95
Ənvər paĢa Çərkəz MarĢal Fuad paĢa kimi seçkin Qafqaz köçmənlərindən
əmələ gələn bir təĢkilatlanmaya gedərək, ġimali Qafqazda üsyan edilməsi üçün
"Türk Səhiyyə Missionu" adında bir komitə qurmuĢdu. Digər tərəfdən də
Gürcüstanda acarlarla oxĢar çalıĢmalar yürüdürdü. Rusiyada 1917-ci ilin mart
ayında baĢlayan anarxiya və oktyabr ilə noyabr aylarında yaĢanan ixtilal Ənvər
paĢanı olduqca cəsarətləndirmiĢdi. Türkçülük və turançılıq sahəsindəki fikirlərini
tətbiq edə bilmək üçün qızıl kimi bir fürsətin qarĢısına çıxdığını qısa müddətdə
anlamıĢdı.
Rusiyada dövlət və cəmiyyətdə baĢlayan çözülmə rus ordusunda da davam
edirdi. Qafqaz cəbhəsində zirvə nöqtəyə çatan dağılma bölgədə böyük bir avtoritet
boĢluğu doğurmuĢdu. Rus hərbi birliklərinin yerini alan silahlı erməni quldurları
Qafqazdakı türk və müsəlman xalqa qarĢı etnik təmizliyə baĢlamıĢdı. Erməni
quldurlarının ġərqi Anadoluda baĢlatdığı vəhĢət və qırğın Azərbaycanda da sürətlə
yayılırdı. Bundan sonra Azərbaycan türkləri Osmanlı dövlətindən yardım istədi.
Qafqaz türklərindən ibarət olan bir heyət 1917-ci ilin oktyabr ayında 6-cı ordunun
yerləĢdiyi Mosula getdi. Bir baĢqa heyət də 1918-ci ilin martında Batum üzərindən
Ġstanbula çatdı. 6-cı Ordu komandanı Xəlil paĢa Qafqaz və Ġrandakı durumu
yerində görmək və gərəkli araĢdırma aparmaq məqsədilə topçu teymen (leytenant)
Müzəffər bəyin rəhbərliyində bir heyəti bölgəyə göndərdi. Teymen Müzəffər bəy
vəzifəsini tamamlayıb Mosula döndüyündə Qafqazda gərəkli təĢkilatı qurmaq üçün
Ģərtlərin uyğun olduğunu raport etmiĢdi. Bu dəyiĢikliklərdən baĢqa ġərqi Avropada
ruslara əsir düĢən Avstriyalı bir zabit həbsdən qurtarılaraq Qafqaz üzərindən
Ġstanbula çatmıĢdı. Bu zabitin verdiyi bilgilər də paytaxtda dəyərləndirilmiĢdi.
Buna görə Qafqazda rus idarəsinin çökdüyü, bölgədə yaĢayan türklərin müstəqillik
üçün savaĢmağa hazır olduqları, ancaq bunları təĢkilatlandıracaq və öndərlik
edəcək heyətlərdən məhrum olduqları üçün hərəkətə keçə bilmədikləri nəticəsinə
gəlindi. Bundan baĢqa, Qafqaz tüklərinin qabaqcılları, siyasətçiləri və ziyalıları
Osmanlı dövlətindən yardım istəyirdilər. Ənvər PaĢa bu və buna bənzər
dəyiĢikliklər və dəyərləndirmələr nəticəsində Qafqaz və Orta Asiyada türk birliyini
təmin etmək üçün tarixi bir fürsətin qarĢılarına çıxdığını düĢünürdü. Çünki Qafqaz
və Türküstanda rus ordusundan əsər qalmamıĢdı. Bundan baĢqa gürcü və
ermənilərin hərbi birlikləri də türk ordusuna əngəl ola biləcək gücdə deyildi.
