159
Yəni Avqustinin yeniplatonçu yepiskop olduğunu demək olar?
Hə, belə demək olar. İlk növbədə xristian olan Avqustinin
xristianlığı Platonun düşüncə tərzindən təsirlənmişdi. Və buna görə,
Sofi, məhz buna görə də sən yunan fəlsəfəsilə indicə daxil olduğumuz
xristian orta əsrləri arasında kəskin uçurum olmadığını bilməlisən.
Yunan fəlsəfəsinin böyük hissəsi Avqustin kimi kilsə ataları vasitəsilə
bu yeni dövrə gətirilmişdi.
Demək istəyirsən ki, Avqustin yarı xristian, yarı yeniplatonçu idi?
Avqustin yüz faiz xristian olduğuna, xristianlıq və Platonun fəlsəfəsi
arasında əsaslı ziddiyyət olmadığına inanırdı. Onun fikrincə, Platonla
xristian doktrinası arasında elə bariz bənzərlik var ki, ola bilməz
Platonun Əhdi-Ətiq haqda məlumatı olmayıb. Bu isə əlbəttə,
ağlasığmazdır. Yaxşısı budur, belə deyək: Avqustin Platonu
“xristianlaşdırmışdı”.
Deməli, xristianlığa inanmağa
başlayanda fəlsəfəyə arxa
çevirməyib.
Elədir, amma yenə də dini məsələlərdə əqlin hər bir suala cavab verə
bilməyəcəyini deyirdi. Onun fikrincə, Xristianlıq yalnız inam vasitəsilə
qavraya biləcəyimiz ilahi hikmətdir. Ancaq biz xristianlığa inansaq,
Tanrı ruhumuzu nurlandıracaq ki, ilahi haqda bir növ fövqəltəbii bilik
alaq. Avqustin öz daxilində fəlsəfəyə məhdudiyyət olduğunu hiss
etmişdi. Yalnız xristian olandan sonra ruhu rahatlıq tapmışdı.
“Qəlbimiz Ona söykənmədən sakitlik tapmır”, - yazırdı.
Başa düşmürəm, Platonun ideyaları xristianlıqla necə yola gedə
bilərdi? Bəs mütləq əbədi ideyalar? - Sofi etiraz etdi.
Deməli, belə. Avqustin Tanrının dünyanı yoxdan var etdiyinə və
bunun İncil ideyası olduğuna inanırdı. Yunanlarsa düşünürdülər ki,
dünya həmişə mövcud olub. Lakin Avqustin inanırdı ki, Tanrı dünyanı
yaratmasından əvvəl Platonun dediyi “ideyalar” onun zehnində
mövcud olub. Deməli, o, Platon ideyalarını Tanrıda yerləşdirir və
beləcə Platonun mütləq ideyalara dair baxışlarını saxlayır.
Yaxşı tikirdi!
Bu onu göstərir ki, təkcə Müqəddəs Avqustin deyil, bir çox başqa
downloaded from KitabYurdu.org
160
Kilsə Ataları da yunan və yəhudi düşüncəsini uzlaşdırmağa meylli
olublar. Müəyyən mənada, onların iki mədəniyyəti vardı. Avqustin şər
haqda baxışlarında Yeniplatonçuluğa meyl edir. Plotin kimi o da şərin
“Tanrının yoxluğu”ndan başqa bir şey olmadığına inanır. Şərin özünün
müstəqil mövcudluğu yoxdur. Çünki Tanrı yalnız xeyir olanları
yaradıb. Avqustin inanırdı ki, şər bəşəriyyətin Tanrıya itaətsizliyindən
irəli gəlir. Yaxud onun öz sözlərilə desək, “Xeyir Tanrının işidir. Şər
Tanrının işindən geri düşməkdir”.
O, insan ruhunun ilahi olduğunu da deyirdi?
Həm hə, həm də yox. Müqəddəs Avqustinin fikrincə, Tanrı və insan
arasında aşılmaz bir maneə var. Bu məsələdə İncilə inanır, Plotinin hər
şeyin bir olması haqda doktrinasını inkar edirdi. Lakin buna
baxmayaraq, o, insanın ruhi varlıq olduğunu vurğulayırdı. İnsanın
“güvə və paslanmanın korladığı” fiziki aləmə məxsus olan maddi
bədəni, həmçinin Tanrını dərk edə bilən ruhu var.
Biz öləndə ruh necə olur?
