i.e.n. Aqil ŞİRİNOV
116
Mütəəxxirun (Qəzzalidən sonrakı) dövrü kəlam kitablarında
isə mövzu daha çox
“əl-umuru-l-ammə”
3
bölümündə “qədimin (başlanğıcı olmayan, əzəli) və
muhdəsin (başlanğıcı olan) xüsusiyyətləri”, “qədim bəhsləri”, “hadis (sonradan
olan, başlanğıcı olan) bəhsləri” və “zaman” başlıqları altında müzakirə olun-
muşdur. Bu qısa məlumatdan sonra yuxarıdakı suallara cavab verməyə çalışaq.
4
Aləmin Hüdusu (sonradan yaradılması): Aləmi “Allahdan başqa hər
şey” kimi tərif edən kəlamçılar
5
Aristotelin (b.e.ə. 384-322) irəli sürdüyü
materiya-forma mərkəzli aləm anlayışına (hilomorfizm) qarşı cövhər-ərəz
(substansiya-aksidensiya) mərkəzli atomçu (bölünməyən parça - əl-cuz əlləzi
lə yətəcəzzəu- ازجتي لا يذللا ءزجلا) bir aləm ideyasını mənimsəmişlər.
Kəlamçıların bu anlyışı mənimsəyərək müdafiə etmələrinə səbəb olan ən
əsas təkanverici güc aləmin sonradan olmasını və bunun öz hərəkətlərində
seçmə azadlığına sahib olan bir Yaradıcı tərəfindən yaradıldığını
dəlilləndirmə təlaşıdır. Cövhər-ərəz mərkəzli aləm anlayışı kəlamçıların bu
dəlilləndirmədə ən təməl arqumenti olmaqla yanaşı onlara fizikadan
metafizikaya keçmə imkanı da vermişdir. Kəlamçıların qeyd olunan anlayışı
dəlilləndirmə tərzinə toxunmazdan əvvəl atomçu görüşün mənbəyi və onun
kəlamdakı istifadə olunma tarixindən qısaca bəhs edək.
Kəlamın atom nəzəriyyəsinin qaynağı mövzusunda müxtəlif fikirlər irəli
sürülüb. Bunlardan birincisi onun qədim yunan düşüncəsindən alındığına
dair görüşdür. Bu görüşü müdafiə edənlərə görə kəlamda istifadə olunan bu
nəzəriyyə qədim yunan filosoflarından biri olan Demokrit (b.e.ə. təqr. 460-
370) tərəfindən irəli sürülən və aləmin bölünməyən zərrəciklərdən yəni
atomlardan ibarət olduğunu irəli sürən görüşə əsaslanmışdır. Mehmed
Şemseddin kimi bəzi tədqiqatçılara görə isə kəlam atomçuluğu əsası filosof
Kanada
6
tərəfindən qoyulan hind atomçuluğuna daha yaxındır.
7
Lakin yunan
3
Kəlam kitablarındakı “əl-umuru-l-ammə” bölümü bu elmin əsas mövzusu olan İslamın əqidə
əsasları ilə əlaqəli bəhslərdən əvvəl gnesioloji və ontoloji mövzuların müzakirə olunduğu
giriş xarakterli bölümdür. Kəlam kitablarında bu bölüm bəzən bir kitabın üçdə ikisini əhatə
edəcək qədər geniş şəkildə müzakirə olunmuşdur.
4
Bax. Fəxrəddin ər-Razi, Muhassal, tərc. edən: Hüseyin Atay, səh. 78-81; Təftəzani, Şərhu-l-
Məqasid, thq. Əbdürrəhman ‘Umeyra, II, 1-23, 179-197 ; Seyyid Şərif Cürcani,
Şərhu-l-
Məvaqif, thq.
Mahmud Ömər əd-Dimyati, Beyrut, 1998/1419, III, 3-20, 181-203.
5
Nəsəfi, Təbsiratu-l-Ədillə, I, 62
6
Kanada bizim eradan 500 il əvvəl yaşamış bir hind filosofodur. O, maddənin daimi surətdə
hərəkət edən çoxlu sayda kiçik və bəsit zərrəciklərdən ibarət olduğunu və bunların sonsuz
bir şıkildə bölünməsinin mümkün olmadığını irəli sürmüşdür.
