T.D.Ağayev,Ş.Ə.Əhmədov,T.A. Xəlilov
129
Havanın hərəkət sürətinin ölçülməsi üçün digər cihazlar da
mövcuddur:
şar
və
ya
silindrik
katatermometrlər
və
termoanemometrlər.
Praktikada istilik axınının intensivliyini aktinometrlərlə
ölçürlər. Onun iş prinsipi istilik şüalanmasının udulmasına və
ayrılmış istilik enerjisinin qeyd edilməsinə əsaslanır. Sadə istilik
qəbuledicisi
–
termocütdür.
O,
müxtəlif
materiallardan
hazırlanmış iki naqilli elektrik dövrəsindən ibarətdir, məsələn,
mis-konstantan, gümüş-palladium, gümüş-bismut, bismut-sürmə,
volfram-renium və s. Müxtəlif materiallardan olan naqilləri bir-
birilə qaynaq və ya pərçim edirlər. İstilik şüalanması iki
birləşdirilmiş naqillərdən birini qızdırır, digəri isə müqayisə
edilmək üçün sabit temperaturda (T
0
) saxlanılır. Termocütün
elektrik sxemi şəkil 6.2-də göstərilmişdir.
Şəkil 6.2. A və B materiallarından hazırlanmış termocüt.
A və B materiallarından ibarət naqillər elektrik dövrəsini
təşkil edir. İstilik şüalanması nəticəsində naqillərdən biri T
temperatura qədər qızdığına görə termoehq V
AB
yaranır və onun
qiyməti voltmetr vasitəsilə ölçülür. Termoehq temperaturun böyük
intervalında T – T
0
fərqi ilə düz mütənasibdir (burada T
0
–
termocütün soyuq qatının temperaturudur.
)
(
0
T
T
V
AB
AB
(6.8)
ε
AB
kəmiyyəti A və B maddələrinin Zeebek əmsalı adlanır.
Bu effekt onu aşkar edənin şərəfinə (1821-ci il) termoelektrik
effekti və ya Zeebek effekti adlanır. Bəzən n sayda termocütü
Ekoloji təhlükəsizlik
130
ardıcıl birləşdirərək termoelektrik batareyasını alırlar. Termoehq
və uyğun olaraq bu cihazın həssaslığı adi termocütdən n dəfə
yüksəkdir, bu da kiçik intensivlikli istilik şüalanmasını ölçməyə
imkan verir.
İstilik şüalanma intensivlikli sənaye cihazlarının –
aktinometrlərinin əsasını termoelektrik batareya prinsipi təşkil
edir. Aktinometrlərin həssas elementi alüminium lövhəsindən
ibarətdir ki, onlar şahmat qaydasında düzülmüş, qaraldılmış və
parlayan zolaqlar isə onu əks etdirir, buna görə də birincilər
ikincilərə nəzərən xeyli artıq qızırlar. Termocütlərin müsbət
lehimləri bir-birləri ilə və qaraldılmış alüminium folqa zolaqlarla
birləşdirmişlər və istilik şüalanması təsiri altında parlayan
zolaqlarla birləşdirilmiş mənfi lehimlərdən xeyli yüksək dərəcədə
qızırlar. Temperaturlar fərqinin nəticəsində termoehq yaranır və o,
istilik radiasiyasının vahidləri ilə dərəcələnmiş (Vt/m
2
) həssas
cihazla ölçülür.
Aşağı temperaturlu
istehsalat sahələrində işləyərkən
istiləşdirilmiş xüsusi geyimdən istifadə edilməsi tələb edilir. İsti
sexlərdə məşğul olan personal üçün alçaq istilik keçiriciliyi olan
materiallardan hazırlanmış xüsusi geyimdən istifadə edilməsi
məqsədəuyğundur.
T.D.Ağayev,Ş.Ə.Əhmədov,T.A. Xəlilov
131
7.1. Qlobal istiləşmə və onun mümkün ssenariləri
Yer səthinin temperatur rejiminə bir neçə mənbə təsir
göstərir ki, bunlardan da ən güclüsü Günəş şüalanmasıdır.
