53
süzərək, sözünə davam etdi. Çünki qadınsız keçən ömür heç
dir. Qadındır ömrümüzü zinətləndirən. Qadındır kişiyə xoş
hiss, xoş duyğu bəxş edən. Qadındır dünyamızın bəzəyi. Mən
öz hiss və duyğularımın əksəriyyətinin cavabının çoxunu qa
dınlarda tapıram. Hər kəs qadınlara bir kişi gözü ilə baxsa, bu
fikrin doğruluğuna inanar. Mən qadınsız bir evi çiçəksiz gül
kolu kimi təsəvvür edirəm. Əlbəttə ki, gül kolunun üzərində
çiçəkləri olsa, o, daha ruhoxşar, gözlə də təravətli görünər.
Qadın olan ev də, qadın iştirak edən hər hansı bir məclis də
belə gözəl və təravətli görünür. Məclisimizə baxanda adamın
ürəyi açılır. Elə bil Klara ilə Seara bir dəstə ətirli çiçəkdir ki,
rayihəsindən məst oluruq. Elə bil ki, onlar məclisimizin qo
nağı olmaqla dünyanın bütün gözəlliklərini yığıb gətiriblər
bizim bu kiçik, lakin gözəl məclisimizə. Yenə də təkrar edirəm
içək qadınların, o cümlədən Klara və Searanın sağlığına.
Onlar badələrini xoş bir əhvaliruhiyyə ilə axıra qədər
içirlər. Araya yenə də bir qədər sükut çökür. Qrant və Senti öz
siqarlarını hərisliklə sümürürlər. Klara və Seara isə ətrafdakı
hadisələri mexaniki surətdə izləyəizləyə xəyala dalmışdılar.
Yenə də sükutu Klaranın işvəkarcasına dediyi sözlər poz
du. O, Qranta ani və ehtiraslı bir nəzər salıb, onun kişilərə
məxsus hisslərini bir qədər oyatdı və odlu bir qadın səsi ilə:
– Qrant, unutmayın ki, siz də bizim məclisimizin bəzəyisi
niz. Bizsiz, sənin etiraf etdiyin kimi, sizin məclisiniz öz
təravətini itirirsə, sizsiz də bizim məclisimiz ürəkaçan olmur.
Hər bir qadın və kişini birbirinə bağlayan hisslər bizi də yəqin
ki, biribirimizə bağlamışdır. Odur ki, biz belə bir məclisdə
mehribanlıq və səmimiyyətlə bir stol arxasında əyləşmişik.
Nə qədər ki, həyatda yaşayırıq, hələ sağıq, dünyanın bütün
nemətlərindən, həyatın bizə bəxş etdiyi bütün nemətlərdən
istifadə etmək lazımdır. Mənim həyat devizim belədir. On
54
suz da ömür payımız gectez bir gün qurtaracaq. Heç olma
sa ondan öz istədiyimiz kimi istifadə edək. Bax, necə ki, öz
ürəyimizin istəyincə bu məclisdə əyləşib şadlanırıq – deyə sö
zünü bitirdi.
Onlar yeniyeni sağlıqlar deyib içirdilər və içdikcə də xu
marlanır, məstləşir, həyat onlar üçün daha ruhoxşar və gözəl
görünürdü.
Axşamdan xeyli keçirdi. Lakin buna baxmayaraq, hələ də
qonşu otaqlardan şən musiqi, gülüş, danışıq səsləri kəsilmirdi.
Qraf B… malikanəsi geniş idi. O dörd bir tərəfdən uca daş
hasarla əhatə olunmuşdu. Qraf B… evinin tutduğu sahə ha
sar çəkilmiş ərazinin təxminən dörddə bir hissəsini tutardı.
Yerdə qalan dörddə üç hissə isə qraf B… evini daha gözəl və
yaraşıqlı göstərən çarhovuzlu bağdan ibarət idi. Çarhovuzun
içərisində rəngbərəng balıqlar oynaşır və çarhovuz bağı daha
da gözəl göstərirdi. Ümumiyyətlə, bu bağ Parisdə bəlkə də bi
rinci səliqəsəhmanlı bağlardan biri idi. Elə buna görə də bala
gələnlərin çox hissəsi bağı da seyr etməyi unutmurdular.
