Əli̇salam Bağirov SƏNSİz yaşaya biLMƏRƏM
Yüklə 2,64 Kb. Pdf görüntüsü
|
136 Ümumiyyətlə, qraf Şokun malikanəsi Parisin mərkəzində, özü də mənzərəli yerlərdən birində yerləşirdi. Onu əhatə edən bağ isə bu malikanəyə xüsusi yaraşıq verirdi. Nə isə… Belə gözəl görünüşə malik olan malikanədə Klara və Seara öz söhbətlərini davam etdirirdilər. İşvəkar görkəmə malik olan Klara yenə də nəzakət çərçivəsindən kənara çıx madan həlim və incə səslə birinci olaraq sözə başladı. Onun səsindən daxilən hansı bir çarpışmaylasa, gərginlikləsə üzləşdiyini də hiss etmək olardı. Hiss etmək olardı ki, Kla ra öz daxili hisslərini iradəsinə tabe edə bilmir və güc gələn tərəfdən çıxış edir. Nəhayət ki, həyəcanını boğduqdan sonra dilləndi: – Bacı, deyəsən artıq burada bizim tutduğumuz yollar biri birindən ayrılır. İndiki mövqeyimiz isə getdikcə aramızda ar tacaq məsafənin başlanğıcıdır. Məni qınama yaşadığımız bu kapitalizm cəmiyyətində hələ indiyədək sürdüyüm ömür in tervalında kapitalsız, pulsuz, mən haqqın tərəfdarıyam, doğru yol mənim tutduğum yoldur, bir vaxt həqiqət qalib gələcəkdir deyənlərin hələ öz məqsədinə nail olduğunu görməmişəm. Unutma ki, Seara, sənin seçdiyin yol da belə bir yoldur. Bu yolun sonunun işığa yox, zülmətə gedəcəyinə inanıram. Bacısının sözlərini xüsusi bir gərginliklə dinləyən Seara daxili bir həyəcanla sözə başladı: – Haqq, ədalət tərəfdarlarının, həqiqəti əlində bayraq edənlərin tutduqları yolun zülmətə yox, işığa çıxdığını gələcək göstərəcəkdir, mən buna əminəm. Lakin bunu indidən hiss etmək daha faydalı olardı. Həyatın ötəri hisslərinə aldanıb ömrümü puç etmək, gələcək xoşbəxtliyinə qarşı mübarizə apar maq deməkdir. Düşünürsənmi, əgər bir vaxt mənim dediklərimin doğruluğu təsdiq olunana qədər bu vəziyyətdə qala bilərsən. O zaman isə… 137 – Bəlkə də Seara, – deyə Klara bir qədər nəzakət çərçivəsindən kənara çıxaraq bacısının sözünü yarımçıq kəsdi. Lakin mənim fikrim halhazırda cəmiyyətimizin içərisində hökm sürür və onun bir zaman məhv olmasına da inanmıram. Belə olan təqdirdə isə bayaq dedikləriniz özünüzə də aid ola bilər. Söhbət bununla bitdi. Hər iki bacı üçün öz tutduğu yol ay dın oldu. Bu yollardan hansının daha düzgün olacağını isə onlar gələcəyin ixtiyarına buraxdılar. FƏSİL 12 Paris gözəldir, genişdir, rəngarəngdir. O, zahirən təmtəraq lı, daxilən işgəncə, kədər, iztirab keçirənləri, daxilən mətin, gümrah, sabahına inananları, müxtəlif münasibətləri, müxtə lif baxışlı, müxtəlif təbəssümlü insan yığınlarını özündə birləşdirə bilir. Kapitalizm cəmiyyətinin ən qəddar hissə ma lik, ən təmiz bir üzvü burada üzləşə bilər. Bəli, Paris genişdir, böyükdür, rəngarəngdir. Paris cəmiyyəti ulduzlar sayrışan səmaya bənzəyir. Hər ulduzun da öz bəxti, öz nəsibi vardır. Bir də görürsən yox sul bir kəs kübarlar dairəsində özünə yol açır, yaxud əvvəllər varlı olan bir şəxsiyyət səfillər içərisindədir. Bəli, budur Paris cəmiyyətinin daxili xaosu, daxili rəngarəngliyi. Axı, nə üçün, nəyə görə? Ona görə ki, bu kapitalizm cəmiyyətinin özündən doğan, onun inkişafından irəli gələn bir labüdlükdür. Bir də görürsən ki, böyük bir müəssisənin sahibi rəqabətə davam gətirə bilmədi və yaxud da hansı səbəbdənsə öz varyoxunu itirdi və səfil oldu. Bəli, səfil. Çünki maddi ehtiyacları, hər istək və arzuları zəhmətsiz yığdığı pul hesabına təmin olunan bir insan üçün yoxsulluğun cənginə düşəndən sonra yoxsul 138 luğun daşını atmağın nə cürə çətin olduğunu yəqin ki, anla yırsınız. Həyat