olaraq ailələr arasında bölüşdürülür. Bərabərlik və qeyri-bərabərlik
səviyyəsinə rəğmən statistik
yinatda gəlirlərin personal - fərdi bölgüsü ailələr, ayrı-ayrı əhali kateqoriyası arasında gəlir
bölgü
i məktəbinin məhşur nümayəndəsi Vilfred Paretonun /1848-
1923
istifadə etmişdir. O, bazarın elə vəziyyətini tapmışdır ki, bu zaman heç kəs
ziyyətini pisləşdirmədən özünün şəraitini
ki məlumatları əsasında öz adı ilə bağı olan müvafiq qanun
n alıcıları arasında geriyə asılılıq mövcuddur. Başqa sözlə gəlirlərin
interpretasiya müəllifidir. «
Lorens əyrisi»
adlanan
bu qr
gəlir
tə
sü ilə ölçülür. Gəlirlərin fərdi bölgüsü özünün qeri-bərabərliyi ilə fərqlənir və bu qeri-
bərabərliyin ölçülməsi Pareto-Lorens-Cini metodologiyası əsasında aparılır.
İtalyan iqtisadçısı Lozan riyaz
/ bazar tarazlığı konsepsiyasının inkişafında mühüm rolu olmuşdur. O, faydalılığın
ölçülməsində şübhələr olduğunu yəqin edərək qaydalı faydalıq ideyasını irəli sürmüşdür.
F.Edcuortun «biganələr əyrisi»ni V.Pareto bazar tarazlığının təhlili üçün
digər bir sövdə tərəfdaşının və
yaxşılaşdıra bilməz. Elmdə bu vəziyyət «
Pareto optimumu» adlanır [72,
100]. Bununla belə XX əsrin əvvəllərində V.Pareto gəlirlər bölgüsünün
fakti
formalaşdırmışdır. «
Pareto qanununa» uyğun olaraq
gəlirlər səviyyəsi ilə
onları
fərdi bölgüsü dayanaqlı olaraq qeyri-bərabərdir. Bu qeyri-bərabərliyin
səviyyəsi isə alimin yenə də adı ilə bağı «
Pareto əmsalı» ilə ölçülür. Pareto konsepsiyasında
gəlirlər diferensasiyasına ölçünün sosial və siyasi faktorlarından asılı olmayan rakursunda
baxılır.
Amerikan iqtisadçısı və statistiki Maks Otto Lorens /1876-1959/ cəmiyyətdə gəlirlər
bölgüsündə qeyri-bərabərliyi ifadə edən qrafik
afik təyinat gəlirlər qeyri-bərabərliyinin bölgüsündə faydalı bir alət kimi istifadə olunur. O,
ölçüləri əsasında formalaşan müxtəlif əhali qruplarına düşən müvafiq gəlir payının
təcəssüm etdirir. «Lorens əyrisinin» köməyi ilə konkret olaraq mütləq hipotetik bərabərlikdən
fərqli əhaliyə hansı faizdə məcmui gəlir düşdüyü müəyyənləşir.
119
İtalyan iqtisadçısı, statistik və demoqrafı Korrado Cinni /1884-1965/
sələfi
Maltus kimi əhali artımının tsiklilik nəzəriyyəsi ilə məhşurdur. K.Cinnini tskilik
nəzəriyyəsinə görə hər bir əhali qrupu iqtisadi inkişafla bağı üç -
sürətli artım,
stasionar vəziyyətə qədər yavaşıma və
ixtisarlaşma fazalarından keçir. Üçüncü
fazay
K.Cinninin el
a keçiddə K.Cinni xarici iqtisadi faktorlardan istifadəni məsləhət bilir. O,
bu yanaşmanın normal iqtisadi inkişafı patoloci vəziyyətdən ayırmağa yardım
etdiyi qənaətini bölüşür.
mi fəaliyyəti gəlirlərin bölgüsü şəbəkəsində formalaşdırdığı
120
«Cinn
lirlərin faktiki
östəricisi kimi
ıfıra bərabər
östərici vahidə
br bölgüsündən
lir 31$ trilyonu
aşmış
ə isə 2,8
milyard insan il ərzində 700$ -də az gəlirə malikdir ki, onların da 1,2 milyardı gün ərzində 1$-da
az qazanc əldə edir. Bunun nəticəsidir ki, inkişaf etməkdə olan ölkələrdə hər gün 33 mindən çox
uşaq, hər dəqqiqə doğum vaxtı bir qadın tələf olur. Yoxsulluq 100 milyon uşağı, əsasən qızların
məktəbə getməsini məhdudlaşdırır.
