DÜNYA ƏDƏBİYYATI KLASSİKLƏRİ
tükənmiş utopiya qiyam şəklini alırsa, başına nə gələcəyini bilir,
utopiya çox zaman vaxtından əvvəl gəlir. Belə olanda sakitləşir, zəfər
əvəzinə fəlakəti böyük bir səbatla qəbul edir. Kim utopiyanı rədd
edirsə, utopiya şikayətlənmədən ona xidmət edir, hətta onu rədd
edənləri haqlı görür; onun nəcibliyi bundadır ki, o, hər kəs tərəfindən
tərk edilməyə də razıdır. O, maneələr qarşısında əyilmir, eyni
zamanda nankorlara güzəştə gedir.
Yaxşı, bu nankorluqmu?
İnsanlıq nöqteyi-nəzərindən nankorluqdur.
Ayrı-ayrı şəxsiyyətlər nöqteyi-nəzərindən nankorluq deyil.
Tərəqqi insan varlığının formasıdır. Bəşəriyyətin bütün həyatına
bir yerdə tərəqqi deyilir; bəşəriyyətin irəliyə doğru hərəkətinə tərəqqi
deyilir. Tərəqqi irəliyə addım atır; bu, insanın yerdə səma- viliyə,
ilahiyə doğru olan böyük səyahətdir. Elə olur ki, tərəqqi yolda dayanır
- burada o, geridə qalanları toplayır; elə olur ki, o dayanıb dincəlir -
bu zaman düşünür, birdən gözləri qarşısında bütün zənginliyi ilə
canlanan füsunkar Kənan torpağını seyrə dalır; elə gecələr olur ki, o
yatır; mütəfəkkir üçün bəşəriyyətin qaranlıq çökmüş qəlbini
görməkdən, zülmət içində yatmış tərəqqini kor kimi əllərilə
axtarmaqdan, onu oyatmağa gücü çatmamaqdan əzablı bir təşviş
yoxdur.
Bir gün Jerar de Nerval mənə dedi: “Bəlkə, Allah ölüb?” Ner- val
tərəqqini Allahla qarışdırır, hərəkətdəki fasiləni Allahın ölməsi hesab
edirdi.
Məyus olanlar haqlı deyillər. Tərəqqi həmişə oyanır, əslində, lap
yuxuda da öz yoluna davam edir, çünki bu zaman o böyüyüb boy atır.
Siz bir də onu görsəniz, onun boy atdığına inanarsınız. Sel bir yerdə
sakit dura bilmədiyi kimi tərəqqi də sakit dura bilməz; onun qabağını
kəsməyin, onun məcrasına qaya parçaları atmayın: maneələr suyu
köpükləndirir, bəşəriyyəti isə dalğalandırır. İğtişaşların da, qiyamların
da səbəbi budur. Lakin bir iğtişaşda məlum olur ki, biz qabağa
getmişik. Nizam-intizam düzəlməyincə - nizam-intizam isə ümumi
sülhdən başqa bir şey deyil - bəli, nizam-intizam düzəlməyincə, yer
üzündə ahəng və birlik əmələ gəlməyincə, tərəqqinin mərhələləri
inqilablar olacaqdır.
Tərəqqi nədir? Biz bunu dedik. Tərəqqi fasiləsiz hərəkətdir,
xalqların həyatıdır.
78
downloaded from KitabYurdu.org
Ancaq bəzən elə olur ki, ayrı-ayrı şəxsiyyətlərin keçici həyatı
insan övladının əbədi həyatına müqavimət göstərir.
Bir şeyi kədərlənmədən etiraf edək: hər kəsin öz şəxsi mənafeyi
vardır, bunu qorumaq, müdafiə etmək heç də cinayət deyil. Hal-
hazırda tamamilə qanuni olaraq müəyyən dərəcədə xudbinlik veril-
mişdir. Keçici həyatın öz hüququ vardır, bu həyat gələcək üçün özünü
həmişə qurban verməyə heç də borclu deyil. Yer üzündə yaşayan
indiki nəsil gələcək üçün öz yolunu qısaltmağa borclu deyil; əslində,
gələcək nəsil də onun kimi bir nəsildir; onun da yaşamaq dövrü
gələcəkdir. Hər şey adlı birisi pıçıldayaraq deyir: “Mən mövcudam,
mən cavanam, sevirəm, mən qocayam, dincəlmək istəyirəm, mən ailə
başçısıyam, mən zəhmət çəkirəm, mən öz işimdə müvəffəq oluram,
mənim işim çox yaxşı gedir, mənim arvadım var, uşaqlarım var, mən
onları sevirəm, mən yaşamaq istəyirəm, məni rahat buraxın”. Buna
görə də bəşəriyyətin qabaqcıl nəcib dəstələri müəyyən vaxtlarda belə
böyük bir laqeydliyə rast gəlir.
Bunu da etiraf etmək lazımdır ki, utopiya müharibəyə başlamaqla
öz parlaq zirvəsindən enir. Citopiya, gələcək günlərin bu həqiqəti,
müharibəyə girişməklə dünənki yalanın üsullarından istifadə edir.
