Əl-muraciat (MƏktublar) İmamət vilayət xilafəT
Yüklə 6,38 Mb. Pdf görüntüsü
|
22 “Mən aranızda iki xəlifə qoyuram: göydən yerədək (və ya göy ilə yer arasında) uzanan Allahın kitabı və Əhli-beytimdir. Onlar hovuz (Kövsər) kənarında mənə çatmayınca heç vaxt bir-birindən ayrılmayacaqlar.” 1 “Mən sizin aranızda iki qiymətli şey qoyuram: Allahın kitabı və Əhli-beytimi. Onlar hovuz kənarında mənə qovuşmayınca bir-birindən ayrılmayacaqlar.” 2 “Mən, Pərvərdigar tərəfindən artıq dəvət almışam və tezliklə gedəcəyəm. Aranızda iki “siql” (iki ağır və qiymətli şey) qoyuram: Allahın kitabı və Əhli-beytimi. Allah kitabı göy ilə yer arasında uzanan bir ipdir. Lətif və agah olan Allah xəbər vermişdir ki, onlar Kövsər hovuzunun kənarında mənə çatmayıncaya qədər bir-birindən ayrılmayacaqlar. Baxın görün, məndən sonra onlarla necə rəftar edəcəksiniz!” 3 Peyğəmbər (s) “həccətül-vida”dan qayıdan zaman Qədir-xuma yetişdikdə karvana əmr verdi ki, oranın böyük ağacları kənarında dayansınlar və ağacların altını təmizləsinlər. Sonra buyurdu: “Mən dəvət olunmuşam və aranızdan gedəcəyəm. Mən sizin aranızda bir-birindən böyük olan iki qiymətli şey qoyuram: Allahın kitabı və Əhli-beytim. Baxın görün, onlarla necə rəftar edəcəksiniz! Onlar bir-birindən heç vaxt ayrılmayacaqlar.” Sonra buyurdu: « حيلاْوحم َّلحجحوَّزحع حللها َّنما ٍنممؤُم ِّلُك ليْوحم احنحاحو » “Allah mənim sərvərim və başçımdır və mən də hər bir möminin sərvəriyəm.” Bu vaxt Əlinin əlindən tutub dedi: « ُتْنُك ْنحم ...ُهاداع ْنحم مداعحو ُهلااو ْنحم ملاحو َّمُهّللحا ، ُهُّيلحو اذهحف ُه لاْوحم » “Mən hər kəsin sərvəriyəmsə, bu (Əli) onun vəlisidir. İlahi, onu sevəni sev və onunla düşmənçilik edənə düşmən ol...” 4 Abdullah ibn Həntəb deyir ki, Peyğəmbər (s) “Cöhfə”də bizə xütbə söylədi və soruşdu: “Məgər mən sizin canınızdan sizə daha yaxın deyiləmmi? Dedilər: Bəli, ey Rəsulullah. Buyurdu: « منحع مُكُلمئاس ّنّما مينحنْـثا تيحْترمع حو منآرُقْلا : » 5 Mən iki şeyi sizdən tələb edəcəyəm: Quran və Əhli- beytimi.” 4. “Səqəleyn”dən möhkəm yapışmağın vacibliyinə hökm edən doğru hədislər mütəvatirdir və Peyğəmbərin (s) səhabələrindən iyirmi nəfərdən çoxu bunu nəql etmişlər. Peyğəmbər (s) 1 Bu hədisi Əhməd Hənbəl, Zeyd ibn Sabitdən iki doğru silsilə ilə nəql edib. Birinci vasitə “Müstənəd”in 5- ci cildinin 172-ci səh-də və ikincisi 189-cu səh-dədir. Təbərani “Kəbir” kitabında onu Zeyd ibn Sabitdən nəql etmişdir ki, həmin hədis “Kənzül-Ümmal”ın birinci cildinin 44-cü səhifəsindəki 873-cü hədisdir. 2 Hakim “Müstədrək”in üçüncü cildinin 148-ci səhifəsində onu nəql edərək demişdir: “Bu hədis sənəd nöqteyi-nəzərindən “Şeyxeyn”in (Buxari və Müslim) şərtinə əsasən doğrudur. Amma özləri onu xatırlamamışlar və Zəhəbi “Təlxisi-Müstədrək” kitabında onu yazmış və etiraf etmişdir ki, “Şeyxeyn”in xəbər və hədisin məqbulluğunda lazım bildikləri şərtə görə bu hədis doğrudur. 3 İmam Əhməd Hənbəlbu hədisi Əbu Səid Xidridən iki vasitə ilə nəql edib, birincisini “Müsnəd”in 17-ci və ikincisini 26-cı səhifəsinin sonunda söyləmişdir və yenə İbn Əbu Şeybə və Əbu Yəla və İbn Səd, Əbu Səiddən onu nəql etmişlər ki, bu həmin “Kənzül-Ümmal”ın birinci cildinin 47-ci səhifəsindəki 945-ci hədisdir. 4 Bu hədisi Hakim “Müstədrək”in üçünci hissəsinin 109-cu səhifəsində Zeyd ibn Ərqəmdən məruf şəkildə nəql etmişdir. Bu hədis “Şeyxeyn”in hədisin məqbulluğunda lazım bildikləri şərtlərə əsasən doğru hədisdir. Lakin hədis geniş olduğuna görə onu nəql etməmişlər. Yenə Hakim onu başqa yolla Zeyd ibn Ərqəmdən “Müstədrək”in üçüncü cildinin 533-cü səh.-də söyləmiş və bu hədisin doğru olduğunu demişdir. Lakin Buxari və Müslim bu haqda bir şey yazmayıblar. Dedik ki, Zəhəbi onu “Müstədrək”in xülasəsində yazmış və bu sənədin doğru olduğunu demişdir. 5 Bu hədisi Təbərani, “Nəbhani”nin “Ərbəin əl-Ərbəin” kitabında olduğu kimi nəql etmiş və habelə Süyutinin “Ehyaül-məyyit” kitabında yazılmışdır. Aydındır ki, Peyğəmbərin həmin günkü xütbəsi iki cümlə olmayıb. Çünki iki cümlə üçün “انبطخ” (bizə xütbə oxudu) təbir edilməzdi. Bu yalnız bir siyasət idi ki, hədis söyləyənlərin dilini bağladı və yazıçıların qələmini yazmaqdan məhrum etdi. Bizə isə o (söylənilməmiş söz dəryasından) bir qətrə və o toxumdan bir dənə də kifayətdir. 23 bir çox yerdə bu həqiqəti bəyan etmişdir; Qədir-xumda “həccətül-vidada, Ərəfə günündə, Taifdən qayıdanda, Mədinədə öz minbərində, hətta öz evində xəstə yatdığı və səhabələr kənarında olduğu zaman: “Ey camaat, mən tezliklə ruhumu tapşıracaq və bu dünyadan gedəyəcəyəm. Üzrünüzü kəsəcək sözü sizə dedim. Agah olun, Allahın kitabı və Əhli-beytimi aranızda qoyuram.” Sonra Əlinin əlini qaldırıb dedi: « ّتيحح مناقحترْفحـيلا ٍّيملحع حعحم ُنآرُقلا حو منآرُقلا حعحم ٌيملحع اذحه حضْوحْلْا َّيلحع ادمرحي » “Bu Əli Quran ilədir və Quran onunladır, onlar hovuz kənarında mənim yanıma gələnə qədər bir-birindən ayrılmayacaqlar.” 1 Bunu bir qrup sünni alimləri də təsdiq edir. Hətta İbn Həcər “səqəleyn” hədisini nəql edəndən sonra belə deyir: “Agah ol ki, Quran və Əhli-beytdən möhkəm yapışmağın vacibliyini bildirən hədisin çoxlu sənədləri var və Peyğəmbərin (s) iyirmidən çox səhabələri tərəfindən nəql olunmuşdur.” Sonra deyir: “Bu hədisin bir çox silsilə sənədləri kitabın “on birinci şübhə” hissəsində keçdi. Onların bəzisində deyilir ki, Peyğəmbər (s) onu “həccətül- vida”da Ərəfə günündə, başqa birisində Mədinədə xəstə ikən otağının səhabələr ilə dolu olduğu vaxt, başqasında Qədir-xumda, daha başqa bir yerdə deyilir ki, Taifdən qayıdan zaman buyurmuşdur.” Yenə əlavə edir: “Bunlar bir-birinə zidd deyil, çünki o həzrətin bu və ya başqa hallarda bu həqiqəti təkrar etməsinin eybi yoxdur. Bu, onun Qurani-kərimin və pak Əhli- beytinin əhəmiyyətinə xatirdir.” 