(КТ с 8-9) «Elə olduğun üçün (səni) yüksəltmiş xaqanının
sözünə qulaq asmadan yer boyu getdin».
4.
Tərzi-hərəkət zərfliyi müqayisə bildirir; məsələn:
Türgis kağan süsi Bolçuda otça, borça kəlti (KT ş 37) «Türgiş
xaqanın qoşunu Bolçuda od kimi, şərab kimi gəldi».
Görür
közim körməz təg, bilir biligim bilməz təg bolu (KT şm 10)
«Görən gözüm görməz kimi, bilən biliyim bilməz kimi oldu».
TeQri təg teQridə bolmış türk bilgə kağan bu ödkə olurtım (KT c
1) «Tanrı tək tanrıda olmuş türk müdrik xaqanı bu vaxt (taxta)
oturdum».
Tərzi-hərəkət zərfliyinin quruluşca növləri. Qədim türk
yazısı abidələrinin dilində tərzi-hərəkət zərflikləri quruluşuna
görə sadə və mürəkkəb olur:
1. Sadə tərzi-hərəkət zərflikləri nitq hissələri ilə (bir
sözlə) ifadə edilir; məsələn?
Sabımı tükəti esidgil (KT c 1)
«Sözümü tükənincəyədək eşit».
OfJ tutuk yorçıq yaraklığ əligin
tutdi (KT ş 32) «On tutukun qaynını yaraqlı əli ilə tutdu».
... bu
sabımın edgüti esid, katığdı tirjlə (KT c 2) «...bu sözümü
yaxşıca eşit, möhkəmcə dinlə».
2.
Mürəkkəb
tərzi-hərəkət
zərflikləri
ismi
söz
birləşmələri, feli bağlama tərkibləri və qoşmalı feli sifət
tərkibləri ilə ifadə edilir; məsələn:
Bilig bilməz kisi, ol sabığ
alıp, yağru barıp, üküs kişi, öltig (KT c 7) «Bilik bilməz adam, o
sözə aldanıb yaxın gedib, çoxlu adam öldün».
Körür közüm
körməz təg, bilir biligim bilməz təg holtı (KT şm 10) «Görən
gözüm görməyən kimi, bilən biliyim bilməyən kimi oldu».
Eçim
kağan olurıpan türk bodumğ yiçə itdi (KT ş 16) «Əmim xaqan
oturub türk xalqım tənzim etdi».
YBR ZƏRFLİYİ
Yer zərfliyi hal və hərəkətin icra edildiyi yeri
bildirən
ikinci dərəcəli cümlə üzvüdür. Qədim türk yazısı abidələri-nin
dilində yer zərflikləri aşağıdakı mənaları ifadə edir:
1. Hərəkətin icra yerini bildirən zərfliklər:
Üzə kök tetjri,
asra yağız yir kılıntukda ekin ara kisi oğlı kılınmıs (KT ş 1)
150
«Üstdə mavi göy, altda qonur yer yarandıqda ikisinin arasında
insan oğlu yaranmış»
Üzə türk tefjrisi, türk ıduk yiri, subı ança
timis (KT ş 10) «Üstdə türk tanrısı, müqəddəs türk yeri, suyu
belə demiş».
Ötükən yışda yig idi yok ermiş (KT c 4) «Ötükən
meşəli dağlarında yaxşı sahib yox imiş».
2. Hərəkətin istiqamətini göstərən yer zərflikləri:
Kurığaru Yinçü ügüz ...
keçə Təmir kapığka təgji sülədim (KT c
3-4) «Qərbə İnci çayını ... keçərək Dəmir qapıya təki qoşun
çəkdim».
Tüpütkə kiçik togmədim (KT c 3) «Tibetə azacıq
çatmadım».
An ta kalmışı yir sayu kop tum, ölü yonyur ertig (KT
c 9) «Onda (sağ) qalmışlarm yer boyu əldən düşmüş halda
yürüyür idin».
Kapağan Eltəris kağan eli/jə hlıntım (O 4)
«Fateh Eltəris xaqan elinə göndərildim».
