Menegotto ve ark. (2013) çal›flmas›nda da, ast›m hastala-
r›nda obezite prevalans›n›n yüksek oldu¤u belirtilmifltir.
Obezite ve Ast›m ‹liflkisi
Günümüzde ast›m ve obezite aras›ndaki risk araflt›r›l-
mas›na ra¤men, altta yatan mekanizma tam olarak çözü-
lememifltir. Obezite ve ast›m aras›ndaki iliflkiyi aç›klamak
üzere immünolojik ve inflamatuar, hormonal, genetik,
mekanik, insülin direnci, beslenme al›flkanl›¤› ve fiziksel
aktivite gibi çeflitli biyolojik mekanizmalar ileri sürülmüfltür
(Castro-Rodríguez 2007; Çapan, 2013). Ancak, bu iliflkiyi
her iki hastal›¤›n tetikleyicisi genetik ve çevresel faktörlerin
etkileflimi olarak aç›klamak güç olup, ayn› anda birden
fazla mekanizman›n kat›l›m› ile obezite ve ast›m birlikteli-
¤inin ortaya ç›kabilece¤i olas›l›¤› öngörülmektedir (Cast-
ro-Rodríguez 2007). Bu ba¤lamda obezite ve ast›m iliflki-
sinde rol alabilecek faktörler Tablo 1’de gösterilmifltir.
Literatürde, obezitenin hava ak›m›nda k›s›tlama ve art-
m›fl hava yolu duyarl›l›¤› üzerine etkisine de vurgu yap›l-
maktad›r. Vücut a¤›rl›¤›n›n artmas›yla artan yumuflak doku-
nun gö¤üs kafesine basan a¤›rl›¤›, gö¤üs duvar›na ya¤ in-
filtrasyonu ve pulmoner kan ak›m›nda art›fl sonucu solu-
num yolu kompliyans› azalmaktad›r. Pulmoner kompliyans-
taki azalma, solunum s›ras›nda artm›fl oksijen tüketimine
yol açmakta ve bu durumda hava yolu ak›m›nda azalma,
zorlu vital kapasitede ve birinci saniyedeki zorlu ekspiras-
yon volümünde düflme meydana gelmektedir. Obez birey-
ler, zay›f bireylere oranla daha h›zl› frekansta ve daha dü-
flük tidal hacimler ile solumakta ve sonuçta bu güçlü bron-
kodilatör mekanizma bozularak artm›fl hava yolu duyarl›l›-
¤›na yol açabilmektedir (Soyer ve Kalayc›, 2007).
Obezite ve ast›ma yol açan ortak genetik mekanizma-
lar›n varl›¤› da tart›fl›lmakta; hem obezite hem de ast›mla
iliflkili aday genler tan›mlanmaktad›r. TNF-
α gen haplotip-
lerinin ve inflamatuvar yan›tta rol alan glikokortikoid re-
septör geni NR3C1’in ast›m ve obezitenin her ikisi ile ilifl-
kili olabilece¤i üzerinde durulmaktad›r (Beuther, Weiss
and Sutherland, 2006).