Citopiya, bizim gələcəyimiz, keçmişdən yaxşı hərəkət etmir. Saf
ideya zorakılıq olur. Bu zorakılıqla qəhrəmanlığı ləkələyir, əslinə
qalanda bunun üçün o cavab verməlidir; onun bu zorakılığı kobud
zorakılıqdır, o, hər vasitədən istifadə edir, bu vasitələr əxlaq
qaydalarına ziddir, bunun üçün də o, faciəli surətdə cəzalanır. Cİsyan
etmiş utopiya əlində qədim hərbi kodeks, vuruşur; o, casus- lan
güllələyir, xainləri boğazlayır, canlı insanlan məhv edir, onları məc-
hul qaranlığa atır. Citopiya ölümdən kömək alır, bu çox böyük qəba-
hətdir. Elə düşünmək olar ki, utopiya, guya, həqiqətin işığına, onun
sarsılmaz, əbədi qüvvəsinə inanmır. O, öz qılıncını işə salır. Lakin
qılınc çox da elə adi bir şey deyil. Qılınc ikiağızlı silahdır. Başqasını
yaralayan özü də yaralanacaqdır.
Biz bu qeyd-şərti söyləməklə, həm də lazımi kəskinliklə söylə-
məklə, gələcək uğrunda vuruşan bu şanlı insanlara, utopiyanın bu
kahinlərinə - onların öz məqsədinə çatıb-çatmamasından asılı
olmayaraq - valeh olmaya bilmərik. Onlar işləri baş tutmasa da,
pərəstişə layiq insanlardır; bəlkə də, onların əzəməti işlərinin baş
tutmamasında özünü daha artıq göstərir. Qalibiyyət əgər tərəqqiyə
79
downloaded from KitabYurdu.org
DÜNYA ƏDƏBİYYATI KLASSİKLƏRİ
kömək edirsə, o bütün xalqın alqışına layiqdir, lakin qəhrəmancasına
məğlubiyyət ürəkləri mütəəssir etməlidir. Qalibiyyət ehtişamlı,
məğlubiyyət əzəmətlidir. Biz əzabkeşliyi müvəffəqiyyətdən üstün
tuturuq, bizim üçün Con Braun Vaşinqtondan, Pizakane Haribal-
didən yüksəkdir.
Heç olmasa, bir adam məğlub olanların tərəfini saxlamalıdır.
Gələcəyin böyük kəşfiyyatçıları fəlakətə uğrayanda biz onlara
qarşı haqsızlıq edirik.
İnqilabçıları dəhşətli işlər görməkdə təqsirləndirirlər. Hər barri-
kada cəmiyyətə qarşı bir sui-qəsd hesab olunur. İnqilabçıları nəzə-
riyyələri üzündən müqəssir edirlər, onların məqsədinə inanmırlar,
başqa fikirdə olmalarından qorxurlar, düzlüklərini şübhə altına alırlar.
Onları - mövcud ictimai quruluşa qarşı ehtiyacı, kədəri, ədalətsizliyi,
şikayəti, məyusluğu irəli sürməkdə, ortaya atmaqda, dağ kimi bir-
birinin üstə qalaqlamaqda, insan cəmiyyətinin lap dərinliyindən
zülmətin qara qayalarını dartıb çıxarmaqda, sonra da bu qayaların
üstünə çıxıb döyüşə girişməkdə təqsirləndirirlər. Çığıraraq onlara
deyirlər: “Siz cəhənnəmin daş yolunu alt-üst etdiniz”. İnqilabçılar da
onlara deyə bilərdilər: “Buna görə də bizim barrikada xoş niyyətlərlə
döşənmişdir”.
Şübhəsiz, ən yaxşı yol - məsələləri sülh ilə həll etməkdir. Xülasə,
hər necə olsa, qənbər daşlarına baxanda ayı əfsanəsi yada düşür, belə
xoş bir niyyət cəmiyyəti hər şeydən çox təşvişə salır. Cəmiyyətin
nicatı onun öz əlindədir, qoy bu xoş niyyəti o özü göstərsin. Onda
belə amansız, qəti tədbirlərə əl atmaq lazım gəlməz. Şəri, bədxahlığı
bitərəfcəsinə öyrənməli, onun mövcud olduğunu yəqin bilməli, sonra
da müalicəsinə başlanmalıdır. Cəmiyyəti biz buna dəvət edirik!
Hər necə olursaolsun, kim ki gözünü Fransaya dikərək, idealın
yenilməz məntiqinə dayanaraq, dünyanın hər yerində böyük iş üçün
vuruşur, böyük əzəmət sahibidirlər, onlar öz mənfəətini güdmədən
özlərini tərəqqi yolunda fəda edirlər, onlar qəza-qədərin hökmünü
yerinə yetirirlər, onlar müqəddəs iş görürlər. Onlar ilahi dramının
gedişində, müəyyən edilən vaxtda öz sözünü söyləyən bir aktyor
sakitliyi ilə qəbrə enirlər. Onlar 14 iyul 1789-cu ildə başlanan böyük
xalq hərəkatının bütün dünyada qarşısıalınmaz bir qüvvə ilə yayıl-
ması, böyük bir ehtişamla inkişaf etməsi uğrunda özlərini ümidsiz
80
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |