Ek-2 ÖZÜr oranlari cetveli
Şekil 2.2: MKF eklemin hareket kısıtlılığına bağlı başparmak özürlülük yüzdeleri
Yüklə 2,95 Mb.
|
Şekil 2.2: MKF eklemin hareket kısıtlılığına bağlı başparmak özürlülük yüzdeleri 
% KA = Ankiloza bağlı yüzde % KE = Ekstansiyon kaybına bağlı yüzde % KF = Fleksiyon kaybına bağlı yüzde V = Ölçülen açılar * = Fonksiyonel pozisyon Örnek: Bir başparmak MKF ekleminde 10° hiperekstansiyon ve 40° fleksiyon açıklığı vardır. % KE = % 0; % KF = % 2 % 0+ % 2 = % 2 başparmak özürlülük yüzdesi.
Başparmaktaki fleksiyon ve ekstansiyon özürlülüğünü tespit etmek için, İF eklem ve MKF eklemdeki özürlülük yüzdeleri toplanır. Ankiloza ait özürlülük değerleri de benzer şekilde toplanır. Örnek: İF eklemde hareket kaybına bağlı başparmak özürlülüğü % 2, MKF eklemde de % 2 ise; %2 + % 2= % 4 başparmak özürlülüğü vardır. Başparmak Adduksiyon 1)Başparmak İF eklem çizgisi ile küçük parmak MKF eklem üzerindeki distal palmar çizgi arasındaki en küçük mesafe cm cinsinden ölçülür ve kaydedilir. Normal aralık 8 cm’den 0 cm’ye kadardır. 2) Tablo 2.4 dikkate alınarak, adduksiyon kaybı ya da ankiloza bağlı başparmak özürlülük yüzdesi belirlenir.
Başparmak Radial Abduksiyonu 1) Maksimum aktif radial abduksiyon sırasında, 1. ve 2. metakarplar arasındaki muhtemel en büyük açı ölçülür ve kaydedilir. Normal radial abduksiyon aralığı 0°’den 50°’ye kadardır. 2) Tablo 2.5 dikkate alınarak, radial abduksiyon kaybı ya da ankiloza bağlı başparmak özürlülük yüzdesi belirlenir.
Başparmak opozisyonu 1) Başparmak İF eklem çizgisi ile ikinci parmak MKF eklem üzerindeki distal palmar çizgi arasındaki mümkün olan en geniş mesafe cm cinsinden ölçülür ve kaydedilir. Normal aralık 0 cm’den -8 cm’ye kadardır. 2) Tablo 2.6 dikkate alınarak, opozisyon kaybı ya da ankiloza bağlı başparmak özürlülük yüzdesi belirlenir.
Başparmakta iki ya da fazla eklemde hareket kısıtlılığı 1) Fleksiyon-ekstansiyon, adduksiyon, radial abduksiyon ve opozisyon yönündeki başparmak özürlülükleri daha önce tanımlandığı gibi ölçülür ve kaydedilir. 2) Başparmak hareket kısıtlılığına bağlı özürlülüğü tespit etmek için bu değerler toplanır.
1)Amputasyon (Bkz. Tablo 2.7), duyu kaybı ve hareket kısıtlılığına bağlı özürlülük ayrı ayrı ölçülür ve kaydedilir. Eğer amputasyon hareket kaybı ölçümünü etkiliyorsa, yalnızca amputasyona ait özürlülük dikkate alınır. 2) Başparmak özürlülüğünü tespit etmek için, özürlülük değerleri bileşik değerler tablosu kullanılarak kombine edilir. 3) Başparmak özürlülüğünü el, üst ekstremite ve tüm vücut özürlülüğüne dönüştürmek için tablo 2.1, 2.2 ve 2.3 kullanılır. PARMAKLAR Distal ve proksimal eklemler nötral pozisyonda iken değerlendirilir. Distal İnterfalangial (DİF) eklem: Fleksiyon ve Ekstansiyon 1)Maksimum fleksiyon ve ekstansiyon gonyometrik olarak ölçülür. Normal fleksiyon 70°’dir. Fonksiyonel pozisyon ise 20° fleksiyon pozisyonudur. 2 ) Ölçülen fleksiyon ve ekstansiyon açıları (V), şekil 2.3 kullanılarak, fleksiyon (% KF) ve ekstansiyon (% KE) özürlülük yüzdelerine dönüştürülür. Hiperekstansiyon pozisyonları için özürlülük yüzdelerinin tesbitinde, 0° nötral poziyonun üzerindeki değerler okunur. 3) DİF eklemdeki hareket kaybına bağlı parmak özürlülüğünün belirlenmesi için, fleksiyon ve ekstansiyon özürlülük yüzdeleri toplanır. 4)Eğer DİF eklem ankiloze ise, pozisyon açısı (V) ölçülür ve şekil 2.3’de yer alan uygun ankiloz özürlülük yüzdesi (% KA) ile eşleştirilir. Ankiloza bağlı en düşük özürlülük değeri (%30), fonksiyonel pozisyondaki (20° fleksiyon) ankiloz için verilmiştir.
