388
tələb edir. ÇalıĢmaq lazımdır ki, təĢbehlərin üzərində iĢ aparar-
kən burada müqayisə olunan obyektlər əyaniləĢdirilsin ki, mə-
nimsəmənin Ģüurluluğu təmin edilsin.
ġagirdlərin bu sahədəki biliklərini möhkəmləndirmək və
təkmilləĢdirmək məqsədilə aĢağıdakı iĢ formalarından istifadə
edirlər:
a)
bənzəyənə əsasən bənzədiləni təsəvvürdə canlandırmaq
və onun nəyə necə oxĢadılmasını aydınlaĢdırmaq;
b)
bənzədilənə əsasən bənzəyəni təsəvvürdə canlandırmaq
və onun nə dərəcədə oxĢadıldığını müəyyənləĢdirmək və söylə-
mək;
c)
iki əĢya, hadisə arasında müstəqil müqayisə aparmaq
və onların ümumi əlamətlərindən ən qüvvətlilərini müəyyən
etmək.
Metafora. Məcazın mürəkkəb növlərindən biri metafo-
radır. Onu istixarə, ixtisar edilmiĢ müqayisə, gizli müqayisə də
adlandırırlar. Burada bir əĢya və ya hadisəyə aid olan səciyyəvi
cizgilər (əlamətlər) digərinə köçürülür. Bir predmetin adının,
əlamətinin, hərəkətinin baĢqası üzərinə köçürülməsi üçün həmin
obyektə xas olan əlamətlərdən birisi bəzən də bir neçəsi əsas
olur. Məsələn, tülkü heyvan adıdır. Bu heyvana xas olan hiylə-
gərlik, biclik kimi xüsusiyyətlər onun adının həm Ģifahi, həm də
yazılı ədəbiyyat nümunələrində metafora kimi iĢlənməsinə
səbəb olmuĢdur. Müəlliflər öz əsərlərində bu xüsusiyyətlərin
daĢıyıcısı olan insanları tülkü adlandırmaqla metafora yaradır.
Metafora oxĢarlıq əsasında yaranır. T. Əfəndiyeva metafo-
ranın yaranması yollarını aĢağıdakı kimi təsnif etmiĢdir:
Zahiri cəhətdən oxĢarlıq əsasında. Məsələn, qabın boğa-
zı, ayaqqabının burnu və s.
Daxili əlamətlərinə görə oxĢarlıq əsasında. Məsələn,
tülkü, dovĢan və s.
Canlılara, xüsusilə də insanlara aid hərəkətlərin əĢyalar
üzərinə köçürülməsi əsasında. Məsələn, gün doğur , təbiət gülür
və s.
389
A.Abdullayev və A.Rəhimov isə təsnifatı aĢağıdakı kimi
vermiĢdir: a) forma; b) rəng; c) səs; ç) keyfiyyət.
Metaforalar isə yalnız əsəri bəzəməklə, onun təsirliliyini
qüvvətləndirməklə, insanda bədii-estetik hisslər yaratmaqla qal-
mır, həm də mücərrəd məfhumları təfəkkürdə əyaniləĢdirir,
dərindən və məntiqi düĢünmək bacarığının inkiĢafına səbəb olur.
Ona görə də ibtidai siniflərdə oxu mətnlərinin tədrisində metafo-
ralara xüsusi diqqət yetirilməli, sözaltı mənası müxtəlif xarak-
terli çalıĢmalar vasitəsilə Ģagirdlərə çatdırılmalıdır. Oxu materia-
lında metafora üzərində iĢlərin aparılması Ģagirdlərin təfəkkü-
rünün inkiĢafına müsbət təsir göstərir. Belə ki, Ģagird metaforik
ifadələri dərk etməklə müxtəlif əĢya və hadisələr arasındakı
qarĢılıqlı əlaqələri görə bilir. Nəticədə Ģagirdlərin təxəyyülündə
qəhrəmanın bütöv obrazı canlanır. Bu obraz isə təfəkkürdə fikir
oyadır, onları mahiyyətə varma, təhlil-tərkib aparma vəzifəsi ilə
qarĢılaĢdırır.
