Downloaded from KitabYurdu org
Yüklə 3,61 Mb. Pdf görüntüsü
|
232
Hər şeyi əbədiyyət prizmasından görmək. Biz də mövzuya elə bu nöqtədən başlamışdıq, elə deyilmi? Elə burda da qurtarırıq. Evə getməliyəm. Alberto qalxdı və kitab rəfindən böyük bir meyvəqabı gətirdi. Onu qəhvə masasının üzərinə qoydu. Getməzdən əvvəl bir az meyvə ye. Sofi özünə bir banan, Alberto isə yaşıl alma götürdü. Sofi bananın yuxarısını qopardı və onu soymağa başladı. Qəfildən qışqırdı: Burada nəsə yazılıb. Harada? Burda, bananın qabığının içində. Deyəsən, mürəkkəblə yazılıb. Əyilib bananı Albertoya göstərdi: “Mən buradayam, Hilde. Mən hər yerdəyəm. Ad günün mübarək!” Çox məzəlidi, - Sofi dedi. Lap həyasızlaşır. Amma bu mümkün deyil axı! Sən bilmirsən, Livanda banan yetişir? Alberto başıyla yox dedi. Bunu yeyə bilmərəm. Onda qoy qalsın. Banan qabığının içinə qızı üçün ad günü təbriki yazan bir adam gərək ki, ruhi xəstədi. Amma ağlına söz ola bilməz. Hə, hər ikisi. Onda biz indi belə nəticə çıxara bilərikmi ki, Hildenin atası ağıllıdı? Elə bunu deyirdim. Yəqin ki, elə keçən dəfə mən burada olanda da o, səni mənə Hilde deməyə vadar edib. Bəlkə də sözləri ağzımıza qoyan odur.
Bəli, heç nəyi istisna etməməliyik. Amma hər şeyə şübhə ilə yanaşmalıyıq. Nə bilmək olar, hamımız yuxu görürük bəlkə də! Amma gəl tez nəticəyə hoppanmayaq. Bəlkə də daha sadə izahı var. Yaxşı, hər halda indi evə tələsməliyəm. Anam gözləyir. Alberto onu qapıyadək ötürdü. Sofi çıxanda isə dedi: Biz yenə görüşəcəyik, əziz Hilde, - və qapı Sofinin dalınca örtüldü. Lokk
downloaded from KitabYurdu.org 233
...müəllim gəlməzdən əvvəl yazı taxtası necə boş olursa, elə... Sofi saat doqquzun yarısı evə çatdı. Bu, razılaşmadan saat yarım qırağa çıxmaqdı. Əslinə baxsan, heç bu, razılaşma da deyildi. O, sadəcə nahardan qaçmış və anası üçün yazıb qoymuşdu ki, yeddidən tez gəlməyəcək. Bu biabırçılığın bir sonu olmalıdı! Mən informasiya şöbəsinə zəng edib onlarda Köhnə Şəhərdə yaşayan hansısa Alberto haqda məlumat varmı soruşmalı oldum. Onlar mənə güldülər. Çıxa bilmirdim. Az qalıb, biz böyük sirri açmaq üzrəyik. Bəsdi, cəfəngiyyat danışdın! Düz deyirəm! Dəvət elədin onu məclisə? Ay da, yox, yadımdan çıxdı. Yaxşı, indi mən onunla görüşməyi tələb edirəm. Günü sabah axşam! Gənc bir qızın yaşlı adamla görüşməsi yaxşı deyil. Sən Albertodan qorxmamalısan. Sən Hildenin atasından qorx. Hilde kimdi? Livandakı adamın qızı. O, doğrudan pis adamdı. Bəlkə də bütün dünyanı idarə edə bilir. Məni Alberto ilə təcili tanış etməlisən. Heç olmasa, sir- sifətdən nəyə oxşadığını bilməsəm, sakitləşməyəcəm. Birdən Sofinin ağlına bir fikir gəldi. Qaça-qaça otağına getdi. Hara gedirsən? - deyə anası onun arxasından səsləndi. Çox keçməmiş Sofi qayıtdı. İndicə onun nəyə oxşadığını görəcəksən. Ümid eləyirəm, ondan sonra məndən əl çəkəcəksən! Bunu deyə-deyə əlindəki video-kaseti yuxarı qaldırdı. Sonra kaseti videomaqnitofona taxdı. - Sənə kasset də verib? - Biz indi Afinadayıq.... Akropolun mənzərələri ekranda bir-birini əvəz edirdi. Və budur, Alberto göründü. Sofiylə danışmağa başlayanda anası nəfəsini içinə çəkib baxırdı. downloaded from KitabYurdu.org 234
Birdən Sofi çoxdan unutduğu bir şeyi xatırladı. Akropolda cürbəcür insanlar gəzişirdi. Onların arasında bir plakat var idi. Plakatta “Hilde” yazılmışdı. Alberto Akropolu gəzirdi. İndi də giriş qapısındakı pilləkənlərlə aşağı enərək, Pavelin afinalılara müraciət etdiyi Areopaqos təpəsinə gəldi. Sonra köhnə meydanda dayanıb Sofiylə danışmağa davam etdi. Anası videonun qarşısında quruyub qalmış, yarımçıq cümlələr deyirdi: Ola bilməz... budu Alberto? Yenə bu dovşan söhbəti... Aaa... doğrudan səninlə danışır! Pavelin Afinaya getdiyini bilmirdim... Kasetdə köhnə Afinanın xarabalıqları arasından yeni dirçəlmənin olduğu hissə yaxınlaşırdı. Sofi düyməni basıb lenti saxladı. Anasına Albertonu göstərəcəyini demişdi və budu, göstərmişdi də. Platonu görməsə də olardı! Otaqda milçək uçsaydı, səsi eşidilərdi. - Pis adama oxşamır. Səncə də? - Sofi istehzalı bir səslə dedi. - Onu bilmirəm, amma hələ yaxşı tanımadığı bir qız üçün Afinada video çəkən adam çox qəribə bir adam olmalıdı ki, bunu etsin. Afinaya nə vaxt getmişdi? - Bilmirəm. - Məni bir şey də narahat edir... - Nə?
- Bir vaxtlar meşədəki o evdə yaşamış mayora oxşayır bu adam. - Onda bəlkə də odu... - Amma onu on beş ildi görən yoxdu! - Bəlkə də başqa ölkəyə köçüb. Məsələn, Afinaya. Anası başını “yox” mənasında tərpətdi. - Mən onu 1970-ci illərdə görəndə Albertonun indiki yaşında idi. Xarici familiyası var idi, səhv eləmirəmsə... - Knoks? - Ola bilər... Hə, deyəsən, Knoks idi. - Bəlkə Knaq? - Fikirlərim qarışdı. Knoks, Knaq - bu adamlar kimdi ki? - Biri Alberto, biri də Hildenin atası. downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 3,61 Mb. Dostları ilə paylaş:
|