37
əsasən bütün xəstələri belə qruplaşdırmaq olar: aşağı riskə malik
xəstələr (indeks 2,75 sm/m
2
-dən az, il ərzində baş verə biləcək
fəsadların tezliyi təxminən 4%-dir); mötədil riskə malik xəstələr
(2,75–4,24 sm/m
2
, fəsadlaşma riski il ərzində 8%) və yüksək riskə
malik xəstələr qrupu (> 4,25 sm/m
2
, il ərzində fəsadların tezliyi
20%).
Kliniki təzahürlərin olmadığı xəstələrdə medikamentoz
müalicə hipotenziv preparatların tətbiqindən (arterial təzyiqin
məqsədyönlü səviyyəsini əldə etmək üçün) – ilk növbədə β – adre-
noblokatorların təyinindən ibarət olmalıdır. Bu zaman digər qrup
preparatların da təyini mümkündür.
β-adenoblokatorların təyini,xüsusən uşaqlarda və Marfan
sindromu olan yeniyetmələrdə aortanın genişlənməsi sürətinin
ləngiməsinə səbəb olur. Müasir dövrdə bəzi ilkin eksperimental
məlumatlar döş aortasının aterosklerotik anevrizmasının patoge-
nezində oksidativ stressin də rol oynadığını qeyd edir.Ona görə də
statinlərin və angiotenziv reseptorların blokatorlarının təyini
həmçinin müdafiə xarakteri daşıyır.Bundan başqa xəstələr ağırlıq
qaldırmaqdan,fiziki işdən,gücənmədən uzaq olmalıdırlar. Belə
ki,izometrik yüklənmə kəskin surətdə döş qəfəsi daxili təzyiqin və
AT-in kəskin artmasına səbəb ola bilər. Döş aortasının anevriz-
masının əmələ gəlməsinin bəzi səbəbləri genetik təbiətli ola bilər.
Belə ki,döş aortası anevrizması uzun müddət simptomsuz gedişə
malik olduğundan onun aşkar edilməsinin yeganə üsulu xəstənin
ailə üzvlərinin qeyri-invaziv şüa metodlarının tətbiqi ilə müayinə
olunmasıdır.
Anevrizmanın inkişafı və böyüməsinin qarşısının alınma-
sında vacib tədbirlərdən siqaret çəkmənin ləğvi və AT-in endiril-
məsidir. Bunun üçün β-adrenoblokatorlardan istifadə etmək olar.
Qarın aortası anevrizması olan xəstələrdə siqaret çəkmək və arte-
rial hipertenziyaya aortada aparılan cərrahi müdaxilədən sonrakı
uzaq dövrdə ölümə səbəb ola biləcək risk amili kimi baxırlar.
β -adrenoblokatorlarla aparılan medikamentoz müalicə ilə yanaşı
damar daxili müdaxilə, yaxud cərrahi müalicənin aparılmasına
ehtiyac duyula bilər. Təcili və təxirəsalınmaz əməliyyatların
38
yerinə yetirilməsi zamanı aortanın laylanan anevrizması və onun
cırılması aorta anevrizmasında ən təhlükəli ağırlaşmalar olub
yüksək əməliyyat daxili risk hesab edilir. Cərrahi əməliyyatlar
zamanı letallıq planlı əməliyyat üçün 1,5%, təcili əməliyyatlar
üçün 2,6% və təxirəsalınmaz əməliyyatlar üçün isə 11,7% təşkil
edir. Beləliklə, planlı əməliyyat qalxan aortanın, diametri 5,5 sm-
dən çox olan anevrizmalar üçün göstərişdir. Marfan sindromu və
birləşdirici toxumanın digər xəstəlikləri zamanı isə planlı əməliy-
yat anevrizmanın diametri 4,5 sm-dən böyük olan hallarda
göstərişdir.