Metonimiya. Metonimiya formal cəhətdən metaforaya
bənzəsə də, onlar arasında müəyyən fərqlər vardır. Belə ki,
metaforalar bir əĢya və hadisəyə aid olan xarakter cizgilərin
(əlamətlərin) digərinə köçürülməsi ilə yaranırsa, metonimiya bir
söz və anlayıĢın sıx əlaqədə oduğu baĢqa söz və anlayıĢla əvəz
olunmasıdır. Məsələn: Bağçalar gül açır, yenə yaz gəlir; Səsi-
mizdən hər tərəf tez yuxudan ayılsın.; MeĢəyə vəlvələ düĢdü və
s. Metonimiyanın növləri müxtəlifdir. MüĢahidələr göstərir ki,
ibtidai siniflərin dərslikərində olan mətnlərdə metonimiyanın ən
çox iki növündən istifadə olunmuĢdur.
əĢyanın bir neçə əlamətindən yalnız birini göstərənlər.
Ģəxslərin və əĢyaların adı əvəzinə onların xarakter
əlamətlərini bildirənlər. Məsələn, Div nərildəyirdi., Ey dələduz,
bura necə girmisən?! və s.
Bədii mətnlərin tədrisində metonimiyaların mənasını
açmaqla kifayətlənmək olmaz. Eyni zamanda onlardan nə üçün
istifadə etməsinin səbəbi də aydınlaĢdırılmalıdır. Belə olduqda
Ģagird sözü, onun mənasını hazır Ģəkildə qavramır, müxtəlif
məkan və məqamlarda qazandığı funksiyanı Ģüurlu mənimsəyir,
390
yeri gəldikcə ondan düzgün və dəqiq istifadə etmək bacarığına
yiyələnirlər. Bu isə dilə sərbəst və yaradıcı Ģəkildə yiyələnmək,
təsvir olunan məzmun və ideyanı dərindən baĢa düĢmək, dərk
etmək deməkdir.
Bədii təsvir vasitələri üzərində iĢin təĢkili oxu materialla-
rının Ģüurlu mənimsənilməsi baxımından böyük əhəmiyyət kəsb
edir. OxunmuĢ mətnin məzmun və ideyasının dərindən mənim-
sənilməsi, eyni zamanda mətindəki hər bir söz və ifadənin Ģagird
nitqində özünə yer tapması Ģüurlu oxunun nəticəsində reallaĢa
bilər. ġüurlu mənimsənilmənin təmin olunması üçün isə Ģagird
oxuduğu materialda hər bir söz və ifadənin mənasını dərindən
dərk etməlidir. Bunun üçün müəllimin üzərinə böyük vəzifələr
düĢür. Belə ki, müəllim hər dərsdə oxu materiallarının dili
üzərində iĢ təĢkil etməlidir. Mətn üzərində iĢ apararkən – mətnin
məzmunu, quruluĢu, müəllifin əsas ideyası, bu ideyanı ifadə
etmək üçün istifadə etdiyi bədii təsvir və ifadə vasitələri izahı
istiqamətində iĢlər daim diqqət mərkəzində saxanılmalıdır.
Çünki dilimizdəki sözlər kontekstdən asılı olaraq həm məcazi,
həm də həqiqi mənada iĢlənə bilir. Bu da Ģagirdlərin həmin bədii
parçanı dərk etməsini və Ģüurlu mənimsəməsini çətinləĢdirir.
Ona görə də obrazlı ifadələr, məcazi məna daĢıyan sözlər oxu
prosesində izah edilməlidir. Çünki belə sözlərin mətndən xaric
izahı mümkün deyildir.
Ədəbiyyat
1.Azərbaycan Respublikasinin ümumtəhsil məktəbləri
üçün Azərbaycan dili fənni üzrə təhsil proqramı (kurikulumu) (I-
IV siniflər). Bakı, 2012
2.Борисова Л.Г. Обучение школьников культуре
чтения.M., 2004
3.Bədii materiallar əsasında dilin təsvir vasitələri üzərində
iĢ. Bakı: Maarif, 1991
4. Cabbarov X. Bədii ədəbiyyatda obrazlılıq. Bakı: Yazıçı,
1986
Dostları ilə paylaş: |