40
GİRİŞ
nasib dendrologiya bağının yaradılması üçün 150 hektarlıq ərazinin müəyyənləşdirilməsinə
nail olunmuşdur və lazımi elmi məsləhətlər verilmişdir.
Həsən Əliyev hələ 1980-cı illərdən başlayaraq Azərbaycan Təbiəti Mühafizə Cəmiyyəti
və Bilik Cəmiyyəti ilə birlikdə keçirdiyi elmi seminarlarda təbiətsevərlərin, ekoloqların
qarşısında həmişə olduğu kimi elmi-praktiki əhəmiyyət kəsb edən mühazirələrlə çıxış edir-
di. Çıxışlarında Azərbaycan flora və faunasının ciddi mühafizəsinin təşkil etməklə yanaşı
bir sıra yaxşılaşdırma işlərinin başlanmasının lazım olduğunu qeyd edirdi. O, qoruqların,
yasaqlıqların və digər xüsusi mühafizə olunan ərazilərin elmi və bioekoloji əhəmiyyətindən
danışaraq ətraf mühitin mühafizəsinin qarşısında duran vəzifələri şərh edir, eləcə də Azər-
baycan meşələrinin qorunub mühafizə edilməsində görülən işləri müzakirə edərək bir sıra
işlərə öz münasibətini bildirirdi. O, deyirdi ki, dünya meşələrinin çox kiçik tərkib hissə-
si olan Azərbaycan meşələri cins tərkibi ilə yüksək malikdir və ümumi ərazinin 12%-ə
qədərini təşkil edən meşə fondunda 70-dən artıq dünyada nəsli kəsilməkdə olan ağac və
kol cinsləri mövcuddur. Bu məqsədlə onun təşəbbüsü ilə 1982-ci ildə Azərbaycan hökuməti
belə ərazilərin təbiət abidələri kimi qiymətləndirərək pasportlaşdırılmasını həyata keçirdi.
Həsən Əliyev ictimaiyyət qarşısındakı mühazirələrində meşələr və onlardan isti-
fadə mədəniyyətindən də geniş söhbət açırdı. O, meşələrin necə gəldi qırılmasını, həmin
sahəyə yersiz texnika ilə hücum çəkməyin yol verilməz olduğunu videokameralarla lentə
alır, çəkdiyi epizodlar ətrafında müzakirələr aparırdı. Təbiətə dəyən ziyanları lentə aldıq-
ca meşələrdə qanunsuz mal-qara otaranları və özbaşına qırıntıya yol verənləri gördükcə
vəziyyətin getdikcə gərginləşdiyini hiss edən görkəmli akademik “Həyəcan təbili” kitabını
qələmə aldı.
Həsən Əliyev Tuqay meşələrinin seyrəlməsinə və onun yarımsəhralara çevrilməsinə
daim diqqət yetirirdi. Bu bəlanın qarşısını almaq məqsədilə elmi təhlillər aparırdı. Bu
məqsədlə yüksək ixtisaslı mütəxəssislərlə ərazilərə baxış aparmaqla fikirlərini öyrənirdi.
Xüsusilə Tuqay meşələrinin genofonduna daxil olmayan, torpaq və iqlim şəraitinə uyğun-
laşmayan ağac və kol cinslərindən ibarət bərpaya etiraz edirdi. O, Tuqay meşələrinin yer-
ində alma, armud, nar bağlarının salınmasına etirazını bildirərək həmin ərazilərdə uzun-
saplaq palıdın, qovağın, saqqızın, qarağacın və b. ağac və kol cinslərinin torpaq və iqlim
şəraitinə uyğun olanlarını məsləhət bilirdi. Əkinlərə baxış zamanı bildirirdi ki, Kür boyu
Eldar şamı əkilməsi təqdirəlayiqdir. Lakin onun yanğın təhlükəsi daha böyük olduğu üçün,
müxtəlif cinslərlə qarışıq əkilməsi məsləhətdir. Saqqız toxumunun həmin ərazidən daha
sağlam ağaclardan yığılaraq Bərdə dendralogiya bağında səpilməsini tövsiyə etmişdir.
Püstənin əcdadı olmaqla eyni fəsilədən olan saqqız ağacına püstə ağacının calanması tək-
lifini vermişdir. Tinglikdə aparılan calaq işlərindən məlum olmuşdur ki, (1984-85-ci illər)
qismən (10-15%) nəticə alınsa da (T şəkilli calaq aparılmaqla) saqqız ağacı həqiqətən də
püstənin ən qədim əcdadıdır.
