Azərbaycanın neftli-qazlı rayonlarının paleogeologiyası
15
dərəcədə dəqiqləşdirilir. O, Abşeron yarımadasının şimal-qərb
hissəsində dəqiq geoloji planalma işləri aparır. Bununla yanaşı Şimali
Qobustanda da dəqiq geoloji xəritəalma işlərini davam etdirərək, xeyli
sayda təbii neft çıxışları aşkar edir.
1912-ci ildə Xilmilli kəndindən 4-5 km şərqdə 25,5 m
dərinliyində şurf qazılır və üst Təbaşirin Santon çöküntülərindən neft
axını alınır.
1915-ci ildə F.F.Osvald Böyük və Kiçik Qafqazın
tektonik
quruluşunun öyrənilməsilə məşğul olur.
1916-cı ildə V.V.Boqaçov Acınohur rayonunda
geoloji-
tədqiqat işləri aparır. O, rayonun stratiqrafiyası və Əlicançayla
Göyçay arasındakı sahənin tektonikası haqqında qısa məlumat verir.
V.V.Boqaçov ilk dəfə Ərəş yaylasının sinklinal
xarakterli olduğunu
müəyyən edir.
1918-1920-ci illərdə Azərbaycanda 6 sahədə (Balaxanı-
Sabunçu-Ramana, Bibiheybət, Binəqədi, Xırdalan, Suraxanı, Pirallahı
adası) neft istismar olunurdu. Bu sahələrin heç birində neftin ehtiyatı
və tutduğu sahənin konturları müəyyən deyildi.
1920-ci ilə kimi Azərbaycanın ərazisində geoloji-xəritəalma
işləri 1100 km
2
sahəni - Respublika ərazisinin 1,3%-ni əhatə etmişdi.
Qeyd etmək lazımdır ki, neftli-qazlı rayonların geomorfologiyası,
tektonikası və çöküntülərin litostratiqrafiyası aşağı
səviyyədə
öyrənilmişdi. Ayrı-ayrı stratiqrafik kompleks çöküntülərinin
toplanmasının
fiziki-coğrafi, geotektonik və geokimyəvi şəraitləri
ümumiyyətlə tədqiq edilməmişdi. 1920-ci ildə “Azərneft” geoloji-
kəşfiyyat bürosu yaradıldıqdan sonra, Azərbaycanın geologiyası və
neft-qaz yataqlarının öyrənilməsi istiqamətinin yeni dövrü başlanır.
1920-1930-cu illərdə İ.M.Qubkin, V.V.Boqaçov, V.V.Veber,
D.V.Qolubyatnikov, M.F.Mirçink, V.P.Renqatrten, S.A.Kovaleviski,