Obez bireylerde ast›m kontrolünün daha zor olmas›-
n›n alt›ndaki mekanizma belirsizli¤ini korumakla birlikte;
kronik inflamatuar mekanizmalar›n rolü üzerinde de du-
rulmaktad›r (Kim, Rand Sutherland, Gelfand, 2014; Sis-
manopoulos et al, 2013; Maalej, Yaacoub, Fakhfekh et
al. 2012). Di¤er taraftan, son araflt›rmalar adipokinler ve
mast hücrelerinin solunum yollar›n›n üzerindeki rolü üze-
rine odaklanm›fl, ancak veriler henüz netlik kazanmam›fl-
t›r (Novosad, Khan, Wolfe and Khan 2013; Kim, Rand
Sutherl and Gelfand 2013). Günümüzde ya¤ dokusu,
adipokin ad› verilen baz› faktörleri salg›layan önemli en-
dokrin ve sekretuvar organlardan biri olarak kabul edil-
mektedir. Adipokinler inflamasyon, inflamatuvar yan›t ve
insülin direnci, tip 2 diyabet, metabolik sendrom, hiper-
tansiyon gibi baz› metabolik ve immünolojik hastal›klar›n
geliflimi ile iliflki içerisindedir (Berköz ve Yal›n 2008). Lite-
Diyabet,
Obezite ve Hipertansiyonda Hemflirelik Forumu Dergisi
Cilt 8 • Say› 1 • Sayfa 13 • Ocak - Haziran 2016
TTabbllo 11: Obezite ve ast›m iliflkisinde rol alabilecek faktörler
Bronfl hiiperreakktiiviitesii mekkaniizmallar›
Mekanik faktörler
• Hava yolu çap›nda daralma
• Derin soluman›n inhibisyonu
• Gastroözefagealreflü
• Pulmonervaskülerkonjesyon
‹‹mmünollojiikk etkkiiller
• Proinflamatuvarsitokinlerde artma: TNF-α, IL-1β, IL-6, leptin
Genetiikk etkkiiller
• Aday genler: TNF-α, β2 adrenerjik reseptör
• Aday bölgeler: kromozom 5q, 6p, 11q, 12q
Hormonall etkkiiller
• ‹nsülin direnci
• Seks hormonlar›n›n etkisi
ÇÇevre etkkiisii
• Beslenme de¤ifliklikleri
• Fiziksel aktivite
• Sedanter hayat flekli nedeniyle ev içi
allerjenleredahafazla maruz kalma
Bronfl hiiperreakktiiviitesii d›fl›ndakkii mekkaniizmallar
Restriktif fizyoloji
Nefes darl›¤›n›n farkl› alg›lanmas›
Özgül olmayan h›fl›lt›
Uyku apnesi iliflkili gece semptomlar
Kayynak: Soyer , Ö.U., Kalayc›, Ö. (2007) Ast›m ve obezite.
Hacettepe T›p Dergisi 38(4):194-198.
ratürde adipokinlerin eozinofil sa¤ kal›m› ve fonksiyonu
üzerinde düzenleyici rolü olabilece¤i ve bu faktörlerin ha-
va yollar›na kemik ili¤inden eozinofil kaçakç›l›¤› etkileyebi-
lece¤i belirtilmektedir. Bu nedenle obezitenin akci¤er
uyumu ve akci¤er hacimlerini azaltmak ve ventilasyon
perfüzyonunda meydana getirdi¤i bozukluk ile ast›m ilifl-
kisi olabilece¤i ifade edilmektedir. Ayr›ca obezitenin, adi-
poz dokuda üretilen hormon seviyelerindeki art›fla yol
açarak geliflen baz› proinflamatuarlar›n sal›n›m›na yol aç-
t›¤› belirtilmektedir. Görülen bu sistemik pro-enflamatuar
durum ast›m hastalar›nda görülen hava yolu inflamasyo-
nunu kötülefltirebilmektedir (Juel and Ulrik, 2013; Enfi-
eld, Shim and Sharma, 2009). Eriflkinlerde yap›lan çal›fl-
mada; obez ast›ml›larda obez olmayan ast›ml›lara göre
serum leptin düzeyinde anlaml› art›fl oldu¤u tespit edil-
mifltir. Ayn› çal›flmada atopik hastalarda, total immunglo-
bulin E düzeyleri ile leptin düzeyleri (r = 0.329, = 0,038
P) aras›nda pzitif yönde iliflki oldu¤u belirlenmifltir (Kilic,
Oguzulgen, Bakir and Turktas, 2011).
Ast›ml› Bireylerde Obezitenin Etkisi
Obezite eriflkinlerde ve çocuklarda ast›m bafllang›c› için
bir predispozan faktör olarak gözükmektedir. Buna ek ola-
rak, obez hastada ast›m semptomlar›n› kontrol etmek ve te-
davi etmek daha zor olabilmektedir (Serafino-Agrusa, Spa-
tafora and Scichilone, 2015; Sismanopoulos et al. 2013;
Novosad, Khan, Wolfe and Khan, 2013; Akerman, Calca-
nis and Madesn, 2004). Yap›lan çal›flmalarda, afl›r› kilo ve
obez bireylerin normal a¤›rl›kl› bireylere oranla, daha ciddi
ast›m tablosu ile karfl›laflt›klar› ve yaflam kalitesinde bozulma
oldu¤u gösterilmifltir (Tavasoli, Heidarnazhad, Kazemnejad
and Miri, 2005; Dixon, Holguin, Sood et al. 2010; Juel and
Ulrik, 2013; Novosad, Khan, Wolfe and Khan, 2013; Ma-
alej, Yaacoub, Fakhfekh et. al 2012).