% KE = % 2, %KF = %10 % 2+ % 10= % 12 orta parmak özürlülük yüzdesi.
1) Maksimum fleksiyon ve ekstansiyon gonyometrik olarak ölçülür. Normal fleksiyon 100°’dir. Fonksiyonel pozisyon ise 40° fleksiyon pozisyonudur. 2) Ölçülen fleksiyon ve ekstansiyon açıları (V), Şekil 2.4 kullanılarak, fleksiyon (% KF) ve ekstansiyon (% KE) özürlülük yüzdelerine dönüştürülür. Hiperekstansiyon pozisyonları için özürlülük yüzdelerinin tespitinde, 0° nötral poziyonun üzerindeki değerler okunur. 3) PİF eklemdeki hareket kaybına bağlı parmak özürlülüğünün belirlenmesi için, fleksiyon ve ekstansiyon özürlülük yüzdeleri toplanır. 4) Eğer PİF eklem ankiloze ise, pozisyon açısı (V) ölçülür ve şekil 2.4’de yer alan uygun ankiloz özürlülük yüzdesi (% KA) ile eşleştirilir. Ankiloza bağlı en düşük özürlülük değeri (%50), fonksiyonel pozisyondaki (40° fleksiyon) ankiloz için verilmiştir.
% KA= % 50 Parmak özürlülüğü mevcuttur. Şekil 2.4: PİF Eklemin hareket kısıtlılığına bağlı parmak özürlülük yüzdeleri 
% KF =Fleksiyon kaybına bağlı yüzde % KE=Ekstansiyon kaybına bağlı yüzde % KA=Ankiloza bağlı yüzde V = Ölçülen açılar * = Fonksiyonel pozisyon Metakarpofalangial (MKF) eklem: Fleksiyon ve Ekstansiyon 1)Maksimum fleksiyon ve ekstansiyon gonyometrik olarak ölçülür. Normal fleksiyon 90°’dir. Fonksiyonel pozisyon ise 30° fleksiyon pozisyonudur. 2) Ölçülen fleksiyon ve ekstansiyon açıları (V), Şekil 2.5 kullanılarak, fleksiyon (%KF) ve ekstansiyon (%KE) özürlülük yüzdelerine dönüştürülür. Hiperekstansiyon pozisyonları için özürlülük yüzdelerinin tespitinde, 0° nötral poziyonun üzerindeki değerler okunur. 3) PİF eklemdeki hareket kaybına bağlı parmak özürlülüğünün belirlenmesi için, fleksiyon ve ekstansiyon özürlülük yüzdeleri toplanır. 4) Eğer PİF eklem ankiloze ise, pozisyon açısı (V) ölçülür ve şekil 2.5’de yer alan uygun ankiloz özürlülük yüzdesi (%KA) ile eşleştirilir. Ankiloza bağlı en düşük özürlülük değeri (%45), fonksiyonel pozisyondaki (30° fleksiyon) ankiloz için verilmiştir.
