olunduqda torpaq eroziyası prosesinin inkişaf ehtimalı dəfələrlə artır.
Su biosferin əsas komponenti və biotanm mövcudluğu üçün əvəzolunmaz
faktoru olub pestisidlərin əsas nəqletmə (hərəkət) vasitəsi sayılır. Geniş
ərazilərdə mütəmadi olaraq davamlı lipofil pestisidlərdən istifadə edilməsi
(sutoplayıcı sahənin bir hissəsində) su hövzələrinin çirklənməsinə səbəb olur.
Toksikantlar maye və sülb axınlarla qarışır. Səth sularının pestisidlərlə
çirklənməsi qəzalar nəticəsində, həmçinin preparatların nəql olunması və
saxlanması qaydalarına riayət edilmədikdə, pestisidlər istifadə olunan
sahələrdən səthi axım və ya drenaj sularının axma prosesində baş verir. Kasp.
NİPX-nın məlumatına əsasən Volqa çayının aşağı axınında və deltasında
zəhərli kimyəvi maddələrin miqdarı bəzən YVK-dan min dəfə çox olur
(xüsusən kimyəvi maddələr tətbiq olunan tarlalardan drenaj suları axıdılan
yerlərdə).
Pestisidlərdən istifadə olunmasının dünyəvi praktikası onların özündə
potensial təhlükə daşıdığını sübut edir. İnsan üçün qeyri-toksik pestisid
yoxdur. Müəyyən şəraitdə ilk növbədə pestisidlərdən istifadə edildikdə,
məhdudiyyət pozulduqda onların saxlanma və istifadə qaydalarına riayət
edilmədikdə onların insanlara allergent, kanserogen, dəri-sorma, mutagen və
ya blastomogen, teratogen, embriotoksik və embrio- trop təsiri, güclü təsir
göstərən zəhərli maddələrlə zəhərlənməsi ehtimalı mövcuddur.
Hər bir pestisid ekosistemə tətbiq edildikdə onda dərin dəyişikliklər
yaratması qaçılmazdır. Pestisidlərin təsiri heç vaxt birmənalı (birtərəfli) olmur.
Bütün pestisidlərə xas olan xassələrə əsaslanaraq aşağıdakıları qeyd
etmək olar:
—
pestisidlər üçün, bir qayda olaraq, biosferin canlı maddələrinə geniş
diapazonda toksik təsir göstərmək səciyyəvidir;
—
pestisidlər heyvanlar və insanlar üçün olduqca toksikdir;
—
pestisidlərdən istifadə olunduqda yalnız təsir göstəricilər obyekt deyil,
həm də, hədəfə alınmayan digər növlər də, o cümlədən hədəfə alınan
formaların təbii düşmənləri və parazitləri də zədələnir (ziyan çəkir);
—
pestisidlər həmişə populyasiyalara qarşı istifadə olunur;
—
pestisid qalıqları qida (trofık) zəncirlərdə toplanır və biokonsen-
trasiya olunur;
—
pestisid qalıqları istifadə edilən ərazidən də kənara çıxa bilir;
—
zərərli orqanizmlərin pestisidlərə qarşı rezistent formaları peyda olur;
—
bəzi faydalı orqanizmlər məhv olur və biosenozda qarşılıqlı əlaqələrin
dərindən pozulması baş verir;
—
bir sıra preparatların biotaya patoloji və genetik təsiri ilə əlaqə
267
dar uzaq nəticələrin ehtimalı çoxalır.
Baş verən dəyişikliklər axırda biotik potensialın azalmasına və bioloji
tarazlığın pozulmasına səbəb olur, bu isə biosfer proseslərində kəskin
dissonans (qarışıqlıq, pozuntu) yarada bilər.
Pestisidlərdən istifadə etdikdə kimyalaşdırma məsələlərini həll edərkən
müsbət və potensial mənfi effektlər arasında dəqiq balansın saxlanmasını
obyektiv reallıq tələb edir. Aşağıdakı üç əsas əlaqənin idarə olunması
vacibdir: pestisidlərlə onların məqsədi arasında qarşılıqlı əlaqə: ləbıi və süni
yaradılan ekosistemlərdə pestisidlərlə ətraf mühit arasında qarşılıqlı əlaqə və
pestisid - qida - insan zəncirində qarşılıqlı əlaqə.
Bioloji üsulun əsas istiqaməti - zərərvericilərə qarşı faydalı həşəratlardan
və gənələrdən (entomofaqlardan) istifadə olunması sayılır. En- tomofaqlar
təbiətdə yırtıcı olub aktiv həyat tərzi keçirir, bir və ya bir neçə zərərverici növü
və onların parazitlərinin (parazitoidlərin) çoxlu fərdləri ilə qidalanır. Ən
məlum olan və geniş istifadə edilən yırtıcılardan xanımböcəyi (parabüzən),
qızıl kəpənək, haf. qarışqalar, oxuyan milçək (muxu) və s. göstərmək olar.
Bioloji mübarizə üçün parazitlərdən çox vaxt zərqanadlı həşəratlardan
(trixoqramma, brakonidlər, ixnevmonidlər, telenomuslar, enkarzin- lər və b.)
və milçəklərdən (taxinlər və b.) istifadə olunur. Kənar ölkələrdən gətirilən
karantin zərərvericilər bitkilər üçün daha təhlükəlidir. Yeni məskən saldığı
rayonlarda onların düşmənləri olmadığından daha çox zərər yetirə bilirlər.
Belə zərərvericilərlə ən effektiv mübarizə tədbiri onların öz vətənlərindəki
entomofaqlarm introduksiya edilməsidir. Gətirilən yırtıcılar və parazitlər ya
yem şəraitdə akklimatizasiya olunur, yaxud da biolaboratoriyalarda
yetişdirilərək təbiətə buraxılır və orada onlar müvəffəqiyyətlə kimyəvi
mübarizə üsulunu əvəz edirlər.
Yerli entomofaqlarm mühafizəsi üzrə tədbirlər böyük əhəmiyyətə
malikdir: mikroqoruqların yaradılması, ərazi üzrə bəzi növlər (məsələn,
qarışqalar) qorunmalı, yaşlı parazitləri yemləmək üçün kənd təsərrüfatı
sahələri yaxınlığında nektarverən bitkilərin səpinini aparmalı, entomo- faqlar
üçün təhlükəsiz vaxtlarda yüksək selektiv pestisidlərdən istifadə edilməsi və s.
Faydalı orqanizmlərin bioloji xüsusiyyətlərinin öyrənilməsi və onların
inkişafını təmin edən metodların hazırlanması biosenotik tarazlığın
saxlanmasını təmin edir və zərərli orqanizmlərlə kimyəvi mübarizə
vasitələrinin istifadəsini azaldır, hətta onun tətbiq olunmasına ehtiyac qalmır.
Bitkilərin xəstəliklərdən mühafizə işində də bioloji vasitələrdən istifadə
olunmağa başlanmışdır. Belə ki, xiyar bitkisinin unlu şehlicə xəstəliyinin
hiperparazitjnin öyrənilməsi əsasında preparat hazırlanmışdır, bu
268