29
11. Yenə buyurmuşdur: “Ali-Məhəmmədi (s) tanımaq oddan xilas olmaqdır. Ali-
Məhəmmədi (s) sevmək və ona məhəbbət bəsləmək sirat körpüsündən keçid vəsiqəsidir. Ali-
Məhəmmədin vilayəti əzabdan qurtuluşdur.”
1
12. Yenə o həzrət buyurmuşdur: “Qiyamətdə adam hələ yerindən tərpənməyə macal
tapmamış, ondan dörd şey soruşulacaq: ömrünü hansı yolda sərf etmiş, bədənini hansı yolda
qocaltmış, var-yoxu hansı yolda xərcləmiş və bir də Əhli-beytimizin məhəbbəti.”
2
13. Yenə Peyğəmbər (s) buyurmuşdur: “Bütün ömrünü (həcdə) “rükn” və “məqam”
arasında dayanaraq namaz qılan və oruc tutan şəxs Ali-Məhəmmədə kin bəsləyərsə, odda
yanacaqdır.”
3
14. Və yenə Allahın rəsulu buyurmuşdur: “Ali-Məhəmmədin məhəbbəti ilə ölən şəxs
şəhiddir. Agah olun, Ali-Məhəmmədin məhəbbəti ilə ölən şəxs bu dünyadan bağışlanaraq
köçəcəkdir. Bilin ki, Ali-Məhəmmədin məhəbbəti ilə canını tapşıran şəxs bu dünyadan tövbəli
gedəcəkdir. Agah olun ki, Ali-Məhəmmədin dostu olaraq ölən şəxs mömin və tam imanlı
dünyanı tərk edəcəkdir. Bilin, Ali-Məhəmmədin dostu kimi ölən şəxsin ruhunu mələk behiştlə
müjdələyəcək, sonra Münkir və Nəkir ona müjdə verəcəklər. Agah olun, Ali-Məhəmmədin
məhəbbəti ilə dünyadan köçənlər cah-calal və ehtiramla ər evinə daxil olan və behiştə gedən
gəlinə bənzəyəcəklər. Bilin ki, Ali-Məhəmmədin məhəbbətilə dünyadan gedən şəxsin
qəbrindən behiştə iki qapı açılacaq. Agah olun, Allah Ali-Məhəmmədin məhəbbətilə dünya ilə
vidalaşan şəxsin qəbrini mələklərin ziyarətgahı olacaq. Yadda saxlayın, Ali-Məhəmmədin
məhəbbətilə can verən şəxs Peyğəmbərin dini yolunda canını tapşırmış və agah olun, Ali-
bir məqsədmi güdülür? Hansı haqq nübüvvət və xilafətdən savayı belə bir böyük təsirə malik ola bilər?
Təəssüflər olsun, biz elə bir millətin əlində giriftar olmuşuq ki, düşünməzdirlər.
نوعجار هيلا انا و لله انا
1
Qazi Əyaz bu hədisi 1327-ci il Məşhəd şəhərindəki “Astan” çapxanasında buraxılmış “Şəfa” kitabının 2-ci
cildinin 40-cı səh.-nin əvvəlində “Əhli-beytə ehtiram və yaxşılıq etmək Peyğəmbərə (s) yaxşılıq və ehtiram
deməkdir” fəslində nəql etmişdir.
Aydındır ki, onları tanımaqdan məqsəd şəxsləri tanımaq, onların adlarını, Peyğəmbər övladları olmasını
bilmək deyil. Çünki Əbu Cəhl və Əbu Ləhəb də bunları bilirdilər, əksinə, məqsəd budur ki, onlar
(
«
رـملااولوا
»
)
Peyğəmbərdən (s) sonra ixtiyar sahibidirlər. Bu barədə Peyğəmbər (s) buyurdu ki: “Zamanının imamını
tanımadan ölən şəxs cahiliyyət (İslamdan əvvəl zamanda yaşayan) adam kimi ölmüş və onların “məhəbbət
və vilayət”dən məqsədo vilayətdir ki, haqq əhli onu imamlar üçün lazım bilirlər. Bu da ki, son dərəcə
aydındır.
2
Əgər onlar Allah tərəfindən xüsusi mənsəbə malik olduqlarına görə mütləq itaət olunmağa layiq
olmasaydılar, bu qədər onlara məhəbbət bəsləmək tövsiyə olunmazdı.
