asılı vəziyyətə düşür. Zənnimizcə, bu halı inhisar fenomeni
prizmasından müasir dövrdə meydana çıxan ikinci təmayül hesab
etmək məqsədəuyğun olardı.
Yuxarıda qeyd edilənlər əksər keçid iqtisadiyyatlı ölkələr
kimi Azərbaycan Respublikası üçün də real təhlükə mənbəyi olaraq
qalmaqdadır.
Belə ki, hal-hazırda ölkə miqyasında artıq qərarlaşmış balıa
istehsal^ucuz bazar antinomiyasının, eləcə də kapitalın
bahalılığmın və effektiv rəqabət mühitinin təşəkkül tapa
bilməməsinin də əsas səbəblərindən biri məhz qeyd etdiyimiz
təmayüllərlə bağlıdır.
Problemə qlobal səviyyədə yanaşsaq, onda müasir
inhisarlaşma prosesinin başlıca təmayülü kimi qeyri-maddi istehsal
sferasının rolunun kəskin şəkildə artdığını qeyd edə bilərik.
Məsələn, bu gün xidmət sferasında firmaların gəliri ilik səviyyəsi
86,4%, neft biznesində isə 18,4% təşkil edir. Gəlirlilik baxımından
ən aşağı soviyyədə ağır sənaye sahələridir.
Asiya ölkələrində baş verən maliyyə böhranının Yaponiyaya
güclü təsirinə baxmayaraq, bu ölkədə əsas inhisarçı strukturlar
əvvəlki sənaye nəhəngləri (Soni, Honda Motor, Hitachi və s.) olaraq
qalmaqdadır və kapitalın qeyri- maddi istehsal sferasına axım
prosesi miqyaslı xarakter daşımır.
İnhisarlaşma prosesində başlıca təmayüllərdən biri də
postindistrial təsərrüfat sisteminin fərqli mahiyyətindən doğan
məsələlərlə səciyyələnir. Belə ki, elmi-texniki biliklərin,
informasiyanın mərkəzi mövqelərə keçməsi və müasir situasiyada
iqtisadi inkişafın əsas hərəkətverici qüvvəsinə çevrilməsi bu sferada
da
sürətli
təmərküzləşmə
və
mərkəzləşmə
meyllərini
gücləndirmişdir. R.Alsop’*^* yazır ki, son 5 ildə amerika
korporasiyalarının
patent
və
istehsal
texnologiyalarının
təkmilləşdirilməsində əldə etdikləri gəlir bütün dünya üzrə
kompaniyalar, dövlət təşkilatları və ayrı-ayn
R J.Alsop. The Wall Street Journal Almanac. 1999, N.Y., 1999, p.365.
188
şəxslərin gəlirlərinin cəmindən çoxdur. 1995-1998-ci illər ərzində
ABŞ firmalarının bazar kapitallaşmasının artımı bu ölkənin
vətəndaşlarına məxsus aktivlərin məcmu dəyərindən 10 trln. dol.
artıq olmuşdur*^^.
Qlobal səviyyədə aparılmış tədqiqatlar göstərir ki, həqiqətən
də maddi istehsal sferasının məhsullarına olan tələbin azalması o
dərəeədə böyükdür ki, artıq bu sahə bir necə onilliklər bundan
əvvəl olduğu səviyyədə rentabelliyin artım potensialına malik
deyildirlər'^^
Üçüncüsü, inhisarlaşma getdikcə daha çox «gizli» səciyyə
daşımağa başlamışdır;
Dördüncüsü, inhisarçı təmayüllər təkcə sənayeni deyil, eləcə
də iqtisadiyyatın digər sferalarını-kənd təsərrüfatını, xidməti o
cümlədən, sosial xidmət sferasını, pərakəndə ticarət və ictimai
iaşəni və s. əhatə edir.
Beşincisi, inhisarlar arasında əvvəllər müşahidə edilməyən
birgə sahibkarlıq formalarının (birgə müəssisələr, patent, elmi -
texniki informasiyalarla mübadilə və s.) tətbiq edilməsi;
Altıncısı, kapitalın mərkəzləşməsi, mülkiyyətin yenidən
bölgüsü prosesləri güclənir. Səciyyəvidir ki, belə proseslər əsasən
sahələrarası səviyyədə həyata keçir.
§4. İNHİSARÇI STRUKTURLARIN BAZAR FƏALİYYƏTİ
VƏ ONUN SOSİAL-İQTİSADİ
NƏTİCƏLƏRİ '-/'j-j
Elmi fikirdə artıq çoxdan belə bir qənaət foımalaşıb ki,
sosial-iqtisadi inkişaf baxımından inhisarın əsas zərəri ictimai
tərəqqini ləngitməsindədir. İnhisar ictimaiyyət qarşısında dayanan
problemlərin həlli istiqamətində alternativ variantların meydana
çıxmasına imkan vermir. İctimaiyyət seçim
J.F.O.Mc.Alister. Proaperily For Now (Time, 1999, Fcbiiiary 15, p.58).
J.B.Schor. The Overspent American. Upscaling, Dowishifting and tlic New
Consumer. N.Y., 1998, p. 17.
189
imkanından məhrum edilir. Və, bununla da, inkişaf potensialını
itirir. Y.Şumpcter qeyd edir ki, inhisara qarşı neqativ münasibət
hələ XVI-XVII əsrlərdə İngiltərədə fonnalaşmışdır. Bu hal, hətta
«Böyük Elizavetanın özündə müəyyən təəsurat yaradan» çox saylı
ingilis inhisarlarının fəaliyyətinin nəticələri ilə bağlıdır. Elo həmin
məşhur «Kapitalizm, sosializm və demokratiya» əsərində
Y.Şumpeter sübut
etməyə çalışır
ki,
ticarətin kartel
tipli
məhdudlaşdırılması və gizli surətdə qiymət siyasətinin
əlaqələndirilməsi depressiya şəraitində effektiv tədbirlər kimi
qəbul edilə bilərlər. Ola bilsin ki, real bazann mövcudluğu
şəraitində Y.Şumpeterin irəli sürdüyü fikir əməli məzmun daşıya
bilər. Ona görə «ola bilsin» deyirik ki, qeyd edilən baxışın
göstərilən müstəvidə empirik təsdiqi yoxdur. Amma, istənilən
halda bu tezisin keçid iqtisadiyyatı üçün tam yarasız olduğu göz
qabağındadır (şək. 4.6.). Göründüyü kimi, kartelləşmədə başlıca
məqsəd
rəqabət
mübarizəsinin
minimum
səviyyəyə
endirilməsindən ibarətdir.
Kartel->istehsalçının (istehlakçıların) formal təşkilatı olub,
rəqabətin fasiləsiz olaraq məhdudlaşdırılmasına can atır. Başqa
sözlo, kailel iştirakçıları yüksək mənfəət əldə etmək və
ümumiyyətlə, effektivliyi yüksəltməyin yeganə vasitəsi kimi
rəqabət mübarizəsinin minimumlaşdırılmasına çalışırlar.
E =
2^ — =>+oo,r ^mın şərtillə;
Burada:
E-effektivliyin səviyyəsi;
M-mənfəət;
t-zaman;
r-rəqabət;
+00
- müsbət sonsuzluq.
190
Dostları ilə paylaş: |