79
da sadə hun kimi yaşayırdı, hun böyükləri yeməkdə qızıl və gü-
müş qaşıq və boşqablar işlətdiyi halda Attila taxta qaşıq və
boşqabdan istifadə edərdi. Qılıncı, paltarı, ayaqqabıları da di-
gərlərindən fərqli olaraq bəzəkli deyil, sadə idi; lakin o, təmiz
geyinməsi ilə diqqət çəkərdi. Çox ciddi idi, sifəti gülməzdi. O,
şamanlara (“kam”lara) çox inanırdı. Bu inanc, deyilənə görə,
onun Qalliyada Troyes yaxınlığındakı Mauriacum (bunu Cata-
launum hesab edənlər də var) savaşında (451) və Romanın fət-
hi məsələsində tam gücünü toplamasına və düşündüyünü həya-
ta keçirməsinə mane olmuşdu (şamanlar Attilanın uğur qazan-
mayacağını irəlicədən gördüklərini demişdilər). O, görünür ki,
qərbi qot kralı Alarixin qədərini-Romanı fəth edib öldüyünü
təkrar edə biləçəyindən ehtiyat etmişdi.
79
Attila ona boyun əyən və sadiq qalan xalqlara öz kral-
larını seçmək imkanı verir, lakin sadiqliyi qorumağı və verilən
sözün üstündə durmağı tələb edirdi. Akatsirlərin (ağacərlər,
ağaçərilər) hunlarla ittifaq qurmuş başçılarından olan Kuridax
(Qurudağ?) şübhəli fikirlərə düşəndə Attila böyük oğlu Ellakı
onlara (və ümumiyyətlə, şərqi hun ərazilərinə) başçı təyin etdi.
Attila ona tabe olan qotların qaçıb Bizansa sığınmasını xəyanət
hesab edərək onların geri verilməsi tələbini belə ifadə etmişdi:
“Öz kölələrimin mənə qarşı savaşmasına göz yumacağımımı
düşünürsünüz?” O, hunlara vergi ödəməli olan Bizans impe-
ratoru Theodosiusa məktubunda öz atası Muncuğun soyunu qo-
ruduğunu, imperatorun isə atasının soyunu qorumağı bacarma-
dığını qeyd etmiş və “Theodosius Attilaya vergi ödəməyi qəbul
edərək kölə halına gəlmişdir” yazmışdı.
80
Süqut
453-cü ildə Burqundiya gözəli İldiko ilə evlənən Attila
toy gecəsi öldü (başqa bir varianta görə bu ölüm Romalıların
qəsdi nəticəsində baş verdi). Hun imperiyası Attiladan sonra
79
Hunlar ve Tanrının Kırbacı Attila. Hazırlayan Gyula Nemeth.YKY, İstanbul,
1996. səh. 81,82–Peter Vaczy
80
Hunlar ve Tanrının Kırbacı Attila. Hazırlayan Gyula Nemeth.YKY, İstanbul,
1996. səh. 71 –Peter Vaczy
80
qısa zamanda dağıldı. Hun birliyindəki xalqlar baş qaldırdılar.
Hunlar 454-cü ildə üsyan edən qepidlərə qarşı savaşı uduzdu-
lar, Atillanın böyük oğlu Ellak savaşda öldürüldü. Denqizik və
İrnəkin başçılıq etdikləri hunlar Qara dənizin şimalına doğru
çəkildilər (onların ordusunda türk adları olan bittiqur, ulçinzur
və anqisçirlər tayfaları da vardı?!). Şərqi qotlar da hunları tərk
edib Roma ilə ittifaqa girdilər. Denqizik qərbə, İrnık şərqə yer-
ləşdilər. Hunların Bizansla barışmaq üçün göndərdiyi elçilər
çox güman ki, 465-466-cı illərə təsadüf etmişdi. “Qədim ənə-
nəyə uyğun olaraq” Dunay yaxınlığında bazarların açılması is-
tənilirdi. İmperator “mənə tabe olun” şərtini qoydu, barış əldə
edilmədi. Romalılara qoşulan hun tanınmışları arasında Çelça-
lın/Chelchal`ın adı çəkilir.