Bu hədisi Təbərani “mərfu” şəkildə “Ehyaul-Meyyit” kitabında İbn Abbasdan və “Ərbəin” kitabında
Nəbhanidən və “cümhur”un bir sıra başqa alimlərindən nəql etmişlər.
3
Təbərani və Hakim onu nəql etmiş, Nəbhaninin “Ərbəin”, Süyutinin “Ehyaul-Meyyit” və başqa kitablarda
da yazılmışdır. Bu hədis, bir qədər bundan əvvəl haqqında danışdığımız “bizi tanımadan heç kəsin əməli ona
fayda (xeyir) verməz” – hədisinə oxşardır və əgər onlara qarşı olan kin və qəzəb Allah və Peyğəmbərə (s)
qarşı olan kin və qəzəb olmasaydı, (hətta daim “rükn” və “məqam” arasında ibadət etsələr də) daha “əməlləri
faydasızdır” – demək olmazdı. Onlar (imamlar) Peyğəmbərin naibi və canişini olmasaydılar, bu məqama
nail olmazdılar.
Hakim və İbn Həcər öz “Səhih”lərində Nəbhaninin “Ərbəin” və Süyutinin “Ehyaul-Meyyit”ində olduğu
kimi, Əbu Səid Xidridən nəql etmişlər ki, Peyğəmbər buyurub: “Allaha and olsun ki, oda daxil olmaq
istəyən adamdan başqa heç kəs biz Əhli-beytə kin bəsləməz.” Təbərani Nəbhaninin “Ərbəin” və Süyutinin
“Ehyaul-Meyyit”ində olduğu kimi, imam Həsəndən (ə) nəql etmişdir ki, Müaviyə ibn Xədicə buyurdu:
“Nəbadə biz Əhli-beytə kin və qəzəb bəsləyəsən! Çünki Peyğəmbər (s) buyurdu ki, bizə qarşı kin və
paxıllığı özünə peşə edən şəxsi qiyamətdə odlu qamçı ilə Kövsər hovuzunun kənarından qovacaqlar.”
Və Peyğəmbər (s) xütbələrinin birində buyurub: “Hər kəs biz Əhli-beyti düşmən olub kin bəsləsə, Allah
qiyamət günü onu “yəhudi” kimi dirildəcək.” Bu hədisi Təbərani “Övsət” və Süyuti “Ehyaul-Meyyit” və
Nəbhani “Ərbəin” kitabında və başqaları yazmışlar.
30
Məhəmmədin ədavəti ilə ölən şəxsin qiyamət günü alnında belə yazılmışdır: Allahın
rəhmətindən məhrumdur.”
1
O həzrət istəyirdi ki, bu həqiqətlər vasitəsilə bütün diləkləri bu tərəfə yönəltsin. Bütün bu
hədislərin xüsusilə Peyğəmbərin (s) pak Əhli-beytindən bizə çatan hədislərin məzmunu
mütəvatirdir. Məlumdur ki, Allah tərəfindən kamil dəlillər olmasaydı, bu mərtəbə və məqam
onlar üçün olmazdı. Bəli, əgər bunlar haqq yolunun şəfalı çeşməsi, əmr və nəhydə
Peyğəmbərin (s) varisi, hidayətin canlı timsalı olmasaydılar, heç vaxt bu mərtəbə və
məqamları olmazdı. Buna görə də onları sevənlər Allah və rəsulunu sevənlərdir. Onlara
düşmən olan və kin bəsləyənlər isə Allah və rəsulunun düşmənidirlər. Peyğəmbər
buyurmuşdur: “Pəhrizkar mömindən başqa bizi heç kəs sevməz və bədbəxt münafiqdən başqa
heç kəs bizimlə düşmənçilik etməz.”
2
Məşhur şair Fərəzdəq də onların haqqında belə demişdir:
«
حو ٌرْفُك ُمُهُضْعُـب حو ٌنيمد مُهُّبُح ٍرحشْعحم ْنمم
جْنُم ُمُهُـبْرُـق
ي
ٌممصحتْعُم حو
»
“Onlara olan məhəbbət və dostluq din, düşmənçilik isə küfrdür. Onlarla birgə olmaq nicat
tapmaq və (həlakətdən) qurtuluşdur.”