Günəşdən Yerə infraqırmızı şüalanma şəklində düşən işıq və
istilik selinin intensivliyi sabit olmaqla 1,95 kal/sm
2
∙dəq. təşkil
edir. İkinci mənbə isə, planetin daxili istiliyidir ki, onun da
mənşəyi Günəşdir. Bu enerjini Yer Günəş sistemində yaranarkən
almış və planetin nüvə hissəsində parçalanma reaksiyası
nəticəsində yaranmaqdadır
.
Şəkil 7.1. İstixana effektinin yaranmasının sxemi
FƏSİL 7. QLOBAL EKOLOJİ TƏHLÜKƏ
MƏNBƏLƏRİ
Ekoloji təhlükəsizlik
132
Planetin bütün enerji itkiləri isə Dünya fəzasına şüalanan
istilikdən ibarətdir. Digər bütün enerji növləri də - işıq,
ultrabənövşəyi
və
rentgen
şüalanması
enerjisi,
kosmik
hissəciklərin gətirdiyi enerji və s. – istilik formasına çevrilir və
yenidən infraqırmızı şüalanma kimi əks olunur. Məhz, bu nisbətdə
Yerin qlobal temperaturu nisbi sabitliyini saxlayır. Lakin, XX
əsrin ikinci yarısından başlayaraq energetikanın, sənayenin,
nəqliyyatın və s. güclü inkişafı və dünya əhalisinin sürətli artımı
nəticəsində bu balansa antropogen təsirlər də sürətlə artmağa
başlamışdır. Bu isə öz növbəsində atmosferin yerüstü qatlarında
temperaturun yüksəlməsinə və orta planetar temperaturun
artmasına yəni, qlobal istiləşməyə rəvac verir.
Hələ, 1962-ci ildə rus klimotoloqu N.İ.Budıko belə bir
fərziyə irəli sürmüşdür ki, insanlar tərəfindən müxtəlif
yanacaqların külli miqdarda yandırılması nəticəsində atmosferdə
karbon qazının miqdarının artması qaçılmazdır. Karbon qazı isə
Yer səthindən və dərinlik istiliyinin kosmosa əks olunmasını
ləngidir ki, bu da şüşə ilə örtülmüş istixanada müşahidə etdiyimiz
effektə səbəb olur (Şəkil 7.1). Bu effekt nəticəsində isə atmosferin
yerüstü qatının orta temperaturu tədricən yüksəlir.
N.İ.Budıkonun
nəticələri
amerikalı
metereoloqları
maraqlandırmış və onlar XX əsrin 60-cı illərindən sonunda
apardıqları
müşahidə,
tədqiqat
və
hesablamalarla
Yer
atmosferində “istixana effekti”-nin mövcudluğunu təsdiqləmişlər.
Mütəxəssislərin rəyinə görə XX əsrin son onilliyinin üç
(1990, 1995, 1997-ci illər) ili son 600 ildə ən isti illər olmuşdur.
Bütövlükdə XX əsr isə son 1200 ildə ən isti əsr olmuşdur. Bunun
əsas səbəbi isə məhz XX əsrin sonlarında atmosferdə karbon
qazının miqdarının kəskin (1,12 dəfə) artmasıdır. Əgər bu
tendensiya dəyişməzsə, atmosferdə karbon qazının miqdarı 2020-
ci ilə ikiqat artacaqdır. Bu isə üzvi yanacaqların istehlakının
sürətlə artması ilə bağlıdır.
Hesablamalara görə sənaye, nəqliyyat, İES və qızdırıcı
sistemlər tərəfindən ildə 7 mlrd. tondan artıq karbon qazı və ya 2
mlrd. tondan artıq karbon ixrac olunur. Statistik məlumatlara görə
üçüncü dünya ölkələrində orta hesabla adambaşına ildə 0,5t,
Dostları ilə paylaş: |