V
FƏSIL
BEYNƏLXALQ HÜQUQUN SUBYEKTLƏRİ
1.
Beynəlxalq hüquq subyektinin anlayışı
Beynəlxalq hüquqdan irəli gələn hüquq və vəzifələri daşımaq və
onları həyata keçirmək qabiliyyətinə malik olan quruma (bəzi
hallarda - şəxsə) beynəlxalq hüququn subyekti deyilir.
Beynəlxalq-hüquqi subycktliyin
əsas ünsürləri
aşağıdakılardır:
a)
beynəlxalq hüquqdan irəli gələn bütün və ya bəzi vəzifələri
daşımaq;
b)
beynəlxalq hüquqdan irəli gələn hüquqlann bərpası məqsədilə
beynəlxalq (və ya dövlətdaxili) məhkəmə qarşısında iddia qaldınnaq
hüququ;
c)
beynəlxalq-hüquqi normalar yaratmaq
səlahiyyəti;
ç) digər dövlətlərin məhkəmələrinin yurisdiksiyasından tam və ya
qismən immunitetə malik olmaq.
Beynəlxalq-hüquqi subyektliyin bu ünsürləri bütövlükdə yalnız
dövlətlərə və müəyyən beynəlxalq təşkilatlara (məsələn, BMT) məxsusdur.
Beynəlxalq hüququn digər subyektləri isə, Aşağıda göstərəcəyimiz kimi, bu
hüquqi keyfiyyətlərdən bəzilərinə malikdir və ya onlann hamısından cüzi
istifadə edə bilər.
Beynəlxalq-hüquqi subyektliyin əldə olunma qaydasına görə
iki
növünü
göstərmək olar;
1)
İlkin subyektlik.
Bu, yalnız dövlətlərə məxsusdur, çünki dövlət
ipso facto beynəlxalq hüququn subyektidir.
2)
Törəmə suhyektlik.
Müəyyən qurumlarda və ya şəxslərdə
beynəlxalq-hüquqi subyektiik yalnız dövlətlərin bu keyfiyyəti ona
verməsindən və ya tanımasından sonra ortaya çıxır.
43
Mosəlon, beynəlxalq təşkilatlar dövlətlər tərəfindən yaradılır;
fərdlərin və ya transmilli korporasiyaların beynəlxalq hüquq
münasibətlərində iştirakı dövlətlərin iradəsindən,
daha doğrusu,
dövlətlərin
müvafiq beynəlxalq sazişlərdə onlar üçün belə bir imkan nəzərdə
tutmasından asılıdır. Belə ki, hər hansı bir qurum əgər döv- lətdirsə, deməli,
o, beynəlxalq-hüquqi subyektliyə malikdir. Lakin fərd və ya şirkət
öz-özlüyündə beynəlxalq hüququn subyekti sayılmır.
2.
Dövlətlər
Əvvəllər qeyd edildiyi kimi, beynəlxalq hüquq dövlətlər arasındakı
münasibətləri nizama salan hüquqi normalar sistemi kimi başa düşülür.
Bunun nəticəsində dövlətlər beynəlxalq hüququn subyektləri içərisində ən
əsası və ən mühümü kimi çıxış edir. Dövlətlər
ilkin
və
universal
beynəlxalq-hüquqi subyektliyə malikdir.
Qeyd etmək lazımdır ki, yalnız dövlətlər: a) Birləşmiş Millətlər
Təşkilatına üzv ola bilər (BMT Nizamnaməsinin 4-cü maddəsi); b)
BMT-nin Təhlükəsizlik Şurası və Baş Məclisi qarşısında beynəlxalq
mübahisə ilə bağlı məsələ qaldıra bilər (BMT Nizamnaməsinin 35-ci
maddəsinin 2-ci bəndi); BMT Beynəlxalq Məhkəməsində iş üzrə tərəf ola
bilər (BMT Nizamnaməsinin 93-cü maddəsinin 2-ci bəndi).