Qapaq saxlamaqla aorta kökünün rekonstruksiyası keçirmiş
və təkrari əməliyyata meyilliyin artması olan xəstələrdə 10-20 il
sonra 10-20% xəstələrdə təkrari əməliyyatlara ehtiyac böyükdür.
Protez qoyulmuş xəstələrdə isə təkrari əməliyyatlara ehtiyac
aşağıdır (16% xəstələrin 5%-də). Təkrari əməliyyata risk amillə-
rindən aorta həlqəsinin diametrinin > 2,5 sm olması, həmçinin
Marfan sindromu, mitral qapağın prolapsı (səyrici aritmiya ilə
müşayiət olunan), aortada qapaq qoruyucu əməliyyatlar da aiddir.
Süni qapaq qoyulmuş xəstələrdə, antikoaqulyantların tətbiq
edilməsi nəticəsində də gecikmiş fəsadlar törəyə bilər. Tromboem-
boliya ilə xəstələnmə 100 nəfərə 0,42 təşkil edir. Aorta qövsü
anevrizmasının müalicəsi zamanı seçim üsulu-cərrahi müdaxilənin
yerinə yetirilməsidir. Müasir dövrdə çox zaman stent implanta-
siyası ilə müştərək aparılır. Stentin implantasiyasında məqsəd
aorta qövsünün distal hissəsini enən aortadan ayırmaqdır.
Döş aortasınn enən hissəsinin yaxud aortanın torakoabdomi-
nal şöbənin anevrizmasının müalicəsi zamanı hal-hazırda son 15 il-
də əldə edilmiş cərrahi yanaşmadan istifadə edilir (işemik fəsadların
qarşısının alınması məqsədi güdür). Damar daxili müdaxilələr za-
manı artıq torakotomiyaya, aortanın sıxılmasına, ürəyin sol şöbələ-
rində qanın şuntlanmasına, həmçinin ağciyərin süni ventilyasiyasına
ehtiyac qalmır. Döş aortasının anevrizmasının müalicəsi zamanı
stent-qrafdan istifadə olunması barədə 1988-ci ildə ilk dəfə Volodos
və hımkarları məlumat vermişlər (döş aortasının posttravmatik
psevdoanevrizmalı xəstənin müalicəsi zamanı). Cədvəl 1.
39
Cədvəl 1.
Hal-hazırda məlum olan döş aortası xəstəliklərinin damar daxili
müalicəsi üçün göstərişlər
Xəstəliyin etiologiyası
Aortanın anevrizmaları
Aterosklerotik / degenerativ
Posttravmatik
Anastomozlu
Medianın kistoz nekrozu
Stenforda görə aortanın laylanmasının B tipi
Kəskin forma
Xroniki forma
Giqant penetrasiyaedici xora
Aortanın travmatik cırılması
Aorta-ağ ciyər fistulası
Anevrizmanın quruluşu.
Enən aortanın anevrizması.
Proksimal boynun uzunluğunun 2sm-ə bərabər olması
(2 < sm, aorta üstü stent-qraftın qoyulmasına qədər);
Distal boynun uzunluğu 2 sm-ə bərabər olması
Diametri ≥ 6 sm
Xəstənin halı
Yaşlı xəstələrə üstünlük verilməsi
Arzu olunmaz sonluğun yüksək riski olan xəstələr açıq cərrahi
əməliyyat üçün yaranır
Xroniki obstruktiv ağciyər xəstəliyi
Ağır formalı ÜİX
Ağır formalı yuxu arteriyası xəstəliyi
Xroniki böyrək çatışmazlığı
Damara daxil olma sahəsinin yararlı olması
Gözlənilən yaşama müddəti > 6 aydan artıq ola bilir.
Stentin implantasiyasından sonra aparılan angioqrafiya stentin
yerləşdirilməsinin düzgünlüyünə nəzarət etməyə kömək edir. Sıxılmanın
aşkar edilməsi zamanı əlavə ballon dilatasiyanın icrası vacibdir, belə ki,
Dostları ilə paylaş: |