148
Firuzə xanımın İsa müəllimə qayğısı hər an diqqə-
ti çəkir, bir Azərbaycan qadınının timsalında onunla
fəxr edirdim. Söhbətlərin birində Firuzə xanım dedi
ki, Allahdan bir arzum var ki, İsa yaşadığı müddətdə
məni də yaşatsın. Onu heç kimə etibar edə bilmərəm.
İsa müəllim özünəməxsus tərzdə güldü və dedi: –
Onda gərək əbədi yaşayasan!
Bəli, İsa müəllim əbədi yaşamağa haqqı çatan bir
şəxsiyyətdir. Və sözsüz ki, yaşayacaq da. O vaxta ki-
mi yaşayacaq ki, işıq gəmisi Olama-Yerə ensin və bu
dünyanı bir ideya altında birləşdirsin, sülhü, əmin-
amanlığı bərqərar etsin. Bağ Atanın OdƏrləri ağ günə
çıxsın!
Bu gün demək olar ki, redaktoru olduğum bu
əsərlərin hamısının çapı bitdi. Ən son əlimə aldığım
əsər isə “İdeal” romanı oldu. 750 səhifəlik bu əsər mö-
cüzəvi bir görünüşlə ruhumun və kitab rəfimin şahı
oldu. Sanki arzusunu belə qəlbimə gətirməyə çəkindi-
yim bir iş baş tutdu.
Mənim də Ustad sənətkarımıza bir töhfəm oldu.
“OdƏrlər” romanım. Roman haqqında İsa Muğanna-
ya danışdım. Kişinin elə bil çiçəyi çatladı. “Nə vaxt
verirsən, oxuyum”, – dedi. Buna inanmadım. Səhhəti-
nin o qədər də yaxşı olmadığını görürdüm. Bunu
oxumasını ondan istəməzdim. Amma israrla çap edib
göndərməyimi istədi. Kitabı verdim. Üç gündən son-
ra zəng etdi:
– Ya Allah! Ya Allah! Necəsən? Əsərini oxudum,
ürəyimə çox yatdı. Çox mənalı, müdrik, ali roman
yazmısan. Sevinə-sevinə təbrik edirəm. Böyüksən,
amma daha böyük gələcəyini gözləyirəm... Xahiş edi-
149
rəm səhifələrin arxasındakı qeydlərimə laqeyd ol-
ma... Çünki bizim ikimizin taleyi var bu kitabda. Tale
birliyi, əbədi yazıçılıq birliyi, gələcək həyat birliyi bö-
yük, nadir xoşbəxtlikdir...
Məncə, heç bir azərbaycanlı “İdeal”ı oxumadan,
Azərbaycan ədəbiyyatı ilə tanışam deyə bilməz. Allah
bu müdrik insana can sağlığı versin, yarımçıq qalan
əsərlərini tamamlasın!
www.publika.az
150
İsa Muğanna yaradıcılığının “Ün” poemasındakı
poetik təhlili
Bu yaxınlarda xalq şairi Zəlimxan Yaqub mənə
zəng etmişdi. “Zəlimxan müəllimdir, danışan” deyən-
də bir az təəccübləndim. Çünki telefon zənginə qədər
elə bir ciddi münasibətimiz və ya ünsiyyətimiz olma-
mışdı. Amma bizi bağlayan bir ortaq bağ olduğunu
bilirdim. Məhz bu ortaq bağa görə sanki çoxdandır,
Zəlimxan müəllimlə münasibətlərimiz varmış kimi
söhbəti davam etdirdik. Əlbəttə ki, Zəlimxan müəlli-
mi şirin və zəngin dilə, rəvan nitqə, xalq təfəkkürün-
dən süzülüb gələn türk-Turan sevdalı, haqq və ədalət
yükümlü şeirlərə sahib bir ədib olaraq əksəriyyət ki-
mi mən də tanıyır və rəğbət bəsləyirdim. Lakin bu
rəğbətin əsas səbəblərindən biri Zəlimxan müəllimin
də Ustad dediyi ustadım, böyük yazıçımız İsa Mu-
ğanna idi. İsa Muğanna Zəlimxan müəllimi çox istə-
yirdi. Həmişə ondan söz düşəndə böyük hörmət və
məhəbbətlə danışardı. Məhz buna görə də zənnim
məni yanıltmadı. Söhbət elə ortaq bağımızdan getdi.
Hələ uzun illər bundan qabaq İsa Muğannanın “Yeni
Azərbaycan” qəzetində işıq üzü görən “Zəlimxan Ya-
qub və “Bisütun”da külüng səsi” məqaləsində yazdı-
ğı fikirlər onun Zəlimxan Yaquba verdiyi böyük də-
yərin nümunəsidir: ”Həq”dən – Ağdan xəbər verən
Ün eşidənlər əsla şübhə eləmirlər ki, Zəlimxan Yaqu-
bun səsi də “Həq”dən – Ağdandır”... Külüngün “Bi-
sütun”u Bağıstana döndərsin, bütöv Azərbaycanda,
vahid Bağdayda əbədi vəkil əbədi şeirin gurlasın...”
Söhbətimiz zamanı Zəlimxan müəllim dedi ki, Şəmil,
151
ustadımızı tez-tez yuxuda görürəm, gör yuxuda mə-
nə nə dedi?! – “Bilirəm, məni yaxşı oxumusan. Ancaq
sənə tam aydınlığı ilə çatmayan çox mətləblər var.
Qaldırdığım problemlərə, toxunduğum məsələlərə
yenidən güzgü tutmağa, SafAğlara, OdƏrlərə cəmiy-
yətdəki təhriflərə aydınlıq gətirməyə böyük ehtiyac
var. Hər şeyi təzədən başla, məni yenidən oxu, ağlı-
mın, idrakımın, təfəkkürümün süzgəcindən keçən nə
varsa, hamısını ürəyindən keçir. Mənim yaradıcılığım
sağlığımda mən istəyən kimi açılmadı. İnanıram ki,
onu sizlər açacaqsınız. Vuruşun təhriflərlə, SafAğlar,
Odərlər dünyanın naqis işlərini düzəltmək üçün bizə
hava, su kimi gərək olacaq. Mən yazdığımı yazmı-
şam, dediyimi demişəm. Demədiyim çox şeyləri də
ürəyimdə o dünyaya – inandığım dünyaya aparmı-
şam.
Son söz Odər bəşəriyyətinin, uca hökmdarın – Ey
Sarın, SafAğların olmalıdır.
Mən ölməmişəm! Öz fikir gəmimdə yol gedir,
dünyaya, dünyama və sizlərə baxıram”. (P.S. Zəlim-
xan müəllim mənə telefonda dediklərini daha bədii
formada poemanın girişi kimi çap etdirdiyi üçün hə-
min mətni verməyi daha məqbul hesab etdim. 2, səh.
39)
Mən də bu sözlərdən təsirlənib, “Ün” adlı poema
yazdım. Göndərim sənə, ona bir yaxşıca bax, sonra
məsləhət bildiyin bir yerdə yayımlayaq. Mən bilirəm,
sən Muğannaya ən böyük dəyər verənlərdənsən”.
Bu fikirlər ruhumu oxşadı. Birinci ona görə ki, us-
tad hesab etdiyim fikir adamının yaradıcılığına bələd
olduğumu bilən, dostluğumuzdan agah olan Xalq şai-
Dostları ilə paylaş: |