Azərbaycanın neftli-qazlı rayonlarının paleogeologiyası
21
1965-1968-ci illərdə Şorbulaq
sahəsindən və Güzdək
muldasından şimal-şərqdə aparılan seysmik kəşfiyyat işləri
nəticəsində Təbaşir, Paleogen-Miosen və Pliosen çöküntü
kompleksləri arasında struktur uyğunsuzluğun olduğu müəyyən edilir.
1967-1968-ci illərdə aparılan dəqiq qravimetrik
xəritəalma işləri
nəticəsində Güzdək muldasını əhatə edən antiklinal strukturların lokal
qravitasiya minimumlarına uyğun olduğu müəyyən edilir.
1966-1977-ci illərdə Cənubi Qobustanda üst Təbaşir və
Paleogen çöküntülərinin kəsilişlərini və neft-qazlılığını öyrənmək
məqsədilə 14 dərin parametrik və axtarış quyusu qazılır. Lakin layihə
dərinliyinə (5000-5500 m) çatdırılan
quyulardan heç biri Təbaşir
çöküntülərini aça bilməmiş, Eosen çöküntülərini isə müəyyən
qalınlıqda açmışdır.
1969-1976-cı illərdə Qobustanın bir sıra sahələrində geofiziki
tədqiqat işləri yerinə yetirilir. Sahə
çox mürəkkəb quruluşa malik
olduğundan, aparılan tədqiqat işləri nəticəsində əsasən antiklinalların
qanadları, periklinal hissələri və sinklinallarının quruluşları Miosenin
səthinə qədər öyrənilir.
1970-ci ildə Zeyvə sahəsində qazılan quyu Paleosen, Eosen və
Maykop çöküntülərinin neft-qazlılığını aşkar edir. Daha sonra
Siyəzən monoklinalında Danimarka çöküntülərinin neftliliyi aşkar
olunur.
1970-1982-ci illərdə Tələbi sahəsində 7,
Qaynarca sahəsində
isə 11 axtarış-kəşfiyyat quyusu qazılır. Tələbi sahəsində qazılan 12,
14 və 15 saylı quyular Sarmat çöküntülərini açaraq, 4345-4664 m
dərinliklərdə orta Yura argillitlərinə daxil olurlar. 12 saylı quyuda
4533-4570 m intervalından (Sarmat) sınaq zamanı 40 m
3
/gün
su ilə
birlikdə az miqdarda ağır neft alınır. Qaynarca sahəsində qazılan 13,
19, 21 və 22 saylı quyular müvafiq olaraq 5200, 5370, 5189 və 5104 m