Meçnikov İlya İliç
(1845-1916)
Məşhur rus alimi, dünya şöhrətli bioloiq, im-
munobioloq. bakterioloq, patoloq, təkamül embrıo-
logiyası, immunitet, faqosıtoz, müqayisəli patologiya
təlimlərinin banisi, akademik İlya İliç Meçnikov hələ
17 yaşında ikən ibtidailərin, parazit qurdlann biologi
yasının öyrənilməsinə böyük maraq göstərmişdir.
Sonralar isə alım A.O Kovalevski ilə birlikdə onur-
ğasızlar və onurğalıların fılogenetik qohumluğunu kəşf etmiş(1865-1866),
heyvanat aləminin fılogenetik inkişafının müxtəlif dövrlərində faqositoz
prosesinin təkamülünün öyrənilməsi ilə məşğul olmuşdur Onun faqosıtar
nəzəriyyəsi «İnfeksion xəstəliklərdə qeyri-həssaslıq»(1901) adlı fundamental
əsərinin nəşrindən sonra dövrün alimləri tərəfindən qəbul olunmağa başladı və
daha da məşhurlaşdı. Alim öz tələbəsi P.Erlix ilə birlikdə) 1908) faqositozun
fılogenetik olaraq daha qədim ımmun reaksiyası olmasını, antıtellərin əmələ
gəlməsinin heyvanat alənundə müdafiə funksiyalarının sonrakı mərhələlərində
baş verməsini sübut etdiklərinə görə Nobel mükafatına layıq görülmüşlər. İn
sanın qocalması və ölümünün səbəblərinin öyrənilməsi alimin elmi-
tədqiqatlarının əsas qayəsini təşkil etmişdir O, «ortobioz» - «həyatın tam və
təbii ölümlə qurtaran mərhələsi» nəzəriyyəsini kəşf etmiş və bu məsələni
«İnsanın təbiəti haqqında etüdlər»
(1903) və
«Optimizmin etüdləri» (1907)
əsərlərində geniş şərh etmişdir. İnfeksion xəstəliklərin etiologiyası və epıde-
miologiyasının öyrənilməsi həmişə alimin maraq dairəsində olmuş, vəba, taun,
qarın yatalağını öyrənmiş və ilk dəfə olaraq Emil Runun maliyyə dəstəyi ilə
insanabənzər meymunları
eksperimental
olaraq
sifilisin törədicisi
ilə
yoluxdurmuş, bununla da venerologıya elminin vcnı dövrünün başlanğıcının
təməlini qoymuşdur. İ.İ.Meçnikov insanın patoloji qocalmasının və vaxtından
əvvəl ölümünün profilaktikası üçün orqanizmin öz-özünü zəhərləməsinin
qarşısını almaq məqsədilə yeyinti məhsullarının sterilizasıyasını, ətdən az
istifadə edilməsini, süd turşulu məhsullarla qidalanmağa daha çox önəm
verilməsini, bağırsağın çürüdücü mikroflorasının antoqonistı kimi laktobatsillın
təklif etmişdir. İ.İ.Meçnikov biologiya, genetika, təbabət və baytarlıq təbabəti
tarixində ilk dəfə olaraq immunitetdə hüceyrə təliminin əsasım qoymuşdur. O,
fundamental-tətbiqi xarakterli faqositoz təlimi ilə sübut etmişdir ki, leykositlərin
xüsusi növü olan faqositlər-neytrofillər orqanizmə daxil olaraq patoloji proseslər
törədən patogen agentləri -mikroorqanizmləri və s. faqositoza uğradaraq
(udaraq) onları zərərsizləşdirir, neytrallaşdırır, beləliklə də patoloji prosesi
ləngidir, onun inkişafım dayandırır və orqanizmin xəstəliklərə qarşı
davamlılığını artırır. Bu kəşf immunogenetikanın inkişafında çox böyük rol
oynamışdır. Lakin alimin bu tarixi kəşfi o dövrün məşhur alimlərinin hamısı
tərəfindən heç də birmənalı qarşılanmamış və mübahisələrə səbəb olmuşdur.
