- 187 -
xüsusiyyəti bundadır ki, o, layihələndirmə prosesini
sadələşdirir, sürətləndirir, səhvetmə imkanlarını
minimuma endirir, yəni bütün sistematik metodlar məntiqi düzülüş yaradır və nəzarət etmək
imkanına malik olur. Bu metodun universallığı bundadır ki, o, həm sənaye dizaynına, həm də
qrafik, ved-dizayna, mühit dizaynına və s. tətbiq oluna bilər.
Elm dizayn məktəbinin görkəmli nümayəndəsi Tomas Maldonado hesab edir ki, dizaynerin
qarşıya qoyduğu başlıca məqsədi sənayedə istehsal olunan predmetlərin formal keyfiyyətlərini
müəyyənləşdirməkdən ibarətdir. Onun fikrincə belə fəaliyyət forması öz keyfiyyətləri ilə təkcə
xarici görünüşə deyil, eləcə də sistemi bütöv vəhdətə çevirən struktur və funksional əlaqələrə də aid
edilə bilər. T.Maldonadoya görə, dizayn sistem şəklində belə incəsənəti nə inkar, nə də əvəz edə
bilər, çünki bu iki fəaliyyət növü müstəqil yaradıcılıq sahəsi kimi mövcuddurlar. (3) Bu məktəbin
yaradıcılıq konsepsiyasına görə dizayn başlıca olaraq sənaye məhsullarının layihələndirilməsi ilə
məşğul olan sahədir.
Lakin bu fəaliyyətin əsas istiqaməti predmetlərin mühüm xüsusiyyətlərini konstruksiya
edərkən təbiətin elə materialının köməkliyi həll etməyə çalışır ki, bu eyni zamanda istehsalçının və
istehlakçının zövqünü təmin edən məhsulun əldə edilməsinə nail olunsun. Bununla dizayn formaca
bütöv olan, insanı əhatə edən predmet-məkan mühitini dəyişdirən və harmonik ab-hava yaradan
kompleksləri layihələndirməyə çalışaraq mədəniyyətə özünün estetik töhvəsini vermiş olur.
Dizayn yaradıcılığı bir mədəniyyət fenomeni kimi dövrünün ideoloji çağırışına da reaksiya
verir, çünki dizayner öz fəaliyyətində həmişə öz dünyagörüşünə və yaşadığı cəmiyyətin
ideologiyasına söykənərək özünün bədii vəzifələrini həyata keçirir. Məhz belə mövqeyi sayəsində
dizayner dövrün həyat tərzini təbliğ edə bilir. Digər tərəfdən, dizayn layihələndirmə metodikasının
əsaslarını və inkişaf meyillərinin problematikasını, onun modelini mövcud ideoloji mövqe
nəticəsində başa düşmək olar. Başqa sözlə, layihə şüurunun genezisini dizaynerin ideoloji mövqeyi
sayəsində aydın görmək mümkündür.
Dizayn yaradıcılığı dünyanın yeni obrazını peşəkarlıqla yaradılması və dizaynerin estetik
refleksiyası zəminində insan konsepsiyasının yaradılması, insanın yaradıcı potensialının təzahürü
deməkdir. Yaradıcılıq
prosesi göstərir ki, sosiomədəni aləmi obyektiv reallığın
və insan dəyərlərinin
subyektiv yaşantısının vəhdəti kimi modelləşdirmək qabiliyyəti yalnız insana xasdır.
Real gerçəklikdə dizaynın bir fenomen kimi mahiyyətinin dərk olunması prosesində
dizaynın metodikasının təkamülü məsələsinin düzgün araşdırılması çox mühüm məqamdır. Problem
bundadır ki, dizaynın əsl təbiətini, xüsusilə onun formalaşdırıcı potensialını bu sənət sahəsi barədə
yazılmış ədəbiyyat vasitəsilə aydınlaşdırmaq cəhdi heç də həmişə uğurlu olmur. Çətinlik bundadır
ki, dizayn təşəkkül prosesində olan bir fəaliyyət forması kimi fasiləsiz hərəkətdədir. (4, 5)
Dizayn yaradıcılığının mühüm cəhətlərindən biri insanlarla yaradıcı ünsiyyət bağlamaq
potensialına malik olmasıdır. Dizaynın bu keyfiyyəti predmetin fərdlərin ünsiyyət prosesində həm
sinxron, həm də diaxron baxımından vasitəsi olması imkanı ilə izah edilir. Bu prosesdə dizaynın dili
mühüm rol oynayır. (6) Dil məlum olduğu kimi, insanların bir-biri ilə ünsiyyət vasitəsidir. Vizual
dizayn vizual dil deməkdir. Vizual dizaynın öyrənilməsi isə yeni dilin öyrənilməsindən
heç bir şeylə
fərqlənmir. Hər bir dilin öz ifadə vasitələri vardır və bu potensial əşyadan istifadə prosesində
predmetin mahiyyətinin açılmasına xidmət edir lakin burada informasiya birtərəfli həyata keçirilir.
Əgər əşyadan istifadə edən şəxs bu və ya digər dildə danışa bilərsə proses praktiki-mənəvi və
ikitərəfli qaydada gedə bilər. Belə halda dizaynerin yaradıcı təfəkkürünün predmetdə yerləşdirdiyi
mənalar üzə çıxır, onların dəyər məzmunu başa düşülür. Belə bir ünsiyyət forması əşyanı yaradanla
ona malik olan arasında dialoqa çevrilir, dərin, fərdi xarakter kəsb edir. Predmeti ərsəyə gətirən
dizayner, təbii ki, kanonla, ənənələrlə, peşə normaları və qaydaları ilə sıx bağlı olur. Sənaye yolu ilə
hazırlanmış əşyanın maksimum ifadəliliyi, fərdi xarakteri, təkrarsızlığı nəinki istehlakçının praktiki-
estetik tələbatını ödəyir, həmçinin bədii yaradıcılıq nümunəsi kimi onun zövqünə təsir göstərir.
Predmetdə dizayner tərəfindən yerləşdirilən mənalar və simvolika istehlakçıya mənəvi-intellektual
həzz verir, istehlakçıda predmet mühitinin mənəvi dolğunluğu təsəvvürünü gücləndirir.
Dizayner çalışır ki, rəhbər tutduğu estetik prinsiplərlə istehlakçıda gözəllikdən həzz almaq
hissini inkişaf etdirsin, həyatdan kifayət qədər qane olmamaq hissinin yerini doldursun. Müasir
dizayn estetik ideyaların maddiləşməsi, onların insanın emosiyasına müsbət təsir göstərməsi üçün
- 188 -
öz potensialından geniş və yaradıcılıqla istifadə etməyə cəhd göstərir. Dizayn bir unikal hadisə kimi
təbii insan qabiliyyətlərini, estetikanın, etikanın
dəyərlərini, insan haqqında qayğı hissinin aşılandığı
bir fenomendir.
Dizayn bir sosial hadisə kimi harmonik predmet mühiti yaratmaqla insan varlığına müsbət
emosiyalar aşılayır, onu özgəlləşdirici mühitdən uzaqlaşdırır, bununla da fərdə humanistləşdirici
təsir göstərir. Bu potensialı sayəsində dizayn bir tərəfdən insani dəyərlərin inkişafına səy göstərir,
digər tərəfdən, bütövlükdə insanla sosium arasında ziddiyyətlərin yüngülləşdirilməyə çalışır.
Memarlar müasir yaşayış binalarını yaradarkən, şəhərin ümumi mənzərəsinə yeni görkəm verməklə,
torpaq yerlərindən səmərəli istifadə etməklə humanist, rahat mühit yaratmış olur, başqa sözlə,
məkanı nizama salır, ona bir növ insani görkəm verir. Bu baxımdan hesab edirik ki, nəzəri bilikləri
rəhbər tutan Azərbaycanın dizaynerləri qarşısında nəinki keyfiyyətli məhsul, hər
şeydən əvvəl xarici
görkəminə görə cəlbedici, potensial istehlakçıların rəğbətlə qarşılaya biləcəyi predmetlər yaratmaq
durur. Predmetdəki ifadəlilik, gözəllik insana emosional və psixosomatik təsirinin gücü dizayn
sənətini daha da nüfuzlu edir, istehsalçını razı salır. Bu kontekstdə peşəkar dizayna aparan yol çox
çətindir, beləki, bu peşəyə olan tələblər sistemində fantaziya, yüksək estetik zövq başda olmaqla
yaradıcılıq qabiliyyəti, təbii ki, istedad ən mühüm yerləri tutur. Lakin bütün bu keyfiyyətləri
təkmilləşdirmək üçün, şübhəsiz ki, dizayn təhsili önəmli fenomendir.
Dizaynın təsir potensialı probleminə aydınlıq gətirmək məqsədilə belə bir məsələyə
toxunmağı lazım bilirik. Mədəniyyətin müxtəlif növlərinə toxunarkən xalq sənəti, yaxud peşə
sahələrini milli mədəniyyət anlayışını tətbiq edirik və bu, bizdə heç bir şübhə oyatmır. Hətta demək
mümkündür ki, belə məsələdə kulturoloji təhlil müəyyən mənada sənətşünaslıq təhlil metodunu
sıxışdırmışdır. Dizayna münasibət isə başqadır. O, maşın texnikası ilə sıx bağlı olduğundan, çox
zaman belə bir fikir qabardılır ki, dizaynerin fəaliyyəti mədəniyyət ənənələrindən az asılıdır.
Problemə belə yanaşma heç də həqiqətə uyğun deyil. Dizayn yaradıcılığının potensialında
yalnız predmetlərin kütləvi yayılmasını təmin edən mədəni dəyərlər yeganə üstünlük deyil, əksinə
dizayn özü cəmiyyətin daxilində sosial hadisə kimi təkcə yalnız “universal texnika” ilə deyil, daha
çox sosiumun
unikal və sabit, davamlı dəyər və normalarının məcmusu ilə müəyyən edilir. (7)
Hər bir mədəniyyətdə dəyər və normaların məcmusu özününküdür və başqa mədəniyyətin
fundamental dəyər və normalarına oxşamır. Hər hansı bir ənənəvi cəmiyyət texnika ilə birlikdə
iqtisadi artım, dizaynı və s. qəbul etdikdə onda, şübhəsiz ki, mədəniyyətin bəzi dəyərləri və
normaları – xüsusilə onların mənalarının predmet ifadəlik formaları – dəyişir, lakin bu dəyişiliklər,
bir qayda olaraq, mədəniyyətin nüvəsinə təsir göstərmir: mədəniyyətin bütovlüyü pozulmur.
Bundan əlavə, əksinə, nüvədən irəli gələn bağlanma qüvvələri mənimsənilən mədəni dəyərləri
özünə, bütövə tabe etdirir və bu sonradan qəbul edilmiş dəyərlər kimi xüsusi məna kəsb edir. Məhz
mədəniyyətlərin unikallığı, onların qarşılıqlı təsirinin şərti kimi çıxış edir. Belə mədəniyyətləri
insan cəmiyyətinə və fərdin həyatına ona görə gərəklidirlər ki, bir-birlərinə bənzəmirlər. Burada
təəccüblü bir şey yoxdur, çünki dəyişən xarici örtükdədir, dəyərlərin və normaların örtüyündə baş
verir, dəyişiklik mədəniyyətin nüvəsinə və bütövlüyünə toxunmur.
Bunu da qeyd etmək vacibdir ki, müasir mədəni mübadilənin intensivliyi ilə şərtlənən sürətli
mədəni dəyişiliklər konkret mədəniyyətə aid, mənsub olan insanların şüurunda, onların qarşılıqlı
münasibətlərində təzahür edən mədəni ənənənin gücünü hiss etmək olur. Bunlar dizayn sənətinə,
dizaynerin yaradıcılığına da aiddir. Lakin bununla belə etiraf edilməlidir ki, bu mədəni şərtiliyi
müəyyən etmək o qədər də sadə iş deyil, çünki müasir mərhələdə onun zahirən görünən eyniliyi,
oxşarlığı belə bir təsəvvür oyadır ki, dizayn sanki müəyyən mədəniyyətə neytral vəziyyətdədir.
Bir zamanlar maşın və onun istehsal etdiyi, yaratdığı predmet mühiti uzun müddət təbiətə
qarşı daha radikal mövqedə olmuşdur, nəinki mədəniyyətin predmet aləmi. Bu kontekstdə maşın və
onun məmulatları da sənaye dizaynın predmet aləmilə konfliktdə olmalı idi.
Təbiətlə mədəniyyət arasında maşınlar və onların yöndəmsiz məhsulları arasında uçurumu
uzun müddət aradan qaldırmaq mümkün olmamışdır. Lakin fərdin təbii-yaradıcı qüvvələrini
“azadlığa buraxan” həmin şəxsiyyət mədəniyyəti yenidən daxildən maşın-təbiət qüvvələrini yeni
hakim və zərif libasda – sənaye dizaynını üzə çıxardı. 200 ildir ki, iri sənaye bəşəriyyətin həyatına
hakim kəsilmişdir.