«
َّممئحا اوُناك يحقُّتلا ُلهحا َّدُع ْنما
ْمُهحت
ُمُه حليق مضْرحْلاا ملْهحا ُيرخ ْنحم حليق ْوحا
»
“Əgər təqva və pəhrizkarlıq əhlinin say cəhətdən hesablamaq olsa, bunlar onların
rəhbərləridir, əgər ən gözəl insanları yer üzündə axtarsan, deyərlər ki, bunlardır.”
Möminlərin əmiri Əli (ə) həmişə deyərdi: “Mən, pak əcdadım və Əhli-beytim, cavanlıqda
adamların ən aqil və təmkinlisi, qocalıqda isə ən biliklisidir. Bizim vasitəmiz ilə Allah yalanı
rədd edir, divanə və qurd (kimi) insanların dişlərini torpağa sürtür, sizi zəlil edib əsarətə salan
müşkülləri həll edir və zəncirləri boynunuzdan açır. (Hər bir şey) bizimlə başlayır və bizimlə
də qurtarır.”
3
Bizə elə bu kifayətdir ki, Allah onları başqalarından üstün tutmuş, belə ki, onlara salam və
salavatı namazın vacib bir hissəsi kimi bütün bəndələrinə vacib bilmişdir, yəni onlara salavat
göndərmədən heç kəsin namazı Allah dərgahında qəbul deyildir. Namaz qılan istər “siddiq”
olsun, ya “faruq”, zünnür” olsun, ya “zünnureyn” ya “zünnar”. Allahın buyurduğu vaciblərə
itaət edən şəxs namaz qılarkən onlara salavat göndərməklə Allaha ibadət edir (“şəhadəteyn”i
deməklə Allaha ibadət edən kimi). Bu elə bir məqamdır ki, ümmətin başçıları onu qəbul
etmişlər və adlarını çəkdiyiniz cümhur məzhəblərinin başçıları ona itaət etmişlər. İmam Şafei
bu barədə deyir:
«
ُمُكُّبُح مللها ملوُسحر متْيحـب حلْهحا اي
في مللها حنمم ٌضْرحـف
ُهحلحزْـنحا منآْرُقْلا
»
«
ُمُكَّنإ ملْضحفْلا مميظحع ْنمم ْمُكافحك
ُهحل حةولحصلا ْمُكْيحلحع ِّلحصُي ْحلَ ْنحم
»
4
1
Sələbi, Cabir ibn Abdullah Bəcəlidən “Kəbir” təfsirində “məvəddət” ayəsinin təfsirində Peyğəmbərdən onu
nəql etmiş və Zəməxşəri “Kəşşaf” təfsirində həmin ayə ilə əlaqədar olmasını şübhəsiz məsələlərdən
bilmişdir.
2
Molla “Əs-səvaiq”in 14-cü ayəsinin məqsədlərindən ikinci məqsəddə gəldiyi kimi, bu hədisi nəql etmişdir.
3
Bu hədisi Əbdül-Qəni ibn Səd “İzahül-İşkal” kitabında yazmışdır. Bu, “Kənzul-Ümmal”ın 6050-ci
hədisidir ki, 6-cı cildinin 396-cı səhifəsinin sonunda onu xatırlamışdır.
4
Bu iki mədhedici şeri Şafei Peyğəmbərin (s) Əhli-beyti haqqında demiş və bir çox mötəbər alimlər şöhrət
nöqteyi-nəzərindən onu məşhur və sübut olunmuş hesab edir və onun Şafeinin vasitəsilə yazıldığına şübhə
etmirlər. O cümlədən İbn Həcər (
ُهحتحكمئ حلاحمحو حهَّللا َّنمإ
ِّمبَّنلا ىحلحع حنوُّلحصُي
) “Əhzab” surəsinin 56-cı ayəsinin təfsirində “Əs-
səvaiq” kitabının 88-ci səh.-də, Nəbhani “Əş-şərəfül-müəyyəd” kitabının 99-cu səh.-də, imam Əbu Bəkr
Şəhabəddin “Rəşfətüs-sadi” kitabında və başqaları nəql etmişlər. Daha geniş izahat üçün “Əl-Qədir”
kitabının 2-ci cildinin 302-ci səhifədən sonraya müraciət edin.
Dostları ilə paylaş: |