www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
sayəsində baş verir. Amma, ümumiyyətlə, hər hansı başqa bir
səbəb kimi, qəcıqlandırıcı həm də motiv kimi hər bir qüvvənin
zamanda və məkanda təzahürünün yalnız başlanğıc nöqtəsini
müəyyənləşdirir, təzahür olunan qüvvənin məğzinin özünü
müəyyənləşdirmir, biz bu mahiyyətin özünü əvvəlki nəticələrə
uyğun olaraq, bədənin həm şüursuz, həm də şüurla müşayiət
olunan dəyişikliklərini ona aid edərək, iradə hesab edirik.
Qıcıqlandırıcı ortanı, kauzallıqla dərkdən keçən motivdən dar
mənada səbəbə keçidi təşkil edir. Ayrı-ayrı hallarda o, gah
motivə, gah da səbəbə yaxındır, amma onu hələ ki, onlardan
fərqləndirmək mümkündür, məsələn, bitkilərdə şirələr
qıcıqlandırıcının sayəsində yuxarı yüksəlir və bunu sadəcə
olaraq səbəblərlə, hidravlikanın və ya kapillyarlığın qanunlarına
uyğun olaraq izah etmək olmaz, amma onun təzahürü
səbəblərlə dəstəklənir və ümumiyyətlə, artıq sırf səbəbiyyət
dəyişikliklərinə çox yaxındır. Digər tərəfdən, Hedysarum gyrans
və Mimosa pudicanın hərəkətləri, hələ ki, qıcıqlandırıcıların
sayəsində baş verməsinə baxmayaraq, motivləşdirilmiş
hərəkətlərə artıq çox bənzəyirlər və onlar arasında sanki bir
keçiddirlər.
Gücləndirilmiş işıq zamanı göz bəbəyinin daralması
qıcıqlandırıcının
sayəsində
baş
verir,
amma
artıq
motivləşdirilmiş hərəkətlərə keçir: axı o, ona görə meydana çıxır
ki, həddindən artıq güclü işıq göz torunu ağrılı bir tərzdə
zədələyə bilərdi və bundan qaçmaq üçün, biz göz bəbəyini
daraldırıq. Ereksiyanın səbəbi kimi motiv çıxış edir, belə ki, bu
səbəb – təsəvvürdür; amma o, qıcıqlandırıcının zərurəti ilə təsir
göstərir, yəni ona müqavimət göstərmək mümkün deyildir və
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
onu qüvvədən məhrum etmək üçün onu aradan qaldırmaq
lazımdır. İnsanı qusduran iyrənc predmetlərlə də məsələ
belədir. Qıcıqlandırıcılar və şüurlu motivlər üzrə əməllər
sayəsində tamamilə başqa qəbildən olan hərəkətlər arasında
real aralıq həlqə kimi biz indi o heyvanların instinktlərini
nəzərdən keçirmişik. Elə bu qəbildən olan başqa aralıq həlqə
olaraq tənəffüsü nəzərdən keçirməyə səy etmək mümkündür:
axı bu prosesin ixtiyari və ya qeyri-ixtiyari hərəkətlərə məxsus
olması, yəni o, əslində motivə görə və ya qıcıqlandırıcının
sayəsindəmi; baş verməsi barədə mübahisə edirdilər, yəqin,
ona görə ki, o, onların hər ikisinin arasında orta mövqeni tutur.
Marşall Holl (Marshall Hall. On the diseases of the nervous
system, § 293.) tənəffüsü qarışıq funksiya kimi nəzərdən keçirir,
belə ki, o, sinirlərin– qismən baş beyninin ixtiyari, qismən də
onurğa beyninin qeyri-ixtiyari təsiri altındadır. Amma son
nəticədə biz bu prosesi iradənin motivləşdirilmiş təzahürlərinə
aid etməliyik, zira başqa motivlər, yəni xalis təsəvvürlər iradəni
tənəffüsü ləngitməyə və ya sürətləndirməyə meylləndirə bilər
və bizə, hətta elə gəlir ki, onu hər hansı bir ixtiyari əməl kimi
tamamilə ləngitmək olar, yəni könüllü olaraq boğulmaq
mümkündür. Və əgər başqa bir motiv iradəyə elə güclü təsir
etsəydi ki, o, havaya olan inadlı tələbatdan daha üstün olmuş
olsun bu, əslində mümkün olardı. Deyirlər ki, guya Diogen
həyatını həqiqətən də belə bir tərzdə bitirmişdir (Diogen Laertli.
VI, 76). Və zəncilər də guya belə edirdilər (Ф.Е.Осиандер. "О
самоубийстве", 1813, стр. 170-180). Bu, bizim üçün mücərrəd
motivlərin təsirinin, yəni əslində zəkavi iradənin xalis heyvani
iradə üzərində üstünlüyünün parlaq nümunəsi kimi çıxış etmiş
olardı. Tənəffüsün ən azı qismən beyin fəaliyyəti ilə şərtlənməsi
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
aşağıdakı faktdan görünür: sianid turşusu əsasən onunla
öldürür ki, beyni iflic edir və bununla da, dolayı olaraq tənəffüsü
ləngidir, amma əgər o, beynin zəhərlənməsi baş verincəyə
qədər süni olaraq saxlanılsa, onda ölüm baş verməyəcək. Yeri
gəlmişkən, tənəffüs bizim üçün burada onun aşkar nümunəsidir
ki, motivlər və qıcıqlandırıcılar dar mənada səbəblər kimi zəruri
olaraq təsir göstərir və onlar yalnız əks motivlərlə
neytrallaşdırıla bilər, necə ki təsir əks-təsirlə neytrallaşdırılır: axı
nəfəs alma zamanı onun ləngidilmə imkanı motivlərdən irəli
gələn başqa hərəkətlər zamanı olduğundan müqayisə olunmaz
dərəcədə daha zəifdir, zira birinci halda motiv çox israrlı və
yaxındır, onun ödənilməsi isə, onu yerinə yetirən əzələlərin
yorulmazlığı ucbatından, çox asandır; bu zaman ona adətən, bir
qayda olaraq heç nə mane olmur və bütövlükdə hər bir şey
fərdin çoxdankı vərdişi ilə saxlanılır.
Və bununla belə, bütün motivlər əslində, eyni zərurətlə
fəaliyyət göstərir. Həm motivləşdirilmiş hərəkətlərə, həm də
qıcıqlandırıcıların sayəsində baş verən hərəkətlərə zəruriliyin
eyni dərəcədə xas olmasının qəbul edilməsi bizə aşağıdakıları
daha asan anlamağa imkan verir: hətta orqanizmdə
qıcıqlandırıcıların sayəsində tamamilə qanunauyğun olaraq baş
verənlər hər halda öz daxili mahiyyətinə görə iradədir, o iradə
ki, doğrudur, özlüyündə olmasa da, amma özünün bütün
təzahürlərində əsas qanununa, yəni zərurətə tabedir
*
.
*
Bu fikir mənim iradə azadlığı haqqında müsabiqə əsərimdə
(«Etikanın əsas problemləri») tamamilə açılmışdır, və buna görə də,
Dostları ilə paylaş: |