Azərbaycan şiəliyi (əliçilik)
fars şiəliyi (məcusi şiəliyi)
76
-Bu hökümət savad və elmi eyitim lahazindan ən kötü halda idi, və
heç cürə xətt və kitabətləri olmayaraq ən vəhşi halda yaşayırdılar və
demək olar millətə fəlaktdən başqa heç miras buraxmamışdılar. Bu
hökümət heç cürə yeni bir şey dünyaya sunmamışdı.
-Bu hökümət din cəhətdən ən kəsif və geri qalmış və təhrif olunmuş
dinə malik idi.
Xosro pərviz bacısın və anasın özünə arvad edir, bu vəziyət bütün
sasanı böyüklərinin içində var idi, qadın alıb satmaq, icarə vermək,
onların günlük kültürləri idi, şah sarayi adamları haqda yazılır: «o
qədər cinayət edib şahzadə ləri öldürürlər ki şah öləndən sonra hətta
ən uzaq əqrbalardan bir nəfər şahzadə tapabilmirlər şah edələr.»
-Sasanlılar dövrü, qulçuluq (bərdədarlıq) ən kötü və qeyr insani
vəziyətdə idi, millətə ağır vergi bağlamaqla onların qanını
sorurdular, fəqr və fəlakət bir tərəfdən və hökümət quldurluğu ayrı
tərəfdən milləti, böyük yoxsulluğa sürütləyərək, bir sıra xas dinlərin
zuhuruna səbəb olurdu, bu dinlərdə neçə kişi üçün, ortaq qadın
təklifi verilirdi. demək olar əgər islam dini o dönəm gəlməsəydi
sasanlılar, nəsil lahazından ən kötü durumda olaraq doğal
xəstəliklərə sürütlənəbilirdilər.
Bu səbəblərdən dolayı, islam dini çox rahatlıqla və 10-20 il ərzində
bölgə xalqları tərəfindən bənimsəndi və xalqların köməkiylə,
sasanlılar impratorluluğu pəhləvilər kimi kül olub tarixdən
silindilər. Və o impratorluğu təşəkil verən qovmlar sonralarda uzun
müddətdə eyləyə bilmədilər münasib bir hökümət qursunlar, bu
vəziyətin nədənini bu höküməti təşəkil verən qovmların inhitata
çəkilmiş kültürünün kökündə görməliyik.
Sasanlı şahı 1inci şapur bir daşyazı sında bu hökümətin insani
dəyərlərini açıqca göz önünə qoymaqdadır (qiyas abadi).
1
1
-
Azərbaycan şiəliyi (əliçilik)
fars şiəliyi (məcusi şiəliyi)
77
Daş yazıda şapur ata minərək bir kişi atın altında əzilir və bir iddədə
ona yalvarmaqdadılar, nəqş rüstəm daşyazısında bu insanların
evlərinin oda çəkilməsındən söz açılmışdır.
2-8-şiəliyin farslar üçün cəlb edici tərfləri
- Şuubi hərəkatında qısada olmuş olaraq bu haqda açıqlamalar
vermişdik burada nəsib bəyin məqaləsindən yararlanaraq Bəzi
konulara işarə olunur.
-Şiəliyin farslar üçün cəlb edici olması birbirini tamamlayan bir
neçə amillə izah ediləbilr. Hər şeydən öncə, xilafət, sasanlı
imperyasını savaşla almış; din öyrətilərinə rəğmən əməldə, üməvi
hakimiyəti (661-750) ərəblər üçün üstünlük sağlayırdı, ərəb siyasi
muhitində yaranmış bu müxalifətçi siyasi cərəyan (şiəlik) sasanı
dövlətinin varisi olaraq, şuurunu və ğururunu daşıyan farsçılığın
işinə yaramışdır. Şiəliyin özündə zahirdə haqsızlığa qarşı və əslində
quran və Peyğəmbər ailəsinə qarşı, mübarizə yə çağırışların güclü
olması onun sonrakı dövrlərdə ərəb hakimiyəti və hakim kültürünə
müqavimət hərəkatlarının idea mənbəinə çevrilməsini
şərtləndirmişdir.
