180
nində yazan Yunus Əmrə təsəvvüfü çox açıq, sadə, səmimi,
dərin və
həyəcanlı bir şəkildə tərənnüm etmiş, «Vəhdəti-vücud» fəlsəfəsini,
həyat və ölümü, Kainatı bu dünyagörüşlə izah etmiş, varlıq-yoxluq,
həyat-ölüm kimi məsələlər üzərində durmuşdur.
Yunus Əmrə böyük türk humanistidir. Türkcəni əvəzsiz qüd-
rət və hünərlə işlədən Yunus Əmrə türk dilinin ədəbiyyat və mədə-
niyyət dili olmasında mühüm rol oynamış, təsəvvüf fəlsəfəsi Yunus
Əmrənin türkcəsində gözəl açıqlanmışdır.
Anadolu Səlcuqluları dövrünün ictimai fikri xalq ədəbiy-
yatında ifadə olunmuşdur.
Seyid Battal Qazi və DaniĢmənd Əh-
məd Qazinin ətrafında təşəkkül edən «Battalnamə» və «Daniş-
məndnamə» kimi dastanlar XIII əsrdən etibarən yazıya alınmışdı.
Türk yumoru və türk hazırcavablılığının böyük nümayəndəsi
Nəsrəddin Xoca bu əsrdə yaşamışdır.
Səlcuqlu imperatorluğunda bütün millətlərdən olan elm və sə-
nət adamlarına himayədarlıq göstərilmiş, hakimiyyətləri dövründə
Nizamülmülk, Ömər Xəyyam, QuĢeyri, Güveyni, Qəzzali,
Muizzi, Ġbn Hassul, Lamii, Ənsari, Beyhakiy, Mahmud KaĢ-
ğarlı, Cürcani və s. kimi İslam dünyasının ən böyük elm, fəlsəfə,
təsəvvüf və ədəbi şəxsiyyətləri yetişmişdir.
Səlcuqlu sultanı Məlik şah dövrünün ən böyük islahatlarından
olan «
Cəlali təqvimi»ni yaratmış,
«Novruz bayramı»nı rəsmi döv-
lət bayramı elan etmiş, yoxsulları, elm və sənət adamlarını qorumaq
üçün dövlət büdcəsindən böyük miqdarda pul ayırmışdır. Sultanın
bu hərəkətinə etiraz edərək qumlu Tacülmülk Sultan «
bu ayrılmıĢ
pul ordu büdcəsinə əlavə edilsə, Bizans qala divarlarını aĢmaq
mümkün olar» - deyəndə Sultan Məlik şah
«möhtacların və alim-
lərin qorunması Bizans qala divarlarını aĢmaq qədər mühüm
bir dövlət iĢidir» cavabını vermişdir.
Məlik şah dövləti, ölkəni və xalqları necə idarə etmək üçün
Nizamülmülk, Şərəf əl-Mülk, Tac əl-Mülk, Məcd əl-Mülk və bu qə-
bildən olan alimlərə tapşırıq vermiş və onlar öz əsərlərini hazırlaya-
raq şaha təqdim etmiş, Sultan bunlardan Nizamülmülkün «Siyasət-
namə» əsərini bəyənmişdi.
182
Kiçik Asiya səlcuqlarının memarlıq tarixində
3 mərhələ diq-
qəti cəlb edir.
Ġlk mərhələ 1210-cu ildən 1215-ci ilədək davam
edən qısa başlanğıc dövrüdür. Bu dövr heykəltaraşlıq nümunələri
və binaların tikilmə üslubu ilə xarakterikdir. Bu dövrün tikililərinə
ən gözəl nümunə Şifayədəki mədrəsə və 1215-ci ildə I Keyxosrov
tərəfindən bacısı Gövhər Nəsibə xanımın şərəfinə tikilmiş Qeysəriy-
yədə Ciftə adı ilə tanınan Qiyasiyyə mədrəsəsidir.
Başlanğıc mərhələdən sonra
klassik dövr adlanan inkiĢaf
mərhələsi başlanır. Bu dövr təxminən 1250-ci ilə qədər davam edir.
Bu dövrün tikililərinə Sivasda I Keyxosrovun mavzoleyi (1217) və
Darüşşəfa xəstəxana kompleksi, 1229-1230-cu illərdə tikilmiş 2 sul-
tanxana, Qeysəriyyədə 1237-1238-ci
ildə tikilən məscid,
mədrəsə və
hamam, məzardan ibarət Hind xatun kompleksi, eələcə də onlarla
digər möhtəşəm tikililər aiddir.
Sonuncu,
yekun mərhələ barokko üslubu mərhələsidir. Bu
üslubda tikilən binalara 1258-ci ildə vəzir Sahib Ata və Abdullah
ibn Kəlyük tərəfindən Konyada tikilən İncə Minarə mədrəsəsi və
xeyriyyə məqsədilə Sivasda tikilmiş Göy mədrəsə aiddir. Göy
mədrəsə 1228-ci ildə Fəxrəddlin Bəhram şahın qızı Fatimə Turan
Malik və onun əri Mənbiçlər sülaləsindən olan Divriq hakimi
Əhməd şah tərəfindən birgə tikdirilmişdi. Binanın memarları Əhlətli
Quramşah və Tiflisdən Əhməd ibn İbrahim olmuşlar.
Kiçik Asiyadakı Səlcuqlar dövründən qalan tikililəri
iki qru-
pa bölmək olar.
Birinci qrupa daxil olan binalar arasında məscidlər,
karvansaraylar, təhsil və xeyriyyə müəssisələri çoxluq təşkil edir.
Ġkinci qrupa dəfn adətlərini yerinə yetirmək üçün ibadətgah-
lar və mərhumun abidəsi rolunu oynayan mavzoleylər daxildir.
Bundan başqa Səlcuqlar müdafiə divarları və saraylar ucaltmış, say-
sız sayda ictimai hamamlar, fontanlar tikdirmişlər ki, bunların bir
qismi günümüzədək istismar olunur.
Birinci qrupa daxil olan binalar bir-birinə bənzəsə də, onları
fərqləndirən əsas cəhət divarların iri dar bloklardan tikilməsi, xaric-
dən suvanması, pəncərələrin yerdən hündürdən qoyulmasıdır. Məs-
cidlərin pəncərələri adi ölçüdə olduğu halda, karvansarayların