Qeyd etmək lazımdır ki, akademik təbiəti mühafizə və təbiəti bərpa sahəsindəki təd-
qiqatları və tövsiyələri bu gün də fəaliyyətimiz üçün önəmlidir. O, 1970-ci illərdən başla-
41
AZƏRBAYCAN MEŞƏLƏRİNİN DAVAMLI İDARƏ EDİLMƏSİNİN ƏSASLARI.
BİOEKOLOJİ TƏLƏBLƏR
yaraq Bakı və Sumqayıt şəhərlərinin ətrafında yaşıllaşdırma işlərinə bilavasitə köməklik
gostərməklə mütəmadi müşahidə edərək Ceyranbatan su anbarının da ətrafında mədəni
meşə əkinlərinin həyata keçirilməsini vacib bilirdi. Həmin ərazidə Respublikamıza digər
ölkələrdən gətirilən torpaq və iqlim şəraitinə uyğun ağac və kol cinslərindən biomüxtəlifli-
yini nəzərə almaqla mədəni meşə salınmasını təklif edirdi. Suyun çirklənmədən, torpağın
eroziyadan qorunması başlıca məqsəd olmaqla, təklif edirdi ki, həmin ərazidə torpaqların
qismən codluğu nəzərə alınmaqla cinslərin seçilməsinə diqqət verilsin. O, həmin ərazidə
fitonsidlər buraxan dekorativ və estetik gözəlliyə malik sərvin müxtəlif növlərindən, El-
dar şamından, şabalıdyarpaq palıddan, göyrüşdən, ağcaqayından, şeytan ağacından və b.
cinslərlə bərabər müəyyən ərazilərdə qismən saqqız ağacının da toxumlarının səpilməsini
təklif etmişdi.
Respublikamızın yalnız 11,8% ərazisi meşə gondu hesab olunsa da, seyrəkliklər
meşələrin məhsuldarlığını aşağı salır. Dağ meşələrinin müxtəlif ekocoğrafi problem ləri,
düzən meşələrinin isə təbii şəraitin dəyişməsi ilə əlaqədar azalması təbiətdə “həyəcan
təbili”nin çalınması kimi zamanın hökmünü elan etdi.
“Həyəcan təbili” görkəmli təbiətşünas akademik Həsən Əliyevin qələmə aldığı ən qiy-
mətli əsərlərindəndir. Azərbaycanın zəngin bitki örtüyünü və iqlimi kənd təsərrüfatı müx-
təlif sahələri üçün əlverişli sayan təbiətşünas alim, 20-ci əsri yuxudan oyadan “Həyəcan
təbili” kitabında təbiətimizin keçmişini xatırlamaqla bu günün qlobal problemlərinin həlli
yollarını həyəcanla qələmə almışdır. O, təbiətin dərdinə əlac etməyin qanunla, elmi və təsər-
rüfatın müvafiq üsulları ilə həllini aydınlaşdırmış, əsrlər boyu insanların sulara, torpaqlara,
meşələrə laqeydliyinin törətdiyi və törədəcəyi bəlaları aydınlıqla açıqlamışdır. Məhz ona
görə də təbiətin qanunla qorunmasını və elmi mühafizəsini təşkil etmək üçün, o, bəşəriyyəti
köməyə çağırırdı:
Baltanı dağda cökəyə vurdu!
Aranda qocaman palıd qurudu!
Odur ki, təbiətşünas alim, akademik Həsən Əlirza oğlu Əliyevin XX əsrin insanlarını
yuxudan oyadan “Həyəcan təbili” kitabi ən qlobal problemlərin vaxtında araşdırılmasından
bəhs edir.
O, Azərbaycan təbiətinin bütün regionlarda mühafizə olunması və qorunması barədə
torulmadan elmi tədqiqat işləri aparırdı. Elmi əsərlərin nailiyyətlərinin təsərrüfatlara tətbiq
olunmasına da nəzarət edirdi. Xüsusilə, Azərbaycan meşələrinin yaxşılaşdırılması naminə
gördüyü işlər daha çox idi. Bütövlükdə Azərbaycanın, xüsusilə Abşeron yarımadasının
yaşıllaşdırılmasını da həll edilməsi vacib olan ekoloji problemlərdən hesab edirdi.
O, təbiətin dərdinə əlac etməyi, qanunla qorumağı elmi əsaslarla öyrənməyi və təsərrü-
fatların ekoloji baxımdan idarə olunmasını vaxtında açıqlamışdı. Dahi alim ekoloji təhsi-
li və tərbiyəni yüksək qiymətləndirmişdi. Qiymətli meşə sahələrinin təbiət abidələri kimi
sənədləşdirilməsi işlərinə rəhbərlik edərək 1982-ci iln mart ayında dövlət səviyyəsində
pasportlaşdırılaraq ciddi mühafizəyə verilməsini təşkil etmişdi.
Dostları ilə paylaş: |