|
Elmi redaktor: İsmayıl Əli oğlu Fcyzullabəyli, iqtisad elmləri doktoru, professorsferasında rəqabəti aradan qaldırmaq üzrə davranış tərzini sakitcə
sferasında rəqabəti aradan qaldırmaq üzrə davranış tərzini sakitcə
razılaşdırırlar»^.
Digər tərəfdən, inhisarçı mənfəətin inhisarlaşmayan
sahələrin mənfəəti hesabına formalaşmasına münasibət bildirən
V.N.Kotov, onu «cəfəngiyyat» adlandırmış və göstərmişdir ki, bu
halda «...inhisar mənfəəti nəzəriyyəsi məntigi dalana dirənir»^'.
İnhisar mənfəətinə marksist baxışın daha çox retrospektiv
əhəmiyyət daşıdığını nəzərə alaraq onun daha geniş şəkildə
verilməsinə lüzum görmürük.
Problemə marjinalist baxış isə real gerçəkliyin nisbətən
həqiqətə daha uyğun şəkildə əks etdirilməsinə imkan verir.
Məhz bu baxış çərçivəsində apanlan tədqiqatlar göstərir ki,
maksimum mənfəət inhisarçı strukturların yalnız qısa müddətli
vaxt intervalında əsas məqsədləri kimi çıxış edə bilər. Digər
tərəfdən, məlumdur ki, ümumxərclər fimksiyası baxımından
sözügedən subyektlər arasında eynilik müşahidə edilsə də, satışdan
əldə edilən ümumvəsait mövqeyindən firmanın inhisarçı
davranışında bir sıra xüsusiyyətlər meydana çıxır. Məsələnin
mahiyyəti bundadır ki, inhisar şəraitində malın qiyməti təklifin
həcmindən birbaşa asılılığa düşür. Belə ki, neoklassik mövqedən
yanaşdıqda, yəni tam inhisarın real fakt olduğunu qəbul etdikdə,
belə alınır ki, mal təklifi bütövlükdə bir firma tərəfindən
formalaşdırılır. Bu şərtlər çərçivəsində yuxarıda qeyd etdiyimiz
asılılıq öz mahiyyəti etibarı ilə tələbin funksiyasına uyğun gəlir.
Başqa sözlə, inhisarçı firmanın bazara çıxardığı malların tam
həcmdə reali- zasiyasını həyata keçirmək üçün alıcı tələbinə uyğun
qiymət müəyyən edilməlidir. Eyni zamanda, göstərilən uyğunluğun
təmini satışdan əldə edilən vəsaitin maksimum səviyyəsinə nail
olmağa imkan versə də, bunun firmanın son məqsədi, yəni
mənfəətin maksimuma çatdınlması baxımından əlverişli olub-
olmaması məsələsi açıq qalır. Buna görə də, inhisar şəraitində mal
təklifinin optimal həcminin müəyyənləşdirilməsi üçün
^
П.Самуэльсон. «Экономика», Т.П. НПО «АЛГОН» ВНИИСИ
«Машинстроение», 1993. стр.428
’’ В.Н.Котов. Монополистические формы хозяйственных отношений. М;
«Наука», 1971, стр. 125-126.
197
satışdan əldə edilən ümumvəsait əyrisini ümumxərc əyrisi ilə
uyğunlaşdırmaq lazımdır.
Ümumi)^ətlə,
inhisar
şəraitində
mənfəətin
maksimumlaşdıniması baxımından müxtəlif üsullardan istifadə
edilə bilər:
1)
«Birbaşa xərclən> metodu; Digər xərclərin sabitliyi
şəraitində qiymətin elə formalaşdınlması nəzərdə tutulur ki,
maksimum mənfəət əldə etmək üçün istehsalın optimal həcmi seçilə
bilsin. Bu halda əsas çətinlik bazar parametrlərinin düzgün
qiymətləndirilməsinin mürəkkəbliyi ilə bağlıdır;
2)
«Tam xərclər» metodu; Mənfəət əlavəsi də daxil
edilməklə məhsul vahidinin tam istehsal xərcləri.
Qərb iqtisadçılan qeyd edirlər ki, «tam xərclən) metodu qısa
zaman intervalında mənfəətin maksimumlaşdıniması prinsipinin
yoxluğunu ortalığa qoyur. Bu prinsip yalnız «...uzunmüddətli dövr
ərzində» reallaşa bilər’^.