Ol sub kodı bardımız
(T 27) «O çay boyu getdik».
3. Hərəkətin çıxış nöqtəsini bildirən yer zərflikləri.
Zəifliyin bu növü, adətən, hərəkət bildirən fellərə aid olur. Bu
tip yer zərflikləri yer zərfliyi, yer bildirən isimİər, təyini söz
birləşmələri və köməkçi sözlərin iştirak etdiyi birləşmə-lərlə
ifadə edilir; məsələn:
Ö/Jdən kağanğaru sü yoralım (T 29)
«Şərqdən xaqana qarşı qoşun yürüdək».
Ança olurur erikli
oğuzdantan köriig kəlti (T 8) «Eləcə otur-duğumuz zaman
oğuzlardan casus gəldi».
Tüpül kağanta Bölön kəlti (KT şm 12)
«Tibet xaqanından Bölön gəldi».
4. Hərəkətin son nöqtəsini bildirən yer zərflikləri. Bu yer
zərflikləri hərəkətin bitdiyi, yaxud çatacağı son nöqtəni bildirir
və hərəki fellərə aid olur. Bu yer zərflikləri qədim türk yazısı
abidələrinin dilində
təg «-tək, -dək» və
təgi «təki, kimi, qədər»
qoşmalarının iştirakı ilə əmələ gəlir. Onların işlənməsinin iki
tipinə rast gəlmək olur. Bu qoşmalar a) yer mənası bildirən
isimlərə və bəzən isə yer zərfliklərinə, b) təyini söz
birləşmələrinə qoşularaq hərəkətin çatacağı son nöqtəni bildirən
yer zərflikləri əmələ gətirir; məsələn:
llgərü Şantu/Jyazıka təgi
sülədim (KT c 3) «Şərqə Şandun düzünə təki qoşun çəkdim».
Yırağaru Yer Bayırku yirifp təgi sülədim (KT c 4) «Şimala Yer
Bayırku yerinə təki qoşun çəkdim».
Anta keri barıp Yinçü
ügüzig keçə Təmir kapağka təgi, təzikkə təgi sü... (KÇ 16)
151
«Onda qərbə gedib İnci çayını keçərək Dəmir qapıya təki,
ərəblərə təki qoşun...»
5. Hərəkətin keçdiyi yolu bildirən yer zərflikləri. Qədim
türk yazısı abidələrinin dilində cümlədə hərəkətin keçdiyi yolu
bildirən yer zərflikləri vəzifəsində çıxış edən ikinci dərəcəli
cümlə üzvünə, demək olar ki, təsadüf edilmir. «Hərəkətin
keçdiyi yol» dedikdə iki nöqtə arasında
məsafə nəzərdə tutulur,
bu mənanı ifadə edən yer zərflikləri hərəkət fellərinə aid olur,
iki sözlə - birincisi ismin çıxışlıq halı, ikincisi ismin yönlük
halında işlənən sözlərlə ifadə edilir, bəzən bu sözlərə (ikinci
sözə) istiqamət bildirən qoşmalar da qoşulur, həmin zərfi ik
haradan-haraya və onun törəmələri olan suallara cavab verir.
Abidələrin dilində yer zərfliyinin
bu növünün işlənməsinə
cüzəştlə aşağıdakı cümləni nümunə gətirmək olar:
İlgərü kün
toğsıka, birigərü kün ortusnjaru, kurığaru kün batçıJaQa,
yırığaru tün ortusıQaru -
anta içrəki bodun kop ma Qa hörür
(KT
c 2) «Şərqə gündoğana, cənuba gün ortasına, qərbə günbatana,
şimala gccə ortasına - bu qədər yerin içindəki xalq bütünlüklə
mənə tabedir».