Kəlama görə aləmin yaradılışı
117
və hind ənənələrindəki görüşlərdən istifadə etsə də,
kəlam atomçuluğu bu
düşüncə sistemlərindəki atomçuluqdan bariz bir şəkildə fərqlənir. Materialist
bir təmələ əsaslanan Demokritin atom anlayışına görə atomlar əzəli və əbədi
olub nə yaradılmışlar nə də yox olacaqlar.
8
Hind düşüncəsində də atomlar
əzəlidir.
9
Kəlam atomçuluğu isə atomların yaradılmışlığını və bundan çıxış
edərək Allahın varlığının dəlilləndirilməsini
mümkün edən özünəməxsus bir
struktura malikdir. Bu isə kəlam atomçuluğunun məqsəd baxımından yunan
və hind atomçuluqlarından tamamilə fərqli olduğunu göstərir.
10
Aləmin cövhər və ərəzlərdən ibarət olduğuna dair görüşü İslam
düşüncəsində ilk dəfə Cə`d ibn Dirhəm (ö.118/736) və Cəhm ibn Səfvanın
(ö. 128/720) mənimsədiyi, daha sonra isə mötəzilə məzhəbinin qabaqcıl
mütəfəkkirlərindən biri olan Əbu-l-Hüzeyl əl-Əllaf (ö. 235/850) tərəfindən
sistemləşdirərək kəlami bir tezis kimi irəli sürüldüyü qəbul edilir. əl-Əllafın
sistemi dörd əsasa istinad edirdi. Bunlar ərəzlər, onların hüdusu, cismin
ərəzlərdən xali olmasının mümkün olmaması və başlanğıcı olmayan
hadislərin olmasının mümkünsüzlüyü idi.
11
Sünni kəlamçılar içərisində isə
bu nəzəriyyəni ilk qəbul edən İbn Küllab əl-Bəsri (ö. 240/857) olmuşdur.
12
Kəlami atom nəzəriyyəsinin qayəsinin aləmin yoxkən sonra var
olduğunun və öz hərəkətlərində ixtiyar sahibi olan (fail-i muxtar) Allah
tərəfindən yoxdan yaradıldığının isbatı olduğunu yuxarıda qeyd etmişdik.
Kəlamçıların bu metodu induktiv bir təmələ istinad edir. Nəticəyə çatmaq
üçün onlar əvvəlcə ərəzlərin varlığını və onların hadis olduqlarını isbat edir,
daha sonra da cövhərlərin ərəzlərsiz olmasının mümkün olmadığını və
beləcə onların da hadis olduğunu əsaslandırılar; ən nəhayət isə başlanğıcı
7
M. Şemseddin, “Mütekellimîn ve Atom Nazariyesi”, Darülfunûn İlahiyat Fakültesi
Mecmuası, İstanbul, 1925, I, 91-93
8
Ahmet Cevizci, Felsefe Sözlüğü, İstanbul, 2002, səh. 259
9
Cağfer Karataş, Bâkıllânî’ye Göre Allah ve Âlem Tasavvuru, Bursa, 2003, səh. 132
10
M. Şemseddinə görə kəlamçılar aləmdə mövcud olan hər şeyin yeganə yaradıcısının və
tənzimləyicisinin Allah olduğuna dair əqidəni əsaslandırmaq istədikləri üçün təbii olaraq
aləmin varlıq səbəblərini nəticədə Allaha aparıb çıxaran münasib bir yol axtarmışlar. Bu
nəticəyə çatmaq üçün izlənməsi mümkün olan ən münasib metodun isə kainatın
yaradılmasındakı maddi ünsürün iştirak payını son həddə qədər azaltmağa imkan verən
menasib bir yol olduğunda şübhə yoxdur. Bu mənada kəlamçılar atom nəzəriyyəsini
mənimsəyərək ona öz görüşlərini dəlilləndirməyə yarayan yeni bir forma vermişlər. Bax.
M. Şemseddin, a.k.m., səh. 92-94
11
M.Şemseddin, a.k.m., səh. 68
12
İzmirli İsmail Hakkı, “Âlem”, İslam Türk Ansiklopedisi, İstanbul, 1941, səh. 262-3