25
tinə dair fikir söyləməyə imkan yaradır. Bu mədəniyyətin
təşəkkülündə bəzi etnik qrupların təsirinin izləri də hiss olunur. Lakin
Hett mədəniyyətində əsasən Hatt ənənələri üstünlük təşkil edir.
Şumer-Akkad mədəniyyətinin bəzi cəhətləri də Hett mədəniyyətində
öz əksini tapmışdır. Bir vaxtlar Hett aləmində prototürk etnik
tayfalarının iştirakı haqqında fikirlər səslənsə də, çox təəssüf ki, Hett
etnik və dil dünyası ciddi tədqiq olunmamışdır.
Bildiyimiz kimi, Sarqon (2316-2261) və Naram-Suen (2236-
2200) Akkad sülaləsinin ən görkəmli nümayəndələri olmuşlar.
Onlarla bağlı rəvayətlər Hett ədəbiyyatında da öz əksini tapmışdır.
Onu da qeyd edək ki, Şumer-Akkad ədəbiyyatının təsiri Hett
ədəbiyyatının digər sahələrində də özünü göstərir. Eyni zamanda
onların mixi yazı sistemindən hetlər də istifadə etmiş, hətta “Gilqamış
haqqında dastan” Hett dilinə tərcümə olunmuşdur. Hetlər Şumer-
Akkad yazılı nümunələrindən asan istifadə etmək üçün üçdilli lüğət
Şumer-Akkad-Hett lüğəti də tərtib etmişdilər.
İlkin ədəbiyyat nümunələrindən sayılan III Hattuşilinin həyat
və fəaliyyəti haqqında mətn dövrümüzə qədər gəlib çatmışdır.
Mətnin sonunda III Hattuşilinin belə bir müraciəti verilmişdir:
“Gələcəkdə kim olursa olsun-oğlum, nəvəm yaxud da nəticəm-
hakimiyyətə irsən yiyələnərsə, qoy allahlar içərisində Samuxi
şəhərinin ilahəsi İştara ehtiram göstərsin”. Buradan aydın olur ki,
dini dünyagörüşü baxımından akkadlar da hetlər kimi İştar ilahəsinə
sitayiş etmişlər.
Hett hökmdarlarının kitabələri və salnamələri də ilkin
ədəbiyyat nümunələrindən hesab olunur. Buraya “Anitanın kitabəsi”,
I Hattuşilin, I Suppiluliumun “Salnamələri” və s. daxildir.
Bütün qədim xalqların ictimai həyatında olduğu kimi, hetlərin
də məişətində və ideologiyasında din və dini təsəvvürlər mühüm
əhəmiyyət daşımışdır. Təbii ki, hetlərdə də
26
çoxallahlılıq mövcud olmuş və allahların da əksər hissəsi Hatt
mənşəli hesab edilmişlər. Arinna şəhərinin Günəş ilahəsi Vurusem,
Səma tufan allahı və onun qadını Hett panteonunda baş allahlardan
hesab olunur. Eyni zamanda, Hett panteonunda Hatt, Hurri, Akkad,
Hind-Avropa (luvi, nesi, pala, Hind İran), prototürk və hələ də
mənşəyi məlum olmayan etnos və xalqların dini baxışları da öz
ifadəsini tapmışdır.
Hett dövlətinin hər bir vilayət və icmasında yerli ibadətgahlar
olmuşdur. Allah və ilahələrə isə xüsusi ibadətgahlarda sitayiş
edilmişdir.
Dini təsəvvürlər kimi ibtidai insan cəmiyyətində ovsun (maqiya)
da mövcud idi. Bildiyimiz kimi, ovsun ömürlük insan həyatına daxil
olaraq ən qədim təfəkkür tərzini özündə hələ də saxlayır. Hetlərin
ictimai-iqtisadi həyatına dərin nüfuz etmiş ovsun Hett ədəbiyyatında
da müəyyən iz qoymuşdur. Hetlər həyatın müxtəlif sahələrində-ailə
münasibətlərində, dolanışıq arzusunda, düşmənə nifrət, dosta uğur
arzulamaqda ovsuna müraciət etmişlər.
Hetlərə qədərki memarlıq saxsı-gil qablar və əşyalar
istehsalından ibarət olmuşdur. Yeni Hett padşahlığı dövründə isə
artıq əzəmətli daş heykəllər yaradılmışdır. Belə maddi-mədəniyyət
nümunələrini hökmdar saraylarında və yaxud qayalıqlarda
hazırlayırdılar. Heykəllərin çoxu Hett hökmdarlarını təsvir edirdi.
Hetlər maraqlı möhürlər də hazırlayırdılar. Dairəvi və yaxud
dördbucaq şəklində olan bu möhürlərin üzərində hökmdar təsvirləri,
kənarlarında isə heroqlif işarələri həkk olunurdu. Hett möhürləri həm
forma, həm də məzmun baxımından şumer-akkad möhürlərindən
fərqlənirdi.
Hetlərin spesifik və bənzərsiz mədəniyyəti digər Şərq
xalqlarının da mədəniyyətinə öz təsirini göstərmişdir.
27
§6. HİND MƏDƏNİYYƏTİ
Başqa Şərq ölkələri kimi Hindistanda da mədəniyyətin müxtəlif
sahələri inkişaf etmişdi. Burada ədəbiyyat, incəsənət, memarlıq, təbiət
elmləri sahəsində bəzi nailiyyətlər qazanılmaqla yanaşı, müxtəlif dini
ehkamlar və təsəvvürlər də mövcud idi. Hindistanda əhali qədim
dövrlərdə bitkilərə, aya, günəşə və çaya sitayiş edirdi. Hind-İran
birliyi dövründə hindlilərin iranlılarla oxşar dini anlayışları
olmuşdur. Belə ki, həm hind, həm də irandilli etnik birləşmələri oda,
suya, əcdadlara, eyniadlı ilahi qüvvələrə inam bəsləyirdilər.
Hindlilərin ilkin dini təsəvvürləri Riqvedada öz əksini tapmışdı.
Burada qədim hind panteonunun başında hindlilərin yerin və göyün
allahı hesab etdikləri İndra dayanırdı. Eyni zamanda, ilkin dini
təsəvvürlərdə od və ev himayədarı Aqni, günəş allahı Surya da təmsil
olunurdu. E.ə. I minilliyin axırlarında Brahma, Vişna və Şiva
allahlarına ibadət genişlənir. Allahların əksəriyyəti hətta qədim hind
allahı Krişna da Vişnanın özünü onun yeni təcəssümü kimi
göstərmişdi. Bu hind Allahı haqqında yayılan əfsanələrdə Krişnanın
uşaqlıq və gənclik illəri öz əksini tapmışdır. Həmin əfsanələrdə, o
həm də məhəbbət aşiqi, özünə qarşı sevgi hissləri təlqin edən allah
təcəssümü kimi də ifadə olunur. “Mahabharata” dastanında isə
Krişna hərbi bacarıq və qabiliyyətə malik cəsur bir döyüşçü kimi
təsvir olunur.
Qədim Hind panteonunda təmsil olunan yüzlərlə allahlar
insanlar kimi həyat sürürdülər.
Qədim Hindlilər axirət dünyasına da inam bəsləyirdilər.
Hindlilərin dini təsəvvürlərinə görə ölülər allahı hesab olunan Yama
mərhumları qəbul edir, sağlıqlarındakı fəaliyyətlərinə görə onlara
təyinat verirdi. (Cənnət yaxud cəhənnəm). Getdikcə axirət-dünyasına
dair təsəvvürlər dəyişdi və hindlilər insanların həmişəyaşarlığını
qəbul etdilər. Yəni,
Dostları ilə paylaş: |