öyrənilməsinə diqqətin artması, onun hətta sənaye istehsalı və insan
fəaliyyətinin təsiri olmayan ərazilərdə (məsələn Arktikada) aşkar olunmasıdır.
Dünyada ən təhlükəli DÜÇ-in siyahısına aşağıdakı 12 birləşmə daxildir: arzu
olunmayan əlavə üzvi məhsullar - polixlordibenzodioksinlər (PXDD) və
polixlordibenzofuranlar (PXDF), sənaye məhsulları
poüxlor- bifenillər
(PXB) və heksaxlorbenzol (HXB), həmçinin 8 pestisidlər (DDT, aldrin,
dieldrin, endrin, xlordan, mikers, toksafen və beptaxlor).
2002-ci'ildə dünyanın bir çox ölkələri DÜÇ üzrə Stokholm
konvensiyasını təsdiq etdilər. Konvensiyanın tərəfləri müəyyən məqsədlə
DÜÇ- nin istehsalı və istifadəsi nəticəsində əmələ gələn tullantıların
azaldılması və ya ləğv edilməsi, bu istiqamətdə tədqiqatların aparılması, bu
məsələlər ilə cəmiyyəti məlumatlandırmaq və xəbərdarlıq etmək üzrə əsas
fəaliyyətlərin (işlərin) yerinə yetirilməsi haqqında sazişə gəldilər.
Cədvəl 24.9
Dioksinlər və PXB problemlərinin xronologiyası
İllər
Hadisə
1936
Dausiddən istifadə etməklə oduncağın konservasiyası ilə məşğul
olan fəhlələr arasında (ABŞ-m Missisipi ştatı) kütləvi xəstəliklərin
əmələ gəlməsi
1949
Qərbi Vircininin (ABŞ) Monsanto firmasının zavodunda 288
fəhlənin
dioksinlərlə zədələnməsi
1957
ABŞ-m cənubunda yemin pentaxlorfenolla çirklənməsi nəticəsində
milyondan artıq cücənin məhv olması
1968
Yaponiyanın YU-ŞO kəndində 1786 adamın «yağ» xəstəliyinə
tutulması (düyünün PXB ilə çirklənməsi ilə əlaqədar)
1974 Vyetnam qadınlarının südündə TXDD-nin aşkar olunması
1976
Sevezoda (İtaliyada) «Hoffman - LaRoche» firmasının trixlorfenol
istehsalı
zavodunda faciə
1979
Tayvan adasında Yu-Çenq vilayətində düyünün PXB ilə
çirklənməsi ilə əlaqədar 2600 adamın zədələnməsi
2001
Stokholmda BMT-nin DÜÇ üzrə konfransı; «Rusiyada dioksinlər»
monoqrafiyasının nəşri
DÜÇ-lərin əksəriyyəti kanserogen maddələrdir (cədvəl 24.10). Onlardan
ən toksikləri dioksin 2, 3, 7, 8, TXDD (tetraxlordibenzo-n diok- sin) M AIR I
qrup maddələrə aid edilib, onun bədxassəli yeni törəmələr əmələ gətirməsi tam
təsdiqini tapmışdır. Ekoloji-epidemioloji tədqiqatlar göstərir ki, DÜÇ politrop
təsirə malikdir, aqrar rayonlarda o, pestisidlərin təsiri ilə, sənaye
mərkəzlərində və tikinti yerlərində isə - dioksinlər və PXB-in tullantıları ilə
əlaqədardır.
486
vo qida məhsulları xeyli çirklənmişdir. Burada anaların südündə xlor- ü/vi
pestisidlərin konsentrasiyası 0,001 və 0,067 mq/1 arasında tərəddüd edir.
Məhsulda pestisid qalıqlarının toplanmasının əsas səbəbi preparatlardan
istifadə qaydalarının və məhdudiyyətinin pozulmasıdır (tövsiyə olunan
dozadan yüksək verilməsi, kənd təsərrüfatı bitkilərinin becərilmə vaxtının
pozulması, preparat formasının üsullarının düzgün seçilməməsi).
Pestisidlər bitkidə maddələr mübadiləsinə təsir göstərə bilər, bu isə
məhsulun kimyəvi tərkibi və dəyərində özünü biruzə verir. Kimyalaş-
dırmanın qaydalarına riayət edildikdə bitkidə qida maddələrinin tərkibi və
miqdarında neqativ dəyişilmələr baş vermir, məhsulda pestisidlərin
toplanması YVK-nı keçmir. Bitkilərin mühafizəsində ayrı-ayrı effektiv
üsullardan istifadə olunması zərərli orqanizmləri uzunmüddətli sıxışdırıb
məhv edilməsini təmin etmir, odur ki, kimyəvi metodlar bioloji və aqrotexniki
tədbirlərlə kompleks həyata keçirilməlidir. Xlorüzvi pestisidlərin (XÜP) qalıq
miqdarının toplanması dərəcəsinə görə bitkiləri aşağıdakı sıra ilə düzmək olar:
yerkökü > cəfəri > kartof > çuğundur > çoxillik bitkilər > pomidor > qarğıdalı
> baş kələm. Kökmeyvəlilərdə XÜP əsasən kökmeyvənin qabığında, az
hissəsi isə yumşaq hissəsində toplanır.
Yüksək kraxmallı kartof sortlarında funqisid ri-domil MS yaxşı toplanır
və saxlanır. 8 ay saxlandıqdan sonra kartofda bu maddənin miqdarı maksimum
yol verilən səviyyəni 270 dəfə keçmişdir.
Aqrosistemin davamlı fəaliyyətində torpağın nadir xassələri və çirk-
ləndirici maddələrdən (o cümlədən, pestisid qalıqlarından) özünütəmiz- ləmə
qabiliyyətinin böyük rolu vardır. Çirkləndirici maddələrin transformasiya
prosesində torpağın qranulometrik tərkibi, humusun miqdarı və tərkibi
mühüm faktor sayılır. Humus pestisidlərin parçalanma məhsulunun
fəaliyyətini dayandırır və bununla da, ekosistemin çirklənməsinin qarşısını
alır. Bununla belə, humus birləşmələri tərəfindən sorbsiya olunmuş
ksenobiotiklər torpaqda uzun müddət saxlanaraq, ekosistemin ayrı-ayrı
komponentləri üçün daim təhlükə yaradır.
Çirkləndirici maddələr ən çox balıqların orqanlarında toplanır (qaraciyər,
böyrək). Çoxlu miqdarda çirkləndin maddələr balığın beynində, kürüdə, ən az
isə əzələlərində aşkar edilmişdir.
24.2.6.
Dioksinlər
Davamlı üzvi çirkləndiricilər (düç) və onların insanm sağlamlığına
təsiri. Davamlı üzvi çirkləndiricilər (persistent organic pollutants) xlor üzvi
birləşmələr sinfinə daxildir. Onun əsas xüsusiyyəti ətraf mühitdə on və yüz
illərlə dəyişilmədən qalması qabiliyyətidir. Onların bəziləri canlı
orqanizmlərin toxumalarında toplanır, həm də onların konsentrasiyası qida
zənciri ilə hərəkət etdikcə artır. Son zamanlar xlor üzvi çirkləndiricilərin
485