heç kəsi mübarizəsiz öz sərvətləri ilə təmin etmədiyi kimi, mübarizəsiz də heç kəsə öz sərvətlərini vermir. Zəhmət ətirlidir, vicdanı sakitləşdirə bilir, maneələri dəf edir, fırıldaqçını susdurur, böhtanlara sinə gərir, bir sözlə, həyatı sənin üçün cənnətə çevirmək qabiliyyətinə malikdir. Öz halal zəhmətinlə öz xoşbəxtliyini təmin edə bilərsən, ha mının qarşısında alnıaçıq, üzüağ gəzə bilərsən. Bir sözlə zəhmətkeş olduğun üçün öz xoşbəxtliyini duyarsan və bun dan həzz alarsan. Kapitalizm cəmiyyətində pul da sənin üçün müəyyən qisim işlər görə bilər, müəyyən vəzifəni icra edə bilər, lakin qumarbazın qumarxanadakı rolu kimi. Uda da bilər, uduza da bilər. Ona bel bağlamaq olmaz, səni çətin vəziyyətdə qoyar. Yeri gələrsə, sənin məhvin üçün də zəmin yarada bilər, həyatını məhv edər. Taleyin öz əlinlə bəxş etdiyi sonrakı bəlalardan böyük işgəncə yoxdur. Paris cəmiyyətinin daxilindəsə bu adi bir hadisəyə çevrilmişdi. Nə isə… belə bir cəmiyyətdə yaşayan Klaranın parlaq ulduzu öz hərarətini və işığını itirməkdəydi. Məsafəsi bilinməyən, sonu məlum olan bir yol Klaranı həyatından əvvəl sərvətindən də məhrum edə bilərdi. Necə ki, əsl insanlıqdan uzaqlaşdırmaqdaydı. Çünki özünün daxili eybəcərliyini aradan qaldırmağa kiçicik səy belə göstərmirdi. İnsanın isə həyatın sərtlikləri üzərində öz firavan, iztirabsız yaşayışını təmin etməsi öz bacarığından asılıdır. Klara isə ancaq özünü nəşə üçün bəsləmişdi. Parisdə isə Klara kimilər az deyildilər. Daxili saflıq, paklıq, əsl insan lığa xas olmayan əyləncələrdən uzaq qaçmaq belələrinə yad dır. Yaşamağın mənasını yatmaqda, yüngül əyləncələrdə, öz ehtiraslarından zövq almaqda görən belələrinə isə həyat bir zaman ibrət dərsi verəcəkdir. 139 FƏSİL 13 Bu gün yaşadığı ev, onu əhatə edən bağça, ümumiyyətlə, bütün gördükləri və hiss etdikləri – insan varlığının aşkar edə bildiyi nə vardısa Sentiyə gözəl və xoş görünürdü. Senti bu səadəti çoxdan arzulayırdı. O, bu səadətin tez və uzun yaşan ması üçün həyatında nəsibi olacaq çox şeydən keçərdi. Senti xoşbəxt idi. Yaşamaq onu sevindirirdi. Gəlişi ilə sənin üçün səadət və xoşbəxtlik gətirən bir kəslə görüşmək, əlbəttə ki, se vindirici idi. Məhz Senti də belə bir sevinc hissini yaşayırdı. Senti onun üçün taleyin ən qiymətli töhfəsi olan bu günü öz yaddaşına əbədi həkk etmək iqtidarına malik idi. Təki bu gü nün anları teztez keçsin və heç qurtarmasın. Əlbəttə, Senti özü də bu günün belə bir qeyriqanuniliklə keçməsinin müm künsüzlüyünü anlayırdı. Lakin o hər halda belə arzulayırdı. Zaman heç vaxt öz qanunauyğunluq çərçivəsindən kənara çıxmadığı üçün təbii ki, bu gün də öz qanunauyğunluğu üzrə dəyişilməkdəydi. Artıq günəş xeyli qalxmışdı və bu gün üçün özüylə plane timiz arasında məsafənin ən yüksək nöqtəsinə çatacaq yolu yarı etmişdi. Artıq Sentinin səbr kasası daşırdı. Teztez həyət qapısına dikilən baxışları qızğın bir ehtiras kimi gələcək qo nağı görmək həvəsi ilə alışıbyanırdı. Qonaq isə görünmür dü. Senti bu qonağın gəlişinin həsrətindən alovsuz odlanırdı. Əgər dünyanın bütün canlıları yığışıb bu gün Sentinin yanına gəlsəydilər belə, onu yenə də gözəlliyi qonağın gəlişi qədər sevindirə bilməzdilər. Qəlbinin rahatlığı bu rahatlığı təmin edəcək qüvvənin əlindədir. Əgər bunun üçün başqa vari antlar axtarmalı olsan, unutma ki, gectez axtarışlarının əbəs olduğunu anlayacaqsan. Bütün bunlar isə Sentiyə gün kimi aydın olduğundan o öz sevimli və yeganə qonağının yolunu Yüklə 2,64 Kb. Dostları ilə paylaş:
|