5-ci əsrin ikinci yarısında Qərbi Sibirdə yaşayan və avar-
lar tərəfindən sıxışdırılan sabir tayfaları qərbə hərəkət edib sa-
raqur (saroğuz, yəni ağ və ya uca oğuz) və digərlərini (onuqur,
yəni on oğuz kimilərini), onlar üsə öz növbəsində hunların bir
qolu olan akatsirləri (ağacərləri) 466-467-ci illərdə məğlub et-
dilər (Don çayının şərqinin hunların əlindən çıxması ilə onlar
daha da zəiflədilər). İrnək öz adamları ilə Romanın himayəsi
altına girdi. Bizans torpağına girib sülh əldə etmək istəyən
Denqizik buna nail olmadı və qürurunu da sındırıb tam boyun
əymək istəmədi. Denqizik 469-cu ildə məğlub oldu, onun nizə-
nin ucuna taxılmış başını Konstantinopol küçələrində gəzdirdi-
lər. Hunların əraziləri demək olar ki, Dunay çayına qədər Bi-
zansla ittifaq quran və bulqar adlanan oğuz türklərinin əlinə keç-
di. (yəqin ki, hunlar özləri də, ən azı bir hissəsi həmin türklərin
idarəsi altına keçdilər).
Hun kimliyi
Dilçilər bulqarların çuvaş dili kimi “r” qrupuna, digər
türklərin (hunların?!) isə “z” qrupuna daxil olduğunu təsbit et-
mişlər. Bulqarlar özlərini hun, Attila və İrnəyin davamçıları he-
sab edirdilər. Bulqarlar və sabirləri bir sıra hallarda özləri və
81
başqaları hun adlandırırdılar (?!).
Hunların dili haqqında elmdə çox mübahisələr olmuş, ağ-
la gələ bilən hər variantın müdafiəçiləri tapılmışdır; bu barədə
mütəxəssislərin məqalələrindən ibarət iki toplu
81
,
82
təsəvvür ya-
rada bilər. Bu alimlər içində özünü “hun dilinin türk dili istisna
olmaqla dünyanın çox dilləri ilə əlaqəsi ola bilər” tezisini müda-
fiə etməyə həsr edənlər də olub. G.Doerfer böyük inadla məlum
dillərin, o cümlədən qədim türkcənin Avropa hunlarının dili
olmadığını, bu dilin ölü dil olduğunu isbat etməyə çalışır.
83
Digər sual isə Çinin çimalında yaşayan hunlar (hunnu,
syunnu...) ilə Attilanın hunları arasında etnik əlaqənin, yaxın-
lığın olub-olmasıdır.
Tarixçilərin əksəriyyətinin ikinci suala cavabları eynidir
və ya bir-birinə yaxındır. Məsələnin məğzi, bir qədər yuxarıda
qısaca qeyd edilmişdi. Çinin çimalında yaşayan hunlar Avro-
paya doğru uzun bir yol keçmiş, bu yolda rast gəldikləri bir sıra
tayfa və xalqları da, xüsusilə də qot tayfalarının bir qısmini öz
dəstələrinə qatmışlar, müəyyən etnik transformasiyaların baş
verməsi də istisna olunmur (hərçənd ki, belə transformasiyala-
rın təbiəti mürəkkəb və qaranlıq olaraq qalır). Lakin bu konqlo-
meratda hunlar (daha dəqiq deyilsə, türkdilli hunlar!) öz dil və
kimliklərini və aparıcı-mərkəzi rollarını qorumuşlar.
Çin hunları və Avropa hunları eyni deyil, amma güclü
eyni hissəyə - hunları birləşdirən türk (proto-türk) dilli mərkəzə
malikdirlər (bu eyni hissəni “xalis” hunlar, yəni Çindən yola çı-
xan hunlar və onların övladları hesab etmək təbii görünür).
Otto Mençen-Helfen “Asiya və Avropa hunlarının eyni
dildə danışmasının isbatı yoxdur” deyir. Əslində onların hər
ikisi çox müxtəlif dillərdə danışan ünsürlərdən təşkil olunmuş-
81
Зарубежная Тюркология. Выпуск 1. Древние тюркские языки и литературы.
“Наука”, Москва, 1986. стр.29,30
82
Hunlar ve Tanrının Kırbacı Attila. Hazırlayan Gyula Nemeth.YKY, İstanbul,
1996. səh. 81,82–Peter Vaczy
83
Зарубежная Тюркология. Выпуск 1. Древние тюркские языки и литературы.
“Наука”, Москва, 1986. стр.71-134
Dostları ilə paylaş: |