1) Daha önceki sayfalarda tanımlanan her bir parmak eklemine (DİF, PİF ve MKF eklem) ait fleksiyon ve ekstansiyon özürlülükleri belirlenir. 2) Bileşik değerler tablosu kullanılarak, eklem özürlülük yüzdeleri kombine edilir. Böylece ilgili parmağa ait özürlülük yüzdesi hesaplanır. 3) Parmak özürlülüğü el, üst ekstremite ve tüm vücut özürlülüğü ile ilişkilendirilerek ifade edilir (Tablo 2.1, 2.2 ve 2.3). Örnek: Bir hastanın orta parmak DİF ekleminde %12 özürlülük, PİF ekleminde %31 ve MKF ekleminde ise %27 özürlülük mevcuttur. Bu durumda önce DİF eklem ve PİF eklem özürlülük yüzdeleri kombine edilir. Daha sonra çıkan sonuç, MKF eklem özürlülük yüzdesi ile kombine edilir. % 12, %31 ile kombine edilirse = %39 bulunur (Balthazard hesaplama tablosu). %39, %27 ile kombine edilirse %50 bulunur (Balthazard hesaplama tablosu). % 50 orta parmağın hareket kaybına bağlı özürlülük yüzdesidir. Parmak amputasyonu, duyu kaybı ve hareket kısıtlılığı özürlülüklerinin kombinasyonu 1)Parmak özürlülüğüne katkıda bulunan ve daha önce tanımlanan amputasyon, duyu kaybı ve hareket kısıtlılığına bağlı özürlülük yüzdeleri belirlenir. 2)Total üst ekstremite özürlülük değerini hesaplamak için bileşik değerler tablosu kullanılarak, özürlülük yüzdeleri kombine edilir. 3) Parmak özürlülüğünü sırasıyla el, üst ekstremite ve tüm vücut özürlülüğü ile ilişkilendirmek için tablo 2.1, 2.2 ve 2.3 kullanılır. Örnek: Bir hastada orta parmakta amputasyona bağlı %20 özürlülük, duyu kaybına bağlı % 10 özürlülük ve hareket kısıtlılığına bağlı % 10 özürlülük bulunmaktadır. Bu durumda ikişer ikişer kombinasyon yapılır. Önce %20 ile %10 kombine edilir ve %28 bulunur (Balthazard). Sonra % 28 ile % 10 kombine edilir ve % 35 bulunur (Balthazard). % 35 orta parmağa ait özürlülük yüzdesidir. Parmakta görülen % 35’lik özürlülük, tablo 2.1, 2.2 ve 2.3 kullanıldığında, elde % 7, üst ekstremitede %6 ve tüm vücutta % 4 özürlülüğe karşılık gelmektedir. Birden fazla parmağa ait özürlülüklerin belirlenmesi 1) Bir elde 2 ya da daha fazla parmak etkilenmiş ise her biri ayrı ayrı değerlendirilir ve her parmak için özürlülük yüzdesi hesaplanır. 2) Tablo 2.1 kullanılarak, her parmağa karşılık gelen el özürlülük yüzdesi bulunur. 3) Total el özürlülüğünü hesaplamak için, tablo 2.1’de her parmağa karşılık gelen el özürlülük yüzdeleri toplanır. 4) El özürlülüğünü üst ekstremite ve kişinin özür oranı ile ilişkilendirmek için tablo 2.2 ve tablo 2.3 kullanılır.
Parmak özürlülüğü El özürlülük yüzdesi
Toplam el özürlülüğü % 23 Tablo 2.2 ve 2.3 incelendiğinde % 23’lük el özürlülük oranının üst ekstremitede % 21, kişide ise % 13’lük bir özürlülüğe karşılık geldiğini göstermektedir. EL BİLEĞİ El bileğinin Hareket Kısıtlılığı El bileği fonksiyonel ünitesi, üst ekstremite fonksiyonunun % 60’ını temsil etmektedir. El bileği, her biri elin fonksiyonuna göreceli bir değer olarak katkıda bulunan, iki hareket ünitesine sahiptir. El bileği hareket özürlülükleri, üst ekstremite özürlülüklerine dönüştürülürken, bu değerlerin % 60’ı alınır: 1)Fleksiyon ve ekstansiyon el bileği fonksiyonunun %70’ini, üst ekstremite fonksiyonunun ise %42’sini oluşturmaktadır (%70 x %60 = %42). 2)Radial ve ulnar deviasyon, el bileği fonksiyonunun %30’unu, üst ekstremite fonksiyonunun ise %18’ini oluşturmaktadır (%30 x %60 = %18). Fleksiyon ve Ekstansiyon 1) Maksimum el bileği fleksiyon ve ekstansiyonu gonyometrik olarak ölçülür. Normal eklem hareket açıklığı 60º ekstansiyon ve 60º fleksiyondur. Fonksiyonel pozisyonlar 10º ekstansiyondan 10º fleksiyona kadar olan pozisyonlardır. 2) Şekil 2.6 kullanılarak, ölçülen fleksiyon ve ekstansiyon açıları (V), fleksiyon (% KF) ve ekstansiyon (%KE) özürlülük yüzdeleri ile eşleştirilir. 3) Üst ekstremite özürlülük yüzdesinin hesaplanması için, fleksiyon ve ekstansiyon özürlülük yüzdeleri toplanır. 4) Eğer elbileği ankiloze ise, pozisyon açısı (V) ölçülür ve şekil 2.6’da ölçülen açıya karşılık gelen ankiloz özürlülük yüzdesi bulunur. Fonksiyonel pozisyondaki ankilozlar (10º fleksiyon, 10º ekstansiyon) en düşük ankiloz özürlülük değerini alır, bu da üst ekstremitede %21 oranında özürlülüğe eşittir. 60º fleksiyonda ya da 60º ekstansiyonda el bileği ankilozu, sırayla elbileği ekstansiyon ve fleksiyonunun % 100 kaybını gösterir. Bu durum, el bileğinde % 70, üst ekstremitede ise % 42 oranında bir özürlülüğe eşdeğerdir.