Burada öz məşuqəsi ilə xumarlanan kim, öz gizli fikirlərini
sakit bir küncdə birbirinə açan kim, oynayan kim, gülən kim.
Ümumiyyətlə, bağda hər kəs öz istirahətini bir cür keçirirdi
və başqa otaqlardan gələn səslərə nisbətən bağ tərəfdən gələn
səslər daha çox idi. Elə bu bağa olan axınla əlaqədar Sentigilin
əyləşdiyi otaqda da bir qədər sakitlik yaranmışdı.
Xidmətçilər gözlüklü pəncərələrin gözlüklərini açaraq
otağın havasının bir qədər dəyişməsini də təmin etmişdilər.
Ümumiyyətlə, içəridə əyləşmək hələ o qədər də darıxdırıcı
deyildi. Xüsusilə də öz məşuqənlə yeyibiçmək, şadlanmaq
sənin üçün heç də bezikdirici olmaz.
Senti öz hisslərini artıq cilovlaya bilmişdi, onun fikirləri
aydın, nəzəri açıq idi. O, yenə də badələrə şərab süzüb, öz
badəsini qaldırdı və yarı sərxoş halda sözə başladı:
55
– Bu badələri də içək yaxınlığımızın sağlığına. Bəli, yaxın
lığımızın. Mən özüm qəsdən təzə tanışlıq sözünü işlətmədim.
Çünki biz görüşdüyümüz bu az müddət içərisində biri
birimizə o qədər ünsiyyət bağlamışıq ki, o qədər yaxın ol
muşuq ki, təzəcə tanışlıq sözün dilə gətirmək mən deyərdim
ki, bizim bu məclisimiz üçün xələl gətirərdi. Mən hansısa bir
instinktin nəticəsində hiss edirəm ki, bizim bu tanışlıq hansı
bir dostluğunsa, yaxınlığınsa bünövrəsini qoyur. Əminəm ki,
bu yaxınlığımız və dostluğumuz bizim öz dünyamızda yaşa
dıqca pozulmayacaqdır.
O, bu sözləri deyərkən, heç kəsə hiss etdirmədən gözaltı
Searanı süzdü. Onun usta bir əl ilə qıraqları alınmış qələm
qaşları, alma yanaqları, eşq və ehtirasdan alışıb yanan gözləri
Sentini valeh etdi. Hələ üstəlik Seara ona mehriban bir
gülüşlə sürpriz hədiyyə göndərdi. Bu, Senti üçün dünyanın
ən qiymətli hədiyyələrindən biri idi. Sevdiyin bir kəsin sənə
hələ nə cür münasibət bəslədiyini tamamilə aydınlaşdırmadı
ğın halda onun qəflətən sənə xoş münasibət göstərməsindən
də böyük xoşbəxtlik olarmı? Qətiyyən yox. İndi Senti də belə
bir vəziyyətdə idi. Seara ona dünyaları bəxş edə biləcək meh
riban bir gülüş göndərmişdi. Elə bir gülüş ki, o gülüşün təsiri
altında əcəlin gəlişi belə insanı vahiməyə sala bilməz. Elə bir
gülüş ki, o gülüş Sentini ölümün düz üzərinə getməyə məcbur
edə bilər. Bəli, Senti artıq həyatın ona bəxş etdiyi xoşbəxtliyin
astanasında idi. Bircə yüngülcə bir hərəkət lazım idi ki, asta
nadan otağın içərisinə daxil olasan. Bütün bunlar isə insandan
həyatla mübarizə, mübarizə etmək tələb edir. O kəs həyatda
öz xoşbəxtliyinə nail ola bilər ki, öz arzu və əməllərini həyata
keçirmək üçün mübarizə etməyi bacarır. Mübarizə etməyin
yeganə yolu isə insanın öz hisslərinə qalib gələ bilməsindən
ibarətdir. Öz hisslərinə qalib gələ bilən insan sonda mübarizə
apardığı məqsədə çata bilər. Senti də öz hisslərinə qalib
Dostları ilə paylaş: |