Ġəlalə Məhyəddin qızı
Yüklə 1,28 Mb.
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- jurnalist Ramin Məmmədov
- YAD ET MƏNĠ!
- Rəfiqə Axundova 1974-cü il
143
buna tam haqqı olardı. Ümnisə xanım Süleyman qızı Musabəyli Azərbaycanın parlaq bir ziyalısı, qüdrətli alimi və nəcib vətəndaşı kimi sıralarımızda bu gün də fəxri yer tutur. Arzumuz onun əslində yaşayan və daim yaşayacaq xatirəsinin əbədiləşdirilməsi, nəsillərin mənəvi tərbiyəsində əbədi örnəyə çevrilməsidir. 2002-ci ildə Ümnisə Musabəylinin 100 illik yubileyinə həsr edilmiş elmi konfrans keçirilib. Konfransın məcmuəsi ayrıca kitab kimi buraxılıb. Mətbuatda müxtəlif xatirə yazıları dərc edilib. jurnalist Ramin Məmmədov 144
YAD ET MƏNĠ! Əziz müəlliməm oftalmoloq, akademik Ümnisə xanım Musabəyliyə
Çoxdandır ki, görməyirəm insanların üzlərini, Eşitmirəm, ürəkaçan, ruh oxşayan sözlərini! Unutmuşam lalələrin, nərgizlərin xoş rəngini, Unutmuşam dərə boyu axan çayın ahəngini!
Unutmuşam dostlarımı, dostlarımın adını da, Unutmuşam, unutmuşam təamların dadını da! Bir qaranlıq, işıq düşməz, dar bir yerdə tutdum qərar, Üzümü yuyur yağışlar, başımı darayır rüzgar.
Duymayıram ətrini bənövşənin, qızılgülün, Eşitmirəm cəh-cəh vuran naləsini bir bülbülün! Ah! Bu yuxu nə ağırdır, eşitmirəm bir səs-səmir, “Qalx, bu ağır yuxudan sən” heç kəs mənə demir, demir!
Bu diyarda mənim kimi, yuxu alıb yatan çoxdur, Əbədilik ümmanına qərq oluban, batan çoxdur! Bir çoxları ərimişlər, bədənləri külə dönmüş, Dodaqları lalələrə, yanaqları gülə dönmüş!
Qəbristanlıq kainatın ən pərişan guşəsidir, Hönkürtülər, hıçqırıqlar bu yerlərin nəğməsidir! Ziyarətə gələn çoxdur, amma bir an gülməz üzlər, Ağlayarlar, yaş yerinə al-qan ilə dolar gözlər!
145
Biz hamımız bu yerlərdə, bir yastığa baş qoyarıq, Nə işimiz, nə gücümüz, nə daş üstə daş qoyarıq, Bizim üçün fərqi yoxdur, günəş sönüb coşsa tufan, Yəqin ki, çaylar tərs axıb, sökülsə dağlar binadan! Gözlərimiz görməz olmuş, qulağımız eşitməzdir, Əllərimiz tutmaz olmuş, ayağımız yeriməzdir! Varlığımız dönmüş heçə, mümkün deyil görünməsi, Okeanın damlasıyıq, kainatın bir hissəsi!
Bir zamanlar od alardım, günəşin al yanağından, Min həvəslə ilhamlanıb ulduzların növrağından! Öz əlimlə parça-parça nur payladım nursuzlara, Əfsus indi günəş hara, işıq hara və mən hara!
Açıb bükülsə burda gül, bil ki, mənim nəfəsimdir, Yarpaqların pıçıltısı söhbətimdir, həm səsimdir! Aydın səma gülüşümdür, tufan mənim qəzəbimdir, Böylə təsəvvür et məni! Xəyal kimi bu bəsimdir!
Biz bilmərik payızmıdır, qışdır, yoxsa bahar gəlir, Bir işıqlı nöqtə belə görmək bizə naçar gəlir! Aman allah! Yoxmu çarə, əbədidir bu yer mənə, Yalvarıram məni bilən hər bir kəsə dönə-dönə!
Eşidəndə insanlardan ürək açan şirin sözlər, Xumarlanıb məclislərdə, süzüləndə qara gözlər! Məst etdikcə çahargahın, muğamatın səsi məni, Mərhəmətlə, ehtiramla bir anlığa yad et məni!
Sədaqətdən, etibardan, məhəbbətdən söz düşəndə, Bahar çağı min həvəslə bülbül güllə görüşəndə! Dost busəsi oxşadıqca nəvazişlə gül çöhrəni, Mərhəmətlə, ehtiramla bir anlığa yad et məni!
146
Keçmə qəbrim önündən Sən saymazyana, dayan, dur, Əgər ayaq saxlamasan qızıl qan axar yaramdan! Vüqarımı yadına sal, cəlb eləyim diqqətini Mərhəmətlə, ehtiramla bir anlığa yad et məni!
Yad et bahar axşamında, qışın soyuq çiləsində, Qızıl payız günlərində, yazın sərin gecəsində! Dərdlərimdən kədərlənib, yaş tutmasın gözlərini, Yalnız bir anlığa, bir anlığa yad et məni!
Yad et məni albalılar, şaftalılar gül açanda, Yad et məni, yad et məni qaranquşlar dil açanda! Hiss edərəm bunu bilin, nə qədər də ağır yatsam, Çünki ruhum hey dolanır kainatı aram-aram!
Əziz vətən-əziz vətən torpağında canım qalsın! Çaylarında, göllərində damla-damla qanım qalsın! Əfv et məni! Rəva bil ki, o müqəddəs daşlarında, Varlığımdam bir xatirə adım qalsın, sanım qalsın!
Yüklə 1,28 Mb. Dostları ilə paylaş:
|