% KE= %8 Ekstansiyon kaybına bağlı üst ekstremite özürlülük yüzdesi, % KF= %8 Fleksiyon kaybına bağlı üst ekstremite özürlülük yüzdesi, %8 + %8= %16 Ekstansiyon ve fleksiyon kaybına bağlı üst ekstremite özürlülük yüzdesi. Şekil 2.6: Elbileği Fleksiyon ve ekstansiyon kısıtlılığına bağlı üst ekstremite özürlülük yüzdeleri 
% KF=Fleksiyon kaybına bağlı yüzde % KE=Ekstansiyon kaybına bağlı yüzde % KA=Ankiloza bağlı yüzde V = Ölçülen açılar * = Fonksiyonel pozisyon El bileği Radial ve Ulnar Deviasyon 1)Maksimum radial ve ulnar deviasyon gonyometrik olarak ölçülür. Normal eklem hareket açıklığı 20º radial deviasyon, 30º ulnar deviasyondur. Fonksiyonel pozisyon 0º - 10º ulnar deviasyondur. 2) Ölçülen radial ve ulnar deviasyon açıları (V), şekil 2.7 kullanılarak açılara karşılık gelen radial deviasyon (% KRD) ve ulnar deviasyon (% KUD) özürlülük yüzdeleri ile eşleştirilir. 3) Üst ekstremite özürlülük yüzdesinin hesaplanması için, radial ve ulnar deviasyon özürlülük yüzdeleri toplanır. 4) Eğer elbileği ankiloze ise, pozisyon açısı (V) ölçülür ve şekil 2.7’de, ölçülen açıya karşılık gelen ankiloz özürlülük yüzdesi (%KA) bulunur. Fonksiyonel pozisyondaki ankilozlar (0º - 10º ulnar deviasyon) en düşük ankiloz özürlülük değerini alır, bu da üst ekstremitede %9 oranında özürlülüğe eşittir. 30º ulnar deviasyonda ya da 20º radial deviasyonda ankiloz gelişimi, el bileğinde %100 oranında bilateral deviasyon kaybını gösterir. Bu kayıp, elbileği hareketinde %30 özürlülüğe, üst ekstremitede ise %18 özürlülüğe eşittir (%30 x %60).
