48
XX əsrin əvvəllərində Mahmud bəy Mahmudbəyov
―Türk əlifbası və Ġlk qiraət‖ dərsliyini tərtib etmiĢdir. Bu
kitab 1907-ci ildə Bakıda çap olunmuĢdur. Dərslik 1923-cü
ilə qədər Azərbaycan məktəblərində istifadə edilmiĢdir.
Mahmud bəy Mahmudbəyov sonralar ―Ġkinci il‖, ―Üçüncü
il‖, ―Yeni türk əlifbası” və s. kimi dərsliklərin də əsas müəllifi
və tərtibçisi olmuĢdur.
―Ġkinci il‖ dərsliyi əlifbadan sonrakı dövr üçün nəzərdə
tutulmuĢdur. Bu dərsliyin ikinci nəĢrində S.Axundzadə,
F.Ağazadə, A.Talıbzadə, A.Əfəndizadə və baĢqaları müəllif
olmuĢlar. Dərslik 114 səhifədən ibarət olmuĢ və 1908-ci ildə
Bakı Ģəhərində çap edilmiĢdir. Dərslikdə yazı iĢlərinə aid
çalıĢmalar, inĢa və ifadə yazılara aid mövzular və qiraət
bölməsinə aid mətnlər verilmiĢdir. Kitabın 96-cı səhifəsindən
sonra ―Yazı dərsləri‖ Ģagirdlərin orfoqrafik vərdiĢlərini inki-
Ģaf etdirməyə, tək və cəm isimlərə, əvəzliyə, sifətə aid
məlumatlar verilmiĢdir.
M.Mahmudbəyov A.Səhhətlə birlikdə ―Türk dilinin
təlimi üçün üçüncü ilə məxsus qiraət kitabı‖nı tərtib etmiĢ və
onu 1909-cu ildə Bakı Ģəhərində çap etdirmiĢdir. Dərslik 162
səhifədən ibarət olmaqla, doqquz bölmədən ibarətdir. Bu
bölmələr ayrı-ayrı baĢlıqlar altında verilmiĢdir. Kitab sadə
dildə yazılmıĢ, uĢaqların yaĢ və bilik səviyyəsi nəzərə alın-
mıĢdır.
Mahmud bəy Mahmudbəyov 1911-ci ildə Bakı Ģəhərində
“Ġmlamız”adlı o zaman üçün çox qiymətli və faydalı olan bir
kitabça yazıb, çap etdirmiĢdir. Onun 24 səhifəlik “Ġmlamız”adlı
bu əsərində orfoqrafiyamız haqqında çox qiymətli, o zamana
qədər söylənilməmiĢ və tədqiq olunmamıĢ məsələlər barədə ori-
jinal fikirlər irəli sürmüĢdür. Bu əsər zamanı üçün elmi-metodiki
cəhətdən qiymətli bir vəsait idi. Vəsait 22 il məktəblərdə öz
qüvvəsini saxlamıĢdır.
Gözəl müəllim, məĢhur metodist Mirzə Həsən RüĢdiyyə
(1850-1943) Cənubi Azərbaycanda ömrünün axırına kimi
müəllimliklə məĢğul olmuĢ, öz təcrübəsinə əsasən yeni tipli
49
məktəb açmıĢdır. Məktəb savad təliminə 60 saat vaxt vermiĢ,
Ģagirdlərin ana dilində yazıb-oxumağı bacarmasını qarĢısına
məqsəd qoymuĢ, Cənubi Azərbaycanda “Vətən dili‖ dərsliyini
yazmıĢdır. Həmin dərslik 1905-ci ildə Təbriz Ģəhərində nəĢr
olunmuĢdur. Böyük pedaqoji təcrübəyə malik olan Mirzə
Həsən RüĢdiyyə ərəb əlifbasının tədrisinin sövti üsulla öy-
rədilməsi fikrini irəli sürmüĢdür. “Vətən dili‖ dərsliyində üs-
lubi məsələlərə və elmi-metodik sahələrə xüsusi diqqət yetir-
miĢdir. Kitabın qiraət bölməsində xalq ədəbiyyatına (atalar
sözü, tapmacalar, məsələlər), о cümlədən tərbiyəvi xarakterli
mətnlərə yer verilmiĢdir. Dərslik 110 səhifədən və iki bölmə-
dən ibarət olmuĢdur. M.H.RüĢdiyyə çalıĢqan uĢaqlara qızıl
medal təsis etmiĢdir.
Məhəmməd ağa ġahtaxtinski M.F.Axundovun davam-
çısı olmuĢ, ərəb əlifbasını islah etmək yox, onu əvəz etmək
fikrində olmuĢdur. Xalqı M.F.Axundovun tərtib etdiyi
əlifbaya alıĢdırmaq və həvəsləndirmək məqsədilə mətbuat
səhifələrində dəyərli məqalələrlə çıxıĢ etmiĢdir.
Məhəmməd ağa ġahtaxtinski ―Sövti ġərq Əlifbası” adlı
dərsliyi 1902-ci ildə yazmıĢ, 1903-cü ildə isə həmin dərslik
Tiflisdə ―ġərqi-rus‖ qəzetinin mətbəəsində nəĢr olunmuĢdur.
Müəllif bu dərs kitabını M.F.Axundovun tərtib etdiyi əlifba
əsasında yazmıĢdır. Kitabda hərflərin gözəl xətlə yazılması
metodikası da verilmiĢdir.
Dərslik 18 səhifədən ibarət idi. Kitabda rus dilində
mətnlərə də yеr verilmiĢdir. Məqsəd odur ki, rus dilli xalq
yeni əlifbadan istifadə edə bilsin. Kitabda yeni əlifba, sözlə-
rin fonetik və qrammatik cəhətdə yazılĢı, dilin tədrisinə aid
metodik iĢləmələr verilmiĢdir.
XX əsrin pedaqoji aləmində yazıçı Abdulla ġaiq
Talıbzadənin böyük fəaliyyəti olmuĢdur. Abdulla ġaiq
(1881) Tiflis Ģəhərində anadan olmuĢ, ilk təhsilini rus,
fars dillərində almıĢdır. Tiflis Ģəhərindəki Aleksandrovs-
ki gimnaziyasında oxumuĢ, dil-ədəbiyyat müəllimi hü-
ququnu qazanmıĢdır. O, Bakıya köçüb, S.S.Axundovun
50
məktəbində ana dili müəllimi iĢləmiĢdir.
―Dəbistan‖, ―Məktəb‖, ―Rəhbər‖ jurnalları üçün
yazdığı uĢaq əsərləri ―Murad‖, ―YaxĢı arxa‖, ―Tıq- tıq
xanım‖,―Çoban MəmiĢ‖ və s. çap edilmiĢdir.
Abdulla ġaiq ―UĢaq gözlüyü‖ adlı dərsliyini sövti üsul
əsasında yazmıĢdır. Dərslik 1910-cu ildə Bakı Ģəhərində çap
olunmuĢdur. Kitab 58 səhifədən, üç bölmədən ibarət idi.
Birinci və ikinci bölmələrdə ərəb əlifbasının öyrədilməsi və
yazı qaydalarına aid nümunələr verilmiĢdir. Kitabın üçüncü
bölməsində bədii əsərlər hekayə, Ģeir, quĢ, heyvan və təbiət
hadisələrinə aid mətnlər öz əksini tapmıĢdır.
Abdulla ġaiq ―Gülüzar‖, ―Milli qiraət‖, ―Ġkinci il‖ və s.
dərsliklərini nəĢr etmiĢdir.
Məktəb tarixindən məlumdur ki, ana dilinin bir fənn
kimi tədrisi ―Vətən dili‖ və ―UĢaq bağçası” adlı dərsliklərdən
sonra baĢlanmıĢdır. Bu dərsliklər Azərbaycan dilində dərs
aparan müəllimlərə tədris üçün gözəl Ģərait yaratdı. Azərbay-
can məktəblərində tədris planı, proqramlar, əlifbanın islahı
bu dərslik vasitəsilə sahmana salınmıĢ, bu sahədə müəllim-
lərin qabaqcıl pedaqoji təcrübəsi də xüsusi rol oynamıĢdır.
Mirzə Hüseyn Həsənzadə ―Tamam əlifba‖ adlı dərslik
hazırlamıĢ və bu dərslik 1912-ci ildə Tiflis Ģəhərində çap
olunmuĢdur. Dərsliyin 22 səhifəsi əlifbanın öyrədilməsinə
ayrılmıĢ, qalan səhifələrində qiraətə aid mətnlər verilmiĢdir.
Müəllif dərsliyin iĢləmə bölməsində qeyd edir ki, ərəb
əlifbasındakı bəzi hərflərin tələffüzü qaydalarını Azərbaycan
dilinə uyğunlaĢdırmaq lazımdır. M.H.Həsənzadə kitabın
tərtibində daha bir məsələni diqqət mərkəzində saxlamıĢdır.
O, Azərbaycan dilinin zənginliyinə əsaslanaraq 9 sait səsin
iĢlənmə təĢəbbüsünü irəli sürmüĢdür. Müəllifin fikrincə, dildə
sait səslərin iĢlənməsi, dili zənginləĢdirir, yeni sözlər düzəlt-
mək üçün Ģəkilçilərdən istifadə etməyə imkan yaradır. Dərs-
likdə hərflərin hüsnxət qaydasına yazılıĢına da diqqət yetiril-
miĢidir.
Xalqın xoĢbəxtliyi və gələcəyi uğrunda ardıcıl mübarizə
Dostları ilə paylaş: |