382
inkiĢafı və nitqlə bağlı irəliləyiĢlər Ģagirdlərin oxunan mətnin
məzmununun yığcam, geniĢ, yaradıcı nağıl etməsində, Ģeir və
nəsr parçalarının, monoloqların əzbər söylənməsində, əsərlərin
səhnələĢdirilməsində tapır. Bundan baĢqa müĢahidələr əsasında
nağıletmə, Ģəkillər üzrə nağıletmə, ekran əsərlərinə dair nağılet-
mə növləri də Ģagirdlərin Ģifahi nitq vərdiĢlərini inkiĢaf etdirir
Ədəbiyyat
1.Abdullayev A.S. Ġbtidai məktəbdə Azərbaycan dilinin
tədrisinin metodikası. Bakı: Maarif, 1962, 165 s.
2.Balıyev H.B. Ana dilinin tədrisi metodikası. Bakı: 3 №li
Sənaye Lis., 1997, 102 s.
3.Həsənli B, Abdullazadə N. Ġfadəli oxu. Bakı: Müəllim,
304 s.
4.Həsənov M., Cəfərova N. Ġbtidai siniflərdə Azərbaycan
dilinin tədrisi metodikası. Bakı: Mütərcim, 2013, 404 s.
5.Kərimov Y.ġ. Ana dilinin tədrisi metodikası. Bakı:
Nasir, 2003, 520 s.
6.Orucova G., Qaragözova N., Ġsmayılov R., Xəlilov Z.
Azərbancan dili (2-ci sinif). Müəllim üçün metodik vəsait.
Bakı: Altun Kitab, 2009, 224 s.
7. Рыбникова М.А. Очерки по методике литературного
чтения. М.: Просвещение, 1963
8.Tağıyev B. Oxu təlimi. Bakı:ADPU, 315 s.
9.
Yusifov F. Ġfadəli oxu.Bakı: ADPU, 2006,111s
Oxu materiallarının tədrisində bədii təsvir
vasitələri üzrə aparılan iĢlər
Ġfadəli oxu. Ġbtidai siniflərdə oxu mətnlərinin tədrisi prosesində
Ģagirdlərin öz fikrini rabitəli Ģəkildə ifadə etmə bacarığı ilə
kifayətlənmək olmaz. Eyni zamanda əsərin məzmunu dedikdə
yalnız rabitəli fikir nəzərdə tutulmamalıdır. Çünki mətn rabitəli
nağıl edilə bilər, lakin qarĢı tərəfdə heç bir hiss doğurmaz, onu
383
həyəcanlandırmaz. Deməli, nağıletmədə rabitəliliklə yanaĢı,
ekspressivlik də olmalıdır.
Ekspressivlik latınca “ifadə etmək”, “yüksək ifadəlilik”,
“ifadənin gücü” deməkdir. Dilçilik lüğətində isə ekspressivlik
danıĢanın nitqin adresatına, yaxud məzmununa münasibətinin
subyektiv ifadə vasitəsi kimi kommunikativ aktda çıxıĢ etmək
qabiliyyətini təmin edən dil vahidlərinin semantik-üslubi əla-
mətlərinin cəmidir. K.A.Dolininin fikrincə isə ekspressivlik dil
iĢarəsinin elə bir xassəsidir ki, buna görə o, mexaniki qəbul
edilir, adresatın təsəvvürünə və ya onun emosional sferasına
birbaĢa təsir göstərir. A.Ġ.Yefimov ekspressivlik dedikdə məca-
zın növlərini nəzərdə tutur. V.V.Vinoqradova görə isə ekspres-
sivlik özündə nitqin təsir qüvvəsini artıran emosionallıq və
obrazlılığı birləĢdirir. Ekspressivlik dedikdə nitqi ifadəli, təsirli
edən vasitələr baĢa düĢülür. Ekspressivlik nitqi daha qabarıq,
daha təsirli etmək məqsədilə dildə mövcud olan fonetik, leksik,
morfoloji və sintaktik vasitələrdən istifadə etməklə söylənilən
fikrin təsir qüvvəsinin artırılmasına və bu fikrin dinləyiciyə təsir
göstərməsinə xidmət edir.
Emosionallıq (emosional fransız sözü olub hiss-həyəcan
deməkdir) isə hiss-həyacan bildirmək üçün istifadə olunur. Bu
xüsusiyyətə malik olan sözlər insanın məhz hisslərini ifadə edən
nitq vahidləridir. Belə vahidlər (nidalar) müstəqil mənaya malik
olmur və cümlədə digər sözlərə qoĢularaq ekspressivlik yaradır.
