Downloaded from KitabYurdu org SƏhra çİÇƏYİ
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
qabığında şəklim olan “The Sunday Times” qəzetini gətirdi. - Onu niyə gətirdin? - Bunu o vaxtdan saxlamışam, bilirdim ki, gün gələcək, səninlə qarşılaşacağam. - O, şəkildə gözümü göstərərək davam etdi: - Bu şəkli ilk dəfə görəndə gözlərində yanaqlarına süzülən yaş gördüm. Üzünə baxanda ürəyində ağladığını və köməyə ehtiyacın olduğunu hiss etdim. Sonra Allah mənə dedi ki, səni qorumaq mənim borcumdur. Bu nə idi?! Gözlərimi onun üzünə zilləyib fikrə getdim: “Bu başdanxarab əclaf kimdir? Köməyə ehtiyacı olan elə bu özüdür”. Lakin onlarda qaldığım günlər ərzində həm Culiya, həm də Nigel təklif edilən bu “köməyi” ağlıma salmaqda israrlı idilər. Somalidə gələcəyim necə olacaqdı? Məni orada nə gözləyirdi? Keçilərimmi, yoxsa dəvələrimmi? Nigeldən beynimdə ilişib qalan bir sualı soruşdum: - Bunun sənə nə xeyri olacaq? Axı niyə mənimlə evlənmək istəyirsən? Bütün bunlar sənin nəyinə lazımdır? - Sənə demişdim - səndən heç bir təmənnam yoxdur. Məni sənə Allah göndərib. Ona izah etdim ki, mənimlə evlənmək, sadəcə, nikah şöbəsinə getməklə bitməyəcək. Çünki hələ də rəsmən ərdə idim. - Narahat olma, ondan boşanarsan və biz də lazımi dairələrə evlənməyə hazırlaşdığımızı deyərik. Beləcə, onlar səni deportasiya etməzlər. Səninlə gedəcəyəm. Bilirsən, mən Britaniya vətəndaşıyam, onlar “yox” deyə bilməzlər. Bax sənə görə özümü çox pis vəziyyətə qoyuram. Niyyətim, sadəcə, sənə kömək etməkdir. Əlimdən gələni eləməyə hazıram. - Yaxşı, çox sağ ol, təşəkkür edirəm... downloaded from KitabYurdu.org 195 Culiya əlavə etdi: - Bax, Varis, əgər o, sənə kömək edə bilərsə, qoy etsin. Sən də onun köməyindən istifadə elə, çünki başqa seçimin yoxdur. Bu sözlərə günlərlə qulaq asdıqdan sonra fikirləşdim ki, ona güvənə bilərəm, ən azı, harada yaşadıqlarını bilirəm, Nigel isə rəfiqəmin qardaşıdır. Culiya haqlıdır, Nigelin köməyindən istifadə etməyim məsləhətdir. O’Sullivanla boşanma haqqında danışmaq üçün plan qurduq, Nigel də mənimlə gələcəkdi, çünki onun oğlanları ilə bir də təkbaşına qarşılaşmaq istəmirdim. Fikirləşdim ki, bu qoca kişini razı salmaq üçün yenə də, adəti üzrə, pul lazım olacaq. O kişi ilə yenə üzləşməyi heç istəmirdim. Rəfiqəmlə qardaşı əminliklə məni planın uğurla başa çatacağına inandırırdılar. Nigel dedi: “Gəl elə sabah gedək. Kroydona maşınla gedərik”. Ertəsi gün Nigel maşını düz qocanın yaşadığı yerə sürdü. Mənzilə gedən yolu ona göstərdim. - Ehtiyatlı ol! Onun oğlanları dəlisovdurlar. Təsəvvür elə ki, mən hətta maşından düşməyə belə qorxuram. - Nigel güldü. - Ciddi deyirəm. Keçən dəfə onlar arxamca qaçdılar, məni döymək istədilər. Bax deyirəm, onlar dəlidirlər. Həqiqətən, çox ehtiyatlı olmalıyıq. - Yaxşı görək, Varis. Biz, sadəcə, o kişiyə deyəcəyik ki, sən boşanmaq istəyirsən, vəssalam. Burada həyəcan keçirməli heç nə yoxdur. O’Sullivanm evinə çatanda artıq gönortadan keçmişdi. Maşını üzbəüz küçədə saxladıq. Nigel qapını döydükcə çiynimin üstündən baxaraq küçəni