www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
olmayan cəmiyyətə düşən insanda yaranan hissi oyadardı: onun
üzvlərindən hər biri növbə ilə onu başqasını öz dostu və qohumu
kimi təqdim edir və tanışlıq da bununla məhdudlaşır, bu zaman
hər dəfə ―çox xoşdur‖ deyən qonaqdan isə bir sual qopmağa
hazırlaşır: ―Amma lənət şeytana, bütün bu cəmiyyətə mən necə
yetişəcəyəm?‖
Beləliklə, etiologiya da heç bir vaxt bizə bizim yalnız öz
təsəvvürlərimiz kimi bildiyimiz hadisələrə arzu olunan açarı
vermək və bizi onların sərhədləri xaricinə çıxarmaq iqtidarında
deyildir. Zira onun bütün izahlarından sonra bu hadisələr bizim
üçün əvvəlki kimi mənası bizə anlaşıqlı olmayan təsəvvürlər
olaraq tamamilə yad olmaqda qalırlar. Səbəbiyyət əlaqəsi bizim
üçün yalnız qanunu və onun məkan və zaman daxilində baş
verməsinin nisbi qaydasını üzə çıxarır; amma əslində nəyin baş
verməsini bizim üçün aşkara çıxarmır. Buraya o da əlavə
olunmalıdır ki, səbəbiyyət qanununun özü yalnız təsəvvürlər
üçün, yalnız müəyyən sinifdən olan obyektlər üçün qüvvəyə
malikdir və yalnız onları nəzərdə tutaraq məna kəsb edir;
deməli, o, bu obyektlərin özləri kimi həmişə yalnız subyektə
münasibətdə mövcuddur, yəni şərtidir; elə buna görə də, onu,
Kantın öyrətdiyi kimi, həm subyektdən çıxış edərək, yəni a
priori olaraq, həm də obyektdən çıxış edərək, yəni a posteriori
olaraq eyni dərəcədə yaxşı dərk etmək olar.
Bizi isə sonrakı tədqiqata məhz o həvəsləndirir ki, həm
onlar filan-filan şeylərdir, həm də bunlar və məlum qanunlara
uyğun olaraq əlaqəlidirlər, bu qanunların ümumi ifadəsi isə
həmişə əsas qanunudur. Biz bu təsəvvürlərin mənasını bilmək
istəyirik, biz soruşuruq ki, həqiqətənmi bu dünya təsəvvürdən
savayı bir şey deyil və belə halda o, bizim gözlərimiz
qarşısından bizim diqqətimizə layiq olmayan içiboş bir
yuxugörmə və ya bir kabus kimi gəlib keçmirmi, yoxsa o, nəsə
başqa bir şeydir, nəsə bundan daha yüksəkdə olandır və əgər
belədirsə, onda bu nədir? Lap başlanğıcdan şübhəsiz olan bir
şeydir: bu axtarılanın özü bütün mahiyyəti etibarı ilə
təsəvvürdən köklü surətdə və şərtsiz olaraq fərqlənməli və buna
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
görə də onun forma və qanunlarına tamamilə yad olmalıdır; bu
axtarılana, deməli, təsəvvürdən çıxış edərək qanunların yol
göstərən iplərindən tutaraq da, yaxınlaşmaq olmaz. O qanunların
ki, onlar əsas qanununun formaları olaraq yalnız obyektləri,
təsəvvürləri bir-biri ilə əlaqələndirirlər.
Biz burada artıq görürük ki, şeylərin mahiyyətinə
kənardan nüfuz etmək əsla mümkün deyildir. Öz tədqiqatımızda
biz nə qədər uzağa getsək də, nəticə yalnız obrazlar və adlar
olacaqdır. Biz o insana bənzəyirik ki, qəsrin ətrafında dolaşaraq
giriş axtarır, amma bu dəmdə əbəs yerə fasadın rəsmini çəkir.
Və bununla belə qeyd olunmalıdır ki, mənə qədər olan bütün
filosoflar məhz bu yolla getmişlər.