Prof.Y.Kərimov qeyd edir ki, dilimizdə elə sözlər var ki,
məsələn, anacan, əzizim, körpəciyəz və s. leksik mənalarında
emosional çalarlıq özünü göstərir.
Əlbəttə, dilimizin emosionallıq imkanlarını nidalarla məh-
dudlaĢdırmaq olmaz. Çünki emosiya insanın real aləmdə, onu
əhatə edən mühitdə baĢ verən hadisələrə olan münasibəti nəticə-
sində keçirdiyi hiss və həyəcandan yaranır və onun ifadə vasi-
tələri müxtəlifdir.Emosionallıq danıĢanın nitq obyektinə müna-
sibətini, hisslərini əks etdirən sözlər vasitəsilə yaranır.
Ekspressivliyi yaradan, baĢqa sözlə desək, nitqi təsirli edən
vasitələrdən biri obrazlılıqdır. DanıĢanın öz nitqində nitqə
384
verilən düzgünlük, aydınlıq, dədiqlik, rabitəlilik və s. tələblərlə
yanaĢı, obrazlılığı da gözləməsi nitq inkiĢafı üzrə aparılan
iĢlərdə baĢlıca məqsədlərdən biri olmalıdır.
V.V.Vinoqradov hesab edir ki, obrazlılıq hər Ģeydən əvvəl,
sözün məcazi mənalarda iĢlənməsinin müxtəlif növlərinin, söz
və ifadələrin məcazi mənalarının, müxtəlif yaranma vasitələrinin
məcmusudur. T.Əfəndiyeva yazır ki, söz məcazi məna kəsb
etdikdə, obrazlılıq kimi keyfiyyətə sahiblənir və fikrin təsirli,
mənalı ifadəsinə xidmət edir. Obrazlı sözləri iĢlətməkdə əsas
məqsəd ekspressiv obraz yaratmaq və bununla da ifadə olunan
fikrin ifadəliliyini gücləndirmək, onun dinləyiciyə təsir gücünü
artırmaqdır. V.Qumboldt və A.A.Potebne linqvistik və psixolin-
vistik tədqiqatlarında obrazlılığı leksik-semantik kateqoriya kimi
“sözün daxili forması ”anlayıĢına daxil edirlər. Sözün daxili
forması fikrin məzmununun Ģüurla əlaqəsidir.
Obrazlılıq üzrə iĢ mətnin oxusu və məzmununun təhlili
zamanı aparılır. Əsərdəki obrazlı ifadələrin aydınlaĢdırılması və
emosional qavranması eyni zamanda mətnin Ģüurlu mənimsənil-
məsini təmin edir. Obrazlı ifadələr, bədii təsvir vasitələri üzə-
rində müntəzəm təĢkil edilən iĢlər Ģagirdlərdə əsəri oxuyarkən
oradakı əhval-ruhiyyəyə uyğun həyacanlanmağı, baĢ verən hadi-
sələri təxəyyülündə canlandırmağı, obrazlı təsəvvür bacarığı
formalaĢdırır. Ümumiyyətlə, kiçikyaĢlı məktəblilərin obrazlı
nitq inkiĢafı üzrə iĢ dedikdə bədii mətnlərdə obrazlı ifadə və ya
sözləri seçmək, onların mənasını izah etmək, cümlədə iĢlətmək
və nəhayət, öz nitqində istifadə etmək bacarığı nəzərdə tutulur.
Obrazlılıq nitqin təsir gücünü artırır və belə nitqə
yiyələnmək çox mürəkkəb prosesdir. Bunun üçün Ģagird hər bir
sözün mahiyyətinə varmağı bacarmalı, hər bir ifadənin arxasında
dayanan mənanı dərk etməlidir. Çünki obrazlı nitqə yiyələnmə
dedikdə heç də Ģagirdin dərsliklərdəki Ģablon ifadələri əzərbə-
ləməsi nəzərdə tutulmur. Obrazlı nitq insanın daxili aləminin
səsidir, onun xəyallar dünyasının dili ilə danıĢmasıdır. Ġnsanın
gördüyü, eĢitdiyi, duyduğu hər Ģeyin onda yaratdığı təəssürat-
ların, hisslərin olduğu kimi ifadəsidir. Oxu mətninin obrazlılığı
Dostları ilə paylaş: |