Bəs hansı quruma dövlət demək olar? Beynəlxalq hüquqa görə,
dövlətin hansı meyarlan vardır? 1933-cü ildə bağlanmış
Dövlətlərin hüquq
və vəzifələri haqqında Montevideo Konvensiyası
bu suala cavab verir
(aşağıdakı müddəalar hazırda beynəlxalq hüquq elmində və praktikasında
geniş qəbul edilmişdir). Konvensiyanın 1- ci maddəsində deyilir:
«Beynəlxalq-hüquqi şəxs kimi dövlət aşağıdakı meyarlara malik
olmalıdır: a) daimi əhali; b) müəyyən ərazi;
c)
hökumət; ç) başqa dövlətlərlə əlaqələrə girmək qabiliyyəti».
Daimi əhali
o demək deyil ki, müəyyən ərazidən kənara adamla- nn
miqrasiyası olmur, yaxud bu və ya digər ərazidə yaşayan adamlarm dəqiq
müəyyənləşdirilmiş sayı olmalıdır.
Hər halda bu meyar müəy-
44
yon adamlar qrupunun konkret bir oraziyo müəyyon bağlılığını tələb edir.
Məsələn,
Qərbi Sahara işi
üzrə verdiyi məsləhət xarakterli rəyində
BMT Beynəlxalq Məhkəməsi qeyd etmişdi ki, Qərbi Saha- ranın ərazisi
torpaq sərhədlərinə məhəl qoymadan sərhədi o tərəf- bu tərəfə
keçən köçəri
tayfalarla məskunlaşmışdır: lakin həmin köçəri tayfalann bu ərazisi ilə
əlaqəsi elədir ki, onlar ümumən Qərbi Saharanın «əhalisi» kimi nəzərdən
keçirilə bilər.
Müəyyən ərazi
Hər hansı bir qurumun dövlət kimi fiziki möv- eudluğu
və fəaliyyət göstərməsi üçün onu qonşu dövlətlərdən ayıran müəyyən
əraziyə malik olması lazımdır. Bu yenə də o demək deyil ki, ərazinin
ölçüləri və sərhədlərlə bağlı tam müəyyənlik olmalıdır. Hazırda dövlətlər
arasında xeyli sayda sərhəd mübahisələri möveud- dur, lakin bu, onlann
dövlətçiliyinə heç eür xələl gətirmir.
Hökumət
Dövlətin fiziki mövcudluğu üçün ərazi, siyasi-hüquqi
mövcudluğu üçün hakimiyyət mexanizmi olmalıdır. Söhbət burada dövlətin
beynəlxalq hüquq və vəzifələrinə görə məsuliyyət daşıyan hökumətdən
(geniş mənada) gedir. Başqa sözlə desək, dövlətin olması üçün, hər hansı bir
qurumun dövlət kimi nəzərdən keçirilməsi üçün müəyyən ərazi çərçivəsində
olan daimi əhali üzərində nəzarət həyata keçirən hakimiyyət aparatının
olması zəruridir. Lakin qeyd edilməlidir ki, artıq mövcud olan dövlətin öz
effektiv hökumətini itirməsi və ya iki hökumətə malik olması (1980-ci
illərdə Livanda, 1990-cı illərdə Sudanda və Əfqanıstanda olduğu kimi) onun
öz dövlətçiliyini itirməsi demək deyildir.
Hüquqi münasibətlərə girmək qabiliyyəti
Bu meyar hüquqi
müstəqilliyin ön plana çəkilməsini tələb edir. Başqa dövlətin qanuni suveren
hakimiyyəti altında olan ərazi «dövlət» sayıla bilməz. Məsələn, məlum
olduğu kimi, Honq Konq çox yüksək faktik muxtariyyətə malikdir, lakin
Çinin suverenliyi altında olduğuna görə (1997-ci il İ
3
mlun l-don) dövlət
deyildir. Digər tərəfdən, bəzi dövlətlərin başqa dövlətdən siyasi və ya
maliyyə baxımından asılılığı, məsələn, Mərkəzi Amerika ölkələrinin
ABŞ-dan, bir sıra MDB ölkələrinin Rusiyadan faktik asılılığı bu ölkolərin
suveren dövlət olmasına xələl gətirmir.
45