127
etməlidir. Bu cür məlumat dinləyicilərin yadında yaxşı qalır.
Semantik (məna) səhvlər də ünsiyyətə mənfi təsir edən
maneə kimi özünü göstərə bilər. Adətən bu cür səhvlər eyni
sözün müxtəlif məna daşıdığı zaman özünü göstərə bilir.
Nəticədə dinləyici sözü eşitdikdə onu təhqir mənasında anlaya
bilər ki, bu da ciddi münaqişəyə səbəb olar.
Ünsiyyətin səmərəli keçməməsinə səbəb olan maneə kimi
resipientin xətrinə dəyən söz və ifadələrdən istifadə edilməsini
də qeyd etmək olar. Şübhəsiz dinləyiciyə «Sən qorxaqsan,
tənbəlsən, satqınsan» və s. şəklində deyilən söz ciddi
narazılığa səbəb ola bilər.
Nitqdə tez- tez «həmişə», «heç vaxt» kimi ifadələrin
işlədilməsi də ünsiyyətə ciddi zərər gətirir. Aşağıdakı iki ifadə
bir – birindən nə qədər fərqli səslənir: «Siz məşğələyə gecikmi-
siniz» və «Siz həmişə məşğələyə gecikirsiniz!» Burada
«həmişə» sözündən istifadə olunması, ona istinad edilməsi
ünsiyyət məntiqinin pozulmasına səbəb olur. Bu sözdəki hər
cür vəd və ya qadağan təmasın yaranmasına mane ola bilər.
Bunun üçün «Sən mənə heç vaxt bu cür hərəkət etməyəcəyini
vəd etmişdin», «Sən həmişə bunu yadda saxlaya bilmirsən!»
kimi ifadələrin işlənməsi ünsiyyətin alınmaması üçün
kifayətdir.
Həmsöhbətlərin hər hansı bir fikri başqa cür başa
düşməsi də ünsiyyət üçün maneə rolunu oynaya bilər. Məsələn,
«Sən sadəcə olaraq düşünürsən ki, mən…» və ya da «Siz bilə –
bilə gecikirsiniz görəsiniz ki, mən buna necə reaksiya
verəcəm» və s. ifadələri qavramada olduğu kimi. Hətta əgər
başqasının fikri düzgün «başa düşülməzsə» də bunun
hündürdən ifadə olunması adətən həmsöhbət tərəfindən özünün
təhqir olunması və ya ona təzyiq göstərilməsi kimi başa
düşüləcəkdir. Bu isə şübhəsiz təmasın inkişafına şərait
yaratmayacaqdır.
Ünsiyyətin səmərəliliyi və onun iştirakçılarının bu
prosesdə qarşılıqlı təsirində maneə rolunu oynayan səbəblərdən
128
biri də insanların həmin prosesdə ehtiyatlı hərəkət etməməsi,
danışığında əmr üslubundan istifadə etmələri, başqa sözlə av-
tokratik mövqe tutmalarıdır. Xahiş, məsləhət şəklində müraciət
tərzi – kimə müraciət etmələrindən asılı olmayaraq, əmr
etməyə nisbətən olduqca az daxili etiraz, qarşıdurma yaradır.
«Gətir!», «Yadında saxla!», «Dərhal yerinə yetir!» tipli
müraciət formaları insanın mənliyinə ağır təsir göstərir,
nəticədə ünsiyyət prosesi üçün maneə rolunu oynayır.
Ünsiyyət zamanı nitqdə olan fonetik səhvlər, səslərin
təkrarı, tüfeyli sözlərdən (qısası, deməli, zad və s.), eləcə də
parafonezlərdən istifadə edilməsi ünsiyyət prosesinə mənfi
təsir göstərir. Bu cür hallar həmsöhbətin diqqətinin
yayınmasına, həyəcanlanmasına, nitqi yanlış şəkildə qavrama
və anlamasına səbəb olur.
