Down sendromlu çocuklarda motor geliŞİMİ ve müdahalesi

6
1.5. Araştırmanın yapısı
Zihinsel engelli bir çocuk, her zaman değişik bir dikkat odağı 
gerektirmektedir. İşte bu yüzden ebeveyn katılımının, 
bireysel aile hayatına özgü özelliklere olabildiğince yakın şekilde 
oturtulması gerekir. Ebeveyn katılımının tedavi metodunun bir 
parçası olması önemlidir ve normal bir çocuk-ebeveyn ilişkisini 
desteklemelidir. Tanımlanan tedavi metodu, etkilinliğine göre 
araştırılacaktır. Etik bir bakış açısı ile ele alındığında, DS’lu 
küçük çocukların motor kısıtlılıklarının güncel bilinirliği ile 
motor stimülasyonu bunlardan ayrı tutmak mümkün değildir. Ne 
de olsa, çocukların gelişimi sadece bir kez gerçekleşir. Bunun 
yanında, kullanımı bir deneysel ve bir kontrol gruptan oluşan salt 
deneysel araştırma, denekler karşılaştırılamadığı için 
önerilmiyordu (Harris,1980). Her bir çocuğun tedavi edildiği ve 
yine müdahalenin her bir çocuğun motor gelişimleri üzerindeki 
etkilerinin değerlendirildiği, deneysele benzeyen bir araştırma 
modeli daha uygun gibi görünmektedir.  
Bölüm 2’de, tanıtım bölümünü takiben, DS’lu küçük çocukların, 
denetim altındaki gözlemlere dayalı ve ilgili literatürle 
ilişkilendirilerek analiz edilmiş, karakteristik hareket paternlerinin 
tanımı bulunur. Bölüm 3’de 1970 ve sonrasında müdahalenin,  
DS’lu küçük çocukların motor gelişimi üzerindeki etkileri üzerine 
yapılmış araştırmalarının literatürü bulunur. Bu bilgilere 
dayanarak, araştırma şartları sonradan teorik bir sistemle, bir 
tedavi metoduyla, spesifik bir motor ölçme aracıyla ve bir 
araştırma modeliyle ilişkilendirilerek formüle edilmiştir.  
Bölüm 4 teorik bir sistemin tanımına ayrılmıştır. Bu bölüm, DS’lu 
küçük çocukların karakteristik motor davranışlarının tanımları 
üzerine yapılmış bir literatür çalışmasını ve yazarlar tarafından 
aydınlatmak amaçlı kullanılmış modeli tanımlamaktadır. 
Bölüm 5’te motor ölçüm aracı olan “DS’lu Çocukların Temel 
Motor Becerileri Testi ” ya da kısaca orijinal kısaltması olan BMS 
tanıtılır. Ayrıca, ölçüm aracının güvenirliği ve içerik doğruluğu 
üzerine yapılmış psikometrik araştırma sonuçlarının tanımı 
bulunur. Bölüm 6, fizyoterapinin DS’lu çocukların temel 
motor becerilerinin gelişimi üzerindeki etkisi üzerine yapılmış 
araştırmanın sonuçlarını ve metodunu tanımlar.
Bölüm 7’de, araştırma ve bu çalışmanın ürettiği 
sonuçlar hakkındaki nihai sonuçlar şekillendirilir. Bu bölüm, çeşitli 
araştırma basamaklarının ilgili sonuçlarıyla birlikte bir taslağını 

---

7
oluşturur. Bir özet de bulunmaktadır. İki tane ek bölüm vardır: 
Motor ölçüm aracı “Down Sendromlu Çocukların Temel Motor 
Becerileri Testi ” (BMS) (Ek 1) ve fizyoterapi sistemi “Down 
Sendromlu küçük çocuklar için fizyoterapi” (Ek 2). 
Block, M.E. (1991). Motor development in children with Down’s  
syndrome: a review of the literature. Adapted Physical Activity  
Quarterly, 8, 179-209.
Borstlap, R. (1996). Leidraad voor de medische begeleiding van    
kinderen met het Down syndroom (Protocol for medical care of  
Down’s syndrome children). In R.M.F. Berger & L.W.A. 
Suijlekom-Smit van (Eds.). Het syndroom van Down, wat is 
optimale zorg? (Down’s syndrome; what is optimal care)? (syf. 
49-67). Rotterdam: Sophia kinderziekenhuis.
Connolly, B.H. & Michael, B.T. (1986). Performance of retarded  
children, with and without Down’s syndrome, on the Bruininks  
Oseretsky test of motor proficiency. Physical Therapy, 66,  
344-348.
Cowie, V.A. (1970). A study of the early development of mongols. 
Oxford: Pergamon Press Ltd.
Cunningham, C.C. (1982). Down’s syndrome: An introduction for 
parents. London: Souvenir Press.
Davis, W.E. & Scott Kelso, J.A. (1982). Analysis of ‘invariant  
characteristics’ in the motorcontrol of Down’s syndrome and 
normal subjects. Journal of Motor Behavior, 14, 194-212.
Dyer, S., Gunn, P., Rauh, H. & Berry, P. (1990). Motor 
development in Down’s syndrome children: an analysis of the 
motor scale of the  Bayley Scales of Infant Development). In A. 
Vermeer (Ed.) Motor Development, Adapted Physical Activity and 
Mental Retardation (syf. 7-20). Basel: Karger AG.
Ekkelboom, J. (1995). Fysiotherapie werkt, als je maar goed kijkt 
(The effects of physiotherapy). Volkskrant 7 januari, 19.
1.6 Literatür

---

8
Gallahue, D.L. & Ozmun, J.C. (1998). Understanding motor 
development: infants, children, adolescents, adults. Boston:   
McGraw Hill.
Gibson, D. & Fields, D.L. (1984). Early infant stimulation 
programs for children with Down’s syndrome: a review of 
effectiveness. In M.L.Wolraich & D.K. Routh (Eds.), Advances in 
developmental and behavioral pediatrics (Vol. 5, syf. 331-371).   
Greenwich: JAI Press, 331-371.
Gibson, D. & Harris, A. (1988). Aggregated early intervention 
effects for Down’s syndrome persons: paterning and longevity of 
benefits. Journal of Mental Deficiency Research, 32, 1-17.
Haley, S.M. (1987). Sequence of development of postural 
reactions by  infants with Down’s Syndrome. Developmental 
Medicine and  Child Neurology, 29, 674-679.
Harris, S.R. (1980). Transdisciplinary therapy model for the 
infant with  Down’s syndrome. Physical Therapy, 60, 420-423.
Harris, S.R. (1981a). Physical therapy and infants with Down’s 
syndrome: the effect of early intervention. Rehabilitation 
Literature, 42, 339-343.
Harris, S.R. (1981b). Effects of neurodevelopmental therapy on 
motor  performance of infants with Down’s syndrome. 
Developmental Medicine and Child Neurology, 23, 477-483.
Henderson, S.E. (1985). Motor skill development, In D. Lane & 
B. Stratford (Eds.), Current approaches to Down’s syndrome (syf. 
187-218). London: Holt, Rinehart and Winston.
Ketelaar, M., Vermeer, A. & Helders, P.J.M. (1998). Functional 
motor  abilities of children with cerebral palsy: a systematic 
literature review of assessment measures. Clinical Rehabilitation, 
12, 369- 380.
Kleij, J.E. van der, Hoekman, J., Retel, E. & Velden, M. van der 
(1994). Uw kindje heeft Down’s syndroom (Your child has Down’s 
sydrome) Leiden: Rijksuniversiteit.

---