§ 18
Həqiqətən də, əgər tədqiqatçının özü yalnız sırf dərk
edən subyekt, qanadlı mələyin bədənsiz başı olsaydı, onda,
yalnız mənim təsəvvürüm olaraq mənə qarşı duran dünyanın
axtarılan mənası və ya dərk edən subyektin sadə təsəvvürü kimi
olan dünyadan onun bundan daha yüksək ola biləcəyi şeyə keçid
həmişəlik gizli qalardı. Amma onun özü bu dünyaya
köklənmişdir, özünü onun daxilində bir fərd olaraq görür, yəni
onun bütöv dünyanın təsəvvür kimi şərtləndirici daşıyıcısı olan
idrakı yenə də qaçılmaz olaraq bədənlə vasitələnir, onun da
halları, göstərildiyi kimi, dünyanın dərk olunması üçün
dərrakədən ötrü çıxış nöqtəsi rolunu oynayır. Bu bədən xalis
dərk edən subyekt üçün hər hansı bir başqası kimi həmin
təsəvvür, obyektlər arasında bir obyektdir: bu baxımdan onun
hərəkətləri, əməlləri subyektə bütün başqa əyani obyektlərin
dəyişikliklərindən heç də daha çox məlum deyildir və əgər
onların mənasının tapılması tamamilə başqa yolda olmasaydı,
onlar da onun üçün eyni dərəcədə yad və anlaşılmaz qalardılar.
Başqa cür ona elə gələrdi ki, başqa obyektlərdə dəyişikliklər
səbəblər, qıcıqlandırıcılar və motivlər əsasında baş verdiyi kimi
onun əməlləri verilmiş motivlərdən, təbiət qanununun
daimiliyindən irəli gəlir. Motivlərin təsirini isə o, onun
qarşısında üzə çıxan istənilən başqa əməlin onun səbəbi ilə
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
əlaqəsindən daha yaxşı başa düşməzdi. Öz bədəninin təzahür və
hərəkətlərinin daxili onun üçün anlaşılmaz olan mahiyyətini
istədiyi kimi həmçinin güc, xassə, xarakter də adlandırardı,
amma onun barəsində daha heç nə bilməzdi. Əslində, bütün
bunlar belə deyildir; əksinə, idrakın fərd kimi çıxış edən
subyektinə açma söz verilmişdir və bu söz – iradədir. O və
yalnız o, onun öz məxsusi hadisəsinin sirrini açan açar verir, onu
kəşf edir, onun varlığının, onun fəaliyyətinin, onun hərəkətlərin
daxili mexanizmini ona göstərir. Öz bədəni ilə özünün eyniyyəti
ucbatından fərd kimi çıxış edən idrak subyekti üçün bu bədən iki
tamamilə müxtəlif üsulla verilmişdir: əvvəla, dərrakənin seyr
olunmasında təsəvvür kimi, obyektlər içərisində onların
qanunlarına tabe olan obyekt kimi; amma, eyni zamanda,
tamamilə başqa cür, yəni hər bir kəsə bilavasitə olaraq məlum
olan kimi verilmişdir və bu, iradə sözü ilə işarə olunur. Onun
iradəsinin hər biri həqiqi aktı dərhal və qaçılmaz olaraq,
həmçinin onun bədəninin hərəkəti də olur: subyekt belə bir aktın
bədənin hərəkətində təzahür olunmasını sezmədən onu
həqiqətən arzu edə bilməz. İradə aktı və bədənin hərəkəti: bunlar
səbəbiyyət əlaqəsi ilə birləşmiş iki müxtəlif, obyektiv dərk
edilmiş vəziyyətlər deyillər; onlar öz aralarında səbəb və təsir
münasibətində deyillər, onlar eyni şeydirlər, amma yalnız
müxtəlif üsullarla verilmişlər,– bir dəfə tamamilə bilavasitə
olaraq və başqa dəfə isə dərrakə üçün seyrdə. Bədənin hərəkəti
obyektivləşdirilmiş, yəni seyrə başlamış iradə aktından başqa bir
şey deyildir. Sonradan biz görəcəyik ki, bu, yalnız motivlər
əsasında baş verən hərəkətə deyil, həm də qeyri-iradi olaraq
sadə qıcıqlandırıcının ardınca gələn hər hansı bir hərəkətə aiddir,
biz görəcəyik ki, bütün bədən obyektivləşdirilmiş, yəni
təsəvvürə çevrilmiş iradə olmaqdan başqa bir şey deyildir (bütün
bunlar
sonrakı
izahda
aşkara
çıxarılacaq
və
aydınlaşdırılacaqdır). Elə buna görə də, mənim əvvəlki kitabda
və əsas qanunu haqqında traktatda verdiyim qəsdən birtərəfli
nöqteyi-nəzərə (yəni– təsəvvür nöqteyi-nəzərinə) uyğun olaraq
bilavasitə obyekt adlandırdığımı burada mən başqa bir
Dostları ilə paylaş: |