Ən qədim zamanlardan bəri suvarılan torpaqlar şorlaşmaya məruz qalır
(Misir, İraq, Hindistan, Pakistan və b.). Belə ki. Nil çayı hövzəsində 1,7 mln.
ha torpaq sahəsinin 1,2 mln. ha-ı (70%-dən artıq) şorlaşmaya məruz qalmışdır;
İraqda suvarılan torpaqların 50%-i; İnd çayı hövzəsində 15 mln. ha ərazinin 10
mln. hektarı (67%) şorlaşmaya uğramışdır. ABŞ-da şorlaşmış massivlər 27%-i
keçir. Keçmiş SSRİ ərazisində 1980-ci ilə şorlaşmış torpaqların sahəsi 3,5
mln. ha (o cümlədən 2,5 mln. ha əkin sahəsi), yəni suvarılan torpaqların
20%-ni təşkil etmişdir.
Hazırda Rusiyada şorlaşmış torpaqların sahəsi 38,4 mln. ha (bütün kənd
təsərrüfatı sahəsinin 19,9%-i), ondan 34%-i əkin sahəsi, 66%-i şo- rakət
torpaqlardır.
Təbii şəraitdə şorlaşma prosesi duzlu qrunt sularından, həmçinin
kənardan (dəniz, okean, duzlu göllər) eol gətirməsi nəticəsində baş verir.
Landşaftda, o cümlədən suda və torpaqda duzların əsas mənbəyi duzlu ana
(dağ) süxuru hesab olunur. Az miqdarda duzlar torpağın səthinə halofıt
bitkilərin töküntüsündən daxil ola bilər. Suvarılan massivlərdə torpaqda
duzların əsas mənbəyi suvarma suyu ola bilər.
Torpaqda üç duz balansı tipi qəbul edilmişdir: stabil (torpaq qatında
duzun ehtiyatı dəyişmir); şorlaşma balansı (torpaqda duz ehtiyatı artır);
duzsuzlaşma balansı (torpaq qatında duzun ehtiyatı azalır).
Torpağın şorlaşması kənd təsərrüfatı bitkilərinə mənfi təsir göstərməsi
torpaq məhlulunda osmotik təzyiqin yüksəlməsi, torpağın su-fıziki
xassələrinin pisləşməsi (xüsusilə sodalı şorlaşma sahələrində) və əlverişsiz
duz tərkibi, həmçinin bor birləşmələrinin yüksək konsentrasiyası ilə
əlaqədardır. Borun konsentrasiyası 0,3... 1,0 mq/1 olduqda bitki üçün toksiki
hesab edilir. Bütün meyvə bitkiləri bora qarşı olduqca həssasdır.
Şoran torpaqlarda minerallar və asan həll olunan duzlar torpağın
səthində, avtomorf, polihidromorf və hidromorf şorakətlərdə isə uyğun olaraq
torpaq profilinin aşağı, yuxarı və orta hissəsində toplanır.
Torpaqda asan həll olan duzların mövcudluğu bitkinin boy və inkişafına
əlverişsiz təsir göstərir.
Asan həll olan duzların bitkiyə mənfi təsiri üç müxtəlif faktorun birgə
təsiri ilə əlaqədardır. Bu baxımdan torpaq məhlulunun yüksək as- motik
təzyiqi daha çox rol oynayıb bitki tərəfindən rütubətin udulması- nı pisləşdirir.
İkinci faktor - bitkinin normal böyüməsinə maneçilik göstərən Cb,
SOi , HCOy, Na* ^ Mg *, bəzən N0^ və ionları bitkiyə spesifik təsir
göstərir. 0,5% C1 və ya 0,2% Na (quru kütlə hesabı ilə) toplandıqda
yarpaqlarda qızma müşahidə olunub tunc rəngi alır, nekroz əmələ gəlir.
Məhlulda Na* və Cb ionlarının konsentrasiyası yüksək olduqda
288
transpirasiya prosesi pozulur.
Asan həll olan duzların bitkiyə mənfi təsir göstərməsinin üçüncü faktoru
Na kationunun mövcudluğu zamanı torpağın fiziki xassələrinin kəskin
pisləşməsidir. Bu zaman torpağın strukturu pozulur, onun su və hava rejimi
pisləşir.
Şorlaşmış torpaqların məhsuldarlığını yüksəltməyə yönəldilən əsas
meliorasiya üsulu - torpağın su ilə yuyulması sayılır, bu zaman drenaj
vasitəsilə torpaq profilindən duzlar təmizlənir. Zəif susızdırma qabiliyyətinə
malik olan sodalı torpaqlar çətin meliorasiya olunur. Belə halda kənd
təsərrüfatı bitkilərinin məhsuldarlığını artırmaq üçün duzada- vamh bitkilər
seçilməlidir.
Şorlaşma çox vaxt səmərəsiz suvarma nəticəsində baş verir. Bu proses
təkrar şorlaşma adlanır.
V.A.Kovda təkrar şorlaşma prosesinin aşağıdakı mərhələlərini göstərir:
1)
yeni kanallar boyu şorlaşma;
2)
suvarılan ərazilərdə ümumi şorlaşma;
3)
Köhnə sm arılan ərazilərin duzlaşması, eyni zamanda bəzi vahə- daxili
sahələrin \ ə ətraf ərazinin şorlaşması.
Suvarılan sahələrdə təkrar şorlaşma torpağın ağır metallarla, pestisidlərlə,
nitratlarla, bor birləşmələri ilə çirklənməsi ilə müşayiət olunur. Təkrar
şorlaşma zamanı torpağın bir çox kimyəvi xassələri pisləşir.
Torpağın şorlaşmasının mühüm səbəblərindən biri də minerallaşmış qrunt
sularının müəyyən kritik səviyyəyə qalxmasıdır. Qrunt suları bu səviyyəyə
kapilyar zonanın kök sistemi məskunlaşdığı qata yaxınlaşdıqda çatır.
Minerallaşmış qrunt suları kök sistemi məskunlaşdığı qatda uzun müddət
qaldıqda bitkinin torpaqaltı hissəsinin xəstələnməsinə səbəb olur. Bununla
əlaqədar olaraq, kənd təsərrüfatı bitkilərinin məhsuldarlığı aşağı düşür. Buna
görə, qrunt sularını optimal səviyyədə saxlamaq vacibdir.
Müəyyən edilmişdir ki, torpaqda duzların konsentrasiyası 0,10...0,15% -
şorluğa çox həssas bitkilər üçün hədd sayılır; 0,15...0,35% çox bitkilər üçün
zərərlidir; 0,35...0,70% duza qarşı davamlı bitkilər üçün, 0,70%-dən yuxan
şorluluq dərəcəsi isə duza qarşı çox davamlı bitkilər üçün yararlıdır.
Udulmuş əsasların cəmindən Na kationu 10... 15% təşkil etdikdə bitki pis
inkişaf edir, 20...35% olduqda isə bitki məhv olur. Zəif şorlaşmış torpaqlarda
pambığın məhsuldarlığı 20...30%, qarğıdalınınkı
40..
.50, buğdanınkı isə 50...60% aşağı düşür. Orta şorlaşmış torpaqlarda
pambığın məhsuldarlığı iki dəfə azalır; buğda isə olduqca sıxılmış
289