2. BolĢevik ixtilalı və Azərbaycandakı irəliləyiĢlər:
Qafqazda önəmli bir yeri olan Bakı, ġirvanĢahlar dövründən rus iĢğalına
qədər bir xanlıq mərkəziydi. Türk tarixi və mədəniyyətinin Qafqazdakı önəmli
sayıla biləcək mərkəzlərindən biri olma özəlliyini də daima qorumuĢdu. Bundan
baĢqa Qafqazda neft ilk dəfə Bakıda çıxarılmıĢdı. Bu üzdən iĢ və aĢ tapa bilmə
ümidi daĢıyan daha çox insanın axınına uğramıĢdı. Buna rəğmən Ģəhərdəki
96
əhalinin böyük çoxluğunu Oğuz türkləri təĢkil edirdi. Bu və buna bənzər özəlliklər
səbəbindən Azərbaycanın ən böyük mərkəzi və təbii paytaxtı Bakı Ģəhəri idi.
Sankt-Peterburqda baĢlayan üsyanın ardından Rusiyanın iĢğalı altındakı bir
çox bölgədə çarlıq idarəsinə müxalif güclər idarəni ələ keçirmiĢdilər. BolĢeviklər
iqtidara gəlincə, Lenin, baĢda neft olmaq üzrə Azərbaycanın zənginliklərini əldən
çıxarmamaq üçün hərəkətə keçdi. Arzularına çata bilmək üçün niyyətini 18 dekabr
1917-ci ildə ortaya qoydu. Bunu həyata keçirə bilmək üçün də erməni əsilli Stepan
ġaumyanı "Qafqaz Fövqəladə Komissarı" olaraq geniĢ səlahiyyətlərlə Bakıya
göndərdi. Stepan ġaumyan, bolĢevik idarəsini Azərbaycanda gücləndirmək üçün
Əzizbəyov və Nəriman Nərimanov kimi yerli türk əsilli kommunistlərdən böyük
dəstək gördü.
Qafqaz Fövqəladə Komissarının xidmət sahəsini müəyyən etmək üçün
Rusiya Komissarlar Heyəti sədri Lenin və Millətlər Komissarı Stalin tərəfindən 30
dekabr 1917-ci il tarixində Cənubi Qafqaz və ġərqi Anadolunun gələcəyi ilə bağlı
iĢlər görmək səlahiyyəti verildi. Bu qərarnaməyə görə ġaumyana verilən baĢlıca
vəzifə Cənubi Qafqazdakı milli istiqlal hərəkətlərinin qarĢısını almaq, bölgədə bir
Kommunist Sovet rejimi təsis etmək və rus ordusunun iĢğalı altında olan ġərqi
Anadolu torpaqlarında da Sovet Rusiyasının himayəsində bir Ermənistan dövləti
qurmaqdı.
2
Rusiya Komissarlar Heyəti sədri Lenin ilə Millətlər Komissarı Stalin
tərəfindən hazırlanan qərarnamə belə idi:
Dekret No. 13: Xalq Komissarları ġurası, rus ordusu tərəfindən iĢğal
edilmiĢ olan Türkiyə Ermənistanında erməni xalqının tam istiqlal elan etmək
dərəcəsinə qədər öz müqəddəratını təyin haqqını müdafiə edəcəyini bütün erməni
xalqına elan edir.
Xalq Komissarları ġurası, bu haqqın tətbiqi üçün bütün erməni xalqının
sərbəst rəy ilə milli iradə təsbit edincəyə qədər bir sıra yardımçı çarələrə təvəssül
etməyi gərəkli bilir və yardımçı tədbir olmaq üzrə bunları qərar altına alır:
1.
Türkiyə Ermənistanını iĢğal edən rus ordusu dərhal çıxarılıb o
məntəqələrdə Ģəxsi əmniyyət və nizamı təmin üçün erməni xalq milis qüvvələri
qurulmalıdır.
2.
Türkiyə bayrağına xəyanət edərək düĢmən tərəfinə keçən ermənilərlə
digər məmləkətlərdə yaĢayan erməni mühacirlərin hər hansı bir əngəllə
qarĢılaĢmadan Türkiyə Ermənistanına geri dönmələri təmin edilməlidir.
3.
Böyük savaĢ əsnasında Türkiyə hökuməti tərəfindən zorla Türkiyənin
iç vilayətlərinə sürülən ermənilərin heç bir əngəllə qarĢılaĢmadan Türkiyə
Ermənistanına gətirilmələri təmin edilməlidir.
4.
Demokratik erməni xalq komissarları Ģurası ilə erməni komitəsi
Türkiyə Ermənistanının keçici idarəsini təĢkil etməlidir.