153
formalin əlavə edilir.
İşin gedişi: Barmaqdan qanı melanjerin 0,5 böl-
güsünə qədər çəkib və 101 bölgüsünədək durulaşdırıcı
məhlulu çəkirik. Melanjeri I və III barmaqlar arasında sıx-
araq möhkəm çalxalayırlar. Trombositlərin yaxşı bo-
yanması üçün melanjer 10 – 15
dəqiqə hərəkətsiz sax-
lanılır. Sonra melanjerdəki qarışıq təkrar çalxalanır və
qarışığın 2 – 3 damcısı kənara atılır, sonrakı damla isə
örtük şüşəsi ilə örtülmüş say kamerasının üzərinə damız-
dırılır. Eritrositlərin arasında bərabər səpələnmiş
trombositlər mavi rəngə boyanmış şəkildə görünür.
Trombositlər 25 böyük kvadratda sayılır. 1 mm
3
qanda
trombositləri saymaq üçün aşağıdakı düsturdan istifadə
edilir:
16
25
200
4000
⋅
⋅
⋅
=
x
T
və ya
2000
⋅
=
x
T
T – 1 mm
3
qanda trombositlərin sayı;
X – 25 böyük kvadratdakı trombositlərin sayı;
1/4000
– kiçik kvadratın həcmi,
200
–
durulaşdırma dərəcəsi.
Tutaq ki, 400 kiçik kvadratda sayılan trombositlərin
sayı 100 – 200 arasında dəyişir. Deməli, x=100,200. x-in
qiymətini düsturda yerinə qoyub trombositlərin sayının 200
min və ya 400 min olduğunu tapırıq.
44 saylı iş. Qanın laxtalanma müddətinin təyini
Qanın laxtalanması orqanizmin müdafiə
vasitələrindən olub, həyat üçün
təhlükəli olan qanitirmənin
qarşısını almaqla böyük rol oynayır.
Qanın laxtalanması bioloji, fermentativ proseslərlə
154
əlaqədardır.
Qan
damarı zəiflədikdə və ya kəsildikdə damardan
axan qan bir neçə dəqiqədən sonra laxtalanır. Əmələ gələn
laxta kəsilmiş yeri tutaraq qanaxamanın qarşısını alır.
Müxtəlif heyvanlarda qan müxtəlif vaxtlarda laxta-
lanır: ən tez quşların, ən gec isə soyuqqanlı heyvanların
qanı laxtalanır. İnsanın qanı normada 4 – 6 dəqiqəyə laxta-
lanır.
Müasir
məlumata görə qanın laxtalanmasının
əsasını plazmada olan fibrinogen zülalının fiziki və
kimyəvi xassələrinin dəyişilməsi təşkil edir.
Plazmadakı laxtalanma amilləri bunlardır: I – fi-
brinogen; II – protrombin; III – tromboplastin; IV – kal-
sium ionları; V-proakselerin; VI – akselerin; VII –
prokonvertin, VIII –
antihimofil A qlobulin; IX – anti-
hemofil B qlobulin; X-trombotropin; XI – tromboplastinə
başlanğıc olan qlobulin; XII – Hageman amili.
Plazma
amillərindən başqa qanın laxtalanmasında
digər amillər də iştirak edir ki, bunlar trombositlərin və
toxumaların zədələnməsi zamanı meydana çıxır.
Laxtalanmanın ilk
mərhələsi qan və toxuma trom-
boplastininin əmələ gəlməsidir. Cərəyan edən qanda
adətən tromboplastin olmur. Lakin tromosit parçalandıqda,
ondan ayrılan amilin V,VIII, IX, X, XI, XII amillərlə və
kalsium ionları ilə qarşılıqlı təsiri nəticəsində trom-
boplastin əmələ gəlir. Toxuma tromboplastini isə, toxuma
şirəsinin V, VII, X amillərlə və kalsium ionları və qar-
şılıqlı təsiri nəticəsində yaranır.
II
mərhələ VI, X amillərin və kalsium ionlarının
iştirakı ilə tromboplastinin təsirindən protrombinin
trombinə çevrilməsindən ibarət olur.
