narda mövcuddur. Belə izahın əsasında dindən azad (sekulyar)
406
fikir dayanır. Bu konsepsiyanın tərəfdarları göstərirlər ki, insan
dünyanı xeyir və ədalət əsasında yenidən qura bilər. Bu
məqsədə doğru hərəkət tərəqqi adlanır. Tərəqqi məqsədi
nəzərdə tutur, onu şərtləndirir, məqsəd isə insan həyatına məna
verir; 3) həyatın mənası subyektlərin özü tərəfindən yaradılır.
Həyatın mənası yoxdur, yalnız biz özümüz şüurlu və ya kortəbii,
bilə-bilə və ya qeyri-ixtiyari olaraq həyata məna veririk və
bununla da öz insani mahiyyətimizi seçir və yaradınc^
Tez-tez həyatın mənasını axtarmaq haqqında elə danışırlar
ki, elə bil bu məna haradasa hazır şəkildə saxlanılır və onu
yalnız axtanb tapmaq lazımdır. Lakin məna mahiyyət demək
deyil, hərçənd bu anlayışlar bir-birinə oxşayırlar. Əgər mahiyyət
hadisələrin görünməyən, daxili hissəsinə aiddirsə, məna bizim
hadisələrə münasibətimizi, onları öyrənməyimizi, qiymət
verməyimizi bildirir, bu isə insana nə lazım olmasını
müəyyənləşdirmək baxımından mümkündür.
İnsan yeganə varlıqdır ki, özünün ölümlü olduğunu başa
düşür və bu halı düşüncə predmeti edə bilir. Bunu anlayan
insanın reaksiyası ilk baxışda ümidsizlik və çaşqınlıq hissi
olmalıdır. Bu əhvali-ruhiyyəni aradan götürərək insan
yaşamaqda davam edir, hərçənd həyatının müvəqqəti olduğunu
bilir. Belə biliyə malik olan insan zəruri olaraq çox ciddi və
kəskin sual ilə qarşılaşır: həyatın mənası və məqsədi nədir? Belə
bir fikir daha çox yayılıbdır ki, bütün bəşəriyyətin yaşamasının
mənası və mövcudluğunu saxlamaq və onun tərəqqisini təmin
etmək üçün səyi gücləndirmək və çoxaltmaqdır. Ayrılıqda
götürülmüş hər bir insanın həyatının mənası da elə bununla
müəyyən edilir.
Hər bir şəxsin həyatının məqsədi və mənası eyni zamanda
bütün insan tarixinin, insanın yaşadığı cəmiyyətin məqsəd və
mənasına böyük təsir göstərən sosial ideyalar və fəaliyyətlər ilə
də sıx əlaqədədir.
İnsanın məqsədi, rolu, vəzifəsi öz qabiliyyətini inkişaf
etdirmək, tarixə, cəmiyyətin tərəqqisinə, onun mədəniyyətinə,
öz şəxsi həyatının təminatı işinə xidmət etməkdir. Ümumi rifaha
çalışmaq aparıcı istiqamət olmalıdır. L.N.Tolstoy deyirdi
407
ki, yalnız ağılın tələbinə tabe olmayan «heyvani şəxs» ümumi
rifah haqqında fikirləşmir.
Ölümsüzlüyün bir neçə növünü göstərirlər. Ölümsüzlüyün
birinci
növü insanlann əksəriyyətinə aid olan nəsil artırma
genləridir. İnsanlann mütləq əksəriyyəti öz sayını artırmağa
çalışır. Ölümsüzlüyün
ikinci
növü öləndən sonra əbədi
saxlamaq məqsədilə bədənin mumiyalaşdırılmasıdır. Hələ Misir
faraonlarmın təcrübəsi, müasir balzamlaşdırma (V.İ.Lenin, Мао
Tszedun) göstərir ki, bir çox sivilizasiyalarda bu hal qəbul
olunub. Ölümsüzlüyün
üçüncü
növü ölənin bədən və ruhunun
Kainatda «əriməsinə», kosmik cismə qədər yüksəlməsinə,
materiyanın əbədi hərəkətinə qovuşmasına inanmaqdır. Ölüm-
süzlÜ
Dostları ilə paylaş: