təhlilinə yer verilsə də, bu məsələni yenidən tələbələrlə təhlil
etmək məqsədəuyğundur.
Cəmiyyətin mənəvi həyatı ilə bağlı söhbətimizin tam
alınması üçün mədəniyyəti də təhlil etmək vacibdir, çünki
mədəniyyyət cəmiyyətin bütün mənəvi həyatının vahid- bütöv
sisteminə daxildir. Əvvəllər cəmiyyətin mənəvi həyatında
yaranmış “kəsik” - məhz mədəniyyət (mənəvi mədəniyyət
nəzərdə tutulur) fenomeni olmuşdur, ona görə də bir növ
mövzunun yekunu kimi onu təhlil edib, eyni zamanda qısa da
olsa mədəniyyətin mahiyyətini aydınlaşdırmağa çalışacağıq.
Mədəniyyətin fəlsəfəsi. Hansı növə aid olmasından
asılı olmayaraq insan fəaliyyəti son anda da maddi, ya da
mənəvi dəyərlərin istehsalına gətirir. Fəaliyyətin bu sahəsi
həyata keçmə üsuluna, nətiçələrinə və içtimai məqsədlərinə
görə bir-birindən fərqlənirlər. Maddi və mənəvi dəyərlərin
məcmusu, eyni zamanda onların yaranması vasitələri,
bəşərİ
3
^ətin gələcək tərəqqisi naminə onlardan istifadə etmək
bacarığı, onları nəsildən- nəsilə vermək - məhz bunlar
mədəniyyəti təşkil edir. Təbiətə, yəni əl dəyməmiş təbiətə qarşı
duran nə varsa mədəniyyətə, insan əməyi ilə becərilənə və
yaradılana aiddir.
Maddi və mənəvi mədəniyyəti
fərqləndirmək qəbul olunmuşdur.
Maddi mədəniyyətə ilk növbədə ictimai varlıq girdabına
daxil edilmiş istehsal vasitələri və əmək alətləri aiddir. Maddi
mədəniyyət, onun inkişafının səviyyəsi və xarakteri həmin
cəmiyyətdə hakim olan istehsal münasibətləri ilə sıx bağlıdır
və onunla müəyyən olunur. Maddi mədəniyyət anlayışı
insanlara xidmət edən şeylər və proseslərin geniş dairəsini
əhatə edir. Maddi
377
mədəniyyət insanın təbiətə praktiki yiyələnməsi səviyyəsinin
göstəricisidir.
Mənəvi mədəniyyətə elm və onun nailiyyətlərinin
istehsala və məişətə tətbiq edilməsi səviyyəsi, əhalinin təhsil
səviyyəsi, maarifin, tibbi xidmətin, incəsənətin, cəmiyyətdə
adamların davranışmdakı əxlaq normalarının, məntiqi
təfəkkürə və dil zənginliyinə malik olmaq vəziyyətləri,
adamların maddi və mənəvi təlabatları və maraqları aiddir.
Mənəvi mədəniyyəti əsasını təşkil edən dindir. Mənəvi
mədəniyyət “şeylər” formasında: kitab, şəkil, kino, arxitektur
tikintilər, heykəllər və s. yığılır. Bütün bunlar müasir nəsillə
yaşayır və əməkdaşlıq edir və mədəniyyət adlanır və yalnız
canlı əqllə münasibətdə onun zənginliyi, insanların mənəvi
xəzinələri olması aydın olur. Beləliklə, mədəniyyət
bəşəriyyətin həm maddi, həm də mənəvi istehsal sahəsində
əldə etdiyi bütün nailiyyətləri əhatə edir. Ona yalnız əməyin
məzmunu, onun məhsulları deyil, bilik deyil, həm də vərdişlər
daxildir ki, bunlara yiyələnməklə insan praktiki və nəzəri
vəzifələri yerinə yetirə bilir. Mədəniyyətin inkişafının
başlanğıc forması və ilkin mənbəyi insan əməyi, onun həyata
keçirilməsi vasitələri və nəticələrdir. Mədəniyyət aləmi
bəşəriyyətin əvvəlki nəslinin reallaşmış təfəkkürü, iradə və
hissi kimi ayrıca adamın şüurundan asılı olmadan yaranmışdır.
Mədəniyyətdən kənar insan və cəmiyyətin həyatı
mümkün deyildir. Hər bir yeni nəsil öz həyatını yalnız təbiətin
əhatəsində deyil, həm də əvvəlki nəslin yaratdığı maddi və
mənəvi dəyərlər aləmində başlayır. Bacarıq, bilik, insani
hisslər, qabiliyyət yeni nəslə irsən verilmir, o artıq yaradılmış
mədəniyyətin mənimsənilməsi gedişində formalaşır. İnsan
mədəniyyətinin nailiyyətlərinin bir nəsildən digərinə verilməsi
olmadan tarixi təsəvvür etmək
378
olmaz: uşaq fikirləşməyə və danışmağa başlayır, böyüyür,
yalnız mədəniyyətlə ünsiyyətdə böyüklər kimi düşünə bilir.
Əgər insan mədəniyyəti yaradırsa, mədəniyyət də insanı
yaradır.
Mədəniyyət əvvəlki nəslin yaratdığı maddi və mənəvi
dəyərlərin passiv anbarı olmayıb, həyatın yaxşılaşdırılması
üçün bəşəriyyətin istifadə etdiyi fəal yaradıcılıqdır. Cəmiyyət
toplanmış mədəniyyət xəzinələrindən istifadə edərək onu daha
da təkmilləşdirir. Mədəniyyət yalnız insan fəaliyyətinin
nəticəsi olmayıb, həm də tarixən yaranan əmək vasitəsi,
adamların qəbul olunmuş davranış aktları, etika adlanan
ünsiyyət üsulu, öz hisslərini təzahür etdirmək vasitəsi, qəbul
etmək, eyni zamanda təfəkküıfn səviyyəsidir.
Dəyərlər ideyasına da toxunmaq məqsədəuyğundur.
Mədəniyyət - maddi və mənəvi dəyərlərdir. Dəyər deyərkən
maddi və mənəvi reallığın bu və ya digər obyekti, onların insan
və bəşəriyyət üçün müsbət və ya mənfi əhəmiyyətinin
işıqlandırılması nəzərdə tutulur. Adətlər, din, incəsənət və
ümumiyyətlə “mədəniyyət işığı” ilə işıqlandırılan şeylər və
hadisələrin yalnız insan və cəmiyyət üçün xüsusi mənası var.
Sakitlik, gün batan cağı, dan yeri, aylı gecədə təklikdə və ya
günəşin düşdüyü yarpaqları seyr etmək bizi ruhlandırır. Bütün
bunlar nə isə yüksək və təntənəli qəbul olunur və yaşanır.
Başqa sözlə desək, real faktlar, hadisələr, xassələr bizim
tərəfimizdən yalnız qəbul edilib, dərk olunmur, həm də
qiymətləndirilir, bizdə iştirak hissi, zövq almaq, sevmək və ya
nifrət etmək hissləri oyadır. Bu mümkün və qeyri-mümkün
ləzzət və nifrət zövqü: yaxşı, gözəl, əla, nəzakətli, ədəbli, incə,
zərif, xeyirxah, əzəmətli, yüksək, məhrəmlik, ülvi, müqəddəs
və s. - təşkil edir. Bu və ya digər şey bizim
379
Dostları ilə paylaş: |