Ünsiyyət zamanı mövcud ola biləcək maneələri azaltmaq
və baş verə biləcək münaqişənin qarşısını almaq üçün
«səmərəli ünsiyyət qaydaları»ndan istifadə olunması zəruridir.
Mütəxəssislər bu cür qaydalara aşağıdakıları aid edirlər:
1. Öz çıxışına başlamazdan əvvəl dinləyicilərə nələri
çatdırmaq istədiyini bildirmək, başqa sözlə öz ideyalarını
aydınlaşdırmaq zəruridir.
2. Qısa cümlələrlə (5 – 9 sözdən ibarət ) danışmağa
çalışın. Bu cür cümlələr qavrama və anlama üçün daha çox
səmərəlidir.
3. Səsinizin daha çox ifadəli olmasına çalışın.
4. Öz nitqinizdə fasilələrdən istifadə edin.
5. Öz nitqinizdə aydın olmayan, ikimənalı ifadələrdən
eləcə də professionallıqdan qaçmağa çalışın.
6. Həmsöhbətinizin qeyri – verbal siqnallarına (mimika
və jestlər və s.) nəzər salın.
7. Kateqoriyallıqdan qaçmağa çalışın. Nəzərə alın ki, si-
zin fikriniz yanlış ola bilər.
8. Ünsiyyət yeri və vaxtını düzgün seçin.
9. Daima öz nöqteyi nəzərinizi dəyişdirməyə hazır olun.
129
10. Səmərəli dinləmə qaydasına əməl edin. Bu qaydalar
aşağıdakılardan ibarətdir:
-
Həmsöhbətinizin sözünü kəsməyin.
-
Həmsöhbətinizə qarşı diqqətli olun.
-
Tələsik nəticə çıxarmayın.
-
Həmsöhbətinizin ifadəsinə sakit reaksiya verin.
-
Diqqətinizi yayındırmayın.
-
Təfəkkür tempinizi nitqə uyğunlaşdırın.
-
Həmsöhbətinizlə əks əlaqə yaratmağa çalışın.
Ünsiyyətdə məna maneələri və onları doğuran səbəblər.
Psixoloji ədəbiyyatda ünsiyyətdə olan adamlar arasında
münaqişənin səbəblərindən biri kimi məna maneəsinin
yaranmasını qeyd edirlər. Belə ki, bəzən ünsiyyətdə olan
tərəflərin baş verən hadisəyə verdikləri məna uyğun gəlmir və
bu məna maneəsi kimi münaqişənin yaranmasına gətirib
çıxarır.
Psixoloqlar müəyyən etmişlər ki, məna maneəsi həm
ünsiyyətdə olan adamın qarşısında hansı tələbin qoyulmasından
asılı olmayaraq, konkret adama münasibətdə, həm də kimin
irəli sürməsindən asılı olmayaraq, konkret tələbə münasibətdə
özünü göstərə bilir. Məsələn, müəllim şagirdi onun davranışına
uyğun olmayaraq, qeyri obyektiv cəzalandırdıqda şagirddə
həmin müəllimə qarşı məna maneəsi yaranır. Bundan sonra
müəllim nə qədər obyektiv hərəkət etsə də şagird onu qəbul edə
bilmir. Konkret adama qarşı bu cür məna maneəsi müəllim
tamamilə obyektiv, düzgün hərəkət etdiyi halda, şagirdin öz
davranış motivini dərk edə bilməməsindən asılı olaraq da ya-
rana bilir.
Konkret tələbə münasibətdə özünü göstərən məna
maneəsi isə tamamilə başqa səbəblərdən irəli gələ bilir.
Məsələn, müsbət nəticə vermədiyi halda tərbiyəçi eyni tələbi
dəfələrlə irəli sürür. Nəticədə uşaq bu cür tələblərə o qədər
alışır ki, onu bir növ qavramamağa başlayır.
Təcrübə göstərir ki, bu cür məna maneələrinin yaranması
Dostları ilə paylaş: |