Müqəddəs Avqustinə görə, Adəmin alma oğurluğu, yəni ilk günah
yer üzünə ölüm gətirib. Amma Tanrı o ölən insanların arasından
bəzilərini seçir və xilas edir.
Tanrı belə etməkdənsə, hamını seçsə və xilas etsə, yaxşı olardı.
Bu məsələdə Müqəddəs Avqustin Pavelin romalılara məktubuna
istinad edərək insanın Tanrını tənqid etmək haqqının olmadığını
bildirir: “Ey insan, sən kimsən ki, Tanrıya qarşı çıxırsan? Yaranan şey
yaratdığına “sən məni niyə belə yaratmısan” deyə bilərmi? Məgər gil
qablar düzəldən ustanın düzəltdiyi qablardan birini belə, birini elə
düzəltmək ixtiyarı yoxdur?”
Deməli, Tanrı öz aləmində oturub insanlarla istədiyi kimi oynayır və
hansından xoşu gəlməsə, onu tullayır?
Müqəddəs Avqustinin mövqeyi belə idi ki, heç bir insan Tanrının
onu xilas etməsinə layiq deyil. Tanrı öz xilas edəcəyi insanları seçir.
Kimin qurtarılacağı, kimin lənətə gələcəyi
əvvəlcədən bəllidir, bu, Tanrıya sirr deyil. Bu, əvvəlcədən müəyyən
olunub. Biz tamamilə onun mərhəmətindən asılıyıq.
downloaded from KitabYurdu.org
161
Deməli, o, müəyyən mənada qədim tale inancına qayıtmışdı.
Bəlkə də. Lakin Müqəddəs Avqustin insanın öz həyatı üçün
məsuliyyət daşıdığını rədd etmirdi. Biz insanlara seçilmişlərdən
olduğumuzu düşünərək yaşamağımızı tövsiyə edirdi. Bizim azad
iradəmizin olmasını inkar etmirdi. Lakin Tanrı bizim necə
yaşayacağımızı “qabaqcadan görüb”.
Bu bir az ədalətsiz deyil? - Sofi soruşdu, - Sokrat bütün insanların
eyni imkanlara malik olduğunu, çünki hamımızın eyni sağlam
mühakimə qabiliyyətinə malik olduğumuzu deyirdi. Amma Müqəddəs
Avqustin insanları ikiyə bölür. Bir qrupun xilas olacağını, o biri qrupun
məhv olacağını deyir.
Sən haqlısan ki, Müqəddəs Avqustinin ilahiyyatı Afinadakı
humanizmdən əsaslı şəkildə aralanmışdı. Amma insanlığı bu şəkildə iki
qrupa bölən Müqəddəs Avqustin deyildi. O, sadəcə İncilin qurtuluş və
lənət doktrinasını şərh edirdi. O, bu mövzunu “Tanrı dövləti” əsərində
xırdalayır.
Danış, danış!
“Tanrı ölkəsi” və ya “Tanrı krallığı” ifadəsi İncildən və İsanın
təlimlərindən gəlir. Müqəddəs Avqustin inanırdı ki, bütün insanlıq
tarixi “Tanrı Krallığı” ilə “Dünya Krallığı” arasında mübarizədir. Onlar
hər bir insanın içində bir-birilə çarpışır, hər biri üstünlüyü ələ
keçirməyə çalışır. Buna baxmayaraq, Tanrı Krallığını kilsənin, Dünya
Krallığını isə dövlətin, məsələn, Avqustinin zamanında zəif düşmüş
Roma İmperiyasının simasında görmək olar. Kilsə və Dövlət Orta
Əsrlər boyu bir- birilə hakimiyyət üstündə savaşdıqca bu konsepsiya
daha da yayıldı. “Kilsədən kənarda qurtuluş yoxdur”, - deyildi.
Nəticədə Müqəddəs Avqustinin “Tanrı dövləti” yerini bərkitmiş kilsə
ilə eyniləşdirilməyə başladı. İnsanların yalnız Kilsə vasitəsilə qurtuluş
əldə edə biləcəkləri fikri bir də yalnız XVI əsrdəki Reformasiya
dövründə tənqid olunmağa başladı. O zamana qədər gözədəyən bir
etiraz yoxdu.
Əsl vaxtı idi!
Yeri gəlmişkən, Avqustin ilk filosofdur ki, tarixi fəlsəfəyə cəlb
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |