- 173 -
Şamil Qazıyevin “Köhnə qala” tablosunda təpənin üzərində salınmış əzəmətli qalanın
tikildiyi təpənin ətəyi, türk-islam mədənyyəti tarixini yaşadan İmamzadə türbəsinin arxa
hissəsindən uzanan yolda sürətlə çapan atlı, zəncirvari dəvə karvanı görünür. İmamzadə türbəsindən
bir qədər aşağı hissədə qəbiristanlıq təsvir olunub. Günümüzdə bu mənzərədən qalan yeni bərpa
olunmuş Köhnə qalanın divarları və İmamzadə türbə kompleksidir. Yeni şose yolu, müasir yaşayış
binaları, yol kənarı yaşıllıqlar, insanları istirahəti üçün nəzərdə tutulmuş məkanlar, bərpa olunmuş
Nuhun türbəsi və digər tikintilər Naxçıvanımızın nə qədər də inkişaf etdiyini göstərir.
Naxçıvan Dövlət Tarix Muzeyində qorunan “Köhnə Naxçıvan” silsiləsindən olan tabloların
böyük tərbiyəvi əhəmiyyəti var. Xalq yaddaşının əks olunduğu tablolardan “Küçə dəlləyi”,
“Dəyirman”, “Naxçıvan hamamı”, “Lavaşyapanlar” əsərləri olduqca dəyərlidir. “Küçə dəlləyi”
əsərində insanların özlərinə baxım adəti nümayiş olunub. Müstəqillik illərində yüksək inkişaf edən
mədəniyyətimizin tarixi yaddaşı bu tablolarda qorunmuşdur. Babalarımızın evlərdə nağıl
etdiklərini, xalqımızın yaddaşını muzeydə qorunan bu tablodan görə bilirik. Naxçıvanda o vaxtın
kişiləri üzlərini təmizlərkən küçə dəlləklərinə üz tutardılar. Ustalar açıq havada, küçələrdəki sadə
tkililərin kölgəsinə daldalanıb piştaxtasız bir balaca yeşik, su parçı və ülgüc qoyub öz müştərilərini
gözləyərlərmiş. Bu adət köhnə Naxçıvan üçün xarakterik olan etnoqrafik ənənələrdəndir. Bu gün
köhnə Naxçıvan etnoqrafiyasını tədqiq edənlər, kino, sənədli film çəkənlər üçün bu tablo əvəzsiz
maddi mənbədir.
Şamil Qazıyevin etnoqrafik zənginliyi ilə seçilən tablolarından biri də “Lavaşyapanlar”
tablosudur. “Lavaşyapanlar” tablosunda nənələrimizin çörək bişirmə adətini canlandırmağa çalışan
rəssam ulu keçmişimizdən bizə bir miras qoymuşdur. Köhnə Naxçıvanda indiki kimi çörək sexləri,
çörək dükanları çox da yox idi. İnsanlar çörəklərini kustar üsulla özləri hazırlayırdılar. Bunun üçün
hər həyətdə təndir üçün ayrıca yer tikilərdi. Təndirlərin inşa edilməsi bizə Naxçıvanın Neolit
dövrünə aid I Kültəpə abidəsindən məlumdur. Naxçıvanın qədim tayfaları hələ Neolit dövründə
təndirdən istifadə edilməsini mənimsəmiş və bu ənənə günümüzə qədər də yaşadılmışdır.
“Lavaşayapanlar” əsərində nümayiş olunan adət-ənənəyə görə o zamanlar qadınlar həftə sonları və
yaxud ayda iki dəfə lavaş yapardılar. Elə tablodan da məlum olduğu kimi lavaş yapma adətlərində
kişilər iştirak etməzdi. Bu prosesdə iştirak edən qadınlar adətən bu işlərdə oturuşmuş, usta xanımlar
idilər. Əl cəldliyi və məharət işin sürətinə təkan verirdi. Adətən gənc gəlinlər bişirilən çörəyi
daşıyar, böyüklərin qulluğunda durardılar. Naxçıvan sürətlə inkişaf etdiyindən indi bu adət-
ənənənin izlərinə çətin rast gəlmək mümkündür. Dövlətimizin yüksək qayğısı ilə təmin olunmuş hər
bir ailə çörəyi rahatlıqla hazır vəziyyətdə əldə edə bilir. Xalqımızın etnoqrafik xüsusiyyətlərini
dərindən bilən rəssam gördüyü, şahidi olduğu lavaş yapma adət-ənənəsini tərənnüm etmişdir. Şamil
Qazıyev yaradıcılığının ən böyük dəyəri ondadır ki, o, hər bir hadisəni öz gözlərilə görmüş, hər bir
prosesi izləmiş, bu adət-ənənələrlə böyümüşdür.
Təmiz, aydın, şux, al-əlvan rənglərin sehrində seyirçinin gözləri önündə canlanan köhnə
Naxçıvan tabloları bizləri ötən günlərə qaytarır, ən başlıcası isə düşünməyə sövq edir, bizləri
özünəməxsus şəkildə dindirir, zövqümüzü bəzəyir. Bu və digər əsərlərin əhəmiyyətli cəhəti
haqqında o dövrün mətbuatı belə yazırdı: "Bu təsvirlərdə Azərbaycanın ən qədim guşəsi olan
Naxçıvanın
keçmiş tarixinə, etnoqrafiyasına, adətlərinə aid təsəvvürlər öz əksini tapmışdır".
Bu gün dünyanın ən böyük və məşhur sərgi salonlarından biri olan Moskvanın “Tretyakov
qalereyası”nda sərgilənən “Çoban” adlı əsəri nümayiş olunur (2, s. 646). Böyük sənətkarın bizə
miras qoyduğu, tərbiyəvi əhəmiyyətə malik, vətənpərvərlik hisslərilə dolu, Vətənin tərənnümünə
həsr olunmuş zəngin bədii irsi illər, qərinələr keçməsinə baxmayaraq həmişə yaşayacaq,
seviləcəkdir. Onun əsərləri Naxçıvanın zəngin təbiətinin, tarixinin və etnoqrafiyasının öyrənilməsi
üçün dəyərli mənbədir.
ƏDƏBİYYAT
1.
Naxçıvan. Naxçıvan: Əcəmi, 2010, 63 s.
2.
Naxçıvan Teatrının Salnaməsi (1883-2008). Naxçıvan, Əcəmi, 2010, 734 s.
3.
Görkəmli rəssam Şamil Qazıyevin 110 illik yubileyinin keçirilməsi haqqında Naxçıvan
Muxtar Respublikası Ali Məclisi Sədrinin Sərəncamı. Naxçıvan şəhəri, 1 fevral 2018-ci il.
“Şərq qapısı”qəz., 2018, 3 mart
- 174 -
4.
Şamil Qazıyev. Naxçıvan, Əcəmi, 2010, 63 s.
ABSTRACT
Fizze Guliyeva
DESCRIPTION OF OLD NAKHCHIVAN IN SHAMIL GAZIYEV`S PAİNTİNGS
In the works of the famous artist of Azerbaijan, the follower of realistic school Bekhruza
Kengerli of Shamil Hasan oglu Gazyev occupies the main place pictures and theatrical painting.
During the 14th year of his activity in Nakhchivan State Drama Theatre the artist has given
decorating to more than 100 performances. Shamil Gazyev was an artist of performances such as
"Fugitives", "Bloody fortress", "The destroyed shelter", "Honour", "Strange child", "Ashug Gerib"
which have seemed on the scene of Nakhchivan Theater. On the works "Old Nakhchivan",
"Footwear sewer ", "Lavaş cookers", “Bread cookers”, "Khunjov Quarter", "Old Fortress" and
others he represented old Nakhchivan. His works with similar story are stored
in the State Historical
Museum of Nakhchivan and personal collections now. The work "Shepherd" is top of creativity of
Shamil Gazyev and are stored in "Gallery Tretyakov" the city of Moscow. As the realistic artist in
his creativity the special place occupies works under the name of "Old Nakhchivan" which matter
for the
image of the nature, ethnography and customs of settlers of old Nakhchivan.
PEЗЮME
Физза Гулиева
ОПИСАНИЕ СТАРОГО НАХЧЫВАНА В
КАРТИНАХ ШАМИЛЯ ГАЗЫЕВА
В творчестве знаменитого художника Азербайджана, последователя реалистической
школы Бехруза Кенгерли Шамиля Гасан оглы Газыева основное место занимает картины и
театральная живопись. Во время 14 года его деятельности в Нахчывнском Государственном
Драматическом Театре художник придал художествнное оформление более чем 100
спектаклям. Шамил Газыев был художником спектаклей таких как «Беженцы», «Кроваый
крепость», «Разрушенный приют», «Честь», «Чужой ребёнок», «Ашуг Гариб» которые
показались на сцене Нахчыванского театра. На произведениях «Старый Нахчыван»,
«Башмашники», «Пекари», «Хынджовский квартал», «Старая крепость» и других он
изображал старую Нахчыван. Его призведения с подобными сужетами в настоящее время
хранятся в Государственном Историческом Музее Нахчывана и личных коллекциях.
Произведение «Пастух» является вершиной творчества Шамиля Газыева и хранятся в
«Третяковском галерее» города Москвы. Как реалистический художник в его творчестве
особое место занимает произведения из цикла «Старый Нахчыван», которые имеют значение
для изображения природы, этнографии, обычаи и населения стараго Нахчывана.
Bu iş Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Elmin inkişafı fondunun maliyyə yardımı ilə
yerinə yetirilmişdir.
Qrant № EİF KETPL-2-2015-1(25)-56/47/5.
NDU-nun Elmi Şurasının 27 fevral 2018-ci il tarixli qərarı ilə çapa
tövsiyyə
olunmuşdur. (protokol № 06).
Sənətşünaslıq
üzrə fəlsəfə doktoru, dosent İ.Məhərrəmova