Н. Грегори Менкйу
118
Ola bilər ki, bu misalı siz fərziyyə kimi qəbul edəsiniz, lakin bu, XX
əsrdə Amerika iqtisadiyyatında baş verən əsas dəyişiklikləri izah etməyə kö-
mək edir. İyirmi il bundan öncə əksər amerikalılar fermalarda yaşayırdı. Kənd
təsərrüfatının inkişafı metodları haqqında elmi biliklər aşağı səviyyədə oldu-
ğundan, əksər amerikalılar özlərini və vətəndaşlarını qida məhsulları ilə təmin
etmək üçün torpaqda çalışmışlar. Sonralar kənd təsərrüfatı istehsalının texno-
logiyasının təkmilləşdirilməsi hər bir fermer tərəfindən istehsal olunan məh-
sulun həcminin artmasına səbəb oldu. Qida məhsullarının təklifinin artması
onlara olan qeyri-elastik tələblə birlikdə fermerlərin gəlirlərinin azalmasına
gətirib çıxardı. Bu da öz növbəsində, aqrar sahədə çalışanları şəhərlərə köç-
məyə vadar etdi.
Bu proses aşağıdakı statistik məlumatlarla əyani təsvir oluna bilər.
1950-ci ildə ABŞ-da fermerlərin sayı 10 mln. nəfər və ya əmək qabiliyyətli
ölkə əhalisinin 17%-ni təşkil edirdi. 1993-cü ildə aqrar sahədə çalışanlar 3
milyona qədər ixtisar olundu (əmək qabiliyyətli əhalinin 2%-i). Mövcud
dəyişiklik kənd təsərrüfatında əmək məhsuldarlığının əhəmiyyətli artımı ilə
əlaqədardır: fermerlərin sayının 70% azalmasına baxmayaraq, 1998-ci ildə
taxıl və ət istehsalı 1950-ci ilin səviyyəsindən 2 dəfə yüksək olmuşdur.
Kənd təsərrüfatı məhsulları bazarının təhlili dövlət siyasətinin zahiri
təzahürünü izah etməyə imkan verir: fermerlərə kömək üçün nəzərdə tutulmuş
kənd təsərrüfatı proqramları istehsalda istifadə olunan torpaqların ixtisar
edilməsini stimullaşdırır. Bu nə üçün baş verir? Bu cür proqramların məqsədi
kənd təsərrüfatı məhsullarının təklifini azaltmaqdan və beləliklə, onun
qiymətini qaldırmaqdan ibarətdir. Məhsullara olan tələb qeyri-elastik olduğun-
dan, fermerlər bazara az taxıl təklif etməklə, satışdan ümumi gəlir əldə edirlər.
Müstəqil olaraq hər bir fermer bazar qiymətini olduğu kimi qəbul etdiyindən,
öz sahəsini əkilməmiş qoymağa razı olmaz. Ancaq bütün fermerlər məhsul
təklifini azaltsalar, onların hər birinin həyat səviyyəsi yüksələrdi.
Kənd təsərrüfatı texnologiyasının tətbiqini və ya aqrar siyasətin
nəticələrini təhlil edərkən yadda saxlamaq lazımdır ki, fermerlər üçün nə
yaxşıdırsa, bütövlükdə cəmiyyət üçün də onun yaxşı olması vacib deyil.
Əməyə olan tələb fasiləsiz olaraq azaldığından, yeni texnologiyanın tətbiqi
fermerlərə mənfi təsir göstərir, lakin qida məhsullarına xərcləri azaltdığı üçün
şübhəsiz ki, əhali üçün xeyirlidir. Analoci olaraq, kənd təsərrüfatı
məhsullarının təklifinin azaldılmasına yönəldilmiş siyasət istehlakçıların
hesabına fermerlərin gəlirlərini artırmağa imkan verir.
Nə üçün OPEK neftin qiymətini yüksək səviyyədə saxlamağa
müyəssər olmadı?
Son bir neçə on ildə dünya iqtisadiyyatının ən həyəcanlı hadisələri yəqin ki,
neft bazarında baş vermişdir. 1970-ci ildə neft ixrac edən ölkələrin təşkilatı
Економиксин принсипляри
119
(OPEK) neftin dünya qiymətini qaldırmaq haqqında qərar qəbul etdilər. Bu da
istehsalçı
dövlətlərin gəlirlərini kəskin artırdı. Neftin qiymətinin
qaldırılmasının əsas üsulu neftçıxaran ölkələrin əlaqələndirilmiş şəkildə satışa
çıxarılan neftin miqdarını məhdudlaşdırılması olmuşdur. 1973-cü ildən 1974-
cü ilə qədər olan müddətdə neftin qiyməti (inflyasiya hesaba alınmaqla təshih
olunmuş) 50%-dən çox artmışdır. Bir neçə ildən sonra OPEK bu üsulu yenidən
təkrar etmişdir: 1979-cu ildə neftin qiyməti 14%, 1980-cı ildə 34% və 1981-ci
ildə isə 34% artmışdır, ancaq OPEK ölkələri gördülər ki, neftin qiymətini
yüksək həddə saxlamaq onu qaldırmaqdan daha çətindir. 1982-1985-ci illərdə
neftin qiyməti ildə 10% azaldı. Bir vaxtlar sıraları sıx olan OPEK üzvləri
arasında inamsızlıq yarandı. 1986-cı ildə onların birgə fəaliyyətlərini əlaqələn-
dirmək mümkün olmadı və neftin qiyməti 45% aşağı düşdü, 1990-cı ildə neftin
qiyməti (inflyasiyanın ümumi səviyyəsi nəzərə alınmaqla təshih olunmuş)
1970-ci ilin səviyyəsinə qayıtdı və 1990-cı illər ərzində qorunub saxlanıldı.
Bu, qısa və uzunmüddətli dövrdə tələb və təklifin dinamikasını əyani
təsvir etmək üçün yaxşı misaldır. Qısamüddətli dövrdə neftə olan tələb və təklif
nisbətən qeyri-elastikdir. Təklif ona görə qeyri-elastikdir ki, kəşf olunmuş neft
ehtiyatlarının miqdarını və onun hasil güclərini sürətlə dəyişmək mümkün
olmur. Tələb isə ona görə qeyri-elastikdir ki, neftin qiymətinin dəyişməsinə
istehlakçıların reaksiyası zəif olur. Məsələn, çoxlu benzin işlədən köhnə
avtomobillərin əksər sürücüləri sadəcə olaraq, yanacağa görə daha çox pul
ödəyəcəklər. Beləliklə, 5.9. şəklinin (a) qrafikinin göstərdiyi kimi,
qısamüddətli dövrdə tələb və təklif əyrisi kifayət qədər dikdir. Neftin təklifinin
S
1
-dən S
2
-yə qədər dəyişməsi qiymətin P
1
-dən P
2
-yə qədər əhəmiyyətli
dərəcədə artmasına gətirib çıxarır.
1. Тяляб вя тяклифин гейри-еластик олдуьу
гыса мцддят ярзиндя тяклифин
дяйишмяси…
Нефтин
гиймяти
Тяляб
П
2
П
1
2. …гиймятин
ящямиййятли дяряжядя
артмасына эятириб
чыхарар
0
Нефтин мигдары
а)
С
2
С
1
1. Тяляб вя тяклиф еластик олдуьу узун
мцддят ярзиндя тяклифин дяйишмяси…
Нефтин
гиймятии
Тяляб
П
2
П
1
2. …гиймятин жцзи
артмасына эятириб
чыхарыр
б)
С
2
С
1