6. Hərəkətin keçdiyi yolu bildirən yer zərflikləri. Bu,
qədim türk yazısı abidələrinin dilində az işlənən yer
zərflikləridir, hərəkət felləri ilə işlənir, haradan və haraya
suallarından birinə cavab verir. Abidələrin dilində
kodı «boyu»
və
sayu
«boyu»
köməkçi
sözlərinin
əmələ
gətirdiyi
birləşmələrlə ifadə edilir; məsələn:
Anta kalmışı yir sayu kop
turu, ölü yorıyur ertig (КТ c 9) «Onda (sağ) qalmışın yer boyu
tamamilə əldən düşmüş halda yürüyürdüm».
Antağının üçün
igidmiş kağanıQın sabın almatın yir sayu bardığ (KT c 8-9) «Elə
olduğun üçün (səni) yüksəltmiş xaqanının sözünə baxmadan yer
boyu getdin».
Ol sub kodı bardımız (T 27) «O çay boyu getdik».
Sələ Qə kodı yorıpan ...
ebin, barkın anta bozdım (BK ş 37)
«Şələnə boyu yürüş edib ... evini, sarayını onda dağıtdım».
Yer zərfliyinin quruluşca növləri. Qədim türk yazısı
abidələrinin dilində quruluşuna görə yer zərfiiklərinin iki növü
vardır: sadə yer zərflikləri və mürəkkəb yer zərflikləri.
152
Sadə yer zəiflikləri sadə və düzəltmə sözlərlə - nitq
hissələri ilə ifadə olunur; məsələn:
İçrə aşsız, taşra tonsız
yabız, yablak bodunka üzə olurtım (KT ş 26) «İçi aşsız, üstü
donsuz, pis və yava xalqm üstündə oturdum».
Üzə kök teQri,
asra yağız yir kılıntukda ekin ara kisi oglı kılmmıs (KT ş 1)
«Üstdə mavi göy, altda qonur yer yarandıqda ikisinin arasında
insan oğlu yaranmış».
Ol yirgəvii barsar, türk bodun, öltəçi sən
(KT c 8) «O yerə getsən, türk xalqı, öləsisən».
Mürəkkəb yer zərflikləri mürəkkəb yer adları, ikinci və
üçüncü növ təyini söz birləşmələri ilə ifadə olunur; məsələn:
Birigərü Tokuz Ərsənkə təgi sülədim (KT c 3) «Cənuba Doqquz
Ərsənə təki qoşun çəkdim».
Kurığaru Yinçü ügüz...
keçə Təmir
kapığka təgi sülədim (KT c 3-4) «Qərbə İnci çayını... keçərək
Dəmir qapıya təki qoşun çəkdim».
Türk sir bodun yirində idi
yorımazun (T 11) «Türk sir xalqı yerində sahib yürüməsin».
ZAMAN ZƏRFLİYİ
Zaman zərfliyi hal və hərəkətin icra zamanını bildirir. Bu,
zərfliyin həm ifadə vasitələrinə, həm də məna çalarlarına görə
ən zəngin növüdür. Qədim türk yazısı abidələrinin dilində
işlənən zaman zərflikləri müasir türk dillərində işlənən zaman
zərfliklərindən istər ifadə vasitələrinə, istərsə məna çalarlarına
görə nəinki zəifdir, hətta bəzi məqamlarda üstündür.
Qədim türk yazısı abidələrində zaman zərflikləri zaman
zərfi, zaman mənası ifadə cdəıı isimlər, saylar, əvəzliklər, təyini
söz birləşmələri, feli bağlama tərkibləri, qoşmalı birləşmələr
(isim, ləyini söz birləşmələri, feli bağlama tərkiblərinə
qoşmaların birləşməsi) vasitəsilə ifadə edilir. Bu da abidələrin
dilində zaman zərfi iki ərinin, bir tərəfdən, ifadə vasitələrinin
zənginliyini, digər tərəfdən, qədimliyini göstərir.
Qədim türk yazısı abidələrinin dilində zaman zərfliyi 1)
hərəkət və ya əlamətin icra zamanım, 2) hərəkət və ya əlamətin
başlanğıc zamanını, 3) hərəkət və ya əlamətin bitmə zamanını,
4) hərəkət və ya əlamətin həm başlanğıc., həm də bitmə
zamanını bildirir.
153