%KUD = %5 ulnar deviasyon kaybına bağlı üst ekstremite özürlülük yüzdesi, %KRD = %2 radial deviasyon kaybına bağlı üst ekstremite özürlülük yüzdesi, %5 + %2 = %7 ulnar+ radyal deviasyon kaybına bağlı üst ekstremite özürlülük yüzdesi Şekil 2.7: Elbileği radial ve ulnar deviasyon kaybına bağlı üst ekstremite özürlülük yüzdeleri 
% KF=Fleksiyon kaybına bağlı yüzde % KE=Ekstansiyon kaybına bağlı yüzde % KA=Ankiloza bağlı yüzde V = Ölçülen açılar * = Fonksiyonel pozisyon El bileği hareket kısıtlılığına bağlı özürlülüklerin tesbiti 1) Bu bölümde, fleksiyon-ekstansiyon ve radial-ulnar deviasyon ile ilişkili el bileği hareket kısıtlılıklarının neden olduğu üst ekstremite özürlülüğü belirlenir. Pronasyon ve supinasyon özürlülükleri dirseğe atfedilir, çünkü bu fonksiyonda rol alan major kaslar dirsek çevresinde yerleşmişlerdir. 2) Özürlülük tablolarında, el bileğine ait her fonksiyonel ünitenin göreceli değeri göz önüne alındığı için, üst ekstremite özürlülüğü hesaplanırken, fleksiyon ve ekstansiyon ile radial ve ulnar deviasyon özürlülük yüzdeleri toplanır. 3) Tablo 2.3 kullanılarak, üst ekstremite özürlülüğü, kişinin özür oranına dönüştürülür. Örnek: Bir hastanın el bileğinde fleksiyon ve ekstansiyon kaybına bağlı %16, radial ve ulnar deviasyon kaybına bağlı %7 oranında üst ekstremite özürlülüğü mevcuttur. %16 + %7= %23 el bileği hareket kısıtlılığına bağlı üst ekstremite özürlülük yüzdesi. Bu değer, %14 oranında kişi özür oranına karşılık gelir (Tablo 2.3). DİRSEK Dirsekte hareket kısıtlılığı Dirsek fonksiyonel ünitesi, üst ekstremite fonksiyonunun, %70’ini temsil etmektedir. Dirsek eklemi, herbiri fonksiyona nisbi katkıda bulunan, iki fonksiyonel üniteye sahiptir. Dirsek hareket özürlülükleri, üst ekstremite özürlülüklerine dönüştürülürken %70 ile çarpılır. 1)Fleksiyon ve ekstansiyon, dirsek fonksiyonunun %60’ını oluşturur; üst ekstremite fonksiyonunun ise %42’sini oluşturur (%60 x 70 = %42). 2)Pronasyon ve supinasyon, dirsek fonksiyonunun %40’ını oluşturur; üst ekstremite fonksiyonunun ise %28’ini oluşturur (%40 x %70 = %28). Dirsekte Fleksiyon ve Ekstansiyon 1) Maksimum fleksiyon ve ekstansiyon gonyometrik olarak ölçülür. Normal hareket açıklığı, 140º fleksiyon, 0º ekstansiyondur. Fonksiyonel pozisyon ise 80º fleksiyon pozisyonudur. 2) Ölçülen fleksiyon ve ekstansiyon açıları (V), şekil 2.8 kullanılarak açılara karşılık gelen fleksiyon (%KF) ve ekstansiyon (%KE) özürlülük yüzdeleri ile eşleştirilir. 3) Üst ekstremite özürlülük yüzdesinin hesaplanması için, fleksiyon ve ekstansiyon özürlülük yüzdeleri toplanır. 4) Eğer dirsek ankiloze ise, pozisyon açısı (V) ölçülür ve şekil 2.8’de ölçülen açıya karşılık gelen ankiloz özürlülük yüzdesi (%KA) bulunur. Fonksiyonel pozisyondaki ankiloz (80º fleksiyon) en düşük ankiloz özürlülük değerini alır, bu da üst ekstremitede %21 oranında özürlülüğe eşittir. 0º ekstansiyonda ya da 140º fleksiyonda ankiloz gelişimi, dirsek fleksiyon ve ekstansiyonunun %100 kaybını gösterir. Bu kayıp, dirsek fonksiyonunda %60, üst ekstremitede ise %42 özürlülüğe eşittir. Örnek: Bir hastanın dirseğinde -40º ekstansiyon kaybı ve 70º fleksiyon açıklığı vardır. %KE = %4 ekstansiyon kaybına bağlı üst ekstremite özürlülüğü, %KF = %15 fleksiyon kaybına bağlı üst ekstremite özürlülüğü, %4 + %15 = %19 ekstansiyon ve fleksiyon kaybına bağlı üst ekstremite özürlülüğü Şekil 2.8: Dirsek fleksiyon ve ekstansiyon kısıtlılığına bağlı üst ekstremite özürlülük yüzdeleri 