Gəlirlər differensasiyası şəxsi nailiyətlər və onlardan asılı olmayan iqtisadi, demoqrafik
sosial-biolocı və siyasi səciyyəli müxtəlif amillərin təsir altında qatlaşır və onların qeri-bərabər
bölgüsü səbələri aşağıdakı faktorlarla müəyənləşir:
fiziki
və intellektual, təhsil səviyyəsi və peşə bacarığı fərqlililiyi;
təşəbbüskarlığı və riskə meyllilik;
əməksevərlik və motivasiya;
peşə oriyentasiyası;
ailənin mənşəyi, ölçü və quruluş xarakteristikası, bazardakı mövqeyi, onun uğur və
diskriminasiya əlamətliliyi;
əmlaka sahiblik diapozonu.
Gəlirlərin yığım mənbəyi kimi fərdi qənətçilik, sahibkar fəaliyətdən qazanc, və vərəsliklə
əldə olunmuş kapital çıxış edir. Əksər insanlar gəlirlərinə qocalıq zamanında
məsrəf etmək üçün
qənaət edirlər. Tədqiqatlar göstərir ki, şəxsi gəlirin çox az hissəsi - təxminən 20%-i həyat boyu
yığılan hissəyə əsaslanır. Bunula belə əmək haqqının mühüm hissəsini illərlə ayrıca sərvət kimi
toplamaq müşkül bir işdir. Bu sırada sahibkar fəaliyyət daha uğurlu vasitə sayılır. Tədqiqatlar
göstərir ki, əksər varlı adamlar məhz həyatlarını riskə ataraq kapital sahiblərinə çevrilmişlər.
Gəlir toplamının irsi keçməsi faktoru isə o qədər də formalizə olunmur. Bununla belə bütün gəlir
differensasiyaları şəxsi səylərin hesabına akkumlyasiya olunur.
İctimaiyyatin gəlirlər məcmusu hər bir cəmiyyət üzvü üçün ədalətli olaraq rifahın iqtisadi
göstəricisi kimi qiymətləndirilir. Əhalinin əldə etdiyi gəlirlər isə qabarıq şəkildə onun həyat
səviyyəsini ölçüləndirir. Həyat səviyyəsi göstəriciləri
BMT tərəfindən tədqiq edilən
konsepsiyaya malikdir və bu silsilədə indikatorlar sistemi geniş diapozonludur:
əhalinin doğum, ölüm və digər demoqrafik göstəriciləri;
həyatın sanitar-gigeyenik şərtləri;
ərzaq mallarının istehlakı;
yaşayış, əmək və məşğulluq şəraiti;
əhalinin gəlir və xərcləri;
həyat dəyəri və istelak qiyməti;
nəqliyyat
vasitələrinə maliklik;
istirahətin təşkili;
sosial təminat;
insan azalığı
Vurğulandığı kimi gəlirlərin ədalətli bölgüsü və təkrar bölgüsü dövləti tənzimləmə
strategiyasından keçir. Sosial siyasətin tərkib hissəsi olan dövlətin gəlirlər siyasəti aşağıdakı iki
mühüm məsələnin həllini hədəf seçir:
sosial təminat sistemi vasitəsi ilə əhalinin ehtiyaclı təbəqəsinə birbaşa yardımların
göstərilməsi;
əhalinin gəlir və əmanətlərinin infilyasion qiymətsizləşməsinin neytrallaşmasını.
İstənilən dövlət tənzimlənməsi material, institusional və konseptual strukturda ehtiva
i əmsalı» ilə inkişaf tammışdır. «
Cinni əmsalı» 0-1 intervalında gə
bölgüsünü mütələq bərabərlik və qeyri-bərabərlik bölgüsündən kənarlaşması g
xarakterizə olunur. Əgər butun vətəndaşların gəlirləri eynidirsə «Cinni əmsalı» s
olur. Hipotezə edilsə ki, bütün gəlirlər bir adamın əlində cəmləşmişdir, onda bu g
bərabər olacaqdır. Əmsalın vahidə yaxınlığı müvafiq
ölkədə gəlirlərin qeyri-bəra
xəbər verir [53, 83, 86].
Yaşadığımız müasir dünyanı varlı hesab etmək olar. İndii qlobal bəşəri gə
dır. Kürreyi ərzin bir qütbündə orta insan ildə 40000$ qazanır. Digər qütbünd
121