Ast›ml› obez hastalarda, obez olmayan ast›ml›larla k›-
yasland›¤›nda daha fazla ve daha s›k semptom seyri var-
d›r, tedaviye yan›t azalm›flt›r ve morbidite artm›flt›r (Ça-
pan, 2013). Seksen bir kad›n ast›m kontrol testine göre s›-
n›fland›r›ld›¤›nda, BK‹ yüksek olanlarda ast›m kontrolü-
nün kötü oldu¤u bildirilmifltir (Kilic, Oguzulgen, Bakir and
Turktas, 2011). Bununla birlikte baflka çal›flmalarda, obe-
zitenin ast›m için haz›rlay›c› bir faktör oldu¤unu, kilo art›-
fl› ile ast›m ataklar›n›n daha fliddetli oldu¤u (doz-cevap et-
kisi), kilo kayb› ile ast›m semptomlar›nda iyileflme gözlen-
di¤ini vurgulamaktad›r (Castro-Rodríguez, 2007; Enfield,
Shim and Sharma, 2009). Baflka bir çal›flmada da, ast›m
kontrolünün kilolu bireylerde daha güç oldu¤u saptan-
m›flt›r (Lavoie, Baco, Labrecque et al. 2006). Taylor, Man-
nino, Brown ve ark. (2008) taraf›ndan, ast›m fliddeti ve
BK‹ aras›ndaki iliflkiyi tespit etmek üzere 3095 yetiflkin bi-
reyler ile yürütülen çal›flmada (National Asthma Survey,
USA), son 5 y›l içinde ast›m belirtileri sorgulanm›flt›r. Has-
talar›n 1080 (% 35)’i normal kilolu, 993 (%32)’ü fazla ki-
lolu (BK‹ > 25) ve 1022 (%33) birey ise obez (BK‹ > 30)
olarak s›n›fland›r›lm›flt›r. Obez ast›ml› bireyler olmayanlara
göre sürekli semptom varl›¤›n› daha fazla oranda rapor
etmifltir. Ayn› çal›flmada, solunum semptomlar›n›n, ilaç
kullan›m›n›n ve kay›p ifl günü say›s›n›n obez bireylerde
daha s›k görüldü¤ü tespit edilmifltir (Taylor, Mannino,
Brown et al. 2008). Ast›m tan›s› alan 843 yetiflkin birey ile
yürütülen bir prospektif çal›flmada da, BK‹’nin ast›m sa¤-
l›k durumuna etkisinin olumsuz oldu¤u bulunmufltur. Ay-
n› çal›flmada, obez ve afl›r› kilolu bireylerin normal kilolu
bireylere göre daha s›k daha yo¤un ast›m semptomlar›
yaflad›klar› belirlenmifltir. Yine obez bireylerde k›s›tl› yafla-
nan gün say›s›n›n daha fazla oldu¤u saptanm›flt›r (Vort-
mann and Eisner, 2008).
Sistemik bir derleme de, obezitenin ast›m için bir risk
faktörü oldu¤u ve BK‹’ndeki art›fl›n ast›m›n seyri aras›nda
pozitif bir korelasyon oldu¤unu göstermektedir. Bu çal›fl-
mada incelenen pek çok mevcut yay›nlanm›fl çal›flma ile;
ast›ml› obez bireylerde normal kilolulara göre ast›m belir-
tilerinin daha ciddi seyretti¤i, ast›m semptom kontrolü-
nün daha zor oldu¤u, sabah erken belirtileri ya da gece
nefes darl›¤› nedeniyle daha s›k karfl›lafl›ld›¤› ve günlük
yaflam aktivitelerinde daha yayg›n k›s›tlama yafland›¤›
aç›kça gösterilmifltir. Bu durum daha s›k hekim kontrolü,
daha uzun hastanede yat›fl süresi ve düflük yaflam kalite-
sine ba¤lanm›flt›r (Juel and Ulrik, 2013).
Sonuç olarak; obezite ve ast›m›n varl›¤› ayn› anda belir-
Diyabet, Obezite ve Hipertansiyonda Hemflirelik Forumu Dergisi
Cilt 8 • Say› 1 • Sayfa 14 • Ocak - Haziran 2016