Beləliklə, inhisarçı subyektin maksimum mənfəəti ən ümumi
şəkildə aşağıdakı bərabərlik formasında ifadə oluna bilər:
Burada:
MG-marjinal gəlir;
MX-marjinal xərclər;
Mfl-istehsalm optimal həcmi.
Başqa sözlə, M
Q
optimal mal təklifi nöqtəsində maıjinal
gəlir marjinal xərclərə bərabər olur. Praktiki baxımdan bu o
deməkdir ki, mal təklifinin M
Q
həcmindən istənilən istiqamətdə
kənarlaşması mənfəətin azalmasına gətirib .^çıxaracaqdır. Digər
tərəfdən, mənfəətin maksimumunun göstərilən şərti e
3
mi zamanda
mal təklifinin optimal həcmini müəyyən etməyə imkan verir.
Göründüyü kimi, maksimum mənfəət əldə etmə istəyi çoxlu
sayda amillərin (məhsull buraxılışı, qiymət, məsrəflər və s.) eyni
vaxt intervalınila nəzərə alınmasını tələb edir.
Eyni zamanda, bu istəyə nail olma həmçinin çoxlu sayda
məhdudiyyərşəniənnə əməl olunduğu şəraitdə mümkündür
R.Hall, C.Hitch. Theory and Business Behavior. Oxford Studies in the
Price Mechanizm. Oxford. 1951, p.l 12-113.
198
(neoklassik yanaşmanın «naqisliyi» bir daha özünü göstərir),
Məs^ənrp^n^pektiv^plända
firmanın mənfəətinin/
maksimunm äşağıdgüçı pərtlər da^^^ reallaşa bilər:
^l^Rəqib təhlükəsinin yoxluğu;
2)
Uzunmüddətli dövr üçün marjinal gəlir marjinal
xərclərə bərabər olmalıdır;
3)
Firma zərərsiz işləməlidir;
4)
UzunmüddətIi maksimum mənfəətin qiymət səviyyəsi
qısamüddətli dövrün analoji göstəricisindən aşağıdır yaxud aşağı
olmalıdır və s.
Qeyd etmək lazımdır ki, təbii və qapalı inhisarla
müyqayisədə, açıq inhisar şəraitində mənfəətin maksimuma
çatdırılmasının bəzi xarakterik xüsusiyyətləri mövcuddur. Açıq
inhisar rəqabətdən qorunmaq və əsas məqsədinə çatmaq yolunda
bir neçə variantdan istifadə edə bilər. Açıq inhisar şəraitində
nəzərə almaq lazımdır ki, rəqiblər gec ya tez, mütləq bazara
çıxacaqlar və mənfəətin bir hissəsini ələ keçirəcəklər. Bununla
əlaqədar olaraq:
1)
Qiymətlərin elə yüksək səviyyəsi tətbiq edilir ki, bazar
«qaymağı»nı əldə etməyə imkan versin;
2)
Potensial rəqibdən yaxa qurtarmaq üçün mənfəətin
yüksək səviyyədə olmadığı haqqında təsəvvür yaratmağa çalışdır.
Bu məqsədlə yenə də qiymətin səviyyəsindən (aşağı səviyyəli
qiymət) istifadə olunur. Elə buradaca haşiyəyə çıxaraq qeyd
edə^^ki^-qiymədölnSTıpulyasiya praktikasını heç də bütün
inhisarçı birliklər həyata keçirmək iqtidarında olmurlar. Bunun
üçün bir sıra şərtlərin ödənilməsi lazımdır. Məsələn, inhisarçı
subyekt məsrəflərlə bağlı bütün məsələlərdə rəqiblərindən üstün
olmalıdır və s.
3)
Qiymət amilindən yaralanmaqla rəqibin yaxud
rəqiblərin bazara girişini çətinləşdirmək (əlbəttə, qısa zaman'
kəsiyində) və s.
Müasir yanaşma çərçivəsində bu qəbildən olan
variasiyalann sayı həddən artıq çoxdur. Eyni zamanda, qeyd
etmək lazımdır ki, hüquqi qadağalarla rəqabətdən qorunan
qapalı inhisar da rəqib təhlükəsindən özünü tam şəkildə mühafizə
edə bilmir. Bu baxımdan, qapalı inhisarlann fəaliyyətində əsasən
iki istiqamətdə təhlükə yarana bilər:
199
Dostları ilə paylaş: |
|
|