III
mərhələdə isə qan
lövhəciklərindəki iki amilin
155
və kalsium ionlarının iştirakı ilə trombin plazmadakı
fibrinogenə təsir göstərib, onu həll olmayan hala – fibrinə
çevrir, yəni qan laxtası (tromb) əmələ gəlir. Yuxarıda ad-
ları çəkilən amillərdən hər hansı biri çatışmadıqda qanın
laxtalanma qabiliyyəti itmiş olur.
Qanın laxtalanması, qanın plazmasında həll olmuş
fibrinogen zülalının həll olmayan fibrin zülalına çevrilməsi
ilə əlaqədardır.
Fibrinogenin fibrinə çevrilməsinə təsir göstərən
amillərin bir hissəsi plazmada,
digər hissəsi qan
hüceyrələrində yerləşir.
Beləliklə, məlum olmuşdur ki, qanın laxtalanması
zamanı trombositlər, leykositlər və eritrositlərdə trom-
boplastin adlı ferment var. Qanın damarı zədələndikdə
digər qan hüceyrələrinə nisbətən daha incə və zərif
trombositlər hamar olmayan kəsilmiş qan damarının di-
varına toxunduqda və eləcə də hamar olmayan səthdə axıt-
dıqda partlayırlar. Trombositlərdən ayrılan tromoplastin
plazmaya qarışır, plazmada olan qeyri-fəal protrombin fəal
trombinə çevrilir. Bu çevrilmədə CaCl
2
duzlarının da
əhəmiyyəti böyükdür. Əmələ gələn
trombin fibrinogenə
təsir edərək onu fibrin tellərinə çevrilir. Fibrin tellərinin
üzərinə qanın formalı elementləri toplanaraq qan laxta-
lanmağa başlayır.
Laxtalanmış qanın duru hissəsinə zərdab deyilir.
Fibrini çıxarılmış qana defibrinə edilmiş qan deyilir.
Qanda CaCl
2
duzlarının natrium sistrat məhlulu ilə
çökdürülməsi zamanı qan laxtalanmır; bu cür qan
dekalsinə olunmuş qan adlanır.
Müalicə vasitə kimi xəstələrə defbrinə və ya
dekalsinə olunmuş qanı köçürmək olar.
Müxtəlif amillər qanın laxtalanmasına təsir edə
156
bilər:
Yüksək hərarət qanın laxtalanmasını sürətləndirir,
aşağı hərarət isə ləngidir.
Qara ciyər və ağ ciyərlərdə sintez olunan heparin, ağız
suyundakı hirudin qanın laxtalanmasının qarşısını alır.
«K» vitamini laxtalanmanı sürətləndirir.
Lazım olan material və avadanlıqlar: su hamamı,
su termometiri, Sali pipetkası, skarifikator,
üzərinə parafin
çəkilmiş saat şüşəsi, ucu qarmaqşəkilli şüşə çubuq və ya
metal qarmaq, vazilin yağı, distillə su, spirt, yod, efir,
pambıq, saniyəölçən.
İşin gedişi:
a. Miloni üsulu qanın laxtalanma müddəti qan
damlası deformasiyasının kəsilməsinə əsaslanır.
Qan damcısının qurumasının qarşısını almaq üçün
yüksək nəmliyə malik kameradan istifadə edilir. Kamera
daxilində yerləşmiş, isladılmış tənzifin üzərinə 6 ədəd
təmiz əşya şüşəsi qoyulur. Hər bir şüşə üzərinə barmaqdan
bir damla qan damızdırılır. Altı damla qan 20 – 30 saniyə
ərzində götürülməlidir. Qan damcısı olan əşya şüşələri
Petri kasası ilə örtülür.
2 dəqiqədən sonra 1-ci şüşəni, 4 dəqiqədən sonra 2-
ci, 6 dəqiqədən sonra 3-cü, 8 dəqiqədən sonra 4-cü və s.
götürüb əyməklə damcının deformasiyası izlənilir.
Hansında damcı öz formasını dəyişmirsə həmin an laxta-
lanmanı göstərir.
b. Masa və Maqro üsulu. Əvvəlcə parafinləşmiş
saat şüşəsi üzərinə bir damcı vazilen yağı damızdırılır.
Kapilyar pipetlə vazilen yağını çəkib
geri üfürməklə onun
daxili səthi hamar vəziyyətə gətirilir. Sonra barmaqdan
xaric olan qanı kapilyar pipetə çəkir və saat şüşəsi
üzərindəki vazilen yağı damcısı içərisinə üfürülür.