www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
əqidə kimi onu yalnız dəlixanada tapmaq olar, bu halda isə o,
arqumentlərdən daha çox, müalicə tələb edir. Elə buna görə də,
biz onun üzərində daha dayanmayacağıq və bizim gözümüzdə o,
skeptisizmin yalnız həmişə polemik xarakterə malik olan
sonuncu qalası olacaqdır. Əgər, beləliklə, bizim həmişə fərdiliyə
bağlı olan və məhz bununla da məhdudlanan idrakımız onu
zəruri olaraq gətirib çıxarırsa ki, hər kəs yalnız nəsə bir şey ola
bilər, digər hər şeyi isə o, dərk də bilər (bu məhdudiyyət də,
əslində, fəlsəfəyə tələbat doğurur), onda biz, məhz buna görə
də öz idrakımızın sərhədlərini fəlsəfə ilə genişləndirməyə
çalışaraq, nəzəri eqoizmin əleyhimizə çıxış edən bu skeptik
arqumentini kiçik sərhəd qalası kimi nəzərdən keçirəcəyik, bu
qalanı, doğrudur ki, heç bir vaxt almaq olmaz, amma onun
qarnizonu da heç bir vaxt onun hədlərindən kənara çıxa bilmir,
buna görə də onu cəbhə xətti arxasında saxlamaqdan
qorxmayaraq, cəsarətlə onun yanından ötüb keçmək olar.
Beləliklə, biz bədənimizin mahiyyəti və fəaliyyəti barədə
indi aydınlaşdırdığımız, bizə ikili, iki tamamilə müxtəlif şəkildə
verilmiş idrakdan təbiətdə hər hansı bir hadisənin mahiyyətinə
açar kimi istifadə edəcəyik. Bədənimiz olmayan və buna görə
də bizim şüurumuza ikili olaraq deyil, yalnız təsəvvür olaraq
verilən bütün obyektləri biz bədənlə analoji olaraq nəzərdən
keçirəcəyik və buna görə də qəbul edirik ki, onlar, bir tərəfdən,
bədənə oxşar olaraq təsəvvürlərdir və bu halda onunla
tamamilə bircinslidir və digər tərəfdənsə, əgər onların subyektin
təsəvvürləri olan varlığı aradan qaldırılsa, onda alınmış qalıq öz
daxili mahiyyətinə görə o şey olmalıdır ki, onu biz iradə
adlandırırıq. Zira bəs varlığın və ya reallığın başqa hansı növünü
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
qalan fiziki dünyaya aid etmək mümkündür? Belə bir reallığı
qurmaq üçün elementləri haradan götürmək gərəkdir?
Təsəvvürdən və iradədən savayı biz daha heç nə bilmirik və
düşünə də bilmərik. Əgər biz bilavasitə olaraq yalnız bizim
təsəvvürümüzdə olan fiziki dünyaya bizə məlum olan ən böyük
reallığı aid etmək istəyiriksə, onda biz ona o reallığı verməliyik
ki, bu, hər bir kəs üçün öz bədənidir: zira sonuncu hər bir kəs
üçün ən real olandır. Amma əgər biz bu bədənin və onun
əməllərinin reallığını analizə məruz qoysaq, onda, biz onun
daxilində onun bizim təsəvvürümüz olması ilə yanaşı iradədən
savayı heç nə tapmayacağıq: onun bütün reallığı bununla bitir.
Beləliklə, biz fiziki dünya üçün heç bir yerdə başqa bir reallıq
tapa bilmərik. Əgər, fiziki dünya sadəcə olaraq bizim
təsəvvürümüz olmaqdan nə isə daha artıq olmalıdırsa, onda biz
deməliyik ki, o, təsəvvür olmaqdan savayı, özlüyündə, həm də
öz daxili mahiyyətinə görə odur ki, onu biz özümüzdə bilavasitə
olaraq iradə kimi görürük. Mən öz daxili mahiyyətimə uyğun
olaraq danışıram, amma bu iradənin mahiyyətinə artıq özünə
yox, onun bir çox dərəcələrə malik olan təzahürünə aid
olandan fərqləndirməyi bacarmaq üçün biz onu öncə daha
konkret olaraq dərk etməliyik; belə ki, məsələn, iradənin idrakla
müşayiət olunması və bununla onun motivlərilə şərtləndirilmiş
müəyyənliyi sonradan görəcəyimiz kimi, onun mahiyyətinə
deyil, yalnız onun heyvanda və insanda ən aşkar təzahürünə
aiddir. Elə buna görə də, əgər mən desəm ki: daşı yerə cəlb
edən qüvvə, öz mahiyyətinə görə, özlüyündə və hər hansı bir
təsəvvür olmaqla yanaşı, həm də iradədir, onda bu
mühakiməyə cəfəng bir məna şamil etməyəcəklər ki, guya daş
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
şüurlu motivə uyğun olaraq hərəkət edir, zira iradə insanda
məhz belə təzahür olunur
*
.
Bu vaxta qədər yalnız ilkin olaraq və ümumi cizgilərdə
şərh olunanı indi tam inkişaf etdirərək və əsaslandıraraq, daha
müfəssəl və aydın bir tərzdə sübuta yetirək
**
.
§ 20
Özlüyündə öz məxsusi bədəninin mahiyyəti olan, seyr
obyekti, təsəvvür olan bu bədən həm də başqa məna verən
iradə, deyildiyi kimi, hər şeydən öncə bədənin ixtiyari
hərəkətləri ilə ifadə olunur, zira onlar ayrıca iradə aktlarının
görüntüsü olmaqdan başqa bir şey deyildir, bu iradə aktları
onlarla bilavasitə olaraq və tamamilə eyni zamanda nəsə eyni
bir şey kimi verirlər, iradə aktları onlardan yalnız dərk olunma
formasına görə fərqlənir. Çünki iradə aktları bədənin ixtiyari
hərəkətləri vasitəsilə ifadə olunmaqla təsəvvürə çevrilmişlər.
*
Beləliklə, biz Bekonla qətiyyən razı deyilik, Bekon iddia edirdi (De
augm. scient. L. 4 in fine) ki, bədənin bütün mexaniki və fizioloji
hərəkətləri bu bədəndə baş verən persepsiyanın yalnız ardınca gəlir,
baxmayaraq ki, düzgün olmayan bu mühakimə də həqiqətin
qabaqcadan duyulmasından irəli gəlir. Keplerin müddəası ilə də (onun
De planeta Martis traktatında) məsələ bu cürdür. Kepler belə
düşünürdü ki, planetlər öz elliptik orbitlərinə düzgün əməl etmək üçün
və radius-vektoru ilə cızılan sahənin zamanla həmişə mütənasib
dəyişməsini saxlamaqdan ötrü sürətlərini uzlaşdırmaq üçün idraka
malik olmalıdırlar.
**
II cildin 19-cu fəsli buraya aiddir.
Dostları ilə paylaş: |