yoxlayırdım. Heç kim cavab vermədi. Mən buna qətiyyən təəccüblənmədim. Bildim ki, downloaded from KitabYurdu.org yaxınlıqdakı bara getməliyik. Nigel dedi: - Gəl pəncərələrdən içəri baxaq, bəlkə nəsə görə bildik. Pəncərələrdən bir-bir içəri baxmağa çalışdıq və Nigel çaşqınlıqla mənə san döndü: - Məncə, nəsə qaydasında deyil. Görürsən, indi məni başa düşürsən! Mən də hər dəfə bura gələndə eyni hissləri yaşayıram... - “Qaydasında deyil” deyəndə nəyi nəzərdə tutursan? - Bilmirəm... mənə elə gəlir... pəncərədən içəri keçə bilsəm... - Sözünü yarımçıq qoyub pəncərəni açmaq üçün əli ilə döyəcləməyə başladı. Üzbəüz qonşu çölə çıxıb dedi: - Əgər O’Sullivanı axtanrsımzsa, neçə həftədir onu görməmişik. - Sonra qollarını önlüyünün üstündə çarpazlayıb bizə baxmağa başladı. Nigel pəncərəni bir az aralaya bildi. Bu zaman dəhşətli üfunət iyi ətrafa yayıldı. Əllərimlə ağız-burnumu tutub uzaqlaşdım. Nigel pəncərənin arasından baxıb dedi: - O, döşəmədəcə ölüb qalıb. Biz qonşu qadından təcili yardım çağırmasını xahiş etdik və maşına oturub cəld oradan uzaqlaşdıq. Belə dediyimə görə özümə nifrət edirəm, amma sanki xeyli rahatlaşdım! O’Sullivanm cəsədini mətbəxin döşəməsində çürümüş tapdıqdan az sonra Nigellə mən evləndik. Britaniya hökuməti məni deportasiya etmək prosesini dayandırdı. Lakin bu evliliyimin də saxta olduğunu düşündüklərini gizlətmirdilər. Əlbəttə ki, saxta idi! Ona görə də razılaşdıq ki, pasport alanadək Uelsdə onun evində qalım. downloaded from KitabYurdu.org 197 Son yeddi ili əvvəlcə Moqadişuda, sonra isə Londonda yaşadığımdan təbiətdən zövq aldığım vaxtları unutmuşdum. Yamyaşıl çəmənləri, arabir kəsib keçən çayları və fermaları ilə buradakı mənzərə Somalinin səhra mənzərəsindən tamamilə fərqli olsa da, pəncərəsiz studiya və hündür mərtəbəli binalarda yaşayandan sonra açıq havada vaxt keçirməkdən xüsusi bir zövq alırdım. Uelsdə köçəri həyatının dadını da çıxara bilirdim: qaçır, doyunca yeriyir, yabanı çiçəklər dərir, açıqlıqda işəyə də bilirdim. Bəzən hətta kolluqda dalımı açıb oturanda ətrafdan keçən kimsə məni “iş başında” görürdü də... Nigel və mənim otaqlanmız ayrı-ayrı idi və biz ər-arvad kimi deyil, bir evdə qalan iki otaq yoldaşı kimi yaşayırdıq. Biz pasport almaq naminə evlənməyə razılaşmışdıq. Hərçənd pul qazanmağa başlayanda ona maliyyə yardımı edəcəyimi demişdim. O israr edirdi ki, əvəzində heç nə istəmir. Nigel, sadəcə, Allahın rizası ilə kiməsə kömək etdiyinə görə sevinirdi. Bir gün Londona çəkilişlərə gedəcəyim üçün həmişəkindən fərqli olaraq, səhər saat altıda oyanmışdım. Aşağı enib qəhvə hazırladım, Nigel hələ də öz otağında yatırdı, sonra sarı rezin əlcəkləri taxıb qabları yumağa başladım. Bu vaxt qapının zəngi çalındı. Əlimdəki əlcəklərdən köpük axa-axa qapını açdım. Boz kostyumlu, boz sifətli, əllərində qara portfel olan, ciddi görkəmli iki kişi qapıda dayanmışdı. - Xanım Riçards? - Bəli. - Əriniz evdədir? - Bəli, yuxarıdadır. - Zəhmət olmasa, kənara çəkilin. Bizi bura rəsmi iş üçün downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|