Rusiyanın çinovnikləri katoliklərin təkidi ilə dəfələrlə onu işlədiyi universitetdən
34
xaric etdiyinə, ona qarşı çox güclü təzyiqlər və təqiblər göstərdiklərinə, elmi
yaradıcılığına ciddi maneçiliklər törətdiklərinə görə o, doğma ölkəsini tərk
etməyi qərara almışdır. Alim hazırladığı mikroskopık yaxmaları ilə birlikdə
Almaniyaya gedərək o dövrün üç məşhur alimlərindən biri olan Robert Коха öz
kəşfi barədə məlumat verməsinə və yaxmalarını ona nümayiş etdirməsinə bax
mayaraq, alman alimi onun elmi kəşfini tamamilə təkzib və inkar etmişdir.
Lakin, bunun əksinə olaraq, dövrün ən məşhur alimi Jozef Lui Paster
İ.Meçnikovun kəşfi ilə tanış olmuş, onu ürəkdən alqışlamış, Parisdəki Paster
institutuna dəvət edərək onunla 25 il birgə elmi-tədqiqatlar aparılmışdır.
İ.İ.Meçnikov və həyat yoldaşı Olqa Meçnikova Parisdəki Paster institutunun
həyətində dəfn edilmişlər.
İvanovski Dmitri İvanoviç
(1864-1920)
Virusların ilk kəşfi dünya şöhrətli, məşhur rus
alimi D.İ.İvanovskinın adı ilə bağlıdır. Onun bu tarixi
kəşfindən sonra virusologiya elminin əsası qoyulmuş
və bunun nəticəsində də bir sıra xəstəliklərin
törədiciləri müəyyən edilmişdir. 1891-1892-ci illərdə
Krımın Nikitin botanika bağında D.İ.İvanovski və
V.V.Polovsev diplom işini hazırlamaq məqsədilə
tütünün mozaika xəstəliyini
öyrənərkən sübut
etmişlər ki, xəstə tütün bitkisinin yarpağından alınmış şirə (ekstrakt) Zeys,
Berkefeld və Şamberlanın bakterial süzgəclərindən keçirildikdən sonra da
sağlam tütün bitkisinin yarpaqlarında mozaika xəstəliyini törədir. 1892-ci il
fevralın 12-də 28 yaşlı D.l.İvanovski Rusiya Akademiyasının elmi şurasında
apardığı tədqiqatların nəticələri haqqmda çıxış etməklə virusologiyanm təməlini
qoymuşdur. D.l.lvanovskinin 1892-ci ildə yazdığı «Tütün bitkisinin iki xəstəliyi
haqqmda» əsən namizədlik və 1902-ci ildə yazdığı «Tütünün mozaika xəstəliyi»
əsəri isə doktorluq dissertasiyası kimi qiymətləndirilmişdir. D.l.İvanovski
sonralar həmin «yoluxucu amilin» çox kiçik olan, bakterial süzgəcdən keçən,
qida mühitində yetişməyən və adi mikroskoplarla müşahidə olunmayan
mikroorqanizmlər olduğunu göstərməklə bunlan virus adlandırmışdır. Bəzi qərb
alimləri virusologiyanm tarixini təhrif etməklə səhvən onu Hollandiya alimi
M.Beyerinkinin adı ilə bağlayırlar. Halbuki, o özü, virusun ilk dəfə
D.I.İvanovski tərəfindən kəşf edildiyini etiraf etmişdir. Virusologiyanm müstəqil
elm sahəsi kimi çox dinamik sürətlə inkişaf etməsi bəzi infeksion xəstəlikləri
törədən virusların aynlması və onların xüsusiyyətlərinin öyrənilməsi üçün zəmin
yaratmışdır. Hazırda molekulyar biologiyanın, genetikanın, gen mühəndisliyinin,
biotexnologiyanın, bioetikanın və s. qlobal problemlərinin öyrənilməsi
prosesində viruslardan geniş istifadə olunur.
35