2 İmamlar üçün elə bircə bu kifayətdir ki, heç bir yerdən batilin onlara yol tapa bilməməsi kimi Allah və Peyğəmbərin (s) nəzərində Quranla bərabər məqamda olsunlar. ( لا نمم ُلمطاحبْلا مهيمتْأحي مهمفْلحخ ْنمم حلاحو مهْيحدحي مْينحـب ) 3 Bunun özü müsəlmanları onların (Əhli-beyt) məzhəbinə itaət etməyə vadar edən aydın dəlildir. Çünki Qurandan başqa heç bir şeyi qəbul etmək istəməyən müsəlman kəs (“Allahın kitabı bizə bəs edər” – fikrini dəstəklədiyiniz halda), başqa bir şeyi Quranla bir sırada necə qoya bilər? 5. « ححتَ ْنإ ام ْمُكيف ٌكمرات ّنّما اُوحلمضحت ْنحل مهمب مُتْكَّس مللها حباتمك : تيحْترمعحو » “Sizin aranızda elə bir şey qoyuram ki, əgər ondan möhkəm yapışsanız, heç vaxt yolunuzu azmayacaqsınız. Allahın kitabı və Əhli- beytim.” Bu mənanı təsdiq edən daha dəqiq ifadə isə Təbəraninin nəql etdiyi Peyğəmbərin (s) “səqəleyn” hədisinin ardınca buyuruğudur: « ْمُهومِّلحعُـت لا حو اوُكملْهحتحـف امُهْنحع اوُرِّصحقُـت لا حو اوُكملْهحتحـف اُهُوُمِّدحقُـت لاحف مُكْنمم ُمحلْعحا مُهَّـنماحف » “Onlardan irəli keçməyin ki, həlak olarsınız və geri qalmayın ki, həlak olarsınız. Onlara heç nə öyrətməyin, çünki onlar sizdən biliklidirlər.” İbn Həcər isə (bu qədər aydın dəlildən sonra) deyir: Peyğəmbərin (s) “Onlardan irəli keçməyin ki, məhv olarsınız və geri qalmayın ki, həlak olarsınız, onlara heç nə öyrətməyin ki, sizdən biliklidirlər.” – sözləri o vaxt həqiqi mənasını doğruldur ki, Əhli-beytdən hər biri özünü uca məqam və dini vəzifələrdə yüksək rütbəyə çatdırmış olsun. 4 1 İbn Həcərin “Əs-səvaiqül-Mühriqə” kitabının ikinci fəslinin sonu, 9-cu babın 75-ci səh.-də qırxıncı hədisdən sonra gələn fəslə müraciət edin. 2 İbn Həcərin “Əs-səvaiqül-Mühriqə” kitabının 11-ci babının birinci fəslinin 89-cu səhifəsinin sonuna (“Saffat”, 24-cü ayənin təfsiri) müraciət edin. 3 “Fussilət”, ayə 42 4 “Əs-səvaiq” kitabının 135-ci səhifəsində “Peyğəmbərin vəsiyyətləri” babına müraciət edin və sonra ondan soruşun ki, nə üçün Əbül-Həsən Əşərini üsuli-dində və “dörd məzhəb fəqihləri”ni fürui-dində Əhli-beytdən üstün tutursan? Nə üçün İmran ibn Həttan və Xəvaricdən onun kimilərini hədisdə onlardan (imamlar) üstün tutursan? Nə üçün Məqatili ibn Süleymanı (Allahın cisim olmasına inanan “murciə”lərdəndir) imamlardan üstün tutursan? Nə üçün “əxlaq”, “süluk” və ruhi dərmanlar elmində Məruf və onun kimiləri üstün bilirsən? Yüklə 6,38 Mb. Dostları ilə paylaş:
|