% KF=Fleksiyon kaybına bağlı yüzde % KE=Ekstansiyon kaybına bağlı yüzde % KA=Ankiloza bağlı yüzde V = Ölçülen açılar * = Fonksiyonel pozisyon Dirsekte Pronasyon ve supinasyon 1) Maksimum pronasyon ve supinasyon gonyometrik olarak ölçülür. Normal hareket açıklığı, 80º supinasyon ve 80 º pronasyondur. Fonksiyonel pozisyon ise 20º pronasyon pozisyonudur. 2) Ölçülen pronasyon ve supinasyon açıları(V), şekil 2.9 kullanılarak açılara karşılık gelen pronasyon (%KP) ve supinasyon (%KS) özürlülük yüzdeleri ile eşleştirilir. 3) Üst ekstremite özürlülük yüzdesinin hesaplanması için, supinasyon ve pronasyon özürlülük yüzdeleri toplanır. 4) Eğer dirsek ankiloze ise, pozisyon açısı (V) ölçülür ve şekil 2.9’da, ölçülen açıya karşılık gelen ankiloz özürlülük yüzdesi (%KA ) bulunur. Fonksiyonel pozisyondaki ankiloz (20º pronasyon) en düşük ankiloz özürlülük değerini alır, bu da üst ekstremitede %8 oranında özürlülüğe eşittir. 80º pronasyon ya da 80º supinasyon pozisyonunda ankiloz, önkol rotasyonunun %100 özürlülüğünü gösterir. Bu durum, dirsek fonksiyonunda %40, üst ekstremitede ise (%40 x %70) %28 özürlülüğe eşittir. Şekil 2.9: Dirsek pronasyon ve supinasyon kaybına bağlı üst ekstremite özürlülük yüzdeleri 
% KP=Pronasyon kaybına bağlı yüzde % KS=Supinasyon kaybına bağlı yüzde % KA=Ankiloza bağlı yüzde V = Ölçülen açılar * = Fonksiyonel pozisyon Örnek: Bir hasta önkolunu 30º pronasyon ve 10º supinasyona getirebilmektedir %KP = %3, pronasyon kaybına bağlı üst ekstremite özürlülüğü, %KS = %3, supinasyon kaybına bağlı üst ekstremite özürlülüğü, %3 + %3= %6, pronasyon ve supinasyon kaybına bağlı üst ekstremite özürlülüğüdür. Dirsek ekleminin hareket kısıtlılığına bağlı özürlülüklerin belirlenmesi 1 Dirsek hareketlerinin kısıtlılığına bağlı (fleksiyon, ekstansiyon, pronasyon ve supinasyon) üst ekstremite özürlülüğü, daha önceki bölümlerde tanımlandığı şekilde belirlenir. 2) Üst ekstremite özürlülüğünün hesaplanmasında, her iki tip hareket kaybı için bulunan özürlülük değerleri toplanır. 3) Üst ekstremite özürlülüğünden kişinin özür oranının bulunması için, tablo 2.3 kullanılır. Örnek; Bir hastada dirsek fleksiyon ve ekstansiyon kaybına bağlı özürlülük %19, pronasyon ve supinasyon kaybına bağlı özürlülük %6’dır. Bu hastada; %19 + %6 = %25 üst ekstremite özürlülüğüdür, kişinin özür oranı ise %15’dir (Tablo 2.3). OMUZ Omuzun Fleksiyon ve Ekstansiyonu 1) Maksimum fleksiyon ve ekstansiyon gonyometrik olarak ölçülür. Normal hareket açıklığı 180º fleksiyon ve 50º ekstansiyondur. Fonksiyonel pozisyonlar ise, 40º fleksiyondan 20º fleksiyona kadar olan pozisyonlardır. 2) Ölçülen fleksiyon ve ekstansiyon açıları (V), şekil 2.10’da açılara karşılık gelen fleksiyon (%KF) ve ekstansiyon (%KE) özürlülük yüzdeleri ile eşleştirilir. 3) Üst ekstremite özürlülük yüzdesinin hesaplanması için, fleksiyon ve ekstansiyon özürlülük yüzdeleri toplanır. 4) Eğer omuz ankiloze ise, pozisyon açısı (V) ölçülür ve şekil 2.10’da, ölçülen açıya karşılık gelen ankiloz özürlülük yüzdesi (%KA ) bulunur. Fonksiyonel pozisyonlarda ankilozlar (40º fleksiyondan 20º fleksiyona) en düşük ankiloz özürlülük (%KA) değerini alır, bu da üst ekstremitede %15 oranında özürlülüğe eşittir. 50º ekstansiyonda ya da 180º fleksiyonda ankiloz, omuz fleksiyon ve ekstansiyonunun %100 kaybını gösterir. Bu durum, omuz fonksiyonunda %50 kayba, üst ekstremitede ise (%50 x %60) %30 özürlülüğe eşdeğerdir. Yüklə 2,95 Mb. Dostları ilə paylaş:
|
