,
gənc nəsldə milli xüsusiyyətlər formalaşdırmaq mümkündürmü?
Bizcə, bu sualın ancaq bir cavabı var: - Xeyr!
Ona görə də, qismən də olsa, bu boşluğu doldurmaq üçün dərs
vəsaitində milli mədəniyyətdə mənəviyyatımıza olan bağlılığı, yaşarı
və əbədi olan insana inam, müstəqil dövlətçiliyimizin bu sahədəki
uğurları haqqında məsələləri əks etdirdik.
Dərs vəsaiti haqqında öz fikirlərini bildirən həmkarlarımıza
əvvəlcədən təşəkkürümüzü bildiririk.
7
I FƏSİL
MƏDƏNİYYƏT VƏ TƏRƏQQİ
§ 1. MƏDƏNİYYƏTŞÜNASLIQ VƏ ONUN BİR
ELM KİMİ İNKİŞAF XÜSUSİYYƏTLƏRİ
Mədəniyyətin ümumbəşəri məna və məzmununu tədqiq edən,
onun cəmiyyətin bütün sahələrində yerini və rolunu göstərən
mədəniyyətşünaslıq ifadəsi “kulturologiya” sözünün tərcüməsidir.
Latınca “culture”, yunanca “logos” (təlim, elm) sözlərinin
birləşməsindən yaranan “Mədəniyyətşünaslıq” termini “mədəniyyət
haqqında elm” mənasını ifadə edir. Elmi və publisistik ədəbiyyatda
“mədəniyyət” termininin ilk dəfə kim tərəfindən işlənməsinə dair
müxtəlif fikirlər vardır. Lakin “Kultur” termininin ilk dəfə Qədim
Romada işlənməsi həqiqətdir. Belə ki, bu mənada qeyd etdiyimiz
termin Roma siyasətçiləri və filosoflarından əvvəlcə Katon, sonralar
isə Mark Tullis Sisseron (e.ə.3.1.106 Arpinum - e.ə. 7.12.43. Kayeta
yaxınlığında, indiki Qasta) tərəfindən işlənmişdir, Maraqlıdır ki,
M.T.Sisseron özünün 58 məhkəmə və siyasi nitqində ritorikaya,
fəlsəfəyə, siyasətə aid 19 traktatında, o cümlədən, 800 məktubunda
bu termindən dəfələrlə istifadə etmişdir. Avropada “mədəniyyət”
termini bəşər tarixinin keçdiyi üç dövrün - vəhşilik, barbarlıq,
sivilizasiya - üçüncü mərhələsini bildirmək üçün qəbul olunmuşdur
və onu bu mənada ilk dəfə 1767-ci ildə Şotland filosofu A.Fergüson
işlətmişdir. Sonralar görkəmli Amerika etnoqrafı, arxeoloqu, ibtidai
icma cəmiyyəti üzrə tarixçi Lüis Henri Morqan (21.11.1818. Orora,
Nyu-York, -17.12.1881. Roçester, Nyu-York) bu bölgünü daha da
əsaslandırmışdır.
İslam Şərqində “mədəni” termini ərəblərdən alınmış və
aşağıdakı mənaları ifadə etmişdir:
l. şəhərli, qəsəbəli
2. oturaq, yəni, köçəri olmayan
8
3. mədəniyyətin yüksək səviyyəsində olan; elmli, oxumuş,
4. mədəniyyətə mənsub olan.
Müxtəlif dövrlərdə yuxarıda qeyd etdiyimiz alim və
mütəfəkkirlər tərəfindən işlənməsinə baxmayaraq bu termin keçən
əsrin əvvəllərində Amerika alimi Lesli Uayt (1900-1975) tərəfindən
elm kimi tədqiq olunmağa başlanmışdır. Öz təlimini “kulturologiya”
adlandıran alim bildirdi ki, bu termin həm insan cəmiyyətini, həm də
onun mədəniyyətini əks etdirir.
Deməli, “Mədəniyyətşünaslığ”ın predmetini mədəniyyət,
cəmiyyətdə onun yeri və rolu, inkişaf istiqamətləri, hansı
səviyyələrdə mövcudluğu və s. təşkil edir.
Bəşər tarixində elə bir dövr olmamışdır ki, mədəniyyət
məsələləri orada öz əksini tapmasın. Çünki, mədəniyyət kainatda
insanın yaranması ilə bir zamanda meydana gəlmişdir. İbtidai insanın
hər hansı yeni bir xüsusiyyət qazanması mədəniyyətə doğru irəliləyiş
olmuşdur. Dəyişən hər bir əsr insanların şüur və fəaliyyətində
dəyişikliklər yaratdıqca onların maddi həyat tərzi də dəyişmiş,
dünyagörüşləri, həyata baxışları dövrün tələbinə uyğun şəkildə
inkişaf etmişdir. Söz yox ki, insanların tarixi inkişafı ilə cəmiyyətdə
yaranan dəyişikliklər mədəniyyətdə də öz ifadəsini tapmışdır. Hər bir
tarixi dövr, cəmiyyətin hər bir özünəməxsus forması bu mənada
özgün mədəniyyətə malik olmuşdur.
Marksizmə görə mədəniyyət ibtidai icma quruluşunun
dağılması, sinifli cəmiyyətin və xüsusi mülkiyyətin təşəkkül tapması
ilə meydana çıxmışdır.
F.Engels “Ailənin, xüsusi mülkiyyətin və dövlətin mənşəyi”
əsərində mədəniyyəti cəmiyyətin xüsusi inkişaf mərhələsi kimi
göstərmişdir.
Mədəniyyətin bir çox formaları vardır: bədii mədəniyyət, əxlaq
mədəniyyəti, hüquq mədəniyyəti, istehsal mədəniyyəti, xidmət
mədəniyyəti, siyasi mədəniyyət, nitq mədə-
Dostları ilə paylaş: |