-Farsları və farsçıları cəlb edən xususiyətlərdən birisi şiəliyin,
tanrısallaşdırma təfəkkürdür, bu təfəkkür onların əski sasanlı
dinləriylə bağdaşırdı, bu təfəkkürə görə öndərlər tanrı tərəfindən
mənsub olur və xalqın çoğunluq məsələsi önəmin əldən verir. Və
ayrıca onun sasanı gələnəyinə tay movrusi sistimdə mehdi
(misiyası) doktorin`idir.
-Fars aristokratiyasının şiəliyə meyillənməsinin başqa bir səbəbi
(qondarma bir əfsanə və hədis üzərinə), h. Əlinin oğlu h. Hüseyn`in
sasanı şahı yəzdgerd`in qızı iylə evlənməsi faktını göstərmək olar.
Farslar h. Əli (dolayisiylə Peyğəmbər) nəslinin davamçılarında həm
də fars qanı daşıdıqları iylə fəxr etmişlər. Şiələrin qəbul etmədikləri
Azərbaycan şiəliyi (əliçilik)
fars şiəliyi (məcusi şiəliyi)
78
üç seçilmiş xəlifədən ən çox ömərə nifrətləri olması, sasanı
dövlətinin məhz ömər tərəfindən işğal edilməsiylə izah edilir.
[Yalan əfsanə olaraq imam hüseyn və yəzdgerdin qızının evlənməsi
haqda 2-6 bölümdə izahat verilibdi].
-İngılıs alimi Edward Browne yazır ki, «farsların, ömər ibn xəttab`a
düşmən kəsilmələrinin əsas səbəbi onun əli və fatimə`nin haqlarını
ğəsb etməsi deyil, əksinə, iranı işğal etməsi və sasanı hakimiyətinə
son qoymasıdır.»
-Şiəlikdə irsilıyin önə çəkilməsi sasanı dövlətçilik tarixində
hakimyət dəyişikliyinin irsilik prinsipinə uyqun olmasıyla üst-üstə
düşür. Fars dövlətçilik tarixində karizmatik (büyüləyici, etgiləyici),
güclü liderə sözsüz tabeçilik ənənəsidə şiəlikdəki imama sözsüz
tabeçilik prinsipi iylə eynidir.
-Bu səbəblərdən dolayı fars aristokratiyasının(suylularının) özünü
qoruma hissi, ərəb hakimiyəti zamanı şiəliyə sahib çıxmağa, hətta
nəzəri cəhətdən onu daha da inkişaf etdirməyə təhrik etmişdir. Səid
nəfisi yazır: «iranlıların (farsların) ərəblərə qarşı müqavimət tarixinə
diqqətlə və ədalətli yanaşmış olsaq, görərik, suriyə-kaşğər arası
ərazilərdə yayılmış bütün farslar, bu qərara gəldilər gərək eylə bir
inac seçməlidilər bəlkə, ərəblər onların qəlbinə girəbilməsinlər,
onların dilini, təfəkkürünü, ırqını və kültürünü məhv edəbilməsinlər;
bacardıqları qədər savaş meydanlarında özlərini fəda etdilər; iti
qılıncın və sərrast oxun təsirsiz olduğunu gördükdə başqa yolu
seçdilər və xilafətin əsaslarını darmadağın etdilər; onların (farsların)
bir hissəsi əbbasi hakimiyətini əhatə edib sasanı sarayının
təntənəsini və ənənəsini ora gətirdilər, onların başqa bir hissəsi
ucqarlardakı xalqı üsyana çağırdı; mötəzilələr, xəvariclər,
şuubiyələr, sufılər, ismaililər, qermətilər, zeydilər, cəfərilər hərəsi
öz növbəsində ərəblərin ətrafını sarıb, ömər ibn xətabın ölkəsi və
xalqı ətrafında çəkdiyi və sarsılmaz saydığı dyvarı deşdilər.»
-Səlcuqlulardan sonrakı türk hakimiyəti zamanı da fars
aristokratiyası aşağı-yuxarı eyni takiki yürütmüş, şiəliyə özünün
Dostları ilə paylaş: |